Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
03-08-2015
Rock 'n roll
Als je zo kan boogie dansen mag je eens langs komen, anders ook hoor !
Een doodlopende straat, een pijpekop, een cul de sac, of een dead end street.
Het is zaterdagavond en we gaan naar ons favoriet café, er is veel volk en iedereen praat door mekaar. De muziek speelt een vrolijk liedje maar we voelen ons melancholisch. We lachen geforceerd en proberen vrolijk te zijn. Patron geef er nog eentje.
Leonard Cohen zingt over een oude man die hij is. Al zijn vrienden zijn overleden, hij is grijs geworden en alles doet pijn, maar hij kan ermee lachen.
Op het einde verklapt hij de zin van het leven : het is :"doe dam da doe da dam doe dam da......."
Een prachtig liedje van een prachtige man.
Vermits Cohen niet meer kan, dan maar Tom Jones, niet zo goed maar toch :
Dit was mijn eerste blog op seniorennet op 01/12/2008:
Een heel speciale man : Emile Bamps mijn grootvader
Ik heb hem alleen als gepensioneerde gekend, hij was toenik zes jaar oud was reeds 80 jaar, maar nog steeds zeer actief en bij de pinken. Ik herinner mij vooral de fantastische verhalen die hij vertelde, hij was een begenadigd verteller en ik ben hem dankbaar voor de interesses die ik dank zij hem op prille leeftijd heb meegekregen. Elke dag las hij de krant van a tot z en als hij niet bezig was luisterde hij naar de radio of las. Hij was heel handig en kon werkelijk alles. Bovendien was hij een economisch wonder en had een wereld opgebouwd die economisch volledig op zichzelf kon bestaan. De twee wereldoorlogen hadden hem de nodige lessen geleerd. Hij had een heel grote groentetuin die alle groenten voortbracht die nodig waren en een boomgaard met alle fruit. Hij had varkens voor het vlees en een koe voor de melk; kippen voor de eieren en duiven voor zijn plezier. In het veld huurde hij een stuk grond dat groot genoeg was om tarwe te kweken voor het meel om broodte bakken en bieten om de dieren te voederen. De bomen van de boomgaard en de weide die hij huurde om de koe te laten grazen leverden snoeihout om de oven te stoken en brood te bakken. Tabak voor zijn pijp, zout en suiker werden gekocht. Zijn echtgenote Maria Goossens was vroeg gestorven; in 1930, ik heb haar nooit gekend en na haar dood zetten de ongetrouwde dochters Madeleine en Emilie haar werk verder. Tant Lijn, zoals wij haar noemden, was kok, bakte brood en taart op de feestdagen, zij melkte ook de koe. Tant Emilie kon heel goed naaien en maakte alles voor de hele familie en nam er werk voor buren en kenissen bij. Zij onderhield het huis en de bloementuin en hielp in de tuin. Alles liep als een goed geoliede machiene en er was altijd genoeg van alles en wij die er naast woonden konden van alles meegenieten.
Ik kan mij niet herinneren dat deze mensen ooit kloegen dat zij niet gedaan kregen of gestresseerd waren, dat ging allemaal precies vanzelf en op zondag werd er gerust. Zij moesten nergens naartoe op zondag, buiten de mis natuurlijk en genoten echt van deze dag. Problemen werden door grootvader opgelost, hij had voor alles een afdoend antwoord of oplossing klaar.
Ik vergeet waarschijnlijk nog een hele hoop dingen die zij allemaal deden en ik idialiseer waarschijnlijk beelden uit mijn jeugd maar tegenwoordig zijn er toch hier en daar mensen die hetzelfde leven terug proberen op te bouwen.
Vijftig jaar geleden was achttien. Ik droeg de kleren van een jongenman,toen. Wat een tijd, en we beseften het niet!
In aanluiting bij het berichtje van gisteren : afwachten, uitstellen is niet altijd slecht. In deze resutaat gerichte maatschappij moet alles resultaat hebben en direct. Daarmee creeëren we zelf onze persoonlijke rollercoaster. We maken lijstjes met te doen en zijn doodongelukkig als we 's avonds niet alles gedaan hebben. Als we niets plannen zijn we 's avonds gelukkig dat we toch die verre neef bezocht hebben, zomaar omdat je er toevallig voorbijkwam op weg naar nergens. De mooiste plekjes en beste restaurants hebben we steeds toevallig gevonden zonder een lijstje van aanbevolen zaken "zeker te doen".
Dus wacht ik af of iets uit de lucht komt gevallen na 50 jaar...
Ik moet nog iets vertellen : zojuist reed ik achter een vrachtwagen met een container waarop stond : bulkvervoer granen. Je raadt het nooit de firma was BVBA Vandermolen. Echt waar.
In 2006 fusioneerde RWDM met de Zwarte Duivels Hulsbeek-Geetbets -Stamnummer 6011, dat in eerste provinciale speelde. RWDM kon hierdoor vanaf 2006/2007 aantreden in de hoogste provinciale reeks. In Geetbets en Hulsbeek ging een roemrijke club verloren, spijting voor het regionale voetbal. Ik zoek alles wat maar enig verband heeft (teksten, foto's, datums.......) en zou graag een soort herdenking(splaats) in Hulsbeek oprichten- houden. Het mag iets sober, het moet niet zoveel zijn.
De naam, Zwarte Duivels komt van de legendarische belgische brigade die bij de slag van de Zilveren Helmen in Velpen Halen, bij het begin van de eerste wereldoorlog de duitsers versloegen. Velpen ligt tegen Hulsbeek en heeft in Hulsbeek, Geetbets en omstreken heel wat weerklank gevonden en de voetbalploeg droeg stijdlust, overwinningsdrang en heldhaftig strijden hoog in het vaandel. De voetbalploeg streed tot het bittere einde en gaf zich nooit gewonnen. Het symboliseerde ook de ongelijke strijd van het kleine Belgie tegenover het machtige Duitsland, het onooglijk kleine Hulsbeek, gehucht van Geetbets, tegen giganten die de andere veel grotere clubs waren.
De "Schwarze Teufel" zoals de duitsers de cyclisten noemden, omdat ze zo beweeglijk waren en door hun geestdrift de schrik van de vijand waren. In Halen is nog een Zwarte Duivelstraat en een monument dat aan de dappere cyclisten gewijd is.
Wie kent the Spencer Davies Group nog? Dit was de tijd van de Barbarella. De BAC was door een groep jongeren gehuurd en ingericht als een futuristische danstempel naar het voorbeeld van de psychedelische film Barbarella. Wij beleefden onze eigen jaren zestig en moesten daarvoor niet naar Londen of SanFrancisco, zelfs niet naar Antwerpen.
De cinemazalen werden ook gebruikt voor optredens van artiesten van allerlei pluimage. Vooral de BAC blonk daarin uit. Ik herinner mij de aankondigingen van optredens van Kees Brug en Lowieke Staal, dat was een dwerg die sketches deed, Bob Davidse, Tony Sandler, Henk De Bruyn, Bobbejaan Schouppe, Louis Barret, Ria Pia, La Esterella, Bob Benny, Willy Derby zelfs Johny Jordaan is in Geetbets geweest. Bets als centrum van het uitgangsleven in het Hageland!
Er werden ook bals gegeven met Will Tura en Joske Harris, Burt Blanca en The Sugar Beats.
Ik moet er vandaag nog twee bijvoegen : Ray Franky en Bob Benny.
Marc Nijns herinnert zich het volgende :"Hee Michel, 'k doe er ook een paar bij : Jan Verbraeken, Yvonne Henneco, Charel Janssens en Co Flower, Odette Sonck, Jean Walter, Henk van Montfoort, Annie Anderson".
Je kan ongelukkig zijn om alles wat je niet hebt. Een buitenverblijf aan zee, een yacht, een dure Jaguar. Je kan ook gelukkig zijn om de dingen die je wel hebt. Een comfortabel huis met een tuin om van te genieten en geen files naar zee, geen drukte, geen zorgen dat er ingebroken wordt in een leegstaand pand. Geen zorgen dat het yacht misschien gestolen wordt, ingebroken… en waar gaan we deze zomer toch naartoe? Met de Jaguar durf je niet in de stad parkeren, veel te groot voor de smalle parking en gaan ze er geen krassen op maken, stelen ?
Waar ik problemen mee heb is dat alles wordt uitgedrukt in geld. “Er was vandaag een file van 120 km en dat kost 100.000 € ! “ De hittegolf kost X aantal euro’s. Het vertrek van de Ronde van Frankrijk kost …. .Hazard kost …. . Vergeet wat het kost, het kan ons geen barst schelen, als we er maar van genieten.
Ik heb eens geprobeerd om uit te rekenen hoeveel ik zou nodig hebben om tot mijn 77 een aangenaam comfortabel leven te leiden. Wat heb ik nodig om een gelukkig leven te leiden? Ik ben tot de conclusie gekomen dat je dat niet in geld kan uitdrukken en als je het toch probeert het niet zo astronomisch veel is. Waarom die miljoenen najagen. Geld najagen is problemen vragen . We zouden moeten durven zeggen : nu heb ik genoeg, ik moet niets extra meer. Kortom ik ben tevreden met wat ik heb en overdaad schaadt.
Denk er eens over na : “hoeveel is voor mij genoeg?”
Zorgeloos is als je niets hebt om je zorgen over te maken en onthecht als bezit geen waarde heeft.
Rond deze tijd moet zo ongeveer de langste dag van het jaar zijn. Heel veel tijd om na te denken, veel te veel tijd en dat is nergens goed voor. Ik droomde dat ik veel ouder was toen, ik ben nu veel jonger. Ik zat op de bank en een schrale hond at uit mijn hand. In de verte zong Roy Orbison. De jasmijnen geurden en zelfs zonder bewegen brak het zweet mij uit.
Ik dank u voor de dagen, die eindeloze dagen, geloof mij, ik dank u voor die gezegende dagen geloof mij. Ik zal geen enkele dag vergeten, geloof mij. Die eindeloze dagen, geloof mij, geloof mij.
Iedereen voelt zich al eens wat minder, een beetje neerslachtig. Een wonder middel om er terug bovenop te geraken is muziek. Dit is gene zever luister en kijk naar onderstaand videodinges en voel u 50 kg lichter. Of is het 50 jaar jonger ???
In 1904 verhuisde mijn ovegrootvader Alexis Guilmet van de hoeve in Etsenrijk, Halen, als pachter naar de hoeve van het kasteel van Hoen. Hij heeft er 10 jaar gewoond tot in 1914 bij het uitbeken van WO I. Het kasteel is afgebroken maar de hoeve is er nog en is nu decor en feestzaal van allerlei evenementen.
Ik ben Guilmet Michel
