|
GEDICHT
Zo komt Augustus, die steeds was
De maand der grootste regenplas.
Los is het weer, en ook de donder
Mengt nu en dan zijn stem daar onder.
Soms draait, om onze ziel te troosten,
De wind een tijdje naar het Oosten.
Dan houdt het zwerk weer op met razen,
We zijn nu weer in een oase.
Men kan weer in het zeebad mallen,
En trapt daar vrolijk in de kwallen.
Maar spoedig is het dan weer uit en
't Regent tranen weer met tuiten;
Want Sint Margriet, dat is het 'm
Gebruikt een diureticum.
Zo eindigt de vacantiepret.
De hemel wordt nu blauw en net.
Het worden schone strakke luchten
Geen windje doet de bomen zuchten
Hijst men der Koningin de vlag
Dan is het vast een warme dag.
(P. de Haas)
|
