|
Het neefje van lief ging trouwen en vrijdag was het dan eindelijk De grote en voor hen lang verwachte Dag. Zelf ben ik (hoe zou dat toch komen?) niet meer zon trouwster. Maar ach, indien je op de juiste valt en de juiste valt ook op jou en wanneer alles een beetje meezit. Je geen al te hoge verwachtingen koestert en niet te veel verlangt, jezelf een beetje wegcijfert, af en toe eens op je tanden bijt en heel veel oogjes dichtknijpt. Dan kan het misschien wel meevallen, en heb je later iets moois om naar terug te kijken
. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En zo liepen wij, voor de gelegenheid nog mooier opgetut dan dat wij gewoonlijk opgetut zijn om even na 8.00 over de Gentse kasseien op weg naar het Gentse stadhuis. Veel te vroeg. De trouwplechtigheid, die op de vrijdag is 't gratis dag was, zou pas (vanaf) 9.00 plaatsvinden en er waren nog 4 trouwers voor ons. Maar ik hou van een stad die ontwaakt. Van de geluiden van de vuilkar, van mensen die naar hun werk en kinderen die naar school gaan, van nog stille winkelstraten met nog dichte winkels en van het ge ren op stations. De lucht van vers brood en de gevulde rekken in bakkerswinkels, van nog lege terrassen en cafés die hun bier voor de komende dag aangeleverd krijgen en het kon mij niet schelen om nog even rond te wandelen en ik heb die morgen zelfs nog een aardige binnentuin ontdekt.
De bruid was in het wit, had kippenvel en rookte van de zenuwen de ene sigaret na de ander. De bruidegom die als serveur in een restaurant werkt zag er uit als een serveur die in een restaurant werkt en zou later op de dag eens vragen of alles naar wens was. De moeder van de bruidegom huilde tranen met tuiten. De ogen van de ouders van de bruid stonden ook troebel, maar dat was van de avond ervoor en die daarvoor en nonkel machin die op etiquette gesteld is en dus weet hoe het hoort had een briefje waarop stond aan welke kant en in welke volgorde wij in de stoet zouden moeten aantreden. In de trèwkapelle werd het bruidspaar in het Gents toegesproken, want dat kan tegenwoordig. Iets over hun rechten en plichten! (over wie er moet stofzuigen en strijken, wie er s nachts het bed uit moet om naar een huilend kind te gaan, over het recht dat zij heeft om buitenshuis te gaan werken, om een blog te houden en haar eigen vrienden te kiezen
! )
Jojik! zei toen de bruidegom. t zal wel zijn! antwoordde de bruid.
|
hoe vroeg was ze al niet op als ze om 9 uur trouwde ???
?ref=ir8dip">
