Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het water dat langs zijn lichaam gleed was aangenaam en koel. Hėėrlijk, de dag was druk en heet geweest, en ook nu in de avond was het nog zwoel. Hij vroeg met zachte stem of hij zijn haren mocht wassen …
Hij probeerde niet om zijn lijf te bedekken; zonder schroom bewonderde hij zijn naakt- zijn…en dat hij naar hem keek vond hij fijn.
Wat een heerlijke manier om de dag mee af te sluiten…Hij liet zich door hem verwennen.
Slapen we buiten vroeg hij zacht, en hij lachte hardop en kuste zijn natte mond.
Bovenstaande titel en gezegde zal ik dus wel moeten beamen. Het is een medeblogger die me deed denken aan hoe inderdaad mijn vader, die in oktober negentig jaar wordt, maar misschiien deze gezegende leeftijd bereikt door het eten van zijn dagelijkse portie appelen. Ja, in het meervoud.
In het verleden was er niets anders dan hoogstammige fruitbomen, maar hoe meer hij zich toelegde op zijn tuin, en in het bijzonder op zijn fruiit, besefte hij dat laagstammen wel heel aantrekkelijk waren. Je had geen ladder meer nodg om de vruchten te plukken, dus ook minder verlies. En van één paar laagstammen werden het algauw tachtig boompjes, zowel appels als peren.
De oogst was jaar op jaar zo groot, dat we voor een winter verder konden, dat wij als zijn kinderen, zelfs met bakken appels elk naar zijn huis ging, al dan niet om te eten of er appelmoes van te maken.
Ja, tot op vandaag probeert hij er nog het beste van te maken, maar moet met lede ogen aanzien dat het niet meer was zoals toen. De boompjes worden oud, net als vader, maar het is vooral zijn ziek-zijn het voorbije jaar dat er toe bijgedragen heeft, dat hij minder aandacht kan besteden aan de appelen en peren. Er staat zelfs een appelboom die een speciale betekenis kreeg, want wijlen mijn broer gaf hem voor vaders verjaardag, een nieuwe soort, als geschenk, het laatste kado voor zijn pa alvorens ons onverwacht te velaten. Zo leeft mijn broer verder, zelfs in de appelboom.
Twee jonge mannen vinden de dood op het asfalt. Een werd aangereden door een auto. De ander is getroffen door kogels uit het pistool van motoragent Felix Wintein. Op het nippertje wordt de zwaargewonde Felix gered door spoedarts Frank Zwarts, die eigenlijk op weg was naar een echtpaar in nood. Vrijdag de veertiende is een gitzwarte dag, met veel slachtoffers die elkaars leven onbewust hebben beïnvloed. Nauwgezet reconstrueert dit boek wat zich voor, tijdens en na de noodlottige feiten heeft afgespeeld. Of hoe mensen worden verleid tot geweld, vluchten voor hun straf en omgaan met verlies.
In deze op zichzelf staande thriller lopen verschillende verhaallijnen gesitueerd rond een bankoverval, ontvoering van een kind, een schietpartij en een aanrijding met dodelijk gevolg in een niet nader genoemde Vlaamse stad kriskras in tijd door elkaar. De situaties, relaties en achtergronden van alle betrokkenen - daders, slachtoffers en politiemensen - worden vanuit verschillende perspectieven geschetst, zowel op de noodlottige dag als later.
Prettige stijl met veel dialoog, korte zinnen, in één adem uitegelezen!
In 1956 sloegen één miljoen Hongaren op de vlucht. Eén miljoen! Het was voor Europa volstrekt vanzelfsprekend dat ze zouden worden opgevangen. Zelfs Wilhelmina maakte plek voor een gezin. Gewoon, bij haar op paleis het Loo.
Maar vandaag?
“Het zijn economische vluchtelingen” roept de een. Alsof “ze” daardoor ineens niet meer op de vlucht zijn. Alsof “ze” ineens geen hulp meer nodig hebben. Zelfs al zou het zo zijn, dat ze met verkeerde beelden op weg zouden zijn gegaan. Als ik door eigen schuld de weg ben kwijt geraakt, hoop ik ook dat iemand mij zal helpen. Ik geloof niet zo in het “economische vluchteling” scenario. Het zijn mensen die het vertrouwen in hun land volstrekt hebben verloren. Ze verwachten het niet meer; dat ze daar een toekomst zouden hebben. Ze trekken weg. Op de vlucht voor IS. Op de vlucht voor geweld. En ja, dat ook, op de vlucht voor uitzichtloosheid.
Wanneer een briljante jonge dokter plotseling verdwijntin het levensgevaarlijke hart van Congo, schakelt hethoofd van de Britse inlichtingendienst, Jack Milton, zijnpeetzoon Luca Matthews in om naar hem te zoeken. Luca kan Jack niets weigeren, maar na een traumatischeervaring in de Himalaya waarb h zn klimpartnerverloor, ziet h het eigenlijk niet zitten om zich weerin een avontuur te storten.Ondertussen staat in Afrika piloot en troubleshooterBeatrice (Beer) Makuru op het punt zich in de wildernisvan Congo te begeven om een reeks mysterieuze mnexplosieste onderzoeken. Als Luca en Beer besluitenhun krachten te bundelen en samen de moeilijketocht te ondernemen, stuiten ze op een geheim datzo schokkend is dat het de westerse wereld ten val zou kunnen brengen.
Of het gevaar van onze smartphone... met een beetje geschiedenis over ons koloniaal verleden...
Maria Geboorte is een Maria-feest in de Latijnse en de Orthodoxe Kerk. De Orthodoxie viert Maria's geboorte met een aparte liturgie, in de Katholieke Kerk geldt het als feest en wordt gevierd zonder octaaf.
Het feest viert de geboorte van Maria, dochter van Anna en Joachim. Eerste bronnen, die de viering van Maria's geboorte bevestigen, dateren uit de 6e eeuw.
De feestdag werd aanvankelijk vooral gevierd in Jeruzalem als kerkwijdingsfeest van de basiliek H. Anna, Maria's moeder. Deze basiliek was voor de herbouw in de 6e eeuw gewijd aan Maria. Vervolgens verspreidde de devotie zich naar het westen en was in de Middeleeuwen al een van de belangrijke kerkelijke feestdagen (hoogoctaaf) geworden. Het octaaf werd in 1955 afgeschaft, terwijl het feest behouden bleef.
De datering op 8 september is ontleend aan de traditie. Op basis van deze datum werd later de viering van Maria Onbevlekte Ontvangenis bepaald.
Je kon het al eerder lezen op mijn blog, maar vandaag begint dan ook in mijn geboortedorp DADIZELE de noveen ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Niet enkel in mijn dorp, maar op vele plaatsen wordt dit feest in stilte gevierd, zeker ook te Lourdes. Voor vele ijveraars en Vrienden van Lourdes is dit trouwens de start van een nieuw werkjaar.
Het is trouwens via deze weg dat ik een blogvriendin beter leerde kennen, een dame die zelfs een paar maal de vieringen te Dadizele kwam opluisteren! Vor mezelf waren deze dagen altijd heel bijzonder, net als de meimaand, want ik mocht er ontelbare malen voorgaan als lecor in een bomvolle basiliek in de vroegmissen.
Je kent het lied wel dat ik gebruik in de titel, maar wanneer ik naar mijn ouders fiets, zo een 24 km over en weer, dan voel ik me vaak als de eenzame fietser. Ik hoor wel vaak over mensen die een uitstapje maken met de fiets, maar in werkelijkheid kom ik amper één fietser tegen langs deze lange baan. Auto"s en vrachtwagens daarentegen genoeg, zij die niet terugschrikken om op de fietsbaan te parkeren of je verhinderen veilig door te rijden omdat ze gehaast van een parking afrijden. Al meer dan eens kon ik op hun zijflanken hebben aangereden, maar ik zou meer schade hebben, ook al ben je dan 'in jouw recht'. Ook al mag het niet, al vaak heb ik gevloekt wanneer iemand onverwacht de baan oprijdt of nog erger, als iemand plots zijn portier openzwaait, en je niet anders kan dan uitwijken, die gevaarlijke baan op waar je nog kan verongelukken onder de banden van een trrucker. "ALLEEN OP DE WERELD, ZEKER?' roep ik dan vaak uit, maar wat helpt het. Je kan niet anders dan door te rijden, de schrik nog op het lijf, bibberend en bevend.
Laat me positief besluiten. Fietsen is gezond, alle hersenspinsels waaien weg en je kan er weer tegen aan!
We konden er niet naastkijken, al hadden zeer veel tv-stations geen geld om de heiligverklaring van deze icoon van de barmhartigheid uit te zenden, toch niet in eigen en omringende landen. Iedereen kan zijn mening hebben over deze bijzondere vrouw, maar niemand kan er omheen dat zij in alle eenvoud geprezen werd door gelovigen en ongelovigen, mensen als jij en ik net als wereldleiders van alle slag. Niet iedereen ontvangt dan ook de Nobelprjs voor de Vrede. Ere wie ere toekomt! Moge zij voor ons een voorbeeld zijn en een rolmodel, want armen zul je altijd om je heen hebben!
Noveen 8 september tot 16 september 2016 Elke dag eucharistieviering: om 7.30 u., 9 u. en 18.30 u. in de basiliek, om 16 u. in kapel van het Rosarium.
Elke dag Mariale gebedsviering in de kapel van het Rosarium om 15 u. Zondag 4 september om 20 u in de Basiliek Mariale bezinning: 'Mijn naam is: Moeder van Barmhartigheid' met medewerking van:
Vrijdag 9 september om 20 u: Bedevaartseucharistie Dekenij Menen, gevolgd door kaarsprocessie
Orgelconcert in de Sint-Theresiakerk te Slypskapelle, door Edward de Geest van Sint Baafskathedraal, Gent. met medewerking van Grimmertingekoor, Moorslede.
Weekend 10 & 11 september: zaterdag: om 16 u en 18 u. zondag: om 6 u; 7 u; 8 u; 9 u; 10 u; 11 u; 16 u en 18 u. om 10 opgeluisterd door het koor Crescendo uit Rollegem-Kortrijk o.l.v. Werner Vandamme Woensdag 14 september: om 17 u.: Kinderzegening Vrijdag 16 september om 20u: Eucharistie gevolgd door kaarsprocessie
Naast bovenstaande vieringen kunnen parochies of groepen nog een aparte viering aanvragen, al dan niet voorgegaan door hun eigen priester. Door het drukke programma is het wel nodig dat u hiervoor tijdig een afspraak maakt zodat we de Basiliek of Rosariumkapel voor u kunnen vrijhouden. Deze viering mag eventueel samenvallen met een reeds vermeld uur.
Inlichtingen: pastoor: 056 / 50.91.50 (tel en fax) - andre.monstrey@telenet.be of pastoor@federatiemoorslededadizele.be onthaal kerk: 056 / 50.52.86
Verandering betekent het vertrouwde loslaten. En dat creëert voor iedereen onzekerheid. Het verleden kennen we. De toekomst ligt open en moet zich nog ontvouwen. Dat brengt onvermijdelijk onrust met zich mee. Het betekent ook zoeken naar nieuwe evenwichten.
Veranderingen veroorzaken rimpelingen in het water. Maar stilstaand water wordt brak en ziekmakend. Stromend water is “levengevend water”.
En toch zijn veranderingen niet altijd het beste voor velen! maar dan moeten we met mensen die het voor ons beslist hebben,, toch maar meedraaien, het vertrouwde achterlatend!
En hij zei: ‘Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe. De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort, eerst de halm, dan de aar, en dan het rijpe graan in de aar. Maar zo gauw het graan het toelaat, slaat hij er de sikkel in, omdat het tijd is voor de oogst.’
Deze 2 cutie-broers zijn op zoek naar een nieuwe thuis! Liefst samen, komen dan ook supergoed overeen! Niet voor in de pot of om in een kooitje te belanden ...
Op de Tibetaanse hoogvlaktes branden boeddhistische kloosters tot de grond toe af. De Chinezen deinzen nergens voor terug om de Tibetanen te onderwerpen zelfs onschuldige kinderen worden in koelen bloede vermoord. Maar diep in de binnenlanden gloort er hoop. Een klein jongetje begint aan een lange reis, een reis die niet zonder gevaren is Voor Luca Matthews is het beklimmen van hoge bergtoppen zijn lust en zijn leven. Wanneer hij een onbekende top in de Himalaya ontdekt, is hij vastbesloten om deze als eerste te beklimmen. Samen met zijn klimpartner Bill Taylor, gaat hij zonder visum naar het door China bezette Tibet. Maar de Chinese geheime politie komt Luca en Bill op het spoor en de toekomst van Tibet ligt in hun handen.
Nog even verder genieten van avonturen nu het verlof voorbij is neem dan deze thriller ter hand, en wie weet verandert ook jouw leven. Hoe dan ook veel leesgenot!
Wat ik niet kan, kan wellicht een ANDER. Wat ik niet weet, weet wel een ANDER. Wat ik niet zie, ziet in ieder geval een ANDER. Wat ik niet hoor, hoort hopelijk een ANDER. Wat ik niet hoop, hopen ANDEREN om mij heen. Wanneer ik niet meer kan vertrouwen of geloven, dan zal een ANDER mij wel meenemen op die weg.
Wanneer de weg van het leven voor mij onbegaanbaar lijkt te worden, dan neemt een ANDER mij wel bij de hand. Wanneer ik teleurgesteld word in liefde en vriendschap, legt een ANDER wel een hand op mijn schouder. En dat alles geldt hopelijk ook ANDERSOM.
Vaders, koester uw vaderschap. Uw kinderen zijn maar één keer jong, hun jeugd vliegt zo snel voorbij. Maak dat u die wonderjaren niet mist. Het vaderschap is niet alle dagen een wandeling door het park, maar als er één godsgeschenk voor mannen bestaat, dan is het toch wel kinderen krijgen....
Ik moest meteen aan mijn neef denken die pas vader is geworden.
Ik dacht even een kunstwerk te kopen toen ik deze collectie zag. Op de foto hierbij zie je een compositie van verschillende werken samen. Toen ik informeerde naar de prijs - de afmetingen van de werken schommelen rond 80 x 40 cm - viel mijn mond open. Prijzen varïëen van 500 tot 1000 euro per stuk. Nog voor ik de prijs had opgevraagd, had de kunstenaar gezegd een korting te kunnen toestaan voor groepsverkoop... Ik zal deze beker maar aan mij laten voorbijgaan, en verder doen met wat me gelukkig maakt, zoals daar zijn de smeedijzeren beelden door eigen broer ontworpen...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
