De periode 1900: En Mr. Poiret bevrijdt de vrouw... 1900 was de periode van Jacques Doucet, Mariano Fortuny maar vooral van Paul Poiret. Het was Paul Poiret die de vrouwen verloste van hun korset... LEES VERDER
Het worden feestdagen vol schittering met een vleugje retro. Glamour tops met bolero's en rijke romantische rokken, koker-rokken, bolrokjes, naaldhakken, en kleine pochets,dat zijn de must haves voor de vrouw die in december helemaal trendy wil zijn.
Als u de feestdagen liever niet helemaal 'opgeprikt' maar toch stijlvol wilt doorbrengen .zelfs met versierde jeans kunt u goed voor de dag komen. Om er toch een soort avondgarderobe van te maken valt de broek te combineren met een haltertop,.
Goudkleurige rokjes, lang/kort, mooie blouses, transparante, luchtige materialen stralen pure glamour uit en datzelfde geldt ook voor de lichte breisels met lurexdraad en borduursels. Uiteraard ontbreekt het broekpak niet. Velours geldt nog steeds als zeer feestelijk materiaal en met de komst van glanscorduroy is het feest helemaal compleet!
Speciale gebeurtenissen Vooral in de twintigste eeuw lijken de vormen van gekke tassen onbegrensd. Zo is er in het museum zelfs een tas in de vorm van een schip te vinden, het luxe cruiseschip de Normandië. Toen dit schip in 1935 voor het eerst voer (van Frankrijk naar de Verenigde Staten) kregen alle eersteklas passagiers deze tas als aandenken.
Bezondere eigenaars
Ontwerpers proberen een tas vaak extra te laten opvallen met een apart model, een bijzondere versiering ..Gianni Versace ontwierp een avondtas die versierd is met plantentakjes. Een zelfde exemplaar werd gedragen door Madonna bij de première van de film Evita.
De Amerikaanse ontwerpster Judith Leiber ontwierp een schitterende tas van kristalstenen in de vorm van een zwarte kat met witte pootjes. Ze schonk zo'n tas aan Hillary Clinton. Deze tas kreeg daarna de bijnaam 'Socks', genoemd naar de kat van de familie Clinton.
Niets is te gek
Christian Lacroix ontwierp De voorloper van het mobieltje was niet om in de tas mee te nemen, maar is zelf een tas. De hoorn van de telefoon heb je altijd bij de hand omdat het tegelijk het hengsel van de tas is. Deze tas lijkt een grapje maar het is een echte telefoon, die je nog wel moet inpluggen.
Hallo allemaal, op de valreep ben ik uitgenodigd door Madammeke.
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet. Ik ben een man en woon in Bilzen (België) en mijn beroep is Mobiliteitsambtenaar te Bilzen. Ik ben geboren op 11/02/1951 en ben nu dus 55 jaar jong. Mijn hobby's zijn: Schilderen en Tuinieren. In tekenen en schilderen kan ik mijn passie voor al wat mooi is kwijt. Mijn gezin is voor mij heilig. Mijn kleinzoon Pieter is mijn oogappel. Tevens ben ik voorzitter van de Kunstkring "Alkanna" en penningmeester van de Limburgse Federatie.
Kunst
Voor ieder mens betekent Kunst iets aparts,
De één houdt van muziek, een mooi boek of goed geschilderd doek, sommigen zelfs van Commedia del Arté.
***
Er zijn mensen die denken dat ze Kunst moeten becommentariëren,
Ja, zij denken dat ze Kunst zien, zoals sommige anderen dénken dat ze Kunst creëren.
***
Zelf denk ik dat Kunst "iets" is dat zich door niets of niemand laat dwingen,
Dat de Kunst bestaat uit heel "gewone klein" menselijke dingen.
Eigenlijk zijn mensen, die het minst over Kunst gaan praten, of denken.,
Zij die meestal hun eigen leven leiden en sommigen zelfs hun leven schenken.
***
Dat deze mensen meer Kunst leggen in, of van hun dagelijks leven maken,
Dan velen van die pseudo-kunstkenners ooit in hun "carrière" zullen smaken.
***
Bedenk hierbij dat al die kleine dingen, bedacht, gebracht of gemaakt door doodgewone mensen,
Zeer Kunstig kunnen zijn, zonder dat zij zich enige sterallures toewensen. Voor mij is de definitie van Kunst zelfs met een "K", eenvoudig en klaar,
Leven als een doodgewone sterveling, alle dagen van Gods ganse jaar.
Het gedicht "leven" schreef opa Pierre voor zijn kleinzoon
Leven
I
Toen ik geboren ben lag thuis mijn hele wereld,
later, toen ik groter werd was mijn wereld ons dorp.
Toen ik vader werd ging er een mooie wereld voor mij open,
later, toen ik grootvader werd kwam de hemel naar mij.
II
Mijn zoon is geboren in een donkere periode,
hij bracht toen weer licht in mijn leven.
Mijn kleinzoon is geboren in een donkere periode,
hij bracht het zonlicht weer tot bij mij.
III
n Kind dient een prachtig leven te krijgen,
kinderen krijgen dient een prachtige gebeurtenis te zijn.
Kleinkinderen dienen een enorme stimulans aan je leven te geven,
achterkleinkinderen zouden de bekroning van je lange leven moeten zijn.
IV
Geboren worden is als een explosie,
geboren zijn brengt soms leed soms vreugd.
Geboorte geven komt voort uit twee mensen hun liefdesleven,
geboorte zien uit jouw geborene dient een explosie in jouw leven te zijn.
V
Bedenk dat je als kind, als een kind moest leren te leven,
bedenk dat je als ouder dat geleerde moest beleven.
Bedenk dat je als grootouder, moet genieten van een nieuw leven,
bedenk dat je als overgrootouder nog een korte periode met nieuw leven kan leven.
VI
Geniet als kind van het leven,
geniet als ouder van je kind en van het leven.
Geniet als grootouder dubbel van je kind, kleinkind en van je leven,
geniet als overgrootouder van je kind, kleinkind en dubbel van het nieuwe leven.
1920 was de periode van Gabrielle Coco Channel, Madeleine Vionnet en Jean Patou. De oorlog is voorbij en zij die hem overleefd hebben feesten erop los. De bescheidenheid en nuchterheid is ver te zoeken...
Na vier jaar oorlog kon de pret niet op en besloot men te gaan genieten van de "geneugten des levens" zoals alcohol en sigaretten. Deze periode wordt natuurlijk gekenmerkt door de charleston en jurken met pailletten. De jongeren zorgen ook voor een nieuwe vorm van vrouwelijkheid. Sporten, dieten en kuren zijn zeer trendy. De look wordt steeds meer tweeslachtig korte jongenskopjes, zoveel mogelijk de borsten verstoppen, het sigarettenpijpje,
De ontwerpers
Gabrielle "Coco" Channel (1883-1971) Hoewel ze in het begin zeer bescheiden ontwerpen maakte, zou ze toch zorgen voor een revolutie in de mode-concepten. Ze was zeer vooruit op haar tijd en introduceerde voor het eerst het begrip lifestyle.
Madeleine Vionnet (1876-1956) Haar modehuis ging van start in 1912 maar het was pas na de Eerste Wereldoorlog dat ze haar grote successen kende. Ze was de uitvindster van de schuine snid en de lage hoed waarvan niemand nog de perfectie heeft beheerst zoals zij dat kon.
Jean Patou (1887-1936) Zeer geïnspireerd door de art nouveau het het kubisme, drukt hij zijn stempel op de mode door als één van de eerste sportkleding te ontwerpen. Hij deed voor onder andere tennister Suzanne Lenglen.
Voor mij een hele eer op de koffie gevraagd te worden bij Madammeke.
Ik val na een bakje troost dan ook maar dadelijk met de deur in huis 61 jaar geleden werd ik als oudste van 5 in Lier geboren. Heb dus altijd met zussen en broer moeten rondsleuren wat wel en hypotheek op je jeugd legt. Geen eigen vrienden, geen feestjes enz Wie neemt nu 4 kleine kinderen mee op sleeptouw? Toen was de jeugd niet meer of minder tolerant als nu. Ik zelf ben ik al van in 1988 alleen maar kan best mijn mannetje of moet ik "vrouwke" zeggen staan. Heb 2 getrouwde dochters, dus 2 schoonzonen en 5 schatten van kleinkinderen in de leeftijd van 7 tot 18 jaar. Ik ben een zenuwpierke zoals ze bij ons in lier zeggen. Gelukkig vind ik de zo nodige rust, steeds in de natuur en dat hoeft niet eens ver weg te zijn. Die liefde voor al wat leeft, groeit en bloeit, heb ik er met de paplepel ingegoten gekregen door mijn grootvader. Ik verloor hem toen ik 8 was en dat heeft gemaakt dat ik iemand ben, die zeer moeilijk afscheid kan nemen.
Wandelen is een passie geworden die je zonder veel kosten zo vaak kan inlassen als je wil. Wandelen is voor mij als leven op een eiland, het ritme voelen van de natuur, luisteren naar de wind, de vogels, het ritselen van de blaren onder je voeten, voelen hoe de wind rukt aan de takken van de bomen of streelt langs je haren, kijken naar een formatie ganzen die overtrekt,de overdonderende kleurenpracht aanvoelen, genieten van de eindeloze horizon, voelen hoe de regen in je gezicht slaat....Of gewoon neerzitten in het gras, en insecten, of de reis van een waterdruppeltje aan een takgadeslaan. Wandelen is alles vergeten, voelen dat je leeft. Meestal wordt het je allemaal aangeboden ... gratis ,belangeloos voor niets
Mijn beroep als kleuterjuf heeft het mogelijk gemaakt die liefde voor de natuur door te geven aan vele generaties, want na een loopbaan van 37,5 jaar ... hebben heel wat kleine mensen, ieder met hun eigen talenten bij mij in de klas gezeten. Ik ben nu gepensioneerd maar de navelstreng blijft me verbinden. Ik wordt gevraagd om met Halloween mijn verschijning als lieve heks waar te maken Ik geef demo-namiddagen over nieuwe technieken. Ik was de 1ste kleuterjuf die met haar kleuters ging zwemmen. Won met mijn klasje talrijke prijzen en haalde krantenkoppen. Nu nog spreken volwassen mannen die ik niet altijd meer herken, er zit soms meer dan 1m verschil op, soms zijn ze al kalend maar ze vertellen me steeds opnieuw dat ik hun heb leren koken, want vrijdag was het kookdag,dat ging van soep bereiden tot pizza's zelf maken, beleggen en bakken. Alle taakverdeling was zowel voor jongens als meisjes, geen onderscheid en dat heeft nooit problemen gegeven, althans niet bij mijn kleuters. Sommige ouders zagen er wel graten in dat zoonlief moest afwassen. Ik stond pedagogisch sterk genoeg en dialoog lost alle problemen uit de weg.
Wijlen Ann Peters
Creativiteit zit me in mijn bloed, ik kan zingen, tekenen, schilderen en nog zoveel meer. Ik vind dat men ook anderen van je talenten moet laten genieten, door vb. kennis door te geven. Ik wordt overal gevraagd,men kan me overal gebruiken. Soms moet ik, het blok er op leggen "trop" is " trop" was dat nu niet van den Boeynants die dat zei??? Ik schilder ook op zijde wat meer een passie is. Spelen met kleuren, er is niks dat zo therapeutisch werkt. Ik maakt sjaals, kleding, kaartjes en schilderijen. Af en toe komt er weleens iemand aankloppen die teneinde raad is.. Men vindt de juiste kleuren sjaal of stof niet voor een huwelijk. Niks aan de hand dan, haal ik de verfpotjes boven en begint het mengen tot we het gewenste kleurtje gevonden hebben. Maar meestal werk ik niet op bestelling, maar vanuit mijn gevoelens. Ik ben een gevoelsmens ... mijn hart maakt gewoonlijk samen met mijn intuïetie en mensenkennis een keuze.
Onrecht kan ik niet verdragen en daar ik niet op mijn mond gevallen ben ... zal ik dan ook ingrijpen. Wie er ook voor me staat maakt niet uit. Maar ik kan ook erg goed luisteren naar mensen, dat blijkt men van me af te kunnen lezen want ik wordt met heel veel miserie geconfronteerd. Maar luisteren kost geen geld. Je weet ook nooit het resultaat, maar als het ook maar 1 mens terug wat moed gegeven heeft, was het zeker de moeite. Het weinge vrije tijd dat ik heb, besteed ik aan vrijwilligerswerk.Heb in de psychiatrie geholpen, in vluchtelingencentra en momenteel dichter bij huis (want ik rijd niet op suikerwater) op een dementenafdeling, waar ik alle dagen (behalve op woensdag want dat is babysittingdag) de mensen ga eten geven en ze af en toe eens knuffel of liedjes met hen zing. Mijn passie voor koken barst hier al eens los in het bakken van een taart voor 30 bewoners en het personeel. Gelukkig heb ik weinig slaap nodig, 5 uurtjes zijn ruim voldoende .
Als de spokentijd is aangebroken, kruip ik achter mijn computerke...Ik laat jullie meekijken naar de foto's, want fotograferen is mijn leven Zo kunnen jullie zien hoe ik de wereld bekijk. Zo ben ik nooit eenzaam want contacten op het seniorennet zijn er genoeg. Momenteel dansen we over een zijdedraad... Mijn moeder heeft een hersenbloeding gehad! Het gevaar voor overlijden is voorbij maar de zorgen blijven, Meer dan ooit...Ze vraagt nu extra veel zorgen, Ze kan niet meer stappen, alleen eten en zeer moeilijk praten. Ik ga haar 3 keer eten geven, meer dan een fulltime dagtaak. Er is nog weinig levenskwaliteit en dat doet heel veel verdriet. Als ik het echt niet meer zie zitten ,trek ik de natuur in en zien jullie de foto's. Vroeger vaarde ik ook kano maar door een hernia heb ik dat in een kast moeten stoppen met de deur op slot. Maar ik ben en blijf een optimist soms tegen beter weten in. Leven is zo mooi ... leer genieten van de kleine dingen, ze maken van ons tevreden en gelukkige mensen. Maar denk af en toe ook eens aan anderen. Een lief woord of gebaar doet wonderen.
Mijn leuze is .. Onmogelijk ken ik niet Op mij kan men altijd rekenen!
Ik wens alle bloggers veel succes met hun blog toe. Bedankt Madammeke voor de sfeervolle ontvangst, je bent een toffe Madam Marylou
Zoals Marlene Dietrich haar smoking en sigaret droeg, Legendarisch! Het "mannen pak" is nog altijd stijlvol en verantwoord ... Eigentijdse varianten van de good old smoking
De bijgaande foto's werden vorige donderdag genomen door Viva in shoppingcenter "De Kern" te Wilrijk.
In het kader van het thema "Iedereen is Uniek" mocht ik het zeker niet nalaten om het ook eens over "mijn stijl" te hebben. Mijn naam is "José", mijn nickname is "Sjoeke" (een anagram van Joséke) en sinds ik dit blogje heb word ik ook vaak "Madammeke" genoemd. Ik woon in Mechelen, ben 55 jaar jong en 36 jaar gehuwd. Ik heb één zoon van 33, Mike en een prachtig kleindochtertje van 4, Dauwke. Mijn grote hobby's: mijn blogjes en MODE.
Ik hou van mode ... Mode domineert al heel mijn leven.
Scàpiro - De Kern - Wilrijk
Ik ging altijd graag uit en was (en ben nog steeds) graag speciaal gekleed. Mode en uitgaan ... Het kost veel geld dus heb ik steeds hard gewerkt om alles te kunnen financieren. Saai kun je mijn loopbaan zeker niet noemen, ik werkte o.a. als haarkapster, als verkoopster, boekbindster, fabriekarbeidster, ja, zelfs als poetsvrouw. Ik werkte ook enkele jaren als mannequin, voor kleinere winkels en boetieks. Deze wereld paste heel goed bij mijn leven. Het was ook wel hard werken, het is niet zo dat wij enkel de show moesten lopen. Zo een job begon van 's morgens en eindigde vaak in de nacht. Bij winkel-modeshows was je dan ook nog de verkoopster van dienst en hoe meer je verkocht, hoe hoger je loon was. Ik deed dat werk heel graag en heb het tot mijn 38-ste gedaan. Sinds mijn 45-ste ga ik niet meer uit werken wegens gezondheidsredenen.
Scàpiro - De Kern - Wilrijk
Als jong tienermeisje reisde ik, samen met mijn moeder, land en stad af, op zoek naar "speciallekes". Niet zo zeer om het daar te kopen maar om te zien wat er mode was. Nu, met alle mode-programma's op TV, de vele mode tijdschriften, internet, enz., is dat niet meer nodig om up-to-date te blijven maar in de jaren '60 en '70 moest je daar voor wel op pad. Mechelen, Brussel, Antwerpen ... Dat waren mijn gewone shopping-trips maar vaak gingen we ook naar Nederland en Duitsland want in die tijd waren die ver vooruit wat mode betrof. Daar keek ik dan mijn ogen uit en prentte alles in mijn hoofd. Thuis gekomen begon ik dan dadelijk te tekenen, vaak maakte ik dan van diverse modellen die ik zag een heel nieuw ontwerp en dit legde ik dan voor aan onze naaister, Rosa. Zij maakte dan de jurk, hotpants of broekpak van mijn dromen tegen het weekend . Zo had ik steeds iets aan wat een ander nooit zou hebben en dat was voor mij de kick! Rosa was een engel, ze kende mij heel goed. Toen zij in de jaren zeventig stopte met naaien had ik dan ook veel spijt.
Chartage - De Kern - Wilrijk
Merken zijn van weinig belang voor mij! Het belangrijkste is voor mij dat het iets nieuw is! Ik voel mij doodongelukkig als ik niks nieuw kan aandoen als ik weg moet gaan ... Op zo een moment blijf ik dan ook liever thuis! Vroeger, tot de leeftijd van +/_ 45 jaar, droeg ik graag kokerrokken, mini, sigarettenpijp-jeans, leer, T-shirts of bloezen, extra gecentreerd, met een brede centuur, wapperende rokken, liefst asymmetrisch of puntvormig ... Lichte stoffen, satijn, kant met veel tierlantijntjes en doorschijnende hemden en bloesjes ... Mooi! Hoge laarzen en schoenen met naaldhakken van een 12 cm, altijd met nylons!
Taboe - De Kern - Wilrijk
Rond mijn 45-ste begon ik te sukkelen met de gezondheid en kreeg ik door de medicatie die ik moest nemen een paar maatjes meer. Dit maakte mij aanvankelijk heel ongelukkig omdat ik in de boetieks mijn gading niet meer vond in mijn maat. Ik moest mijn kledingsstijl aanpassen.
Nu draag ik hoofdzakelijk pantalons, liefst met een elastiek in de lende,lange rokken maar niet te breed en ook asymmetrisch zie ik nog steeds graag.Soms trek ik nog wel eens een rokje aan tot net boven de knie. Een mannelijk broekpak, gecombineerd met een hemd in een doorschijnend stofje met daar een topje onder, zodat je het hemd mooi kan laten openstaan ... Ook hou ik van tweekleurige accenten,zwart/wit en zwart/rood, zwart/zilver of tijgerprint. Modieuze accessoires zoals broches, sjaals, riemen, halskettingen, maken het "af". Een simpel bloesje met een mooi halsketting of sjaal kan iets "speciaal" worden!
Op onze mode-trip in het shoppingcenter te Wilrijk, kocht ik een pull-sjaal, lekker breed, warm met grote kraag, die je op meerdere manieren kan leggen. Door het asymmetrische aspect onderaan, maakt het mij ook slanker en dit is meegenomen, hé?
Taboe - De Kern - Wilrijk
Zelf draag ik, sinds mijn maatje meer, geen blouses of hemden in broek of rok. Het laat mij dikker ogen... Mooi los, boven op is het mooist en slankt af. Maar dit is voor ieder figuur weer anders. Ik draag ook geen hakken meer van 12 cm! Tegenwoordig beperk ik mij tot een maximum van 6 cm. Ik kan ook uren bladeren in een mode catalogus van 3Suisses, La Redoute of Klingel. Ik bestel heel vaak mijn kleding via postorder. Niets is zo makkelijk en ik ben meestal heel tevreden over de kwaliteit.
Parfumerie - De Kern - Wilrijk
Make-up is voor mij heel belangrijk. Dat is altijd zo geweest. Ik ging ook altijd opgemaakt uit werken. Mijn haar in de plooi en met kleding aan waar ik kon mee uitgaan ... Wat voor werk ik ook deed! Aan mij zag je niet dat ik ging poetsen of in de fabriek stond, zo droeg ik ook nooit een schort op het werk.
Mij zie je dus nooit zonder make-up ... Mijn eerste werk als ik uit bed kom is mij schminken en het laatste is alles er grondig afdoen! Vroeger zei men dat dit de huid verouderde maar met de producten die nu op de markt zijn is het juist andersom! Zij beschermen en verzorgen de huid. Ik ben daarvan een mooi bewijs want ondanks mijn 55 lentes heb ik een zeer gave huid met heel weinig rimpels. Ik koop mijn producten meestal in de parfumerie, vroeger koos ik uitsluitend voor Clinique omdat ik allergisch was voor de meeste andere merken maar dit is verbeterd en nu is de keuze dus ook veel groter.
Parfumerie - De Kern - Wilrijk
Aan mijn lievelingsparfums blijf ik trouw: "Opium van Yves Saint Laurent" en "Poison van Dior". Geregeld probeer ik wel eens een nieuwe uit maar ik ga altijd terug naar mijn vertrouwde geuren. In de zomer van 2004 kon je Opium "Fleur de Shanghai" Eau De Toilette Spray (Limited Edition) kopen en die was echt hemels, ook minder zwaar, dus ideaal voor de zomer.
Vroeger ging ik wekelijks naar de kapper. Nu is dat nog om de 14 dagen en als ik iets bijzonders te doen heb. Ook hier hou ik wel van iets "speciaal", lekker wild met veel wax bijvoorbeeld. Ik was altijd een blondine maar 2 maanden geleden besloot ik plots om voor koper te gaan! Het bevalt mij heel goed, wat denken jullie er van? Mijn nieuwe kapster "N.B. Kapsalon" in de Galgenstraat te Mechelen, is fantastisch. Ik had altijd problemen met mijn fijne haren maar door haar valt het beter en kan ik het ook beter in model houden. Als ik een "Bad Hair Day" heb, dan zet ik gewoon een zwarte hoed op. Dat staat me wel, zoals jullie kunnen zien op de onderste foto.
Chartage - De Kern - Wilrijk
Een handtas is een mooi accessoire maar ik besteed daar eigenlijk minder belang aan. Ik kies meestal wel voor kleine tasjes die je om de schouders kan hangen zodat je de handen vrij hebt. Aan de andere kant is een grote tas soms wel handig ...
Ik hou veel van juwelen, ik heb ze dan ook in alle soorten. Ringen en halskettingen, in goud en diamant, kreeg ik van mijn moeder. Ik draag ze altijd afwisselend. Minder dure stukken en namaak juwelen, koop ik zelf. Ik hou ook veel van natuurstenen, bergkristal, onix, rozenquarts, turkoois, robijn, ...
Het enige juweel dat ik al een paar jaar niet meer draag is een horloge, die steekt gewoon in mijn handtas ...
Aan lingerie geef ik niet zoveel geld uit. Af en toe eens een luxe setje maar meestal beperk ik mij tot een comfortabele Sloggy. Ik koop wel altijd een BH van goede kwaliteit. Een goede pasvorm en steun maken een groot verschil uit voor je figuur.
Miskopen gebeuren mij geregeld. Ik vrees dat ik mij te gemakkelijk laat beïnvloeden door verkoopsters of ik beslis te snel. Daarom koop ik ook zo graag per postorder. Je kan dan rustig beslissen of je het kledingstuk wil behouden, zo niet, stuur je het gewoon terug.
Zo, nu kennen jullie mij al een stukje beter! Ik hoop dat ik jullie niet teleur heb gesteld!?
Shoppingcenter "De Kern" - Wilrijk
Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om al mijn trouwe bezoekers te bedanken. Ook de vele reacties die jullie geven doen zoveel deugd! Toen ik met dit blogje startte zat in in een dal, had geen doel en verveelde mij. Terug met mode kunnen bezig zijn deed mij openbloeien en ik leerde velen van jullie kennen via de reacties en de mailtjes. Dank hiervoor, het betekent heel veel voor mij ...
