Foto
Foto

ik ben Loewiesa
ik ben belgo-néerlandaise of neder-waalse
Ik woon in "Le Hainaut"
In dit blog probeer ik te schrijven
over dingen die mij aan het denken zetten
dingen die mij aan het lachen maken
dingen waarover ik me zorgen maak
en dingen die ik gewoon uit mijn duim zuig

Categorieën
  • Rodejeweetwelkater (3)
  • Amsterdam (3)
  • dromen (7)
  • ergernissen (9)
  • fijne momenten (17)
  • gedichtjes (14)
  • gefrustreerde vijftigster + luduvudu (12)
  • heksensoep (2)
  • jeugdherinneringen (19)
  • Kerstmarkten enzo (4)
  • kinderen en kleinkinderen (47)
  • mijn broertje (1)
  • mijn mini Belsjiekske (4)
  • Murphy moment (5)
  • ondefinieerbaar (54)
  • onnavolgbare huishoudelijke tips (6)
  • op de sportieve tour (6)
  • ouders (30)
  • soaps enzo (3)
  • toestanden (72)
  • treinperikelen (10)
  • verhaaltjes (19)
  • voedsel voor de ziel (0)
  • winterdingen (15)
  • ziek, zwak en misselijk (21)
  • Laatste commentaren
  • Hallo Loewiesa xxx (Lenie)
        op Onderweg
  • een warme herfstgroet ! (meeuw)
        op Onderweg
  • Goedenavond lieve Loewisa (Lenie)
        op Onderweg
  • Goedemorgen (Dirk)
        op Onderweg
  • Hallo Loewiesa (alfyvo)
        op Onderweg
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Ik zal m'n vrienden niet vergeten.
    Want wie mij lief is,
    blijft me lief.

    Ramses Shaffy
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Inhoud blog
  • Onderweg
  • Dolce far niente
  • Alle (her) begin is moeilijk
  • Test
  • clean house
  • om mani padme hum
  • muurtje
  • heldin
  • gedroomd
  • afleiding
  • met alle chinezen, maar ......
  • lief
  • emancipatie
  • plakband
  • de redding nabij
  • een kwestie van interpretatie
  • zei u platonisch?
  • en ondertussen in haar tuin...
  • preventief
  • van die dingen

    Als je je beperkingen kent,
    kun je daarbinnen,
    onbeperkt te
    werk gaan

    Jules Deelder
    schrijver,dichter

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Don't walk behind me
    I may not lead
    Don't walk in front of me
    I may not follow
    Walk beside me
    That we may be as one

    I'm Out Of Estrogen

    AND I HAVE A GUN!

    Foto
    Foto
    gedachtespinsels, dagelijkse onzin en andere beslommeringen van een jonge vijftigster

    Loewiesa
    Welkom op mijn webblog :-)

    21-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oeps
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Omaatje dreigde al snel door haar knietjes te zakken en gooide haar vrachtje af.  Er werd  overgegaan tot serieuze zaken en het locomotiefje voorzien van een vers batterijtje, werd met alle zeven wagentjes op het spoor gezet. De trein ontspoorde al gauw doordat het machinistje doodleuk op de rails stapte en niet goed aan de wieletjes had gedraaid. Het locomotiefje met de nog steeds draaiende wieltjes werd vervolgens het onderwerp van een nauwkeurig onderzoek. Hier bij behoorde ook een triltest, eerst op zijn handjes en vervolgens hield hij de draaiende wieltjes schaterlachend tegen zijn gezicht. Oma moest ook even voelen….het kriebelde een beetje en ik maakte een rare griezel beweging en draaide eens met mijn ogen, waardoor Simon nog meer moest lachen.

    Even later gebeurde het, terwijl ik bezig was de rails die door de ontsporing zwaar beschadigd was weer in elkaar te steken begon mijn kleinzoon ineens hard te gillen. Simon had het locomotiefje op zijn hoofd gezet, zijn krullen sponnen zich om de draaiende wieltjes (n.v.d.r. of omgekeerd). “jongetje toch, wat heb je nu gedaan?” vroeg ik naar de bekende weg en zette om te beginnen…..(n.v.d.r. uw jonge gedachtespinnendevijftigster is soms best slim)…… het locomotiefje stop, maar zijn haar zat vast en voorzichtig los trekken ging niet zonder nog meer gebrul. Dus kwam er een schaar aan te pas. De traantjes waren direct verdwenen en de schade aan zijn krullebol viel uiteindelijk nog mee.  Een uurtje later heb ik mijn kleinzoon, met iets minder haar, maar voor de rest helemaal compleet en redelijk intact en naar ik hoop met een nog steeds ongeschonden zieltje aan zijn ouders terug gegeven.

    21-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:kinderen en kleinkinderen
    >> Reageer (12)
    20-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nou moe
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik heb het druk gehad de laatste dagen, eerst mijn vader trachten te animeren, zonder veel succes. Woensdag was het de beurt aan mijn jongste  kleindochter, zij mij animeren of ik haar animeren wij doen allebei ons best. Mijn kleindochter Chloé is twee en zij zingt, ze heeft ondertussen een heel repertoire.  Broeder Jacob, maar dan in het Frans en wanneer ik zachtjes inval in het Nederlands kijkt zij blij en verbaast maar gaat door en het klinkt fantastisch.  Met Sinterklaas heeft ze een paar sinterklaasliedjes geleerd, de Sint heeft ondertussen zijn voeten al gelicht, maar maakt niet uit. Mijn kleindochter zingt nog steeds “En strooi dan wat lekkers in een of andere hoek… Koekoek!”.  Woensdag om 17.00 zij wordt afgelost door haar neefje Simon, ook twee jaar. Simon zingt niet. Simon heeft iets met dieren. Hij ziet wanneer een dolfijn een dolfijn is en een orka een orka. Momenteel zijn het de dinosauriërs, maar hij houdt ook van koeien, schapen en varkens. Na de kerstboom en de drie glazen heel fragiele vogels, die mijn moeder, als klein meisje nog van haar vader, mijn opa heeft gekregen, geïnspecteerd te hebben en zijn eigen inbreng heeft aangebracht door een speelgoed koe op een tak te klemmen, gaan wij de doos met het treintje waarmee mijn zoon, toen misschien ietsje ouder dan mijn kleinzoon nu mee speelde van de zolder halen.  Eerst moet de rails worden uitgelegd. Op de grond, op mijn knieën naar voren steunend op mijn voorarmen, puzzel ik, de rails in elkaar. Dan klinkt het “paardje, paardje oma” en Simon klimt op mijn rug….  

    20-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:kinderen en kleinkinderen
    >> Reageer (14)
    17-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fyra
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vrijdag heen en maandag terug, de nieuwe Fyra treinverbinding tussen Brussel en Amsterdam  eens uitgetest. Het scheen dat de ene helft van de treinen niet reed,  te laat vertrok of veel te laat aankwam. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster zat in de andere helft…....

    17-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:treinperikelen
    Tags:Fyra,
    >> Reageer (16)
    13-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.over een gevallen pot confituur en de Mayakalender
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De dag begonnen met een onhandige beweging waarbij, een  pot confituur op de grond viel, een geluk bij een ongeluk, het was een volle pot, zodat het ruimen van het puin beperkt bleef.

    Puin: Volgens paniekzaaiers zou de aarde deze maand vergaan. Nu geloof ik van dit soort voorspellingen geen bal. Maar toch, het opent perspectieven of misschien zeg ik beter, het einde der tijden is op zijn minst, een inspirerend iets. Gedaan met afwasmachine problemen en achterstallige klussen. Ik hoef mijn kasten niet meer op te ruimen, de ruiten niet meer te doen. Geen zorgen meer over maanden die langer zijn dan de donatie die ik maandelijks ontvang. Geen zorgen over de toekomst en gedaan met de eenzaamheid. Mijn kunstkerstboom, die zo goed is nagemaakt, dat hij zijn naalden verliest, hoef ik niet van de zolder te halen. De kerstlichtjes, die zomers wanneer de mussen dood van het dak vallen en uw jonge gedachtespinnendevijftigster van haar tuin geniet, door nijvere pestkopkabouterhandjes in de knoop worden gebracht hoef ik niet meer te ontwarren.......

    De volgende "laatste" dagen maak ik mij nergens meer over druk. Ik ga levensgenieten en de liefste mensen in mijn leven eens vertellen, hoeveel ik van ze hou.

    13-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:ondefinieerbaar
    >> Reageer (29)
    11-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een koene ridder en andere droom verschijningen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Niks te melden behalve misschien de gewone huis-tuin-en-keuken frustraties. Zo heeft mijn afwasmachine het, ondanks al mijn goede huismoederlijke zorgen begeven. Ik maakte regelmatig zijn sproeiarmpjes schoon, reinigde zijn filter en schepte zijn putje uit. Het stimuleerde mijn machientje echter niet en vertikt het om verder zijn best te blijven doen.…In afwachting van MacGyver met zijn Zwitsers zakmes, paperclips, plastieke drinkrietjes en elastiekjes, de komst van het Kerstmannetje of gewoon het aanbreken van betere tijden, zal ik de komende tijd dus mijn handen uit de mouwen moeten  steken en zelf te water gaan…

    De dag begonnen met een ontbijtje en het aanzetten van de computer om ondertussen eens te zien wat er de afgelopen uren zoal in de wereld van het www. is gebeurd. Een van mijn Facebookvriendinnen bleek al een paar uur vast te zitten in haar slaapkamer. De deurklink was afgebroken  (?) en daar zat zij, op de zoveelste verdieping van een torenflat met… nèt niet genoeg lakens… Nadat uw jonge gedachtespinnendevijftigster dit berichtje had geliked  volgde het spannend wachten op haar bevrijding. 

     Gelukkig voor de Facebookvriendin zat ze er niet alleen, maar met Christian Grey, u weet wel (maar waarschijnlijk weet u het niet, want u leest dit soort boeken natuurlijk niet ) die knappe (n.v.d.r. nog niemand heeft hem in het echt gezien maar hij is het vast, héél erg knap....) aan BDSM* doende miljardair uit “vijftig tinten grijs” dat erotische vrouwen boek dat net zo lekker leest als zo’n boekje uit de Bouquetreeks, een kasteel of een andere stationsroman (Uw jonge gedachtespinnendevijftigster las het in één ruk door, in de trein van Amsterdam naar Brussel  en toen verder op het station, waardoor zij bijna haar aansluiting naar La Louvière miste…..)  

    Vele spannende uren later werd de Facebookvriendin uiteindelijk door een koene ridder gered, een echte, u weet wel….(maar misschien ook niet) Zo eentje met van die leuke ridderspulletjes….

     



    *BDSM Bondage and Discipline (BD) Dominance and Submission (DS) en Sadisme and Masochism (S&M or S/M)  is een seksuele voorkeur en een vorm van seksuele expressie die met wederzijdse toestemming gebruik maakt van fysiek oplegde beperkingen, intense zenuwprikkels en het fantaseren van een machtsrollenspel
    bron:Wikipedia

    11-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    Tags:vijftig tinten grijs, E.L. James, bdsm,MacGyver,
    >> Reageer (16)
    09-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.effe om sigaretten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het komt in de beste families voor en ach ze zijn nog jong. Sinds een paar weken zit er een fameuze haar, ergens, in de boter of in de soep, tussen mijn zoon en zijn Marie. Mijn zoon bromt, gromt en trapt tegen openstaande deuren en uw jonge gedachtespinnendevijftigster die niet eens weet waar het precies om gaat, mag het allemaal opvangen.

    Ach mijn zoon, slim, grappig, sportief, meestal lief en Ô zo charmant, vaak heel slordig. Nog steeds lijkt  hij het verschil niet te kennen tussen de vloer van zijn kamer en de wasmand, hij doet aan telepathie en denkt nog steeds dat zijn kleren vanzelf in die mand terecht komen en is verbaast wanneer hij op een gegeven moment niks meer heeft om aan te trekken. Ook is hij er van overtuigd dat gebruikte borden en kopjes vanzelf in de afwasmachine komen en dat ik mij de hele dag bezig hou met het verstoppen van dingen, zijn dingen, zoals de oortjes van zijn muziekdingetje en zijn huissleutels die hij altijd en eeuwig kwijt lijkt te zijn, de eeuwige klager, net als zijn opa, zou het dan toch iets genetisch zijn?  Klaagt dat er nooit iets is om te eten en over de graten in de graatloze vis, over het groen van de spinazie en de rode kleur van de rode kool en maakt mij bij momenten helemaal stapel gek of zot (maakt niet uit, ik word e/o ben beiden!)

    “Heb geen schrik!” roept mijn zoon mij toe,  na de zoveelste uiting van machtsvertoon “ik blijf zeker tot ver na mijn 40e nog bij jou!” Helemaal blij met dàt vooruitzicht en weer even geconfronteerd met mijn eigen existentiële crisis heb ik het even helemaal gehad en het is dat uw jonge gedachtespinnendevijftigster niet rookt, anders rende zij gillend weg, uit zelfbehoud!…..Effe om sigaretten…..! (Of zoiets) 

    09-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:kinderen en kleinkinderen
    >> Reageer (14)
    06-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bloggen is leuk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Bloggen is leuk. Een over weinig of niets gaand stukje van een paar honderd woorden schrijven en aan het world wide web toevertrouwen, dat door redelijk wat mensen wordt gelezen en dan overwegend positieve reacties te krijgen. Ik kan wel zeggen dat mijn ego daarvan wordt gestreeld.

    Alleen….  ik heb momenteel helemaal niks om over te schrijven. Ooit in een eenzaam, verveel, frustratie moment met dit blog begonnen en het is niet zo dat ik momenteel niet gefrustreerd ben, integendeel, maar schrijven over mijn grootste frustratie leent zich nu eenmaal niet voor dit blog. En dat is frustrerend!

    Ik heb ook best aardige buren, dus van die kant ook niks te melden en het klinkt misschien een beetje vreemd, maar ik heb (de hemel zij dank!) geen enge, bijzondere of zelfs geen mode ziekten, geen ernstige stoornissen of zelfs maar een beetje plein of smetvrees. Over mijn pentheraphobia heb ik in het verleden al eens geschreven en daar ben ik ondertussen overheen gegroeid. Mijn drop en chocotof verslaving  zijn latent maar onder controle. Mijn bloeddruk is perfect en ik ben zelfs niet eens ge-con-sti-peerd. Voor mijn eigen persoonlijke financiële crisis heb ik een plan B of un système D. Wanneer ik, een probleem heb met Belgacom, hoef ik helemaal niet lang in de rij, wordt mijn probleem direct begrepen en in no time opgelost en verder zijn mijn rimpels, sinds ik die nieuwe crème gebruik in drie maanden met zéker 20 % verminderd. (stelt u zich eens voor hoe dat over een jaar zal zijn!)

    Okay, toch nog iets gevonden,  ik heb het begin van een hallux valgus, soms best pijnlijk, (maar als je een tijdje doorloopt, voelt het eigenlijk best lekker aan (en nee, ik ben geen maso ) Er is ook nog helemaal niks te zien en dus niet opereerbaar. “Smeer er maar een beetje zalf op” zegt de dokter “of groene klei  en trek soepele schoenen aan.”

    Dat gaat wat worden met de feestdagen. MOI! In een mooie jurk, met mijn baskets! (dat zie je van hier!)

    06-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:ondefinieerbaar
    >> Reageer (18)
    05-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Loewiesa goes Gent (nog een keertje)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Opzij van het Gravensteen, waar men (als men dat zou willen) de zalen van de vroegere graven, de kelders, de kerkers en de “donjon” kan bezoeken, betraden wij via een steeg het Patershol  een oude middeleeuwse wijk met een bijna doolhof van kleine straatjes en gezellig uitziende eethuisjes.  Bij het Oudburg, een straat met wederom een mix aan restaurants en kleine winkeltjes liepen wij het Patershol weer uit, wij daalden de trappetjes aan de overkant af en liepen langs het water van de Leie (n.v.d.r. alwaar zij de aanwezigheid van 1 eenzame (wilde) vrouwtjes eend opmerkten) verder richting het Sluizeke.  Mijn Brugse vriendin had een adresje gekregen van een goed Turks restaurant dat zich daar zou bevinden en met onze toffe gezamenlijke vakantie nog in het achterhoofd besloten wij dat eens te gaan proberen. 

    En terwijl wij genieten van het aperitief van het huis (want wij laten ons graag verrassen)  en smikkelen van het bij geleverde schaaltje met pepers, Turkse kaas en olijven, wijden wij ons aan serieuze en ernstige zaken waarbij al onze geliefde (en ook minder geliefde) onderwerpen de revue passeren. Als hoofdschotel kiezen wij voor lamsvlees, dat wordt geserveerd op zwaardachtige spiezen, met sla, rijst en een in zilverpapier gepofte aardappel. Het eten was smakelijk maar het had voor ons best wat Turkser mogen zijn en bovendien de bediening, hoewel erg vriendelijk een ietsje te traag naar onze zin, want wij wilden ook nog naar het stadhuis en langs de flikken.... 

    Na de lange zit lopen wij (verandering van plan) het Oudburg in richting de Oude Vismijn op het Sint Veerleplein. Via de grote barokke toegangspoort met het beeld van Neptunes gaan wij naar beneden en lopen nogmaals langs de Leie, vandaar heb je een mooi zicht op een eindje verder de graslei,via het bruggetje lopen wij naar de Jan Breydelstraat, hier gaan wij naar rechts, richting de Burgstraat  en via het Gewad, wandelen wij naar het Nieuw Begijnhof. 

    Terwijl mijn Brugse vriendin hier nog wat foto’s neemt slenter ik wat rond met warempel weemoedige gedachten, van hier uit is het niet zo heel ver van het huis van mijn ex. Herinneringen van de mooie momenten, vóór de teloorgang van de liefde, herinneringen, die ik het afgelopen jaar allemaal had weggeduwd leken even een opleving te krijgen.

    05-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    Tags:Gent, Gravensteen, Patershol,Oudburg,Sluizeke Turks restaurant,Oude Vismijn, Sint Veerleplein, Neptunes, Jan Breydaelstraat, Gewad, Nieuw Begijnhof,
    >> Reageer (14)
    04-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Loewiesa goes Gent
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wij liepen verder, van de Korenmarkt, waar net als in Amsterdam, het oude postkantoor omgebouwd is als winkelgalerij, naar de Groenselmarkt, die vroeger een vismarkt was en waar het oud vleeshuis staat (n.v.d.r. Roep maar indien u niet kunt volgen!) over de Korte Munt, waar bij Tierenteyn, de mosterd kan worden gehaald, en langs het kraam met de Gentse neuzekes, de Lange Munt in. Aan het eind van deze winkelstraat even een blik geslagen op het groot kanon, de Dulle Griet. Verder op de Vrijdagmarkt, een van de oudste pleinen van Gent omringd door gildehuizen en in vroegere tijden een soort van evenementenplein, staat Jacob Van Artevelde, de opperhoofdman van Gent, op zijn sokkel uit te kijken over zijn stad.

    Wij liepen het straatje in, links van de twee imposante gebouwen van de socialistische beweging en stopten nog even voor het uitstelraam van 3 bekende Belgische kleding designers (n.v.d.r. uw jonge gedachtespinnendevijftigster en haar Brugse vriendin keken elkaar aan na dat zij de gezichtsloze pop met de rok en de bloes en de laarsjes en de daarbij behorende prijskaartjes hadden geïnspecteerd en kwamen tot dezelfde conclusie…....het zou wel aan ons liggen, maar wij zagen “het” er niet aan af !)  Toen gingen wij over de Zuivelbrug , richting Kraanlei, waar de best gekende gevels van Gent staan en slaakten vervolgens verraste kreetjes (n.v.d.r. Moet je dat eens zien….! En… dàt hadden wij vroeger ook nog!) Bij het zien van de Retro collectie van Priem, de koning van de Gentse behangwinkels.  Aan het eind van de Kraanlei, tegen de gevel, juist boven een deur, staat daar het Gentse Manneke. “Hij plast niet!” merkte mijn Brugse vriendin, die over een  bijzondere opmerkingsgave beschikt op.  

    04-12-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (15)
    29-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.serieuze zaken





    Aan het eind van de St. Pietersnieuwstraat in Gent, kun je recht door, links, maar ook rechts af slaan. Wij deden het laatste, Het Zuid, langs de bieb (rechts) en het winkelcentrum (links) de Vlaanderenstraat door. Het glazenstraatje lieten wij rechts liggen, want tegen uw jonge gedachtespinnendevijftigster en haar Brugse vriendin zouden de dames, die daar hun marchandise ten-toon-stel-len, toch niet lachen. En nu wij toch aan het sightseeing zijn. Je hebt daar, waar de Vlaanderenstraat in een punt samen komt met een aantal andere andere straten, aan de overkant aan de ketelvest (n.v.d.r. lekker duidelijk allemaal!) een mooi zicht op het water en een paar mooie muurschilderingen die deel uitmaken van de dienst, Kunst in publieke ruimten. Een eindje verder, ergens rechts, zie je van daar het Geerard Deduivelsteen  (een van oorsprong adellijke woning uitgevoerd in vroeg-gotiek, nu gebruikt als staatsarchief van Oost-Vlaanderen) en het standbeeld van de gebroeders van Eyck.

    Wij liepen verder in de richting van de Sint Baafs, een van de mooiste kerken van dit land, maar wij hadden geen van tweeën de behoefte hier binnen te gaan want wij waren die dag immers al in een kerk geweest en wij moesten niet overdrijven,  want zo héél erg kerk zijn uw jonge gedachtespinnendevijftigster en haar Brugse vriendin nu ook weer niet. “Het Lam Gods” geschilderd door de gebroeders hier boven, hadden wij trouwens ook al eens aanschouwd.

    Voorbij het Belfort, op het Emiel Braunplein aangekomen, riepen wij allebei verbaasd.....Beuh? Heel even dachten wij zelfs in een andere stad te zijn, bij het zien van een bouwsel dat deed denken aan 1 schaapstal. Er was ook een groot nieuw terras, dat aan de oever van een recreatievijver zeker niet zou misstaan…  Kennelijk hadden wij iets gemist. Het nieuws , de opschudding en het daarop volgende protest over dit bouwwerk, dat de nieuwe stadshal bleek te zijn, hadden de Gentse grenzen blijkbaar niet overschreden. Wij zouden alles over dit bouwsel, dat op zichzelf niet echt lelijk is, maar enigszins vreemd aandoet op deze plek, thuis wel opzoeken op het internet… later!  

    Nu was het tijd voor uw jonge gedachtespinnendevijftigster en haar Brugse vriendin om zich te wijden aan Serieuzere en Ernstiger Zaken, wij gingen aperitieven…





    29-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (23)
    27-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.licht
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    En toen klonk er een stem uit het donker: “Vrees niet..........!” En Uw jonge gedachtespinnendevijftigster  schrok zich een hoedje en vreesde met grote vrezen en dreigde een heel klein moment over te gaan tot geestelijk dwalen en onbestemd wensdenken……En daar in het donker stond een grijze baardman, gekleed in een blauwe sallopet, zijn tandeloze mond een scheve grijns grijnzend, klaar om een laddertje te beklimmen om wat nieuwe (spaar)lampen in te draaien. En toen was er licht!  En daar was ook haar Brugse vriendin..... en zo kwam alles nog goed (of niet) en konden zij eindelijk de stad gaan verkennen. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster kent de weg.

    27-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (11)
    26-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een rondje kerk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Terug op het Sint Pietersplein. De kerk is intussen open en ik besluit in afwachting van mijn Brugse vriendin er even een kijkje te nemen. Op het moment dat ik er binnen ga begint juist het orgel te spelen. (Uw jonge gedachtespinnendevijftigster kijkt heel even naar boven, haar duimen op, als dank voor deze perfecte timing. Misschien kan zij bij zoveel goedgezindheid eens proberen, zoals zij vroeger als kind voor een voldoende voor een proefwerk wel eens heeft gedaan, het op een akkoordje zien te gooien met de bewoner van dit pand.) ik loop wat rond in deze prachtige barokkerk en volg de staties van de kruisweg in de zijbeuken en dan zie ik de inscriptie: “STAAT OP GIJ DOODEN KOMT TEN OORDEELE” en ineens krijg ik het gevoel te worden bespied…...

    26-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    Tags:Gent, Sint Pieterskerk, Sint Pietersplein,
    >> Reageer (16)
    25-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.terug naar Gent
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Toen ik het Gentse station verliet, waar ik de tram voor Moscou nog net kon vermijden, kwam juist bus 9 aan, die mij in het verleden naar het huis van mijn ex voerde. Maar deze keer hoefde ik niet te sprinten...

    Met overal verleden en duizend gedachten spinnend liep ik naar het St. Pietersplein waar mijn Brugse vriendin en ik een uur later voor de kerk hadden afgesproken.(n.v.d.r. uw jonge gedachtespinnendevijftigster was extra vroeg vertrokken om de kudde lawaaierige pubers in de ochtendbus te vermijden) Op het plein was men bezig de jaarlijkse winterfoor met een ijspiste en een reuzenrad op te bouwen. De St. Pieterskerk was om dat uur nog niet open en de houten bank bij de tuin van de St. Pietersabdij, vanwaar je een mooi zicht op de wijngaard hebt stond weliswaar in de zon, maar was te nat en te koud en ik besloot in afwachting van mijn Brugse vriendin ergens koffie te gaan drinken.

    De studentenwijk, een beetje een vieze wijk en niet echt de gezelligste buurt op dit uur van de dag wanneer alleen de copycenters open zijn, maar ik vond er toch één koffiehuis. Buiten stond een bord waarop geschreven stond dat men er de lekkerste  en de nieuwste lattes en cappuccino’s serveerden. Ik bestelde echter een gewone koffie, de eerste van die dag. (n.v.d.r. haar dag was al slecht begonnen want bij haar thuis bleken de koffiefilters die morgen op te zijn)  De koffie die men mij serveerde was sterk en smaakte naar...…Drop! (n.v.d.r. Nu houd zij wel van sterke koffie en zij houdt van drop, maar liefst niet in die combinatie.) Mijn wat gespannen sombere bui werd er alleen nog ietsje somberder door en ik voelde aan het slechte koffiewater dat als er niet iets zou veranderen, deze dag wel eens geen blijde intrede zou kunnen zijn.

    25-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (8)
    24-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.huppeldepup
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Afgelopen donderdag is Uw jonge gedachtespinnendevijftigster met haar Brugse vriendin naar Gent geweest. Gent, zij was er sinds de breuk met haar Gentse vent verleden jaar september niet meer geweest. Heel even, kwam de gedachte bij haar op, stel dat zij hem tegen komt, de wereld is immers maar klein. Hij... hand in hand met zijn nieuw lief. Want natuurlijk heeft hij al lang weer een ander (hij wel) Heeft zij gezien op Facebook (n.v.d.r. Hoe stom kan men (lees: Uw jonge gedachtespinnendevijftigster) soms toch zijn!) Want natuurlijk heeft zij het niet kunnen laten om stiekem even te kijken. Zijn status was veranderd, in relatie met huppeldepup.... en natuurlijk kon uw jonge gedachtespinnendevijftigster de dwang niet weerstaan om ook even bij huppeldepup te gluren en daar dreef zij, haar vervangster, in vol ornaat tussen de walvissen, uw jonge gedachtespinnendevijftigster moest wel een paar keer  heel goed kijken, want ze zag warempel amper het verschil. En wat moet je dan? Hem heel veel geluk toewensen soms? Bullshit!

    24-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (10)
    23-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een keek op de week
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vrijdagmorgen. Ze zullen toch wel even wachten tot het wat lichter wordt dacht uw jonge gedachtespinnendevijftigster in haar immense naïviteit toen zij het kaartje uit haar brievenbus haalde waarop haar meegedeeld werd dat het elektriciteit vanwege werkzaamheden op het net die vrijdag tussen 8.00 en 12.00 zou worden afgesloten. Maar dat deden ze dus niet, de mannen van de ORES! Om klokslag 8 floepte het licht uit en zat zij in het donker. 

    Het was me het weekje weer wel, van vrijdag tot maandag in Amsterdam geweest bij mijn 90 jarige vader die zich sinds de dood van mijn moeder het recht van genieten heeft ontzegt en verder leeft in stil chagrijn, verveling en eenzaamheid en waar hij het volgens zijn zeggen heel erg druk mee heeft.  Vier keer per dag komt de verzorging en twee keer per week steekt hij het pleintje voor de flat in zijn scootmobiel over naar de fysiotherapiepraktijk om er, hoewel hij er eigenlijk niet veel zin in heeft, te oefenen met lopen. Ik heb er de boodschappen, de was, de strijk gedaan, het appartement voor een paar dagen  “stofvrij” gemaakt. ‘ avonds op de bank gehangen en niet naar boer zoekt vrouw gekeken maar wel naar “Nederland Zingt” (n.v.d.r. het leven van uw jongegedachtespinnendevijftigster is bij momenten bijzonder zwaar.) Op zondag de binnenstad bezocht, waar de Sint die dag zijn blijde intocht maakte en nog blijer geconstateerd dat zwarte Piet nog altijd bestaat en het bevrijdingsfront slachtoffers van de slavernij (hoe erg slavernij ook is) hier hun zin, om zwarte pieten af te schaffen, niet hebben gekregen)

    Dinsdag. uw jongegedachtespinnendevijftigster  heeft haar vrije dag, Zij heeft uitgeslapen tot 8.00 en de was gesorteerd , de was in de wasmachine gestopt, het wasmiddel in de wasbol gedaan, de wasbol op het wasgoed geplaatst, het wasprogramma gekozen en op de startknop gedruk. Vervolgens de stofzuiger aangezet, met een stofdoek gewapperd en de vloer gedweild. Boodschappen gedaan, iets gekookt, gestreken, de wasbak in de badkamer ontstopt (haar relatie met een loodgieter ooit heeft duidelijk vruchten afgeworpen)  ‘ avonds, zoals iedere avond haar opwindende avonturen van die dag gedeeld met harmonicaman, wiens dag nog een heel stuk opwindender was want hij was wezen wandelen met 2 weeuwtjes van het weeuwtjesgenootschap, eentje ’s morgens en eentje ’s middags en tussen de middag, het kon niet op...ook nog een blokje om, met de bevriende buurvrouw. ( gefrustreerd als zij is begint zij zich zo langzamerhand af te vragen of zij niet een beetje de afsluitster is van de dag, of harmonicaman misschien een ietsiepietsie bindingsangst?)

    Woensdag. Zoals elke woensdag op mijn jongste kleindochter Chloé gepast . Mijn lieve kleine poppemie die mij overal achterna loopt en napraat en keurig met twee woorden spreekt zodat het bijna lachwekkend wordt. “Oui oma, non oma, merci oma.” Ook nog met mijn Brugse vriendin getelefoneerd over onze uitstap van de volgende dag,  Donderdag , wij zouden die dag immers naar Gent….

    23-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:toestanden
    >> Reageer (13)
    20-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.memorialmist
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De spits is voorbij en het rijdt vlot op l’autoroute de Wallonie. De gpsmadam doet halverwege de weg nog steeds vergeefse pogingen om uit haar gemeente weg  te komen. (n.v.d.r. Hoewel uw jonge gedachtespinnendervijftigster ook vaak enigszins van haar kook is in het gezelschap van harmonicaman, vind zij dat de gpsmadam zich aanstelt en zwaar overdrijft.) 

    In Ieper aangekomen waar die dag een toepasselijke memorialmist hangt, nemen wij eerst een kijkje op de militairenbegraafplaats op de stadswallen. Na een snelle lunch begeven wij ons naar het museum in de gerestaureerde lakenhallen op de grote markt. In de museumhal de gebruikelijke oorlogsattributen, een uitleg over mosterdgas dat in de WO1 voor het eerst als chemisch wapen werd gebruikt  en waarvan ik u de details verder zal besparen, maar ook een aantal mooi gemaakte filmpjes zoals “Kerstmis in de loopgraven” (Uw jonge gedachtespinnendevijftigster en harmonicaman liepen niet rond met pen en papier, waarop zij aantekeningen maakten, (of niet) zoals de klasjes met maar weinig geïnteresseerde kinderen en hun veel enthousiaster lijkende ssssst ssssssst sissende, uitleg gevende  juf of meester.  Zij moet dus diep in haar geheugen duiken, dat vaker dingen onthoudt die zij liever vergeet dan….jeetje…. hoe was het ook weer?

    Een samenspel tussen een Franse, een Belgische, een Engelse en een Duitse soldaat. De soldaten vertellen elk om de beurt over hoe er al maanden hard werd gevochten en over de duizenden militairen die er in korte tijd reeds waren gestorven. Zij waren moe en uitgeput. En dan is het december 1914, Kerstmis. Hoewel de Duitsers kort daarvoor met de oorlog waren begonnen waren het de Duitse soldaten die begonnen met het zingen van kerstliederen, beantwoord door hun vijanden. In vier talen klonk het “Stille Nacht Heilige nacht” De soldaten zochten elkaar op en wensten vriend en vijand een zalige kerst. De wapens worden even neergelegd , doden worden onder een gezamenlijk gebed begraven en de mannen tonen elkaar foto’s van hun familieleden en wensen dat de oorlog maar snel voorbij mag zijn, er brandden kaarsjes langs de loopgraven.  Het is vrede… voor even. Drie dagen later geven de bevelhebbers de opdracht weer te gaan schieten. Sindsdien is het staakt het vuren, een kleine vrede in een grote oorlog, hoe belachelijk zoiets eigenlijk is…. een traditie.   

    Ook indrukwekkend, een film over de medische verzorging  en de machteloosheid van het verplegend personeel  die hun werk deden met de bedoeling de soldaten op te lappen en weer gevechtsklaar te maken, zodat zij alsnog konden doden of gedood worden.

    Uw jonge gedachtespinnendevijftigster houdt ook van brieven en kaarten van vroeger. Op één zo’n kaart naar huis, schrijft een jonge soldaat  enthousiast, hoe content en hoe fier hij wel is om aan het front te zijn en mee te doen aan deze oorlog en... dat anderen zijn voorbeeld ook best zouden volgen…. (n.v.d.r. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster kan het niet laten zich af te vragen of dit nu echt.... of gewoon propaganda is?)

    Halverwege de tentoonstelling beklimmen zij de trappen van de 70 mtr hoge toren van het Belfort. Harmonicaman geeft geen krimp, de conditie van uw jonge gedachtespinnendevijftigster is ...... goed maar kan altijd beter….

    20-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:ondefinieerbaar
    Tags:Ieper,WO1,Belfort, Oorlogsmuseum,In Flanders fields,
    >> Reageer (16)
    15-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Loewiesa trekt ten strijde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Afgelopen dinsdag. Harmonicaman heeft zijn natuurlijke biotoop in de Noorderkempen wederom verlaten en de Antwerpse ring en de ochtendspits getrotseerd om uw jonge gedachtespinnendevijftigster af te halen voor een dagje uit. Zij zijn van plan het oorlogsmuseum in Ieper eens te gaan bezoeken. Dit keer niet met de motor, maar gewoon, per auto. Het lijkt een traditie te worden, maar niet ver van haar woonplaats begint zijn navigatiesysteem op een onverklaarbare manier te flippen en even dreigt harmonicaman weggezogen te worden in de duivelse driehoek van La Région Du Centre. Nadat zij hem telefonisch naar veiliger waarwater heeft kunnen navigeren staat hij even later voor haar deur.  

     Niet echt het gezelligste uitje om te bedenken misschien, zo’n oorlogsmuseum, maar zo redeneren zij, dan hebben zij dat ook eens gezien en weten zij waarover men praat. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster  houdt zoals zovelen niet van oorlogen en andere zinloze conflicten  Bij sommige conflicten raakt zij zelfs de pedalen kwijt. Zij gruwelt bij de beelden van de conflicten in Religistan en de gedachte aan menselijke schilden.  Soms is het zelfs niet helemaal duidelijk wie de goeden zijn en wie de slechten en vraagt zij zich af waarom, de mensheid na eeuwen lang bloedvergieten, nu nog niks heeft geleerd…..

    Als harmonicaman weer een beetje is bekomen van het file en navigatieleed vertrekken zij richting de Westhoek, de gpsmadam is nog steeds vreselijk in de war, maar gelukkig weet uw jonge gedachtespinnendevijftigster de weg….

    15-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:ondefinieerbaar
    Tags:La Région du Centre,De Westhoek,
    >> Reageer (28)
    14-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.disclaimer

    Onlangs waarschuwde mijn beste maatje en partner in crime van weleer, met wie ik ooit, in een ver verleden, na een teveel aan Hasseltse koffie in het reuzenrad op de Brusselse kerstmarkt, een ongekende hoogte bereikte, waarna wij een heel klein beetje heiligschennis pleegden, door de biechtstoel van de Sint Katelijne kerk eens uit te proberen... om vooral toch uit te kijken met wat ik zoal op mijn blog schreef. “Een man als Parki  (archief oktober jl) zou misschien, indien hij mijn blogadres kende, zichzelf wel eens kunnen herkennen en naar de rechter stappen”. Ik ben mijn maatje zeer erkentelijk voor zijn bezorgdheid.

    Hoewel mijn logjes over het algemeen alleen gaan over mijn eigen heel belangrijke Ikke en Uw jonge gedachtespinnendevijftigster zich al jaren meer beheerst dan eigenlijk goed voor haar is, ondertussen redelijk kan relativeren en zelfspot niet helemaal vreemd voor haar is, is het altijd een risico om bevriend te zijn met een schrijvende vrouw of  een verveelde blogster, of nog erger, een ex, een boze buur, of zomaar een familielid te zijn en haar te kwetsen, verdriet te doen of simpelweg te irriteren, of haar juist, heel erg blij en gelukkig te maken. Want het zou haar zomaar eens kunnen inspireren. Ook al weet zij best tot hoe ver en tot waar zij mag gaan op haar blog en zal zij proberen een ander nooit onnodig of ongefundeerd te kwetsen  en…. voor die ene zeikerd  die zich toch aangesproken voelt….

    14-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    >> Reageer (12)
    11-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het einde van een motormaagd. deel 5
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op de terugweg doen zij Walcourt aan, een schilderachtig middeleeuws vestingstadje met steile steegjes en straatjes waarvan de bijzondere toren van de kerk (pardon basilique) al van uit de verte is te zien. Zij strijken neer op het terras van een Italiaan met de bedoeling er iets te eten. De man die er bedient spreekt hen, weliswaar met ietwat haar (maar toch) toe in hun eigen taal. (n.v.d.r. Wie zeurt er toch altijd dat Walen hun best niet doen?) zij kiezen voor een Venitiaans Kalfslapje. Wanneer hen even later  een gigantische bord met een even gigantische lap wordt geserveerd, kijken zij, die samen aan de telefoon, al vele duizenden woorden en gedachten hebben gewisseld, elkaar vragend aan “De laatste mammoet uit de Ardennen” weet harmonicaman haar te vertellen. Met volle moed beginnen zij aan de enorme lap vlees die ook nog eens jaren in de pekel lijkt te hebben gelegen…. Dan luidt de avondklok. Harmonicaman beweert bebaarde jagers, hun spiesen klaar voor de jacht, het naburige bos in te hebben zien trekken. Zij vertrekken haastig. Het is al flink afgekoeld en een heel stuk frisser op de motor en hoewel uw jonge gedachtespinnendevijftigster veel zin heeft, en nood wet breekt, om zich zo dicht mogelijk tegen harmonicaman aan te vleien, houdt zich in. Wat zou hij wel van haar denken (Don't mention the war) ten slotte zijn zij alleen maar close aan de telefoon. Onderweg wordt er nog eens gestopt om handschoenen aan te doen en hij geeft haar zijn shawl waardoor zij het meteen een stuk warmer heeft en vervolgens rijden zij onder de heldere hemel met de “uitkomende sterren” deze keer zonder één keer verkeerd te rijden naar haar huis waar zij nog wat napraten en dan vertrekt harmonicaman weer, het duister in, richting de Noorderkempen. 

                                                                                                                                            

    11-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:fijne momenten
    Tags:Walcourt,
    >> Reageer (18)
    10-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het einde van een motormaagd. deel 4
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zij verlaten haar woonplaats en rijden richting de Samber. De terrils en Le Pays Noir  links laten liggend, langs de weidse akkers met de monumentale boerderijen die deze streek rijk is via Beaumont, langs de meren van Eau d’Heure, dwars door de laars van Henegouwen. Hoewel hun helmen af en toe op een zachtaardige manier tegen elkaar botsen zit Uw jonge gedachtespinnendevijftigster zorgeloos  achterop, geniet en spint ondertussen wat gedachten.  Zij moet hem, behalve wanneer er ergens een stoplicht op groen springt en harmonicaman gas geeft, niet eens altijd vast houden (n.v.d.r. heel even komt de gedachte in haar op om, van achter op de motor "ff" te sms'en naar het thuisfront om ze te laten weten dat alles ok met haar is)  Hier en daar wordt er nog eens een wegwijzer gemist en er wordt gestopt om op de kaart te kijken. Geen van beide raakt echter wijs uit de wirwar van lijntjes, puntjes en vlekjes en zij avonturieren verder met de gedachte dat zij wel ergens uit zullen komen.  Het landschap hier is prachtig in "La Botte du Hainaut" achter elke bocht, duikt of een verrassend gehucht of een schitterend uitzicht op. Tijd om de streek te exploreren is er niet, want de middag is kort en Harmonicaman heeft een missie. Zij zijn immers op weg naar de  “Brasserie des Fagnes” bij Mariembourg waar hij een verslag en een paar foto’s moet maken voor het motorclubblad “De Vrolijke Motorrijder”.  Wanneer zij aan de rand van een gehucht even stoppen om zich te oriënteren, vraagt een inwoner of zij soms problemen hebben en of hij kan helpen, hij wijst hen vervolgens de weg . Bij de brouwerij aangekomen, vinden zij nog een tafeltje vrij op het, in deze tijd van het jaar (wij zijn begin september) al schaars gemeubileerde terras, waar zij, die samen aan de telefoon al vele duizenden woorden en gedachten hebben gewisseld,  nu zwijgend van een blanche genieten en een imposante tot zijn kruin getatoeëerde besnorde en bepaardestaarde (sic)Harley rijder observeren, die prietpratend tegen een Yorkshire op zijn schoot, een paar tafeltjes verderop heeft plaats  genomen…….

     

     

    Wordt misschien vervolgd

    10-11-2012 om 00:00 geschreven door Loewiesa


    Categorie:fijne momenten
    Tags:Samber, La Botte du Hainaut, Brasserie des Fagnes, Mariembourg,de laars van Henegouwen,
    >> Reageer (8)


    Foto

    dit blog
    ondersteunt
    oude spelling
    nieuwe spelling
    oude nieuwe spelling
    onnodig Frans
    onnodig Engels
    verkeerd geplaatste leestekens
    stijl en
    spelfouten

    Foto


    Foto

    OVER VRIJE MENINGSUITING!

    "Het mooie van vrije meningsuiting
    is dat je altijd weer verrast wordt
    door de schaamteloosheid
    van degenen die haar willen beknotten"

    THEO VAN GOGH
    (VERMOORDE COLUMNIST EN CINEAST)




    Foto


    Foto

    Foto


    Foto



    Foto


    Foto

    OVER LIEFDE

    "LIEFDE IS DAT JIJ HET MES BENT
    WAARMEE IK IN MIJZELF WROET"

    FRANZ KAFKA
    (overleden Tjechisch romanschrijver)


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    ik ben er nog steeds van overtuigd
    dat het moet zoals ik het doe,
    anders zou ik het niet doen.

    Johan Cruijff

    (Nog levende)
    ex voetballer,trainer
    zakenman
    en filosoof


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    "I guess nothing could last forever "

    Brian Adams
    "Summer of 69"


    Foto

    to do list

    kasten opruimen
    stofzuigen
    strijken
    ruiten kuisen
    boodschappen
    bloggen


    Foto

    May the sun.
    Bring you new energy bij day.
    May the moon.
    Softly restore you by night.
    May the rain.
    Wash away your worries.
    May the breeze.
    Blow new strenght into your being.
    May you walk.
    Gently through the world and know.
    Its beauty all the days of your life.

    Apache blessing


    Foto

    my favorite doctor


    Foto

    dance

    as though no one is watching you

    love

    as though you have never been hurt before

    sing

    as though no one can hear you

    live

    though as heaven is on earth


    Foto

    Foto


    Archief per jaar
  • 2018
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!