Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
"Je moet gezond leven : zeker niet roken, geen alkohol drinken, geen suikers, zoetigheden of vet eten, veel groenten en fruit eten en vooral bewegen, sporten !"
Maar moet het ons absoluut streven naar oud worden zijn ? "
Niemand wil oud zijn.
"I Need Never Get Old" (with The Night Sweats)
Can we be there Oh just think of the time Thought of love so strange Said you never knew While I try my best To cover our eyes It's a common way to blame and hide the truth
I know that some will say It matters but little babe Ah but come on and mean it to me I need it so bad
I needed to try Needed to fall I needed your love I'm burning away I need never get old
Taking our time Ah just standing in the rain Meaning what you said Ah and mean it to me All of these lies Oh and never again Come on and say it now say it's a game
I know that some will say It matters but little babe Ah but come on and mean it to me I need it so bad Ah mean it to me I need it so bad
I needed to try Needed to fall I needed your love I'm burning away I need never get old
I said I needed to try Needed to fall I needed your love I'm burning away I need never get old
I said I needed to try Needed to fall now baby I needed your love I'm burning away I need never get old
I need never get old I need never get old I need never get old I need never get old
Het regionaal nieuws van het Nieuwsblad met monde van de heer Raymond Billen heeft ook aandacht geschonken aan de fenomeen van de helicopters boven het zwerk van onze regio Glabbeek, Tienen ... . Het zouden geen verkenningsvluchten van spionnen zijn, of smokkelaars van drugs of andere illegale praktijken, maar simpelweg oefeningen in helicoptervliegen. Ik kan daarin komen gezien de bewegingen die ze uitvoeren : laag vliegen, scherpe bochtten nemen, snel hoog optrekken, landen en opstijgen.Het was precies dezelfde helicopter die ik gezien heb en de foto in de krant.
Gisteren fietste ik de Streekstraat af in Bunsbeek. Dit is een fietspad midden door de weilanden met hier en daar een bosje als verdwaalde haarplukken.
Een helicopter trok mijn aandacht. Hij vloog laag en keerde boven het centrum van Wever terug richting Tienen. Dit herhaalde zich enkele malen, genoeg om mij nieuwgierig te maken. Ik stopte en wou een foto maken, maar de helicopter daalde en zette zich neer achter een van de pukken populieren. Na enkele minuten, niet genoeg om dichterbij te komen steeg hij weer op, maakte een sierlijke boog en verdween aan de horizon.
Wat zocht die daar ? Wat deed hij aan de grond ? Drugs deponeren op een afgelegen plek ? Spionage ? Het was een zwarte helicopter zonder enig teken op, geheimzinnig.
Of was het gewoon controle van de gasleiding die dwars door de velden loopt. Er loopt een grote pijpleiding dwars door de velden van Oekraine naar Zeebrugge.
Ik heb antwoord gekregen uit een onverwachte hoek : in het regionaal nieuws van het Nieuwsblad:"
Marcel Guilmet meldt op zijn blog: "Een beetje verbaasd hebben wij moeten vaststellen dat hier in de regio Glabbeek verschillende wegwijzers van het fietsroutenetwerk verdwenen zijn. Worden ze vervangen door nieuwe of heeft een of ander onverlaat zich bezig gehouden om de plaatjes te verwijderen en een verzameling aan te leggen? Persoonlijk heb ik er weing last van omdat ik de meeste routes al verschillende keren gefietst heb."
Toerisme Vlaams-Brabant meldt: "Tot juni 2018 vernieuwen we het fietsnetwerk op het terrein. Het accent ligt op het oudste, meest oostelijke deel van het netwerk, het Hageland en Leuven, waar de bewegwijzering volledig wordt vervangen. Het oostelijk deel van de provincie wordt grondig gescreend op veiligheid, fietscomfort en beleving, met 150 kilometer nieuwe en 55 kilometer verbeterde trajecten als resultaat. De thematische fietslussen in het Hageland en Leuven worden opgenomen in het knooppuntennetwerk en de aparte zeshoekige wit-rode bewegwijzering verdwijnt."
De wegwijzers in de zone Bunsbeek-Kortenaken-Zoutleeuw zouden nu voltooid dienen te zijn. De sector Glabbeek-Lubbeek enz. wordt tegen einde maart afgewerkt. De fietskaart Vlaams-Brabant wordt volledig vernieuwd en is beschikbaar tegen april 2018. Kaart en wegwijzers sluiten naadloos aan op andere provincies, nu ook op Waals-Brabant en Luik.
Let wel: de Hagelandse Eddy Merckxroute blijft met eigen bordjes behouden.
De dagen worden langer en het weer zachter, reden genoeg om mijn fiets terug van stal te halen en de eerste schuchtere uitstapjes te wagen. Een beetje verbaasd hebben wij moeten vaststellen dat hier in de regio Glabbeek verschillende wegwijzers van het fietsroutenetwerk verdwenen zijn. Worden ze vervangen door nieuwe of heeft een of ander onverlaat zich bezig gehouden om de plaatjes te verwijderen en een verzameling aan te leggen ?
Persoonlijk heb ik er weing last van omdat ik de meeste routes al verschillende keren gefietst heb.
Kan iemand mij inlichten of moet ik de bevoegde instanties opzoeken en informeren ?
Ik ben op nummer 195 de top 200 van Seniorennet ingeduikeld, geen flauw benul hoe dat komt. We gaan onverdroten verder totdat het zoveel wordt dat ik moet beginnen snoeien. Het is voorjaar nietwaar !
Van 2008 zet ik regelmatig iets op mijn blog.seniorennet.be en als u zich afvraagt of er enige logica inzit, moet ik bekennen van niet. De enige rode draad is mijn geboortedorp Geetbets en de nostalgische terugblik op mijn jeugd, en kleurrijke figuren uit die tijd.
Als je helemaal naar beneden schrollt staat er een pijltje dat naar links wijst en als je daarop klikt komt de volgende pagina. Als je dat zo een paar maal doet kom je in 2008 mijn begin tien jaar geleden !
Jozef Schepers, ° Budingen 5/3/1877 + Geetbets4/9/1952, was de laatste Suisse of kerkbaljuw van de Sint Pauluskerk te Geetbets. Hij was gehuwd met Mathilde Bamps de zus van mijn grootvader Emile Bamps.
Nog een betsenaar die de moeite waard is om naar te luisteren. In een interview aan voor
webbekomsbroek@vlaamsbrabant.be doet hij zijn verhaal dat ik hieronder weergeef :
"60 JAAR BROEK WAT MOGEN WE ONS HIER BIJ VOORSTELLEN?
Tony: Even mezelf voorstellen: ik ben Tony Vanbrabant (°1947) en ik kom uit Geetbets. Al 42 jaar wonen we - mijn vrouw heet Annemarie Smets - in Kaggevinne.
In mijn lagere schooltijd ging ik vanaf mijn tiende jaar naar het atheneum in Diest. Die school lag toen nog aan de Veemarkt in het centrum van de stad. De logische verbinding in die tijd was “de trein”: door Geetbets reed tot einde september 1957 de reizigerstrein Tienen – Diest – Leopoldsburg – Mol (Lijn 22). Wij woonden ongeveer 1 km van het station in Geetbets en ook in Diest was het nog een km wandelen tot de school… dat vonden we heel normaal. De jaren nadien pendelden we met de bus naar school.
HEB JE NOG HERINNERINGEN AAN DIE JAREN IN DE TREIN?
Tony: Ja, de mooiste herinneringen zijn van 1956. Toen reed nog de stoomtrein en dat vonden wij, kwajongens van een jaar of tien, de max! Wij stonden erbij en keken ernaar hoe die stoomtrein siste, stoom uitspuwde en een hitte verspreidde: gewoonweg plezant om mee te maken. We probeerden om elkaar in de damp te duwen of te laten verschieten van het plotse gesis… We vonden het een stap achteruit toen in 1957 de “mazouttrein” de opvolger werd van onze stoomlocomotief… wat een stank verspreidde die dieseltrein: de lol was eraf!
Wat ik me ook nog herinner was dat we bij het wachten op de trein capsules van lege flesjes op de sporen legden: mooi om te zien hoe de treinwielen de kurkjes platdrukten . We zijn daar mee gestopt toen een kwade stationschef ons streng waarschuwde dat onze vaders de rekening toegestuurd kregen als er ooit een trein zou ontsporen!
WEET JE NOG IETS VAN JE PASSAGE MET DE TREIN DOOR HET WEBBEKOMS BROEK?
Tony: Het was dat uitgestrekt groen gebied met weiden en bomen waar geen mens woonde… in de winterperiode was het soms alsof we met de trein door de zee reden. Langs beide zijden van het spoor een zee van water zo ver je zien kon! Soms zag het er sneeuwwit of was het een ijsvlakte: beelden die bijblijven. Beelden die ik niet meer heb zijn die van het stationsgebouw of de andere dienstgebouwtjes… daar moet ik toen geen oog voor gehad hebben!
HEB JE NU NOG EEN BAND MET HET BROEK?
Tony: Tot 20 jaar geleden ging ik af en toe vissen in de vijvers in het Webbekoms Broek. Zo had ik soms een babbel met de laatste boer van ’t Broek die in een caravan woonde. De laatste jaren pikken we regelmatig in op het wandelaanbod van het Bezoekerscentrum: vooral de begeleide vogelwandelingen doen we graag mee. Van kindsbeen af boeit de vogelzang me. Van zeker 60 vogelsoorten herken ik meteen welke vogel het is … het is om ’t even of de vogel naar buiten komt met zijn lok- of alarmroep of zijn typische vogelzang. Wellicht dat ik vanuit die belangstelling in 1993 een cursus natuurgids in Tienen gevolgd heb.
NATUURGIDS? EN TOCH NIET ACTIEF ALS GIDS?
Tony: Pas op… niet te vlug oordelen! In de periode dat ik de cursus volgde heb ik mee de afdeling van Natuurpunt Scherpenheuvel opgericht en me daar enkele jaren intens voor ingezet. Vanuit die contacten gidste ik voor de scholen van Scherpenheuvel-Zichem wandelingen in de Demerbroeken. Ik heb er toffe herinneringen aan om met schooljeugd in de natuur actief te zijn in dat boeiend gebied: het trilveen beleefden de gasten als ‘n reuze springkasteel en in de gekneusde knotwilgen en knoteiken ontdekten ze kabouters en elfjes… De laatste jaren heb ik mijn handen meer dan vol met mijn tuin en mijn hobby’s.
GAAN WE NOG EVEN JE TUIN IN?
Tony heeft een pracht van een natuurtuin: 34 are groot gelegen tussen de velden en weilanden met uitzicht op de basiliek van Scherpenheuvel en de abdij van Averbode. Achter in de tuin, verscholen tussen fruitbomen en takkenwallen staan de bijenkorven. Iets verder lonkt een tomaten serre die hij zelf in mekaar geknutseld heeft. Her en der zijn er composthopen en er is nog ruimte zat voor een groentetuin, een kippenren en een duivenhok.Een tuin waar vlinders graag in vertoeven… zijn laatste gekleurde bezoeker was een Spaanse Vlag… de eerste keer in jaren dat die mooie vlinder zijn tuin aan deed. Dichter bij het huis , onder een afdakje, is een lemen broodoven … ook weer zelf gemaakt! Annemarie is verlekkerd op zijn brood!
Gedenksteen gesneuvelde weerstanders bij de overval op 8/4/1944
Voor zover ik mij kan herinneren werd er ieder jaar op 11 november een herdenking gehouden bij de verschillende monumenten voor de gesneuvelden van WO II, zo ook bij de gedenkplaat aan het station van de twee gesneuvelden bij de overval namelijk Albert Lavigne en Isidoor Bamps. Ik ben van 1970 weg uit Geetbets en heb vanop afstand de teloorgang van ons spoorwegverleden gadegeslagen. Het stationsgebouw, de diverse seinhuisjes (ruthuisjes in de volksmond) heeft men met de grond gelijk gemaakt. Dit zijn vijgen na pasen, maar men had evengoed het stationsgebouw kunnen inrichten als fietscafé aan de spoorwegroute, te vergelijken met Wilderen en in mindere mate Budingen, en zo een belangrijk stuk erfgoed redden. Maar ja, de heren van Bets hadden zoveel meer, grootser en belangrijk te redden, zoals de Heerlyckheid van Elsmeren, het Monikkenhof van Vlierbeek, het "goed van Storms ... enz. Die armzalige gebouwen van een station, seinhuisje, pfff... . Gevolg nu staat de gedenksteen ingemetseld in een muur van de gemeenteloodsen. Als je goed zoekt zal je het wel vinden.
Wee het volk dat zijn geschiedenis vergeet !
De verloren grandeur van het spoorwegstation met de los- en laadkaden voor steenkool en suikerbieten, die de ganse regio bevoorraden met steenkool en het mogelijk maakten dat de boeren hun suikerbieten aan de suikerfabriek van Tienen konden leveren. We spreken nog niet van het belang van deze spoorweg omdat het de regio ontsloot en ineens mogelijk maakte dat de enorme voorraad aan werkkachten aan de slag konden in de industriegebieden van de streek. Zo geraakte veel voormalige armoezaaiers van loonwerkers ineens aan goedbetaalde jobs in de ijzergieterijen in Wallonie, de mijnen in Limburg en andere industrie in Tienen, Diest en Sint Truiden waren plots bereikbaar. Zonder de spoorweg was dit niet mogelijk geweest.
Ik ben Guilmet Michel
