Lachen in mijn Lachclubs van Ternat en Strombeek - lachen bij verenigingen. - Ademsessies begeleiden ... Lach je graag - ben je het lachen verleerd - heb je verdriet - ben je eenzaam - slechts één manier om je goed te voelen: KOM LACHEN IN MIJN LACHCLUB van Ternat - CC de Ploter 1ste donderdag van 20:30 tot 21:30 uur. Tijdens de dag in 1853 Strombeek; 1ste en derde woensdag van 10 tot 11u in dienstencentrum Ter Borre - St.-Amandsplein, 7 - Op maandag in RC te Dilbeek van 20:30 uur tot 21:30 uur - dit alles samen met Jean. NIEUW: kom lachen en ademen in kring in Sint-Jozef te Ternat van 20 tot 22 uur.
21-06-2007
Lach-Yoga sessie voor vrijwilligers OCMW in Tenborre
Tenborre in Strombeek-Bever heeft de lach-yoga ontdekt. Na lach-yoga gegeven te hebben op 20 maart 2007 op vraag van Lieve Heytenis, vraagt Leen Van den Troost mij een Lachsessie te geven aan een 10-tal vrijwilligers.
20 juni - 9 uur. Dat is wel heel vroeg voor iemand met pensioen! Maar de lachsessie gaat hun vergadering voor, dus moeten wij vroeg van start. Zelf ben ik al ter plaatse rond 8.40 uur, krijg op slag een kop verse koffie als welkom. Rond 9 uur is het zover, de mensen zijn er en wij gaan van start. Een heel dankbaar publiek heb ik, mensen die er heel erg voor openstaan. Maar wat kan je anders verwachten van 'vrijwilligers'. Lachen is echt heel erg aan hen besteed, zij die zoveel van zichzelf geven, zomaar, ik heb echt heel veel achting voor die mensen. Die houding tegenover hen geeft een extra dimensie aan mijn lachsessie. De lachmeditatie is een succes, iedereen geniet ervan, de 'slappe lach' was niet ver. De lachsessie geeft een speciale onderlinge band, vrijwilligers die telkens alleen bij zieke mensen gaan hebben nood aan zo'n band, daarom wordt overwogen in het najaar nog voort te doen. In de toekomst komt lach-yoga op regelmatige basis op het menu! Fantastisch is dat!
Miriam Perquin vroeg mij een tijdje geleden of ik eens een lachsessie zou willen geven in het woon- en zorgcentrum Sint-Jozef te Evere. Waarom niet. Een datum was vlug afgesproken. 12 juni 2007 - 14.30 uur. Een 12-tal hoogbejaarde personen worden druppelsgewijs de zaal binnengereden. Het zijn allemaal Nederlandstaligen, wat de sessie ten goede komt. Gemengde taal maakt het te moeilijk voor de deelnemers. Ze krijgen allemaal hun voornaam opgeplakt, kwestie van het een persoonlijke toets te geven. Heel eigenaardig is dat wanneer je hun naam vraagt, ze steeds hun familienaam opgeven. Ik schrijf slechts hun voornaam op, voelt veel warmer en directer aan. En dan gaan wij van start. Er wordt heel goed meegewerkt, op hun niveau natuurlijk. Er wordt goed gelachen en geademd. Zingen doen ze ook. Na een uurtje hebben zij het wel gehad, ze zijn vlug vermoeid. Na de meditatie wordt nog een rondje gehouden om te horen hoe ze het ervaren hebben. Gelijk elke keer mag ik dankbare woorden horen, ze willen meer... De begeleiding zegt dat sommige mensen nu bereikt werden, die anders 'onbereikbaar' zijn. Wanneer ik dat hoor, voel ik een grote dankbaarheid en weet ik dat ik met iets heel goed bezig ben. Myriam gaat haar directie zelfs vragen de opleiding tot lachanimator te mogen volgen? lachen is toch zo direct en onlosmakelijk verbonden met ieder van ons, het is het allereerste dat een mens kan van bij de geboorte, na het ademen en het eten...
Op 19 en 20 mei 2007 volgde ik 'met hart en ziel' - 'eigen meesterschap'. Mensen, dat is fantastisch! Ik leerde Lieve Martens kennen in 'de Levensschool' waar ik lach-yoga doceerde. Haar workshop heeft mij zo getroffen, dat ik heel vlug een datum prikte om die cursus te volgen. Maaseik is wel niet zo dicht bij de deur, maar ja, wat zijn afstanden? Dat is heel betrekkelijk. Als je echt iets wil, dan doe je dat gewoon! Zo simpel is dat. Heel vlug nam ik contact met Reinhilde Dillen, mijn kamergenote van een ademweek die ik volgde enkele jaren geleden. Reinhilde zag er ook veel in en samen reden wij naar Maaseik en samen verbleven wij in een B & B. Het werd een enorme ervaring, heel fijne mensen ontmoet, maar vooral veel 'eigen meesterschap' leren kennen. De dagen die daarop volgden was ik vrijwilliger voor het begeleiden van blinden en slechtzienden met vakantie. Die haalden het beste van mij naar boven... en zo voelde ik wat een invloed die cursus op mij maakte en nog maakt. Elke dag opnieuw ondervind ik de weldaad en voel ik hoe ik verander, dat ik op weg ben... naar eigen meesterschap. Dat wou ik even laten weten.
65 jaar worden, dat moet gevierd worden. 65 jaar, zo voel ik mij niet, binnenin voel ik mij nog een speels kind, alleen mijn voertuig laat mij af en toe voelen dat het wat rustiger mag... en de spiegel die liegt niet - hihi Toen ik 60 jaar werd vierden wij dat al op een bijzondere manier. Ik huurde een huis in Gouvy en nodigde de hele familie Vonck-Deschepper uit: 4 kinderen, 4 schoonkinderen en toen 8 kleinkinderen plus Rob en ik. Het hele weekeinde genoten wij van elkaars aanwezigheid, haalden herinneringen op van vroeger, wandelden en zongen en 's avonds werd er gequist, het werd al heel vlug zondagnamiddag en vertrokken de 4 families huiswaarts, want maandag was het school en werk. Zondagavond werd het huis - na een snelle opkuis - opnieuw gevuld, deze keer met onze wandelvrienden. Het feesten kon verdergaan. Het werd een onvergetelijke week, wij spreken er nog van! Maar nu voor mijn 65ste had ik plannen, het zou nog een fijner feest worden, maar hoe??? Ik had plannen zo hoog als een huis, maar bij navraag bij mijn drukbezette kinderen moest ik die plannen gevoelig inkrimpen; het zou een ééndagsviering worden. Koksijde is het geworden, heel speciaal voor die amphibie-boot 'De Normandie'.
5 mei 2007 - afspraak om 10.50 uur aan het uurwerk in Koksijde. Om 8 uur bel ik 'de normandie' op; ze zal NIET uitvaren omwille van de NO-wind... daar gaat die boot. Maar de pret laat ik daardoor niet bederven, wij vinden wel een andere activiteit. Aan het uurwerk aangekomen staan ze allemaal al te wachten, het weer is kil en vochtig, handen en voeten zijn wat verkleumd; wij met z'n allen - 10 volwassenen en 10 kleinkinderen - naar een teeroom voor een warme koffie of chocolademelk. Nog een plasje maken om de volgende activiteit droog aan te kunnen vatten. Wij kiezen voor de 'billenwagen'; de grote kleinkinderen samen op één kwistax; de 'ouderen' verdelen zich over 2 andere kwistaxen en nemen de kleinsten onder hun hoede = kwistaxen met stuur voor de kleintjes, maar moeilijk te sturen voor de groten... Racen werd er gedaan en heel veel plezier gemaakt en 10 minuten voor tijd werden de billenwagens afgeleverd, moegeraced, hihi, maar ook tijd om stilaan te vertrekken naar ons restaurant. Het restaurant 'Le Bercail' in Adinkerke - warm aanbevolen - heeft voor ons een zaaltje apart gereserveerd. Na een lekker aperitief en een hoofdschotel 'à la carte' vertrekken wij rond 15.30 uur met 2 geschenken en veel gelukswensen op weg naar de volgende activiteit. Dat wordt een wandeling langs de waterlijn; de 'westkust-wandeling'; een wandeling op een verharde weg van De Panne tot de Franse grens. Die verharde weg is nodig omdat ons kleinste kleinkind Luna (bijna 1 jaar) nog in een wandelwagentje zit en ons oudste kleinkind Lieselot (15 jaar) met haar rechtervoet in de plaaster zit en op krukken loopt. Voor de wandeling kan ze beroep doen op een invaliedenwagen, wat nog een attractie te meer blijkt te zijn... Onze zoon Geert is de nar van dienst. Een zeewierpruik tovert hem om tot een heel speciaal wezen, zoiets als uit een griezelfilm. Plezier wordt gemaakt door jong en oud. Onze wandeling moet noodgedwongen ingekort worden omwille van opgestoven zand, die de weg onberijdbaar maakt. Wij treuren daar niet om, op onze terugweg krijgen wij zelfs nog een zonneke te zien. Weer op weg naar een volgende activiteit. Het is ondertussen 17.30 geworden. Het eten is stilaan verteerd, wij hebben nog een nagerecht tegoed. In Middelkerke gaan wij op zoek naar Verdonck, vinden die niet maar wel Ijssalon Rubens op de dijk. Pannenkoeken, wafels met room en ijs, dessertbordje en koffie, sabayon enz. van al die lekkere dingen wordt er gesmuld. Een 3de geschenk wordt mij overhandigd door Henrik (3jaar); het kan niet op! Om 19.30 uur vertrekken wij allen huiswaarts, lekker gegeten en heel tevreden. Op zo'n dagen voel ik nog meer wat een zegeningen ik krijg, hoe rijk ik mij voel, dat is pas OVERVLOED. De viering is nog niet ten einde want ik heb mijn geschenken nog te 'consumeren'. Een Bongo 'Gastronomie' voor 2 personen: keuze uit 32 restaurants; een Bongo 'Body & Mind' voor 1 persoon - keuze uit 20 arrangementen; en een Bongo 'Relax' voor 1 persoon; keuze uit 32 arrangementen. Nu nog de tijd vinden, want je weet het, wanneer je met pensioen zijt heb je van langsom minder vrije tijd....
Lachen jullie allemaal mee? Gaan wij super positieve energie de wereld insturen? Op zondag wordt internationaal gelachen. Wil je komen meelachen, ga dan eens lezen op de site van www.lachclub.be; daarin staat alle info:datum plaats en uur. Allen daarheen zou ik zeggen!
WAW, twee dagen lachen, dat is best vermoeiend. De 'VZW lachclubs Van België' richt 2 maal per jaar een opleiding in voor lachanimators. Deze keer in Borzée. Op 3 en 4 maart 2007: negentien ingeschrevenen, de meeste uit Brussel, één uit Frankrijk, één uit Doornik, één uit Gent, één uit W.-Vlaanderen en nog enkele uit Vlaams-Brabant. Wat opvalt is dat de mensen elkaar goed aanvoelen!!! Van de eerste minuten zit de goede groepsgeest er al in; dat werkt fantastisch!!! Er wordt gewerkt: veel theorie afgewisseld met praktijk. Dat wil zeggen veel toelichting over de soorten lach, lachen is gezond; waarom lachen enz. enz. dan wordt er ter ontspanning wat volksdansen en lachtechnieken aangeleerd. Een heel druk programma maar wanneer, na die 2 dagen de 'nieuwe lichting' vertrekt krijgen ze nog wat 'huiswerk' mee. Een 3de dag van die cursus krijgt zijn beslag op zaterdag 24 maart, dan wordt van hen verwacht dat ze met 'nieuwigheden' voor de pinnen komen en ze zich hebben geöefend om zelf een lachsessie in elkaar te steken en te brengen. Ook krijgen ze de nodige informatie 'hoe van start gaan met een eigen lachclub', een goede ondersteuning. Ook die derde dag wordt een succes, een echte 'kroon op het werk'. Van deze 'lichting' komen er zeker 8 nieuwe lachclubs, ben ik bijna zeker van! Fantastisch werk heeft de 'crew' geleverd. Jean-Claude en Hika gaven het beste van zichzelf; tweetalige opleiding is echt niet van de poes, zij deden dat fantastisch. Anne gaf vooral opleiding volksdans, heel professioneel. Wij, Paul en ik, Wiske (ik ben secretaris van de lachclub weet je nog wel...) hebben ons ten dienste gesteld om te zorgen voor de dranken tussendoor en de verfrissingen, want van al dat zingen, dansen, lachen en luisteren krijg je grote dorst; daarbij was Paul de fotograaf van dienst en ik de cinéast - 2 uur film was het resultaat en een prachtig werkinstrument voor eigen gebruik van de club en voor mezelf ! Ja, er zijn mooie dagen in het leven!!!
Vrouw en Maatschappij - verwendag voor gewest Antwerpen.
Binnenkort zijn er weer verkiezingen. Vrouwen in de politiek mogen ook eens verwend worden. CD&V doet hiervoor beroep op Lach-Yoga, als dat geen goed gedacht is! Op verscheidene locaties voor de verschillende gewesten op verschillende datums wordt beroep gedaan op lachanimators. Mij wordt Mechelen aangeboden. In Mechelen, in het vergadercentrum De Lindepoort word ik verwacht op zaterdag 24 maart rond 11 uur, om van start te gaan om 11.15 uur; 2 x 30 minuten. Dus twee sessies. Om 10.30 uur ben ik al ter plaatse en word ik heel hartelijk onthaald door Erna Cobbaert. Een lekkere kop koffie en een koek geven mij nog wat meer energie. Ondertussen loopt de academische zitting stilaan naar haar einde. Mij wordt een ruime, mooie zaal ter beschikking gesteld en op korte tijd zet ik de nodige stoelen klaar, zet ik een kleine versiering op een tafel: een hartje-kussen en een klankschaal en klopper; en zet ik de muziek die ik meebracht in gang. De vrouwen hebben keuze tussen drie 'workshops'. Op de eerste sessie komen 13 lachers en op de tweede sessie 12. Niet slecht wanneer je weet dat er 49 deelnemers aanwezig zijn... Heel fijn met zo'n kleine groep te werken. De deelnemers doen bijzonder goed mee en hebben er echt heel veel plezier in. Mijn 'flyers' en adreskaartjes zijn erg in trek. Ze zien er iets in om in hun streek ook eens lachsessies te laten door gaan. Ik ben eens benieuwd. Voor mij was het bijzonder gemakkelijk werken, die vrouwen staan er heel erg voor open, echt heel dankbaar publiek. Ze mogen mij nog vragen! Daar ik voor de 3de dag (opleiding voor lachanimators) te Borzée nog verwacht word, wil ik zo vlug mogelijk vertrekken. Erna is zo lief van mij nog wat belegde broodjes mee te geven voor onderweg - zou het voor mij ook een verwendag zijn??? Zeker weten! Dank je Erna, je bent een schat van een vrouw.
In een echt kasteel, ja, het Kasteel Kruikenburg. Eigenlijk had de lach-yoga plaats moeten hebben gehad op 19 januari, maar omwille van familiale omstandigheden van iemand van de groep werd de sessie uitgesteld. Grote verrassing, niemand mag het weten, enkel de directrice wordt een heel klein beetje op de hoogte gebracht door Hilde Van Drogenbroeck, die wil weten of ze ermee akkoord kan gaan met haar plan en die dat ook wil helpen financieren... Het betreft een verwenavondje voor de medewerkers van het secretariaat van het Sint-Angela-instituut van Ternat. Ze weten alleen dat ze 'gemakkelijke kledij' moeten aantrekken voor de rest is alles 'geheim'. Avontuurlijk! Rond 18.15 uur ben ik op post, rond 18.30 uur wordt van start gegaan met een kleine receptie want Hilde, de organisator van de avond, is jarig. Ze zijn op hun Paas-best en dragen hoge hielen... op de grond liggen zal er niet bij zijn! Dan maar rustig aan en 'beschaafd' de lachsessie houden. Na dat glaasje schuimwijn zit de sfeer er al een beetje in en kunnen wij vrij gemakkelijk van start gaan. Enkele 'oefeningen' worden al zittend op een stoel uitgevoerd, de rest staand, dansend. Lachen werd in ieder geval bijzonder goed gedaan. De meditatie als sluitstuk werd erg gewaardeerd. Om 19.45 uur werd de avond in alle geheimzinnigheid verdergezet: 'gaan wij te voet of met de auto?' 'wat gaan wij nu doen?'. De lachyoga werd heel erg op prijs gesteld, voor mij was het een zeer gemakkelijke 'klus'. Zo wil ik er nog veel doen. I feel happy!
Een verwendag voor de leerlingen van M1, M2, M3, M4, M5, M6, M7 en J, alles bij elkaar 47 leerlingen, opgesplitst in 3 lach-yogasessies van 60 minuten. De leerlingen kunnen verder nog genieten van 'voetbad', 'manicure', 'gelaatsverzorging', 'koken', 'schilderen' en 'aromatherapy'. Dat alles gaat door in Lasalle - Hendrik Placestraat 43 te Groot-Bijgaarden. Een huis, zeer mooi gelegen in het park. De lokalen zijn mooi en ruim. Op vrijdag, 23 maart om 8.30 uur ben ik paraat, om 9 uur ga ik van start. Een hele onderneming. Die leeftijd; jongeren tussen 16 en 20 jaar, van de beroepsafdeling zijn niet zo gemakkelijk te boeien, toch krijg ik ze 'in de ban van de lach' en na een uurtje zijn ze moe en gelukkig. De ene groep is niet te vergelijken met de andere, maar alles bij elkaar ben ik best tevreden en zij nog meer! Ik ben weer een fijne ervaring rijker!
Lieve Heytenis vraagt mij in december 2006 of ik een lachsessie zou willen geven in ten Borre... Waarom niet? Ze komt eens 'proeven' en ja hoor, het valt bij haar in de smaak! Een lachsessie is best met een groep van max. 20 mensen, dat werkt goed, beter minder dan meer. En ja hoor, wanneer ik in het dienstencentrum binnenstap verneem ik dat er een wachtlijst is... Van succes gesproken. Ik ben iets te vroeg en word getrakteerd op een lekkere koffie en een fijn 'concert' op de piano. Het kan niet meer stuk, ik voel mij echt in de stemming komen. In de eetzaal zit nog een sopraan, die de liedjes kent die de pianist speelt, echt fijn om horen en voor mij een onverwachts 'geschenk. Om 14 uur zijn wij 'voltallig' en na een aarzelend begin krijg ik de lachers aan mijn kant. Het is niet vanzelfsprekend voor 'beginners' om direct te kunnen lachen. Voor sommige mensen is het zelfs lang geleden dat ze nog konden lachen, niet te geloven! Als wij dan na 90 minuten en de meditatie rondvraag houden, valt het op hoeveel mensen genoten hebben van de lachsessie en nog 'meer' vragen... In september, bij het opmaken van het programma, zal zeker een vervolg 'geboekt' worden. Altijd opnieuw voel ik dat ik goed werk doe, dat het zo weldoend is. Elke keer opnieuw maakt mij dat heel gelukkig!
Indien je je wil herbronnen is dit voor u, waarde lezer, een aanrader!!! Wat kan je beter doen dan even gedurende drie dagen je zorgen opzij te zetten en met gelijkgestemden je humorkwaliteiten op die manier een 'level' hoger te tillen. Na die dagen van intens bezig zijn, voel je hoe deugddoend het is. Voor mij in ieder geval. In die cursus wordt er enorm gewerkt aan emoties voelen, mensen 'bestuderen', jezelf zien in de anderen, samen iets tot stand brengen enz. enz. Met een meditatie-moment wordt telkens gestart: 's morgens en telkens na een onderbreking, je terug in het NU-moment voelen. Voelen is het juiste woord, even uit dat hoofd komen en naar binnen gaan... Geraert Aerts en Trudie Appelmans van VZW 'LACH' zijn de bezielers en zijn bijzonder beslagen in hun kunnen. Vorig jaar volgde ik reeds een 2-daagse en nu op 22, 23 en 24 februari ging de vervolgcursus door. Voor mijn lach-yogasessies kan ik veel zaken gebruiken, zij het dan in een afgeleide versie, want humor en attributen worden in de lachsessies niet gebruikt. Wij lachen zonder reden. Wat wel is, dat is het kind in jezelf opnieuw ontdekken en die spelletjes krijg je af en toe voorgeschoteld! Genieten was het en dat wil ik je even zeggen, je even nieuwsgierig maken om ook een cursus te gaan volgen, want dat fantastisch tweetal start binnenkort opnieuw met een eerste cursus. Wie weet kom ik jou, lieve lezer, tegen in een opvolgcursus, wie weet....
Er wordt heden veel geschreven en gedaan, lach-yoga zit in de lift. Op 1 februari gaat onze 14-daagse lach-yogasessie door in CC de Ploter. Een student aan het RITS heeft een afspraak gemaakt en zal geluidsopnamen maken. In mijn club zijn er al een 8-tal vaste lachers en die deinzen er niet voor terug om 'bezoekers' te ontvangen tijdens de sessie, zo ook niet deze keer. Maar als klap op de vuurpijl krijg ik nog even een fotograaf en een journalist op bezoek, slechts één uurtje voor de sessie ben ik daarvan op de hoogte... Ach, mij maakt het niet uit, alles kan. Alweer wat reclame voor de lach-yoga. In het maartnummer van 'STEPS' zal er een artikel gewijd worden aan allerlei soorten wellness en workshops zoals vb. lach-yoga. Er werd fantastisch veel gezongen en gedanst en gelachen, het werd SUPER ! Morgen, 15 februari zal onze student voor de 2de maal komen en ... er zal opnieuw duchtig gelachen worden want er zijn veel inschrijvingen. Vorige keer waren wij met 13, morgen zullen wij de 20 halen, van succes gesproken. Ik kijk er al naar uit !!! WAAAAAAAAAW.
Ja, je leest het goed, ze hebben mij gevraagd om om de 14 dagen een lach-yogasessie te versieren voor de bedienden van BELGACOM; 1 uurtje voor de Nederlandstaligen en 1 uurtje voor de Franstaligen. Vandaag was het zover. Een 1ste sessie maar ook een 1ste kennismaking van beide kanten. Van de 5 ingeschreven Ned.-taligen kwamen er 4 opdagen, van de Fr.-taligen slechts 4 van de 9. Jammer, want het groepsenergie-gevoel is belangrijk en die is minder met een kleine groep. Daarbij komt nog dat het allemaal 'nieuwe lachers' zijn, slechts één dame had vorig jaar al 'lach-yogasessies' gevolgd. De lach-kandidaten mogen slechts opnieuw inschrijven voor een lachsessie wanneer de vorige voorbij is, dus één sessie per keer wat heel waarschijnlijk werkt op het aantal inschrijvingen. Nu maar hopen dat ze in groter getale inschrijven want lachen is zo gezond en deugddoend. Ik blijf erin geloven en kijk uit naar de volgende sessie. Die gaat door - indien er genoeg inschrijvingen zijn - op 28 februari 2007. Bij de rondvraag na de meditatie kreeg ik toch veel positieve reacties, wij zijn goed bezig!
Wat een ervaring! Een tijdje geleden krijg ik van 'stralende zon' een nieuwsbrief, met daarin een mededeling dat er op 11 februari 2007 in Tongerlo een symposium doorgaat 'Gelukkig Gezond & Gezond Gelukkig'. Met een 'kapoenengevoel' stuur ik een mail naar de 'levensschool' met de mededeling dat een symposium zonder lach-yoga niet volledig is... Krijg ik vrij vlug een telefoontje van Bob Vaes dat hij aan zoiets had gedacht en dat hij dat wel zag zitten. Verdere afspraken worden per mail gemaakt. Het voelde goed aan, na twee jaar yoga-lachsessies ken ik de materie vrij goed, maar wanneer ik op vrijdag een telefoontje krijg met de vraag of ik met een powerpoint presentatie mijn workshop zou doen, krijg ik even een minder goed gevoel; 'willen ze van mij nu een presentatie of een lachsessie?'. Ach ja, denk ik, wij zien wel, maar wanneer ik verneem dat er 500 inschrijvingen zijn voel ik 'nattigheid'. Mijn sessies gaan meestal door met max 20 deelnemers; voel je mijn 'angsten'? 'Angsten' is veel gezegd, eerder een sprong in het duister. Zaterdag nog wat bijeen gezocht om een uurtje ' vol te praten'. Om 9 uur sta ik al in Tongerlo, na 84 km 'carwash'; regen zonder ophouden, diepe plassen water op de snelweg en veel wind, maar wel gezond en wel. Een goede organisatie en met vriendelijke mensen, dat werd een fijn en vlot onthaal met 'gratis knuffels'. Het 'werkterrein' werd verkend en een welkom bakje troost werd aangeboden. Om 10 uur is het dan zover. Inge Vervotte opent het symposium en heeft veel te vertellen, daardoor komen de 'lachers' voor de sessie van 10.30 uur druppelsgewijs binnen. Ha, dat ziet er goed uit; met een 35-tal zijn ze; wel iets meer dan ik gewend ben, maar al bij al kan ik zo'n aantal vrij goed aan. Ik voel ogenblikkelijk dat het 'gelijkgestemden' zijn die zich heel vlug goed voelen bij het lachen, na de sessie bij de rondvraag hoor ik niks dan positieve reacties. Na het middagmaal, om 14 uur start ik met de tweede lachsessie. Is het de mond aan mond reclame geweest of is iedereen toe aan wat ontspanning, ik weet het niet, alleen weet ik wel dat mijn lokaal te klein is of het aantal te groot. 't Is niet te geloven, maar een 50-tal deelnemers waren er zeker van de partij, de allereerste keer dat ik met zo'n aantal werk. WAW !!! Wat een uitdaging. Ook die sessie werd een succes. Lieve mensen van de Levensschool, lieve deelnemers, mag ik jullie danken voor jullie lach-enthousiasme. Ik gaf veel, maar ik kreeg dubbel zoveel terug. Dat is overvloed, zo voel ik dat. Ik ben een gelukkig mens.
'Mijn zus Riet gaat trouwen, wil je een lachsessie geven voor het vrijgezellenfeest op 27 januari 2007 om 13.30 uur? Aantal deelnemers 21 meiden !' Natuurlijk wil ik dat. Plaats van gebeuren 'Mariadal' - Klein Overlaar 3 te Hoegaarden. Om 13.20 uur word ik opgewacht aan de uitgang. Wij gaan aanstonds van start want er staat die dag voor hen nog veel te gebeuren... Ik mag Riet niet zeggen wat ik kom doen, het blijft een verrassing tot wij beginnen met lachen - en het blijkt inderdaad een echte verrassing voor haar te zijn, ze is er blij mee. Zoals ik vermoedde is ook deze doelgroep prima, chiromeiden lachen graag en maken graag plezier; dat deden ze ook nu tijdens de lachsessie met volle teugen. Het uur is voorbijgevlogen en heel tevreden en gelukkige dames maken zich daarna vlug uit de voeten om verder te genieten, er staat nog toneel op het programma enz. enz. Ik ga gelukkig huiswaarts, ook nu zoals meestal geeft het mij een heel goed gevoel, meer moet dat niet zijn!
Op 10 november krijg ik een mail van de sportdienst van Sint-Niklaas; van Patrick Buyle; met de vraag of ik een lach-yogasessie wil geven op 14 december; op de seniorensportdag te Belsele in 'DE KLAVERS'. Of ik mijn antwoord ook wil laten geworden per mail aan Carine Verleyen. Daarmee is een hele correspondentie op gang gekomen met Carine ... met een heel positief eindresultaat! Vandaag is het zover, ik wordt verwacht tegen 9.30uur - onthaal van de 50+ om 9.45 uur. Ik maak in afwachting van de start muzikale afspraken met de geluidsman, want de lachyoga gaat door in de grote zaal mét muziek - wat een luxe, voor de allereerste keer zorgt iemand anders voor de muziekbegeleiding. De 'docenten' worden voorgesteld, een speciale vermelding voor de lach-yoga - niemand weet wat dat inhoud, toch zijn er enorm veel voor-inschrijvingen. Daardoor wordt de sessie opgesplitst in twee delen van 45 minuten. Op die manier kunnen meer kandidaten genieten... Om 10 uur gezamenlijke opwarming. Stoelgymnastiek. Niet te onderschatten, opgewarmd waren wij - ik nog meer dan de mensen in de zaal, want ik zat op een verhoog bij de docenten en wij hadden de volle lichten in ons gelaat wat ons nog extra warmte gaf. Om 10.30 uur gaat de lach-yoga van start. 20 vlotte senioren hebben er echt zin in. Een 45 minutensessie is niet lang, maar lachen hebben wij gedaan in alle toonaarden, onze gelaatsspieren deden pijn. Een gong-geluid maakt een bruusk einde aan de meditatie en dus ook aan de eerste lachsessie. De eersten zijn de zaal nog niet uit of de tweede groep komt al binnen. Veel minder dan 20 deelnemers zijn het niet en ook deze +vijftigers vliegen erin. Wat een energie en wat een fantastische medewerking; het is een echt plezier met die doelgroep te 'lachen', Opnieuw is onze toebedeelde 45minuten-tijd te vlug om. Wij werken de sessie toch nog af, zelfs na de gong. In de cafetaria, tijdens de middagpauze, wordt er nog prettig nagepraat. Bij mijn vertrek kan ik niet nalaten nog even bij de tafels een woordje te wisselen, zo verneem ik opnieuw hoeveel deugd de mensen gehad hebben aan de lachsessie, ze hopen mij volgend jaar terug te zien. Wie weet?? Wat mij heel blij maakt is dat er een 90-tal aanwezigen waren, waarvan een 40-tal deelnam aan mijn lachsessie. Van succes gesproken!
Ze zijn met 14 blijgezinde dames, ze komen wekelijks bijeen in Taverne de volle pot en organiseren af en toe een workshop of iets in die aard.... Sonja Van Lierde van het OCMW van Merchtem doet beroep op mij voor een lach-yoga sessie. Mijn gedacht was dat het allemaal medewerkers zouden zijn van het OCMW, niets is minder waar; de groep bestaat uit jonge en minder jonge dames zelfs jong-gepensionneerden zijn er bij, maar wat het belangrijkste is; het zijn stuk voor stuk mensen die graag lachen. Al van bij het binnenkomen in het zaaltje achter de taverne, voel ik dat het zal lukken, het zit goed! Druppelsgewijs komen ze binnen, 'matjes bij' ? vraag ik hen. 'Neen, ik dacht dat het om te lachen was, dat ze dat in de uitnodiging hadden gechreven...'. Een goeie ziel belt nog vlug naar huis en vraagt aan haar zoon om matjes bijeen te zoeken plus nog een deken. Op de duur hebben wij nog overschot!!! Een hele tijd - overtijd - gaan wij eindelijk van start. 'De koffie mag koud worden'. Vanaf de start wordt al goed meegedaan en al vlug is het lachen geblazen. De lachspieren worden danig op de proef gesteld. Een groot pluspunt is dat het hier een vriendinnengroepje is, ze kunnen voluit gek doen en dat doen ze ook. Na de meditatie en het stilte-moment komt dan de 'bevraging'; waaruit ik kan opmaken dat ze de lach-yoga erg gesmaakt hebben. Voor mij, de lachanimator, is het weer een heel fijne ervaring geweest, het is precies of ik vandaag vriendinnen heb bijgekregen, ik voelde mij één van hen. De after-party was dan ook heel aangenaam. Een dame had 'dolfijnkaartjes' mee en nog een ander spel kaarten met mooie teksten, mijn 'kleur' werd berekend. Er werd nog lang nagepraat bij een lekkere verfrissing en met een klein maar gelukkig hartje neem ik afscheid. Dag lieve mensen, dank voor jullie medewerking.
FROS/SPORTA - Bijscholingsweekend op 28 en 29 oktober 2006
Jawel, je leest het goed - op zaterdag, 28 oktober 2006 was ik één van de 'docenten' en wel met 2 workshops van lach-yoga. Om 11 uur ben ik reeds ter plaatse om in de sfeer te komen, alles te gaan verkennen. Rond 12.30 uur mag ik mee aanschuiven aan het middagmaal, maar van eten komt niet veel in huis. Lach-yoga sessie geven met een volle maag is niet aangewezen. Om 13.30 uur is het zover - 24 deelnemers zijn ingeschreven voor de 1ste workshop, waarvan 18 studenten L.O., de anderen leerkracht of medewerker of sportfunctionaris enz. Enthousiaste deelnemers- heel studentikoos - echt een plezier om met die jonge mensen te 'werken'. Je voelt dat ze naar het WE zijn gekomen om nieuwe indrukken op te doen en die wil ik hen met alle plezier aanreiken. Bij de rondvraag na de sessie zijn de meeste deelnemers heel tevreden.
Even een verpozing van 20 minuten om mij te verfrissen.
Om 15.10 uur begint de 2de workshop met 22 deelnemers - 11 studenten, 4 leerkrachten; nog medewerkers en mensen van de federatie enz. Een heel andere groep, ze zijn niet te vergelijken met de vorige deelnemers. Ze hebben voordien een workshop gevolgd met een diepe relaxatie en dat maakt dat de lach-yoga hen minder aanspreekt - jammer. Bij de dans zijn er enkele deelnemers die niet meedoen, geen zin, dan weet ik al hoe laat het is. Maar ze hebben hun workshop zelf gekozen en daarom doe ik gewoon voort, alleen ga ik minder 'voluit', houd ik mij een beetje in om niet té zot te doen. Bij de rondvraag krijg ik te horen dat ze er iets anders van verwacht hadden, of dat ze zich niet 'veilig' voelden bij sommige oefeningen. Gelukkig zijn er enkele 'oudere' deelnemers die de sessie erg smaakten en het zeker zullen toepassen in hun werk. Bij de afsluiting van de 1ste dag ontmoet ik de 'studenten' van de 1ste workshop, die mij begroeten met een grote 'smile' als een vriend en dat doet deugd! Mijn doel is bereikt. Nu nog zien of ze mij volgend jaar opnieuw vragen.
Gratis filmvoorstelling 'THE SECRET' op woensdag, 20 december 2006
UITNODIGING, aan allen die hun doel willen bereiken in dit leven. Ga eens kijken bij de site www.essens.be ; daar vindt je alle info over deze belangrijke film 'The Secret' - echt de moeite waard en helemaal gratis! Wel moet je inschrijven, de plaatsen zijn beperkt,er zal veel volk op afkomen. Wees er dus op tijd bij. Lach-yoga zit mee in de organisatie van de filmvertoning, daarom maak ik langs deze weg reclame. Ik zou zeggen... ALLEN DAARHEEN!
Lach-yoga in het rusthuis Sint-Carolus te 1742 Ternat
19 mobiele en mindermobiele bewoonsters en 1 bewoner van het rusthuis kwamen druppelsbewijs binnen voor de lach-yoga sessie, vandaag, 16 oktober 2006 om 14 uur. Je hoorde ze al van ver praten en lachen, ze keken er al echt naar uit om samen te lachen. Na de kennismaking en naamkaartjes geplakt te hebben op hun jurk of vest is het de moment om van start te gaan. Eerst gronden wij ons, heel goed de voeten op de grond en dan wortels visualiseren, wortels die aan de voeten groeien en dieper de grond in gaan...
Mijn klankschaal is ook van de partij en ze genieten allen van de prachtige klanken die ze dicht bij hun keel mogen ervaren, voor sommigen een eerste maal dat ze zo'n klankschaal van dichtbij zien en vooral horen.
Daarna verscheidene ademhalingsoefeningen, ik sta ervan te zien hoe goed ze meedoen, ze hebben er duidelijk plezier in.
Wij spelen met een bal zonder bal - heel eigenaardig voor de medespelers, dat zijn ze niet gewoon, eerst is het heel onwennig, maar al spelend raken ze het toch gewoon en gaat het beter, daarna is het bijna moeilijk om ze te doen stoppen.
De klanken worden gezongen terwijl wij elkaar de hand geven en wij de armen telkens de lucht in laten gaan. 'Move is action'
En dan is daar de lach... er werd al veel gelachen, maar nu komen de lachoefeningen; proesten, fluiten, zoemen, de lach doorgeven enz. enz. Wat is het mooi om te horen en te zien hoe die mensen in dat spel opgaan, ze doen het zo goed, jammer dat wij dat niet kunnen filmen; klank en geluid, om er nadien nog van na te genieten.
Even worden wij gestoord door familie die hun respectieve ouder komen schaken; voor mij niet erg, wel voor de 'cursist'.
Wij komen aan het einde van de sessie, wij maken het stil in ons en houden een korte meditatie. Een rondvraag wordt ook gehouden, zo kan elke 'bewoner' haar of zijn zegje doen. 'Wij hebben er van genoten'; 'Wij willen dat nog wel eens doen'; 'is eens iets anders'. Voor mij was het een bijzonder fijne ervaring, ik hoop die lieve mensen nog terug te zien en samen met hen te lachen!
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.
Ik ben een vrouw en woon in 1741 Wambeek (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/05/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Yoga, Meditatie, Taï-Chi en Qi-Gong, lACH-YOGA, lezen, PC.
65 jaar worden, dat moet gevierd worden. 65 jaar, zo voel ik mij niet, binnenin voel ik mij nog een speels kind, alleen mijn voertuig laat mij af en toe voelen dat het wat rustiger mag... en de spiegel die liegt niet - hihi
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.