En dan ontmoet ze hém…

Hij, die man waarmee ze kan praten, lachen en huilen…
Hij, die naar haar luistert en haar troost…Hij, die net als zij vecht tegen hun verboden verlangens…Omdat ze beide weten, dit is verkeerd!’

Maar wat baten rede en verstand wanneer twee harten en twee lichamen elkaar’s verlangen toeschreeuwen?
Wat baat het dat je sterk bent wanneer al je zinnen zwak blijken te zijn?
Wanneer de gevoelens zo aanschouwelijk worden zodat de rede er geen vat meer op heeft?

Welke keuze ze ook maakt, ze voelen beide verkeerd aan.
Eens of anders blijft ze gebroken achter.
Uiteindelijk rest haar slechts één vraag: ‘Laat ik mijn tranen nu vloeien, of spaar ik ze op voor later?’

En om al dat vandaag nog eens een keer dit lied op mijn blog:
FORBIDDEN GAMES
(1963)

M IRIAM M ACEBA

Omdat ik dit lied al eens een keer liet horen op mijn blog, verwijs ik jullie graag door voor meer info over deze zangeres. Klik op onderstaande button

Vicente Gomez publiceerde het en speelde het in de Hollywood film “Blood en Sand” uit 1941 met in de hoofdrollen, Tyrone Power en Rita Hayworth.
En zodoende werd ook het auteurschap van het lied automatisch aan hem toegeschreven.

Narciso Yepes wordt dan weer op zijn beurt aangewezen als auteur door de film “Jeux Interdits” uit 1952 van Rene Clement.
Het is deze film waaraan het lied zijn wereldwijde faam te danken heeft.

Het verhaal wil dat Yepes dit stuk op zevenjarige leeftijd componeerde voor zijn moeder.
Maar ook dat is zeer betwistbaar.

Het lied blijft dus mysterieus.
Net zo mysterieus als de spelers van verboden liefdesspelletjes.

HOU HET HOOFD KOEL
EN DE VOETEN WARM!

Geluk

Geluk is geen kathedraal
Misschien een klein kapelletje
Geen kermis luid en kolossaal
Misschien een carrouselletje
Geluk is geen zomer van smetteloos blauw
maar nu en dan en zonnetje
Geluk dat is geen zeppelin
't is hooguit 'n ballonnetje.

(Toon Hermans)

MET HEEL VEEL LIEFS,

Wat ik zo heerlijk vind aan een klassiek muziekstuk is dat je gedachten niet beïnvloed worden door tekst.
Je kunt bij het beluisteren ervan je fantasie volledig de vrije loop laten.

Zo kun je jezelf verplaatsen naar een bos waar enkel het ruisen van de wind en het tjilpen van de vogels de stilte doorbreekt.
Of je reist in gedachten naar de zee waar een zachte bries met je haren speelt en je hoofd vrij maakt van zorgen.

Je kunt je gedachten ook verplaatsen naar de prachtigste tuinen met duizend kleurige bloemen.
Wie op dat moment naast je loopt bepaal je helemaal zelf.

Wat ik vandaag gekozen heb zal jullie niet onbekend in de oren klinken.
Het wordt namelijk vaak gebruikt in films en series op tv.
Het komt ook veelvuldig voor op albums met relaxatie muziek.

Het muziekstuk wordt ook geassocieerd met de min of meer obscure Zweedse film uit 1967, Elvira Madigan. Dit omdat tijdens een vrijscène op het water deze muziek gebruikt werd.
Kenners beweren ook dat dit stuk, weliswaar niet gemakkelijk, maar wel makkelijker is voor pianisten om te spelen, dan andere muziekstukken.
Ik zal dat als leek dan maar geloven zeker!

Het stuk wordt hier uitgevoerd door het, Bournemouth Symphony Orchestra, olv. Andrew Litton met aan de piano, Benjamin Grosvenor.
Ik hoop dat jullie zullen genieten van het adante in c major uit Mozart's:
PIANOCONCERTO No 21
(1785)

Telkens ik in een warenhuis boodschappen doe valt het mij op dat ik steeds loop mee te neuriën met de achtergrond muziek. Doen jullie dat ook?
De muzak, ook elevator music genoemd, heeft op mij een ontspannende invloed.
En dat is ook de bedoeling.
Muzak is een vorm van amusementsmuziek die gebruikt wordt als achtergrondgeluid.
Het woord Muzak is een handelsmerk dat dateert uit 1922 en is bedacht door generaal George Squier.
Muzak zijn instrumentale arrangementen van populaire liedjes.
Het verbetert de productiviteit en maakte dat winkelende mensen zich prettiger begonnen te voelen.
En ik ondervind dit steeds weer aan den lijve.

Laat er nu onlangs een cd met prachtige instrumentale muziek in mijn schoot worden geworpen door lieve vrienden.
Heel erg bedankt daarvoor M & R!
Ik laat uit deze cd een lied horen dat jullie ongetwijfeld zullen herkennen en kunnen mee neuriën, en het bevredigd meteen mijn liefde voor de harp.
Ik hoop dat jullie na het weer weg klikken van mijn blogje een heel ontspannen gevoel hebben.
Luister naar en geniet van:
LA LUNA DE ASUNCION
(1984)

DIGNO GARCIA

Daarop introduceerde hij een heel nieuwe stijl met een eigen ritme en componeerde zijn eerste succesnummer ‘Cascada’, een harpsolo genoemd naar de bekende watervallen van Iguaçu op de grens tussen Paraguay en Argentinië.

Nummers als La Malagueña, Cascada en Maria Dolore werden in Belgie enorme successen.
Digno tekende in Belgie een platencontract bij Jacques Kluger , baas van World Music waar ook Will Tura later onderdak vond.
Dat resulteerde in de hit ‘Hemelsblauw’ voor Will.
Digno zette ook de Spaanse tekst voor ' Arrivederci Maria ' op papier voor Tura.

Zijn grootste successen kende Digno met de herwerkte versie van de Cubaanse traditional ' Guantanamera ', en een eigen interpretatie van ' La Felicidad ' en ' Brigitte Bardot '.
De ganse tijd bleef hij zijn eigen harpen bouwen, waarvoor hij uit Joegoslavië dennenhout liet overkomen.

In totaal schreef hij 80 eigen nummers en bracht veertig LP's uit die door hun tijdloos karakter nog steeds gekoesterd worden.

Digno Garcia overleed te Geeraardsbergen op 4 februari 1984.
Jaarlijks gedenkt men in Aalst zijn overlijden met het genaamde ‘La Fiesta-Digno Garcia para Siempre’.
Meer lezen…klik op de button

Zulke films zou ik beter niet bekijken want het brengt steeds weer oud zeer naar boven.
Waarom ik het toch doe is me een raadsel?

Ook ik heb nooit mijn echte ouders gekend en heb een leven achter de rug van pleeggezin naar home en internaat.
De eerste 20 jaar van mijn jonge leven heb ik niets anders gekend dan pijn en verdriet, mishandeling en verwaarlozing. Men dumpte mij telkens weer waar men me kwijt kon.

In tegenstelling tot het meisje uit de film weet ik wie mijn biologische moeder is.
Wij wonen niet eens 1km uit elkanders buurt, maar we hebben geen enkel contact
Ik was voor haar een ongewenst kind en dat ben ik tot op de dag van vandaag nog steeds.
Wat mij nog het meest pijn doet is dat zij met mijn halfbroer en half zus een gelukkig gezinnetje vormt.

Zodoende rijst bij mij steeds weer diezelfde vraag: ‘Waarom?’
Wat heb ik haar misdaan?
Hoe kun je als moeder je baby dumpen en vervolgens totaal uit je leven en je gedachten wissen?
Hoe kun je als moeder, wanneer dat kind na zeventien jaar aan je deur staat, koudweg tegen haar zeggen: ‘Ik moet je niet!’ ‘Toen niet, nu niet en nooit!’ Om vervolgens de deur voorgoed dicht te slaan!
Het is een vraag die ik me tot aan mijn dood zal blijven stellen en waar ik nooit een antwoord op zal krijgen.

Soms krijgen de woorden van een lied een hele andere betekenis voor mij, interpreteer ik ze anders dan ze bedoeld zijn.
Zo ook met mijn lied van vandaag.
Want naar aanleiding van alles wat hierboven geschreven staat, stel ik mij evenzeer vaak de vraag:
AM I THAT EASY TO FORGET?
(1967)

E  NGELBERT H UMPERDINCK

1. Geboortenaam: Arnold George Dorsey.
2. Artiestennaam:Engelbert Humperdinck.
3. Geboren op: 2mei 1936.
4. Geboorteland: India.
5. Geboortestad: Madras.
6. Beroep: Zanger.
7. Genre: Pop en Easy listening.
8. Instrumenten: Piano.
9. Jaren actief: 1956 tot heden.

Onder andere door: Skeeter Davis (1960); Debbie Reynolds (1960) Gene Vincent (1966); George Jones (1967); Patti Page (1968); Jim Reeves, 1973) en Prairie Oyster (1991)

Maar geen enkele zanger (es) had zoveel succes met dit lied dan Engelbert Humperdinck.
Hij bereikte met zijn versie op bijna elke hitparade een top 1 hit.
Meer lezen over deze zanger….klik op de button.

Genoeg geklaagd nu, weer over naar de orde van de dag.

De zon schijnt heerlijk door mijn vuile ramen, (is werk voor mijn Poetsie Poets want ik heb er evenmin de fut voor.)
Nu nog wat lentewarmte zie en we zijn weeral content.
Ik denk dat we met z’n allen wel snakken naar die eerste warme lente dag, niet?
De winter heeft nu wel lang genoeg geduurd.

Maar er zijn er die de zon meer dan beu zijn, ja zelfs verwensen, hoe ongelooflijk dit voor ons ook moge klinken.
Luister maar naar mijn lied van vandaag en de klacht van deze man:

THAT LUCKY OLD SUN
(1956)

FRANKIE LAINE

Frankie Lane was de oudste zoon van acht kinderen met Siciliaanse ouders die vanuit Monreale emigreerden naar Chicago.
Daar werkte zijn vader als persoonlijke kappen van Al Capone.
De familie had, zo wordt aangenomen, ook nauwe banden met de Maffia familie.

Frankie Lane’s rauwe stemgeluid kon een ganse zaal bereiken zonder gebruik te moeten maken van een microfoon.
Laine werd beïnvloed door de stijlen van, Bing Crosby, Louis Armstrong, Billie Holiday, Mildred Bailey en, later, Nat "King" Cole.
Laine was de eerste en grootste van een nieuw ras van zwarte beïnvloed zangers die opgang maakten na de tweede wereldoorlog.

Zijn grote doorbraak kwam in 1946 met een vijftien jarig oud lied van June Hart, That’s My Desire.
Het werd zijn eerste gouden plaat.
Laine zong ook duetten met oa Doris Day en Jo Stafford.
Frankie Laine overleed op 6 februari 2007 te San Diego, Californie, op 93 jarige leeftijd.

Lieve mensen, er valt zoveel te vertellen over Frankie Laine dat ik het hier allemaal niet op krijg.
Ik verwijs u daarom graag door…klik maar op onderstaande button als u meer wilt lezen over deze grote meneer.

Ani schreef over hoe haar vriendin dweept met Alain Delon, en laat dat nu ook mijn tienerdroom geweest zijn.
Vanaf het moment dat ik de mantel en degen film ‘La Tulipe Noir’ had gezien, waarin deze knappe man de heldhaftige held speelde, was ik verkocht.

En plots was ook de herinnering daar aan de eerste pakjes chips waar toen fotootjes van filmsterren in zaten. En laat me daar toen een foto van Alain Delon in vinden!
Ik kon mijn bakvissen geluk niet meer op!

Ik heb dat fotootje nog altijd!
Samen met enkele uitgeknipte liedjesteksten uit een tiener magazine, zit het in mijn eerste portefeuille die ik kreeg toen ik twaalf werd.
Een bruinlederen rechthoekig model met rits en doorgedrukte afbeelding van een driemaster, die op zijn beurt in een oude blikken koekjestrommel bewaard wordt, samen met allerlei prularia uit lang vervlogen tijd.

En door die herinnering van lang geleden kwam de inspiratie voor mijn lied van vandaag.
Ik moet toegeven dat zingen (voor zover je van zingen kunt spreken) niet zijn sterkste kant is.
En dat het lied enig succes kende is geheel te wijten aan de inbreng van Shirley Bassey.
Maar, for old time sake, vandaag op mijn blog:

‘TOUGHT I’D RING YOU’
(1983)

A LAIN D ELON

&

S HIRLEY BASSEY

Zijn doorbraak als filmster kwam in 1962 met Plein Soleil.
In 1958 kreeg Alain Delon een relatie met Romy Schneider dewelke eindigde in 1964.
In 1968 raakten Delon en zijn vrouw Natalie betrokken in een groot seks, drugs en moordschandaal nadat zijn body guard dood werd terug gevonden op een vuinisbelt.

In 1973 zong hij een duet met de Franse popzangeres Dalida getiteld Paroles... Paroles..', dat een grote hit in Frankrijk, Japan en Canada werd.

Alain Delon heeft een dochter en een zoon uit zijn relatie met de 30 jaar jongere Nederlandse Rosalie van Breemen die zong in zijn achtergrond koor.
In 1997 kondigde Delon aan te stoppen met acteren na een reeks filmmislukkingen.

(Plezant maar volkomen nutteloos weetje) In Cambodja, en misschien ook in de rest van Zuidoost-Azië, bestaat een sigarettenmerk genaamd "Alain Delon".

Bassey verliet op vijftienjarige leeftijd de school en vond een baan in een fabriek.
's Avonds en in de weekenden trad zij op in de lokale pubs en clubs.
In 1953 kreeg ze een rol in de musical Memories of Jolson over het leven van Al Jolson.

Haar grote bekendheid heeft zij te danken aan de drie titelsong van de James Bond films: Goldfinger (1964)Diamonds Are Forever (1971) en Moonraker (1979).

Ook scoorde ze grote hits met "Big Spender" en "This is My Life".
Tot haar bewonderaars behoorden onder anderen het Britse vorstenhuis en John F. Kennedy.

Er was een tijd dat ik klassieke muziek haatte als de pest.
Dat kwam omdat we door de nonnen verplicht werden om er naar te luisteren in totale zwijgzaamheid.
En als tiener is het nu eenmaal je taak om je af te zetten tegen alles wat je verplicht wordt opgelegd he!
Eens ik die “gevangenispoort” voorgoed achter me dicht had geknald, kon de muziek niet ruig en luid genoeg uit mijn luidsprekers schallen.

Maar gaandeweg begon ik die mooie klanken te missen, en zo gebeurde het dat ik vaker en vaker begon te luisteren naar klassiek op de radio.
Even later kocht ik dan mijn eerste klassieke muziek LP, en sindsdien is mijn liefde voor klassiek blijven groeien.

Nu, zovele jaren later, kan ik het niet meer wegdenken uit mijn leven en zijn de LP’s bijna allemaal vervangen door de CD.

Vorige week liet ik jullie weten dat de klarinet een van mijn favoriete instrumenten was. Vandaag laat ik jullie die beluisteren.
Het is wederom een adagio.
Ik houd nu eenmaal van dat kalme rustige tempo dat me de mogelijkheid bied om mijn hoofd leeg te maken.
De klarinet wordt hier bespeeld door, Harmen De Boer. De uitvoering is van het, Sinfonietta Amsterdam met als dirigent, Lev Markitz.
Ik hoop dat jullie evenveel als ik kunnen genieten van:

HET KLARINETCONCERT VAN MOZART (part 2)
(1791)

Mozart was een wonderkind dat op uitzonderlijk jonge leeftijd een aantal instrumenten kon bespelen en composities samenstellen.
Reeds als tiener zou hij kwalitatief hoogstaand werk hebben gecomponeerd, hoewel Malcolm Gladwell dit in zijn boek ‘Outliers’ tegenspreekt.

Feit is dat Mozart wordt beschouwd als een van de belangrijkste en meest invloedrijke componisten.
Zijn werk heeft veel invloed gehad op latere componisten, zoals Ludwig van Beethoven en Johannes Brahms.

Mozart schreef het klarinet-concert in de herfst van 1791.
Het was de laatste instrumentale compositie die hij voltooide.
Hij was bestemd voor Anton Stadler, een vriend van Mozart en klarinettist in het Hoforkest van Wenen.
Twee maanden later, op 5 december 1791, zou Mozart in Wenen overlijden.

De dag waarop Mozart de compositie afrondde (zo schreef hij aan zijn vrouw) speelde hij twee partijtjes biljart, rookte hij ‘een fantastische pijp tabak’ en bestelde hij zwarte koffie, om tenslotte ‘bijna het hele rondo voor Stadler’ te orkestreren.

Wie zet ’s morgens die koffie?
Meneer vindt ook niets heerlijker dan elke dag schone kleren aan te trekken, gewassen, gestreken en met alle knoopjes op zijn plaats.
En wie zorgt daar allemaal voor? Juist, zijn vrouw!

Toen ik hem dat op zijn bord gooide zag je hem een beetje krimpen.
Meneer, en ik, zullen nooit vriendjes worden, want ik ben van mening dat een vrouw niet gemaakt is om het sloofje van de man te zijn.
Wij doen dat uit liefde, meneer!
En we krijgen daar graag liefde, respect en erkenning voor in de plaats!

Geef mij maar een man zoals deze uit mijn liedje van vandaag.
Luister maar naar de woorden van:

‘MY WOMAN, MY WOMAN, MY WIFE’
(1970)

M ARTY ROBBINS

1. Geboren als: Martin David Robinson.
2. Geboortedatum: 26 september 1925.
3. Geboorteland: USA.
4. Geboorteplaats: Glendale, Arizona.
5. Beroep:Zanger, tekstschrijver, acteur, muzikant.
6. Genre’s: Country, Gospel.
7. Instrumenten: Gitaar, piano.
8. Jaren aktief: Van 1948 tot 1982.
9. Overleden op: 8 december 1982 (57jaar)
   

En wie heeft er niet geslowd op deze melodie?
Bij het horen van de eerste noten van deze plaat haastte iedereen zich immers naar de dansvloer om te ‘plakken’ met zijn of haar lief.
We zongen het woord voor woord mee, ook al kenden we geen woord Engels, die tekst kende iedereen van buiten.

Het lied werpt mij terug in de tijd van de spiegeltenten en de the dansants.
Naar mijn eerste bal, mijn eerste lief.
Naar zoveel mooie momenten.

Maar ‘De nachtegaal’ is niet meer.
In de commotie rond het overlijden van Bob Davidse, raakte zijn dood ietwat naar de achtergrond.
En dat vind ik zeer onterecht.
Want voor velen onder ons is dit lied eveneens pure nostalgie.
En daarom vandaag op mijn blog:

‘I’M ALONE FOREVER’
(1964)

THE PICK-NICKS

Ze wonnen in 1960 ‘Ontdek de ster’ waarna ze meerdere hits scoorden waaronder de evergreen ‘I’m Alone.’
De single werd uitgebracht in twintig landen en ging maar liefst 1.900.000 keer over de toonbank, wat een gouden plaat opleverde.
Het nummer werd het visitekaartje van The Picknicks en wordt beschouwd als een van de beste Belgische golden oldies.

Ondanks hun succes bij hun optredens kwam er geen grote hit meer en in 1978 splitte de groep.
Er bleven nog drie leden over: Pol, René en Eli.
Gedrieën bleven ze optreden.

René Van Laere stond in oktober vorig jaar voor het laatst op de planken.
Ondanks zijn ziekte wou hij blijven zingen en trad regelmatig op aan de zijde van Eli De Dycker, de jongste van The Picknicks.
Hij was toen al erg verzwakt door de kanker die in hem woekerde.

René Van Laere overleed in de nacht van donderdag 11 op vrijdag 12 februari om 23.40 uur in het Middelheimziekenhuis te Wilrijk.
Hij werd 79 jaar.
Maar de wereldhit, I'm Alone maken René Van Laere en zijn bandleden alvast artistiek onsterfelijk.

Buiten de prachtige en creatieve combinaties van de kunstrijders, was er ook de vaak prachtige muziek, waaronder o.a. dit Adagietto, waarop ze hun kunsten uitvoerden en waar ik eveneens intens heb van genoten.

In de klassieke muziek gaat mijn voorkeur vooral uit naar de viool, vervolgens naar, de piano, de harp en de klarinet. In deze 5e symfonie van Mahler komen ze allemaal aan bod.
Maar wees gerust, ik laat maar een klein stukje horen.

Het muziekstuk waar jullie vandaag naar luisteren wordt uitgevoerd door het, Berliner Philharmonic Orchestra, de dirigent is Herbert von Karajan.
Ik hoop dat jullie evenveel als ik zullen genieten van het:

‘ADAGIETTO (part 2)’
(1901-1902)

G USTAV MAHLER

Gustav Mahler was een componist en dirigent.
Hij werd geboren op 7 juli 1860 te, Kaliste.
Hoewel geboren in Bohemen groeide hij op in Oostenrijk.
Hij was van Joodse afkomst.

Als dirigent was hij onder andere actief aan de operahuizen van Boedapest en Hamburg en aan de hofopera te Wenen.
In Wenen was hij tevens dirigent van de Wiener Philharmoniker.

Mahler gold als een van de belangrijkste dirigenten van zijn tijd.
Maar tegenwoordig wordt hij vooral gezien als de componist die de late romantiek verbonden heeft met de moderne periode van de klassieke muziek.

Mahler overleed te Wenen op 18 mei 1911.

DE MUZIEK

Het bekende 'adagietto' is het langzame vierde deel van de symfonie en als het ware Mahlers liefdesbrief aan zijn toekomstige vrouw Alma.
Mahler stuurde de afgewerkte partituur naar Alma op in plaats van een formeel huwelijks aanzoek.

Het innige liefdesthema van dit 'adagietto' ontpopt zich in de finale tot een triomfantelijke overwinningsmelodie omdat hij zeker wist dat Alma zijn aanzoek zou aannemen.

Wie herinnert zich niet de ruige politieman met zachte inborst van het 13e politidistrict van New York. De kaalhoofdige lollyzuigende Lt. Theo Kojak.
Een Amerikaanse televisieserie die speelde van 1973 tot 1978 en die oorspronkelijk gebaseerd was op bestaande personen en gebeurtenissen.

Maar Telly Savallas kon niet alleen goed acteren, hij kon ook een aardig stukje zingen met die diepe warme stem van hem.
Een lied waar hij bij ons een hit mee scoorde was een cover uit 1977 van, Don Williams.

Nu vind ik persoonlijk dat een cover altijd verbleekt naast het origineel.
Maar in dit geval vind ik dat de scherpe kantjes ietwat worden afgezwakt en daardoor het lied aan charme wint.
Maar oordelen jullie zelf maar wanneer je luistert naar:

‘SOME BROKEN HEARTS NEVER MEND’
(1980)

TELLY SAVALLAS

Hij werd het meest bekend door zijn rol in de televisieserie Kojak.
Maar hij genoot ook bekendheid door zijn filmrollen in, The Dirty Dozen en de James Bond-film, On Her Majesty's Secret Service.
Echter door zijn vliegangst gingen er veel goede rollen aan zijn neus voorbij.

Als jonge man werkte hij ooit als strandwacht.
Hij slaagde er toen niet in het leven van een man te redden.
De herinnering hieraan zou hem de rest van zijn leven blijven achtervolgen.
Ook was hij betrokken bij een zwaar auto-ongeluk tijdens zijn legerdienst.
In zijn privaat leven legde hij graag een kaartje en was hij een begenadigde pokerspeler.

Telly Savallas huwde drie keer en had vijf kinderen.
Hij overleed in Californie op 22 januari 1994, slechts een dag na zijn 72e verjaardag, aan blaaskanker.
Meer lezen….klik op onderstaande button

GENIET VAN DE MUZIEK!

Toch denk ik vaak met heimwee terug aan die krimi’s van vroeger.
Der Alte, Tatort en Derrick kluisterden mij, wanneer ik ook maar even tijd had, vast aan de buis.
Ik was dus heel blij met de komst van de video zodat ik ze allemaal kon opnemen en bekijken in mijn vrije tijd.

Wie herinnert zich niet de sympathieke inspecteur Derrick, gespeeld door Horst Tappert, en zijn assistent Harry Klein, gespeeld door Fritz Wepper, die in het betere milieu van Munchen samen honderden moorden wisten op te lossen. En dit bijna 25 jaar lang.

Van al die super detectives naar mijn liedje van vandaag is voor mij wederom een kleine stap.
Het lied komt namelijk uit een van die afleveringen van Derrick.
Ik ben benieuwd of jullie je dit lied nog herinneren
Luister maar naar:

‘ANGEL OF MINE’
(1980)

F RANK D UVAL

In 1977 debuteerde Duval op de Duitse televisie als componist van de muziek van een aflevering van de krimi Tatort.
Het resultaat hiervan was dat hij ook voor andere krimi's (Der Alte (60 afleveringen) en Derrick (120 afleveringen)) muziek mocht schrijven.

In 1979 verscheen zijn debuutalbum ‘Die Schönsten Melodien Aus Derrick und der Alte.’
In 1980 kwam in Duitsland zijn single ‘Angel of mine uit.’
Halverwege 1981 werd dat nummer in Nederland een nummer 1-hit.

In 1986 scoorde hij nog een hit met ‘It was love’, een duet met zijn echtgenote Kalina Maloyer.
Zijn muziek bestaat voornamelijk uit gezongen en instrumentale synthesizermuziek en pianomelodieën.
Meer lezen over deze zanger...klik op onderstaande button

1. 01 feb.(up) Na een jaar van diëten (lees; ‘NIEëten’ van alle lekkere dingen) ben ik ondertussen 15 kg kwijt. Wel moet ik blijven doorbijten (op een droog houtje dan) wil ik niet terug aankomen.
2. 04 feb( down) De eerste verjaardag van het overlijden van mijn hondje, Fieke. Ik mis dat lieve, trouwe, vrolijke, kleine, witte huppelding nog steeds.
3. 07feb(down) Reeds een jaar pijn in mijn heup. Ondanks alle behandelingen nog steeds geen verbetering.
4. 09 feb(down) W en ik zouden negen jaar zijn samen geweest, ware het niet tot een breuk gekomen in die mooie zomer van 2009, waardoor die meteen al zijn glans verloor.
5. 14 feb(down) De eerste Valentijn zonder Valentijn in negen jaar.
6. 18feb(up) De verjaardag van schoondochterlief. Een liefdevolle vrouw voor zoonlief, een fantastische moeder voor mijn kleindochter en steeds lief en behulpzaam naar mij toe. Kortom, een schat van een vrouw.
7. 20feb(down) De tweede verjaardag van pa, na zijn overlijden. De herinneringen aan vroeger blijven pijnlijk.

En om dat alles, vandaag dit lied op mijn blog:

‘THAT’S LIFE’
(1966)

F RANK S INATRA

1. Naam: Francis Albert Sinatra.
2. Bijnamen: The Voice, Ol' Blue Eyes, The Golden Voice.
3. Geboren op: 12 december 1915.
4. Geboorteland:USA.
5. Geboortestad: Hoboken, New Jersey.
6. Beroep: Zanger, acteur, entertainer.
7. Genres: Jazz en populaire liedjes algemeen.
8. Jaren actief: Van 1935 tot 1995.
9. Laatste woonplaats: Los Angeles.
10. Overleden op: 14 mei 1998.
11. Begraafplaats: Het Desert Memorial Park, Palm Springs.

Enkele bekende hits zijn, My Way, Theme from New York, New York, Night and Day, The lady is a tramp, If, Come rain or come shine, That’s Life, I've Got You Under My Skin, Love And Marriage, Strangers In The Night, Fly Me To The Moon, It Was a Very Good Year.
Meer lezen over deze zanger….klik dan op onderstaande button

Het probleem met een klassiek muziekstuk is, nu ja voor mij als grote liefhebster dus niet, is dat ze meestal langer duren dan een populair deuntje, en dat wil nogal eens gaan vervelen voor de niet-liefhebbers.

Maar geen nood, morgen doe ik weer gewoon.
Vandaag hoop ik dat jullie genieten van het mooie… door het, Royal Philharmonic orchestra, uitgevoerde… met als dirigent, Frank Ship… met op de piano, Joseph Steiger… en op de viool, Mischa Elman…

‘MEDITATION DE THAIS’
(1892)

JULES M ASSENET

Massenet werd als jongste van elf kinderen geboren in een officiersfamilie.
Alhoewel hij 10 oudere broers en zussen had, nam zijn moeder, zelf een pianiste, de tijd om Jules pianoles te geven.
Op elfjarige leeftijd ging hij naar het Parijse Conservatoire National Supérieur de Musique en studeerde bij Adolphe Laurent piano.

Aanvankelijk schreef Massenet piano- en orkestwerken.
De orkestwerken zijn minder bekend dan zijn opera's.
Zijn eerste uitgevoerde opera, ‘La gran’ Tante’ dateert van 1866.
’Thais’ componeerde hij in 1892.
Thais is na Manon en Wherter de meest uitgevoerde opera van Massenet.

Massenet overleed te Parijs op 13 augustus 1912.

Thais is een opera in drie bedrijven en het verhaal is gebaseerd op de roman van, Anatole France. Het verhaal (in het kort) gaat als volgt:
Thais leeft als courtisane in Egypte tijdens het Byzantijnse rijk.
De cenobite monnik, Athanaël, heeft het tot zijn levensdoel gemaakt om haar te bekeren tot het christendom.
Na veel vijven en zessen en een lange tocht door de woestijn vol avonturen, laat hij Thais achter in een klooster. Zijn taak tot een goed einde te hebben gebracht, keert hij tevreden terug naar zijn orde.
Echter daar aangekomen, realiseert hij zich dat hij verliefd is geworden op Thais. Hij gooit zijn monnikskap over de haag, haast zich terug naar het klooster, maar komt te laat, Thais is stervende.
Meer lezen….Goochelen dan maar.

We hebben vaak de neiging om te denken dat het vroeger allemaal beter was, vrediger ook.
Maar niets is minder waar! Bewijze mijn lied van vandaag.

Het lied komt uit een Oekraïense opera uit 1935 die op zijn beurt gebaseerd is op een roman uit 1928 van, Michail Sjolochow.
Later werd de roman vertaald naar het Engels en kreeg de titel, And Quiet Flows de Don.

Het verhaal vertelt het leven van de Kozakken in de Krim- en eerste wereld -oorlog.
Het boek kan vergeleken worden met Tolstoi’s, Oorlog en Vrede, en is minstens even lijvig.

Ik vond het de moeite waard om dit lied op mijn blog te zetten, want het is, jammer genoeg, ook vandaag nog relevant.
Laat ons hopen dat het ooit betert en we nooit ons nooit meer hoeven af te vragen:

‘WHERE HAVE ALL THE FLOWERS GONE’
(1961)

THE KINGSTONE TRIO

Ze ontstonden in San Francisco en waren vooral actief in de jaren 1950 tot 1960.
De oorspronkelijke bezetting bestond uit, Dave Guard, Bob Shane en Nick Reynolds.
In de loop der jaren echter zou die bezetting nogal eens veranderen.

Het best bekend zijn ze door hun hit, Tom Dooley.
Maar ze namen ook het lied, ‘Where have all the flowers gone’ op, in 1961, en met succes.

De eerste drie verzen van het lied zijn geschreven door Pete Seeger in 1955
Extra verzen werden toegevoegd door Joe Hickerson in 1960.

Marlene Dietrich zong het in ’62 in het Duits en Dalida zong het dan weer in het Frans.
De Nederlandse versie is het best gekend van Mieke Telkamp.
Meer lezen over dit trio….klik op de onderstaande button

Telkens wanneer er een ongeluk gebeurd in een circus, dooft men even het licht om vervolgens de clowns de piste in te sturen, zodat het publiek dat ramzalige moment vlug vergeet.

Bij de ironie van het noodlot en de teleurstellingen in mijn leven, bij elke desastreuze buiteling die ik maakte, heeft dit lied mij vaak geholpen.
Ik luister, ik jank, droog mijn tranen, krabbel weer recht en ga door.

We zijn zo stilaan op een leeftijd gekomen dat we een heel eind kunnen terugkijken op ons leven.
Ons leven, doorregen met ups en downs, met trieste en blijde momenten.
Ik ben er zeker van dat ook bij ieder van jullie, er ooit een moment is geweest waarop je dacht….

‘SEND IN THE CLOWNS’
(1974)

JUDY C OLLINS

Momenteel is Judy Collins actief als ambassadeur voor de Verenigde Naties, waarbij zij zich speciaal inzet voor het kind.
Dit werk heeft waarschijnlijk te maken met de zelfmoord van een van eigen kinderen.

Judy Collins had enkele successen in Nederland en bij ons met ‘Amazing Grace’ en ‘Send in the Clowns.

Onnoemelijk veel zangers en zangeressen hebben dit lied op hun repertoire staan.
Zoals ondermeer: Frank Sinatra, Zarah Leander, Julie Andrews, Schirley Bassey en Barbra Streisand.
Maar ik hoor het liefst de versie van Judy Collins.

‘Send in the Clowns’ werd geschreven door, Stephen Sondheim.
Het werd geschreven in 1973 voor de misical, ‘A Little Night Music.’
Sondheim schreef het liedje speciaal voor de actrice Glynis Johns, die de rol speelde van ‘Desiree’ op Broadway.

Alleen zijn kun je leren. Het is een kwestie van het alleen zijn te accepteren en vervolgens om te buigen in blijdschap.
Zo hoef ik met niemand rekening te houden, ik ga en sta waar en wanneer ik wil.
Ik kan alles zelf beslissen, van het tv programma dat ik bekijk tot het uur van slapen gaan en/of ontwaken.
Alleen mijn eigen smaak telt, zowel bij het koken als de kleding die ik draag. En nog zoveel meer!

Natuurlijk zijn er ook nadelen aan het single zijn.
Wanneer er wat misloopt kan ik enkel mezelf de schuld geven. Zo moet ik ook zelf al die nare klusjes opknappen, zoals het vuilnis buiten zetten, die lekkende kraan maken, gaten boren en kaders op hangen….enz.

Maar als puntje bij paaltje komt, moet ik niets!
Enkel genieten van het leven op zich, zonder afhankelijk te zijn van de levenskracht van een partner.
En in het kader van mijn nieuwe overtuiging, past het lied dat ik vandaag laat horen wonderwel.
Tot nader order wordt dit mijn nieuwe mantra….
No, I'm no one’s wife….
But, oh, I love my life and….

‘ALL THAT JAZZ’
(1975)

In 1995 kwam er een nieuwe versie door regisseur Walter Bobbie en choreograaf Ann Reinking.
Het werd een regelrechte Broadwayhit door de sexy kostuums, uitdagende dansstijl, cabareteske teksten.
Het grote showelement. maken dat Chicago een van de meest spectaculaire en extravagante musicals aller tijden is.

In 2002 werd de musical verfilmd.
De hoofdrollen worden vertolkt door Renée Zellweger, Catherine Zeta-Jones, Richard Gere, Queen Latifah en John C. Reilly.
De film won zes Oscars uit dertien nominaties.

Wereldberoemd zijn de songs 'All That Jazz' en 'Cell Block Tango'.
Ik vind het zeer de moeite waard om de uitgevoerde dans op‘All That Jazz’ te zien.
En dat kan door op onderstaande button te klikken…

Wel even wachten tot na de intro!

Zo herinner ik uit mijn kleutertijd, Zwarte Jef. Een Zaïrees die zijn brood verdiende door met een bak vol snoep op zijn buik de cafés af te schuimen.
Ondanks zijn lekkere koopwaar was ik doodsbang van die man.

Ik herinner mij ook die keer dat ik (nog steeds als kleuter) met pa mee mocht naar de cinema om een film te gaan zien waarin Al Jolson als zwarte speelde.
En waarbij ik hysterisch werd van angst zodat wij halverwege de film de zaal hebben verlaten.

Heel zeker lag de oorzaak van mijn toenmalige schrik voor negroïde mensen bij Zwarte Piet van Sinterklaas, waarvoor ik als kind bang werd gemaakt.

Ik herinner mij de mooie maar schaarse momenten dat pa voor ons zong. Net omdat die momenten zo schaars waren, koester ik vandaag die herinneringen nog steeds.

Een lied dat hij heel vaak zong, omdat het ma’s favoriet was, is dit wat ik jullie vandaag laat beluisteren.

Ik moest daarvoor in de collectie van pa duiken, maar wist dat ik niet tevergeefs zou zoeken. Ik heb hem namelijk zelf de CD ‘The Best of Al Jolson’ cadeau gedaan.
Binnenin heeft pa dan ook de vermelding geschreven: Gekregen van Lulu/Nieuwjaar 1998.
Zo lang geleden weeral!

En om al die redenen, vandaag het mooie en onvergetelijke:

“SONNYBOY”
(1928)

A L JOLSON

1. Geboorte naam: Asa Yoelson.
2. Artiestennaam: Al Jolson.
3. Geboren op: 26 mei 1886.
4. Geboortestad: Seredzius, Litouwen.
5. Geboorteland: Rusland.
6. Afkomst: Zoon van een Joodse vader.
7. Beroep: Cabaretier, acteur, zanger.
8. Genre: Vaudeville, pop, Jazz.
9. Actieve jaren: Van 1911 tot 1950
10. Laatste woonplaats: San Francisco, Californië, VS.
11. Gestorven op: 23 oktober 1950 (64 jaar).

Toen mijn grote liefde naar de eeuwige jachtvelden vertrok volgenden er vele Valentijn-loze jaren. Pas bij mijn tweede huwelijk kwam hij weer even om de hoek piepen.
Helaas veranderde mijn ‘roze wolken hemel’ al vlug in een -alle liefde vernietigende hel- en kreeg dat lieve engeltje rode horens op zijn kop en een verschrikkelijk lelijke grijns op zijn snoet.
Ik schopte hem dan ook naar de verste en donkerste hoek die ik maar bedenken kon.

'Maar het kan verkeren' zei Bredero, en weer vele jaren later schoot Cupido opnieuw rake pijlen op me af en volgden er vele jaren waarin de liefde centraal stond.
Helaas bleef ook dat niet duren, zoals jullie van de week konden lezen.

Ik hecht in wezen beduidend weinig belang aan Valentijnsdag.
Veel belangrijker vind ik de kleine attenties die men elkaar elke dag van het jaar toebedeeld. Die kleine streling over je handen of langs je wang, zijn mij meer waard dan het duurste blink-blink cadeau of ruiker bloemen.

En toch….
Ik zal Valentijn dit jaar missen! Die eerste Saint Amour of liefdekesdag zonder hém.
Híj, de man waarmee ik dacht samen oud te worden, waarvan ik dacht dat deze liefde voor eeuwig zou zijn.
Díe man, díe liefde, is uit mijn leven!

Gedane zaken nemen geen keer en ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat het beter is zo.
Maar de hopeloze romanticus in mij droomt van een telefoontje en een diepe warme stem die me zegt, “ik mis je!” En dan zou ik hem vragen:
“ARE YOU LONESOME TONIGHT?”
(1960)

T HE S ONG

Als eerste speelde de componist dit lied op de piano, terwijl zijn zuster Edith de woorden zong.
Vaughn DeLeaith vertolkt het ietwat later eerst als solo artiste, daarna als zangeres bij het, ‘The Colonial Club Orchestra’.
In 1927 wordt het dan weer succesvol vertolkt door de beroemde tenor, Henry Burr.

Al Jolson op zijn beurt vertolkt het in 1950.
In 1959 wordt het gezongen door de zangeres, Jaye P. Morgan.
Zij bereikt er de 65e plaats mee in de Amerikaanse hitparade.

Maar het lied krijgt pas wereldbekendheid in 1960 wanneer het wordt opgenomen en vertolkt door, The king of Rock’n’ Roll die het uitbrengt op single met op de B-kant, "I Gotta Know"
Sindsdien staat het op het repertoire van heel veel artiesten.