KOORTSDEUN

‘t Is triestig dat het regent in den herfst,
dat het moe regent in den herfst, daar-buiten,
- En wat de bloemen wegen in de herfst;
- en de oude regen lekend langs de ruiten...

Zwaai-stil staan grauwe boomen in het grijs,
de goede sider-boomen, ritsel-weenend;
- en ‘t is de wind, en ‘t is een lamme wijs
van kreun-gezang in snakke tonen stenend...

- Nu moet me komen de oude drentel-tred,
nu moet me ‘t oude vreê-beeldje gaan komen,
mijn grijs goed troost-moedertje om ‘t diepe bed
waar zich de warme koorts een licht dierf droomen,
en ‘t wegend wee in leede tranen berst...

...'t Is triestig dat mijn droefheid thans moest komen,
en loomen in ‘t atone van de boomen;
- ‘t Is triestig dat het regent in den herfst..