Lachen in mijn Lachclubs van Ternat en Strombeek - lachen bij verenigingen. - Ademsessies begeleiden ... Lach je graag - ben je het lachen verleerd - heb je verdriet - ben je eenzaam - slechts één manier om je goed te voelen: KOM LACHEN IN MIJN LACHCLUB van Ternat - CC de Ploter 1ste donderdag van 20:30 tot 21:30 uur. Tijdens de dag in 1853 Strombeek; 1ste en derde woensdag van 10 tot 11u in dienstencentrum Ter Borre - St.-Amandsplein, 7 - Op maandag in RC te Dilbeek van 20:30 uur tot 21:30 uur - dit alles samen met Jean. NIEUW: kom lachen en ademen in kring in Sint-Jozef te Ternat van 20 tot 22 uur.
15-07-2007
Qi-Gong in het park en 'de lachboot' tijdens De Gentse Feesten
Het was vandaag een drukke dag. Om 10 uur afspraak met Vic Wauters en Cie. Ik ben daar al om 9.30 uur om de deelnemers aan Qi-Gong zeker niet te missen, Het park Terreist in Heikruis ken ik niet. Om 9.45uur is er nog niemand te zien; 'zijn ze misschien al naar het kasteel?', ikke met vlugge pas op weg naar een huis in de verte. Op de weg daarheen zie ik een konijntje zonder vrees. Het blijft gewoon zitten, mooi zeg en dat geeft zo'n goed gevoel dat je zo'n beestje van zo dichtbij kan zien zonder dat het bang is... Wat een mooi park! Alleen joggers kom ik tegen en die hebben niemand gezien en Qi-Gong kennen ze niet... Dan maar terug naar de parking. Er zijn al stemmen te horen, en ja hoor, aan hun kledij te zien zijn het de mensen die ik verwacht te zien. Heel toffe mensen en direct voel ik mij opgenomen in de groep. Na nog wat wachten op de laatkomers, vertrekken wij te voet op weg naar een plek nabij een vijver. Een prachtige plek in het park met heel hoge, oude bomen die weldoende schaduw geven. Voor mij is het een eerste kennismaking met 'medische Qi-Gong', het ligt mij wel. Heel anders dan Taï-Chi, eigenlijk niet te vergelijken - voor zover ik er nu al een oordeel over kan geven. Op één sessie weet ik er nog niet genoeg van. Wat ik wel weet is dat het je veel energie geeft, dat je er bij moet zijn met je volledige aandacht. Na opwarmingsoefeningen, gaan wij over naar de Qi-Gong-oefeningen; wij besluiten de sessie met een meditatie gezeten (vouwstoeltje) in een kring rond een oude boom. Omdat wij iets te laat zijn begonnen, stappen wij nog 10 minuten in een cirkel en dat heel heel traag - is dat moeilijk zeg. In augustus, bij mooi weer, wil ik er opnieuw bij zijn, zeker weten. In september gaan de sessies door in Gooik, dus dichter bij huis, ik denk dat ze mij mogen opschrijven voor Qi-Gong! Maar de dag is nog niet ten einde. Om 12.15uur ben ik thuis; het eten bereidde ik al op voorhand, dus zijn wij tijdig klaar met eten want ik heb nog plannen voor vandaag... De Gentse Feesten en 'De Lachboot'. Ja, vandaag mag ik met een buurvrouw, die ook 'toe-vallig' naar Gent gaat, meerijden. Ze zet mij af aan de halte van tram 1, die slechts kan rijden tot aan de Korenmarkt, de rest is te voet te doen naar de Groentenmarkt. Voor mij is het een hele onderneming, want ik ken Gent NIET. Thuis had ik al een plan van de computer afgehaald, maar wanneer ik dat nodig had, vond ik het niet. 'Vergeten op tafel' dacht ik. Dan maar de weg vragen. De weg vinden is eigenlijk pap-gemakkelijk. Lawaai en heel veel mensen, eigenlijk niks voor mij. Maar de 'lachboot' daar wil ik zijn. Na wat zoeken vind ik mijn lach-collega's. Om 19 uur komt de Burgemeester en begint de receptie. Een 1ste afvaart mét lachanimators - 4 - en clubleden gaat van start om 19.30uur. Het zijn allemaal clubleden uit het Gentse, Ternat ligt niet zo dicht bij Gent en dus geen leden van mijn club - snik, snik. Het zijn echt lieve en toffe mensen en ik ben blij kennis met hen te maken. Wij zijn met een 30-tal en gedurende een uur wordt er gevaren en gelachen, leute hebben wij gemaakt en gehad. Ook de toeschouwers moeten er plezier aan beleeft hebben, want je zag niets anders dan blije en lachende gezichten. Iets voor 21 uur zit ik op tram 1 op weg naar het St.-Pietersstation. Om 22.30 uur word ik - aan het station van Ternat - per auto afgehaald door mijn lieve echtgenoot. Lang onderweg voor één uurtje varen, één uurtje lachen en het kind uithangen, maar beslist de moeite waard. Die lachboot vaart - tijdens de Gentse Feesten - dagelijks uit van 19.30 uur tot 20.30 uur. Heb je al meegevaren? Laat het mij weten.
Het afgedrukte kaartje zit opgekruld onderin mijn tas, ik had het dan toch mee...
Het was SUPER! Gisteren hielden wij een opfrissingdag voor de lachanimators van de lachclub van België - Nederlandstaligen en Franstaligen samen en het werd alweer een succes... 35 aanwezigen - een blij weerzien - voor anderen een nieuwe kennismaking. Voor elk wat wils. Zo'n opfrissingdag bestaat uit het 'opfrissen' van onze kennis opgedaan bij een opleiding tot lachanimator. Veel cursisten beginnen dan een lachclub. Ieder brengt in zijn of haar club zijn eigen 'timbre', maar toch dienen de basisgegevens blijvend toegepast te worden, d.w.z. er zijn vaste gegevens die wij telkens opnieuw in onze lachclub-sessies brengen zoals: ademhalingsoefeningen, rek- en strekoefeningen, allerlei zottigheden maar vooral de lachmeditatie. Ieder werd verzocht wat eten mee te brengen, op die manier wordt er een super-buffet samengesteld van voorgerecht, hoofdgerecht, kaasschotel en nagerecht - de wijnen en frisdranken worden door het bestuur aangeleverd, alsook een grote verscheidenheid aan fruit. Bij het onthaal genieten wij van een lekkere koffie, thee of frisdrank met koekjes. Om 10 uur gaan wij van start met een lachsessie - natuurlijk, daar zijn wij tenslotte voor gekomen; daarna nog wat droge stof: toelichting van wat de lach zoal in ons bewerkstelligt. De zon is van de partij; telkens wij even buiten willen om wat frisse lucht bij te tanken, hebben wij het geluk te genieten van wat zon, zo ook voor het middagmaal. Fantastisch die overvloed aan vriendschap, aan eten en drinken. Ik ben van het bestuur en sta in voor de koffie en het aanvullen van de koekjes- en fruitschalen, wat ik af en toe even vergeet te doen omdat het toch zo plezant is bij de anderen.... De namiddagaktiviteit wordt ingeluid met dansmuziek - hop, wij allen naar binnen en dansen, jawel ook dat komt in onze lachsessies aan bod en de opfrissing van al die dansen komt echt heel goed van pas. Daarbij dansen wij ook graag en daar genieten wij dan ook van met volle teugen, niettegenstaande onze gevulde magen... De 'lachbank' wordt onder ogen genomen en wat verder uitgediept. De tijd vliegt en wij komen, jammer genoeg, tijd te kort. Tot besluit wordt de mening van de anderen gevraagd; over hoe wij zo'n opfrissingdag nog beter kunnen doen, wat zij nog meer besproken willen zien enz... Algemeen horen wij zeer positief commentaar: graag elk jaar zo'n opfrissingdag; graag nieuwe lach-oefeningen bekendmaken; dansen op CD-rom???; keuze uit atelier dans of atelier lach; is er mogelijkheid een dansdag te organiseren? Wordt de groep lachanimators te groot, wordt overwogen de opfrissingdag op 2 verschillende dagen te organiseren, na 35 ingeschrevenen wordt de lijst dan afgesloten... Een Sangria of fruitsap als afscheidsdronk en rond 18 uur verlaat een groep dynamische deelnemers de 'Ecole Saint-Joseph' te Elsene; op weg naar een nog beter lach-jaar. Dank lieve mensen voor jullie fantastische medewerking! Wij, Hika, Jean-Claude, Paul en ik - wiske-, leden van het Algemeen Bestuur ruimen alles verder op en gaan met een geluksgevoel nog een nabespreking houden bij een lekker Thaïsch etentje dat Paul bestelt en dat wij nuttigen bij hem thuis. Om 22.30 uur ben ik thuis, moe maar gelukkig, waw wat was het weer SUPER.
De laatste sessie lach-yoga in clubverband ging door op donderdag, 21 juni 2007. De laatste voor de vakantie wel te verstaan! Want wij blijven lachen. Op 20 september 2007 zetten wij de lachsessies voort met nog meer energie en enthousiasme. 5 'vaste' en 5 'nieuwe' lachers waren van de partij. Mensen wat een sessie!!! Er werd gelachen en gedanst, wij hingen het kind uit. Alweer hadden wij een enorme vreugde en blijheid samen. Wat zou ik doen zonder mijn clubleden, ze zijn mij heel dierbaar, het zijn echte vrienden geworden. Lang leve de lach-club!!!
Lach-Yoga sessie voor vrijwilligers OCMW in Tenborre
Tenborre in Strombeek-Bever heeft de lach-yoga ontdekt. Na lach-yoga gegeven te hebben op 20 maart 2007 op vraag van Lieve Heytenis, vraagt Leen Van den Troost mij een Lachsessie te geven aan een 10-tal vrijwilligers.
20 juni - 9 uur. Dat is wel heel vroeg voor iemand met pensioen! Maar de lachsessie gaat hun vergadering voor, dus moeten wij vroeg van start. Zelf ben ik al ter plaatse rond 8.40 uur, krijg op slag een kop verse koffie als welkom. Rond 9 uur is het zover, de mensen zijn er en wij gaan van start. Een heel dankbaar publiek heb ik, mensen die er heel erg voor openstaan. Maar wat kan je anders verwachten van 'vrijwilligers'. Lachen is echt heel erg aan hen besteed, zij die zoveel van zichzelf geven, zomaar, ik heb echt heel veel achting voor die mensen. Die houding tegenover hen geeft een extra dimensie aan mijn lachsessie. De lachmeditatie is een succes, iedereen geniet ervan, de 'slappe lach' was niet ver. De lachsessie geeft een speciale onderlinge band, vrijwilligers die telkens alleen bij zieke mensen gaan hebben nood aan zo'n band, daarom wordt overwogen in het najaar nog voort te doen. In de toekomst komt lach-yoga op regelmatige basis op het menu! Fantastisch is dat!
Miriam Perquin vroeg mij een tijdje geleden of ik eens een lachsessie zou willen geven in het woon- en zorgcentrum Sint-Jozef te Evere. Waarom niet. Een datum was vlug afgesproken. 12 juni 2007 - 14.30 uur. Een 12-tal hoogbejaarde personen worden druppelsgewijs de zaal binnengereden. Het zijn allemaal Nederlandstaligen, wat de sessie ten goede komt. Gemengde taal maakt het te moeilijk voor de deelnemers. Ze krijgen allemaal hun voornaam opgeplakt, kwestie van het een persoonlijke toets te geven. Heel eigenaardig is dat wanneer je hun naam vraagt, ze steeds hun familienaam opgeven. Ik schrijf slechts hun voornaam op, voelt veel warmer en directer aan. En dan gaan wij van start. Er wordt heel goed meegewerkt, op hun niveau natuurlijk. Er wordt goed gelachen en geademd. Zingen doen ze ook. Na een uurtje hebben zij het wel gehad, ze zijn vlug vermoeid. Na de meditatie wordt nog een rondje gehouden om te horen hoe ze het ervaren hebben. Gelijk elke keer mag ik dankbare woorden horen, ze willen meer... De begeleiding zegt dat sommige mensen nu bereikt werden, die anders 'onbereikbaar' zijn. Wanneer ik dat hoor, voel ik een grote dankbaarheid en weet ik dat ik met iets heel goed bezig ben. Myriam gaat haar directie zelfs vragen de opleiding tot lachanimator te mogen volgen? lachen is toch zo direct en onlosmakelijk verbonden met ieder van ons, het is het allereerste dat een mens kan van bij de geboorte, na het ademen en het eten...
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.
Ik ben een vrouw en woon in 1741 Wambeek (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/05/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Yoga, Meditatie, Taï-Chi en Qi-Gong, lACH-YOGA, lezen, PC.
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.