AUGUSTE RODIN
De uitzonderlijke meester-beeldhouwer werd geboren in Parijs waar hij een uitermate armoedige jeugd doorbracht. Op zijn vijftiende kon hij terecht in de Ecole impériale de dessin, genoemd la Petite Ecole. Zijn eerste leraren waren er Horace Lecoq de Boisbaudran en Jean-Baptiste Carpeaux. Aangemoedigd door zijn leermeesters, trachtte hij toegelaten te worden tot de École des Beaux Arts, tot drie keer toe, maar telkens werd hij door de jury afgewezen. De academische conformisten vonden toen al zijn gepresenteerde ontwerpen te vrijpostig.
Door deze mislukking werd hij echter niet ontmoedigd. Om geld te verdienen moest hij wel gaan werken bij decorateurs, die zijn uitzonderlijke handigheid op prijs stelden. De dood van zijn zuster (1862) bracht hem bij de Frères du Très-Saint-Sacrement. In 1863 ontstaat de bronzen zware buste van de superieur Saint Pierre-Julien Eymard, getuigend van een merkwaardige originaliteit door haar krachtdadige uitdrukking.
"La Porte de l'enfer" ("Poort van de hel"), Musée Rodin
Rodin ontmoette Rose Beuret, met wie hij de rest van zijn hele leven zou delen. In 1870 beeldhouwde hij haar buste.
In 1864 waagde hij een eerste inzending voor het Salon, maar zijn energieke Homme au nez cassé werd geweigerd. Datzelfde jaar bood hij zijn diensten aan bij de bekende Louis Carrier-Belleuse, die hem wel vijf jaar lang een aanvaardbare levenssituatie bezorgde, maar bij wie hij niet verder kwam dan het eindeloos modelleren van nietszeggende beeldjes en decoratiemotieven voor theatergevels of protserige woningen.
In 1870 verbleef hij in Brussel, weer bij Carrier-Belleuse. Hij zou pas in 1878 terugkeren naar Parijs. Het jaar 1875 werd het keerpunt in Rodins leven. Rodin reisde naar Italië en daar ontsloten de Renaissance-werken van Michelangelo, zowel te Rome als te Florence, zijn genie. Later zou hij aan Bourdelle schrijven:Mijn bevrijding van het academisme werd gecreëerd door Michelangelo.
Terug te Brussel gaf hij geestdriftig vrije loop aan zijn inspiratie en begon zijn lange, vaak polemische strijd tegen de decadente officiële kunst. Een magistrale l'Age d'airain was in 1876 een eerste resultaat. Hij werd aangemoedigd door de bewondering van Rainer Maria Rilke, Stéphane Mallarmé, Octave Mirbeau en Léon Gambetta.
Dertien jaar lang, tussen 1879 en 1892, beleefde Rodin een tumultueus chaotisch amoureuze verhouding met zijn 24 jaar jongere leerlinge Camille Claudel; de twee jaar oudere zus van de Franse dichter, schrijver, en diplomaat Paul Claudel. Drie weken voor haar dood trouwde Rodin met zijn levensgezellin Rose Beuret, in januari 1917. Tien maanden later stierf hij te Meudon, 77 jaar oud.
|
