|
Dag beste bloggers..
vandaag een verslag over de Aerebeekwandeling in Herne.
Herne is een gemeente in de provincie Vlaams-Brabant. De gemeente telt ruim 6500 inwoners. Herne ligt in het Pajottenland. Doorheen Herne stroomt de rivier de Mark.
De Sint-Pieter- en Pauluskerk in Herne was ons startpunt.
De kerk is onstaan eind 11e, begin 12e eeuw. Middenschip en zuidbeuk Romaans; toren en koor uit Scheldegotiek. Muren uit ijzerzandsteen, zandsteen, kalksteen en vooral leisteen afkomstig uit de steengroeve in Sint-Pieters-Kapelle.
Verdere bezienswaardigheden: kalkstenen doopvont, lambriseringen, gestoelte,kerkmeesterbanken, biechtstoelen, beelden en schilderijen. Het middenschip en de zuidbeuk zijn Romaans (11de-13de eeuw); de toren en het koor daarentegen zijn uitgevoerd in Scheldegotiek (13de eeuw). Door grondige verbouwingen o.l.v. architect Goethals verwierf het gebouw in 1923-24 een complex en asymmetrisch grondplan: het zuidelijk gedeelte behield zijn autochtoon Romaans karakter, de noordzijde daarentegen kreeg een neogotisch uitzicht.
De muren bestaan uit een bonte mengeling van natuursteen: ijzerzandsteen, zandsteen, kalksteen en vooral leisteen. Deze gesteenten zijn grotendeels afkomstig uit Mark, een Waalse buurgemeente waar zich een groeve in de primaire geologische formaties van het massief van Brabant bevond. De Sint-Pieterskerk is één van de fraaiste landelijke kerken van Zuid-Pajottenland en een representatief voorbeeld van Scheldegotiek.
Helaas konden we van dat moois niet veel zien, want er was een hek geplaatst in de kerk.
Nog nooit gezien...
Het hek.
Efkes de handen door het hek om deze mooie foto te kunnen maken.
De kerk vanuit de verte.
Rustige en goed begaanbare wandelwegen.
Deze schapen zouden volgens onze opzoekingen op internet het ras Suffolk,
een Engels ras, moeten zijn.
De witte dovenetel.
Kapel ter ere van Maria.
De Harebeek stroomt rustig verder.
Nog een kapelletje op een wegsplitsing.
Een pracht van een knotwilg.
Even kijken wie daar voorbijkomt.. lijkt deze koe te denken.
Prachtig vergezicht.
Mini kapelletje zomaar langs een veldweg.
Even uitblazen met de haren in de wind.
Deze gerestaureerde 19de eeuwse hoeve, die de naam kreeg "Ooievaarsnest" is herkenbaar aan het bronzen beeld aan de gevel.
Hier woont waarschijnlijk een schapenkweker in de buurt.. Wat mijn vrouwtje zich afvroeg... waarom zijn de lammetjes bruin en de ooien niet ??
Een prachtige vijver.
Op deze foto zie je goed het golvend landschap van het pajottenland.
Een hoeve waar de koeien op de binnenkoer stonden.. Rechts op de foto zie je 2 staarten liggen van poezen die aan het spelen waren... mijn vrouwtje wou natuurlijk hun aandacht trekken en floot eens, maar geen reactie van de poezen... maar wat wij niet gezien hadden.. achter de hoek stond de boer toch wel zeker.. en die maar grijnzen... en mijn vrouwke zonder blozen maar doorstappen... Vrouwen, hé..
Dit kapelletje stond aan bovenstaande boerderij.
Heerlijk geurende seringen.
We zagen veel prachtig gerestaureerde hoeves, volledig vernieuwd maar waar toch het karakter van vroeger werd behouden.
De buitenmuur was nog origineel met datum van 1814...
...maar de woning op de binnenkoer was heel mooi vernieuwd.
Nog even genieten van de laaste vergezichten, want het einde van de wandeling komt in zicht.
Op het gemeenteplein stond dit beeld ter ere van de Kartuizers in Herne.
De Kartuizers hebben de naam de strengst levende monniken van het Westerse kloosterwezen te zijn. Zelf zullen ze daar waarschijnlijk om glimlachen, al is dat moeilijk te controleren, omdat ze nooit een stap buiten hun kloosters zetten en zelfs hun familie maar sporadisch schrijven.
In ieder geval besteden ze dagelijks veel tijd aan het koorgebed (een uitgebreid Officie en dan ook nog dagelijks de getijden van de Heilige Maagd), spreken alleen met elkaar op een wekelijkse wandeling en op feestdagen, en dan nog zeer kort, doen maar een klein gedeelte van het dagelijkse programma samen en blijven de rest van de tijd in hun kluis.
Het Kartuizerklooster in Herne was het eerste kartuizerklooster van de Nederlanden. Het hart van Margaretha van York lag hier begraven. Nu nog verwijst de straatnaam Oud Klooster naar de plaats waar de kartuis lag.
Zo beste vrienden, we hopen dat jullie ook genoten hebben van deze uitstap.
Tot later...
Bron : Wikipedia
|
Groetjessssss!
