Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 5

11-11-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vaarwel zomeroogst
 

 

als het verkleuren
van de blaren
nog voor de val
een aanvang neemt

en het najaarsgrijs
de rust inluidt
om aan dood
en opstanding
te wennen

geraakt de mens
vaak snel ontheemd
van zomeroogst
en zal wellicht verval
schielijk herkennen

morgen bestaat
alleen nog in hoop,
woord en dromen

wordt hij enkel zo door
de verstilling geloodst?


11-11-2008 om 14:31 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


21-09-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ledematen
 

mijn korte
dikke duimen
en de verder
afgelegen pinken
tikken als toetsen
op een trommel

waar kinderen
op stoeptegels hinken
met maar één been

hoor ik op
de verdieping boven mij
gestommel

daar gaat de buurvrouw
met het andere
langzaam heen

zo bezigt ieder
in eigen ritmiek
de nog actieve ledematen

het bedrijven van de liefde
heb ik,
omwille van de eenvoud,
er maar even
buiten gelaten


21-09-2008 om 19:23 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jij, die mij overleeft
 

 

het is niet anders
dan het navolgen
van een boom

die het kleuren
van zijn bladeren
zo op eigen wijze beleeft

al even natuurlijk
als mijn dood
die jij in een
lente overleeft

21-09-2008 om 19:22 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De dood na de mosterd
 

zal de stramheid
der leden
ook mijn speelse geest
langzaam tot een stugge
boemelaar smeden

opdat ik het heden
steeds meer ga zien
met wezenloze ogen

als de waarheid
van het verleden
slechts goed is
en de jeugd thans
wordt bedrogen

maar ook dat
de sprankelende schoonheid
door mijn aderen
zal worden gemeden

en de opwinding alleen past
bij nog ongerijpte zielen
terwijl nu al de ouderdom,
nog eer men de mosterd
heeft gevonden,
als sleets wordt beleden

neen, alleen de dood
ja, die houdt mij in de gaten,
zit mij op de hielen
tracht mij de hel in te praten

echter tot het einde der tijden
zal ik mij, Deo Volente,
niet als tweedehands gedragen
of alleen maar voor
een muurbloempje knielen




"Gij zijt gewaarschouwd"

21-09-2008 om 19:21 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Blind verlangen
 

 

aldoor
verwachten

is trachten
een onthecht verleden,
al dan niet gewild,
in pijn te hervinden

en verschijnt
verlatenheid opnieuw

als het sterven dan herleeft
en mijn ziel zich spiegelt
aan de blinde linde

zal nimmer
de dolende echo vergaan
die het verlangen
in de toekomst weeft

21-09-2008 om 19:20 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Abortus provocatus
 

soms weet ik
niets
te schrijven

dan lijken letters
in oud zeer
te beklijven

of houdt de geest
ze in grijs gevangen

ook kan hij
het ongeborene
naar verten
dromerig doen
afdrijven

als een literaire
abortus provocatus
van een nodeloos
bevrucht verlangen

21-09-2008 om 19:19 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kim gepasseerd
 

loop weer verloren
in eigen land
achterwaarts kijkend
of rotonde lopend
naar voren

of zit ik
achter slot en grendel
waar niemand mij kent
en ook ik
mezelf niet begrijp

raak ik daar ooit aan gewend

het lijkt doelloos vissen
met aas zonder hengel
en een onbekende
mijn gedachten ment

het is dolen in gewelven,
overvol of door
leegte uitgeput
ik word gedwongen
duisternis te delven


*

achter tralies
van overmacht
hoor ik het orakel spreken
"ken je zelve"

och, kon ik maar ademen
onder een loodzware deken

*

21-09-2008 om 19:18 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tussen wijde leden
 

 

tussen wijde leden
zie ik helder blauw
ze staan wat boller dan normaal

doch zijn gebruikelijk omrand
met een dunne harige heg
nog beschermend, echter vaal

het zegt iets over mijn ogen
en de sprekende klank
waar van ik verhaal

let wel, ze begaan niet zomaar
een willekeurige weg
zonder inspanning wordt u tevens:

gewogen, bewonderd,
dan wel, middelpuntvliedend,
naar mijn verte gezogen

de rimpels breed gevoerd,
zowel bóven als ónder
het zichtbarend vermogen,

zijn hemels wat diep gegroefd
en aards, navenant , maar
met hangzakken bemand

de blikvangers
zetten spiegels in het zand
en nodigen het heden
vooral bij dagend licht

soms, ja nu en dan
geraken ze vertroebeld door
onvermijdbare zielengewicht


21-09-2008 om 19:18 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De geur van de echo
 

 

de lippen
spannen zich
nog een keer samen

trachten achter
mijn gesloten deur
de aftocht te blazen

ik wilde nog
nog een laatste eer
beramen

maar de diepe klank,
tergend langzaam klimmend,
blijkt al zwart van kleur

in de verte hoor ik jou
op zijn echo azen
met amen in zijn geur


21-09-2008 om 19:17 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Beerput Poezie
 

 

rust toch eeuwig
gij zeveraar
uit zuur gesproten
zoek heil in het slijm
van ene zoete kwijl
uit mijn kots
na danige overmaat

gij, met zwerende vingers
trek strepen met
bloed doortrokken pus
in de diepe zware grond
van modder en schimmel

gij baart de stank
uit ongekende hoeken
uwe gore geest
zal doordrenkt geraken
van het zwart dat nog
nagalmt uit stoffig as
van verrotte beesten

ik braak u uit
teen voor teen
het vel nog zuigend tussen
mijn rottende tanden

verzuip ten langen leste
in de dras

gij rovende etterbalk


21-09-2008 om 19:16 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


21-08-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tumulus
 

 

zoek niet,
mijn tere lief,
naar mogelijke
zielenkwalen

het is vragen
naar de duivel
die dan op
komt dagen

21-08-2008 om 21:21 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn spiegelbeeld (eenakter voor twee personen)
 

Mijn spiegelbeeld (eenakter voor twee personen)

Mein Spiegelbild

jouw spiegelbeeld

meine matten Augen
starren durch das Fenster
wo nichts
und alles zu sehen ist
hier schein ich
offensichtlich
im luftleeren Raum
aufgestiegen


je fletse ogen
staren door het raam
waar achter niets
en alles is te zien
hier, lijk je,
ogenschijnlijk,
in het luchtledige
opgegaan


vor mir steht Kaffee,
auf einem Tisch:
eine große braune
quadratische Fläche
in einem verkommenen
Herrenlokal mit
altmodischem Ornament
wo alle Menschen sind
aber einander nicht erkennen

voor je staat koffie,
op een tafel,
een groot bruin
vierkant vlak
in een verlopen
herencafé met
ouderwets ornament
waar iedereen is
maar elkaar niet kent


in diesem Lokal, braungeraucht
sehe ich im Glanz eines Fensters:
ein reflektierendes Selbstbild
es ist das einzige,
das ich, unabsichtlich,
mit dir teil

in dit lokaal, bruin gerookt
kijk jij in de
glans van een ruit:
een weerkaatsend eigenbeeld
het is het enige
dat jij, onbedoeld,
met mij deelt

21-08-2008 om 21:21 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een Juliusiaanse verlichtende houding
 

 

voorwaar ik zeg u en het is waar
roep ik de sprakeloze menigte toe
terwijl ik gelukkig nog net op tijd
het juichen onderdruk met een zegenend gebaar

terwijl mijn nieuwe inzicht toch zeker niet
voor blindgeletterden onderdoet
maar daar ik wars ben van naijver of nijd
zeg ik, het is waar, en dat in alle bescheidenheid
(immers voor hoogmoed wordt men beboet)

ik zeg dus met een schorheid in de keel
die echter het gevolg is
van een voortslepende periodieke
onthouding ofwel op het afkicken
ene hemelse nicotine is gericht
(maar dat is niet des luisteraars deel)

kleven oren aan mijn lippen
wachtend op de reddende tong
hier komt spoedig de redding
uit grote menselijke ongemakken;
de diepe sociale kloven

mijn woorden zullen de verlichting
opnieuw gaan aanstippen
en het duivelse vuur der mensheid
in de kiem smoren
dan wel halverwege het kwaad doen doven

NEEM ALLE SCHULD OP UW EIGEN SCHOUDER

roep ik met tranen uit
sluit iedere ontkenning daaromtrent
van buiten af
niets geeft zoveel lucht aan uw gemoed
als u niet meer hoeft te strijden
in een eindeloos voortschrijdend
welles nietes gewroet
niet de ander, maar u bent maf

u kan enige machteloosheid vermijden


het doet u goed



(satire!)

21-08-2008 om 21:20 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleven aan de Top
 

 

het is me weer gelukt,
daar in ruime mate
de genade opnieuw mij
ten deel is gevallen;
een volle aflaat is mij verleend

zeg maar dat mijn ziel
blij is en opgetogen,
zelfs in hoge mate verrukt

een vermeende afgang mijnerzijds
als dichtend kunstenaar,
alsof ik van enige kundigheid
zou zijn gespeend,
blijkt door moderne technieken
ongewenst voorgelogen

ik voel natuurlijk gehijg in mijn nek
van oprukkende eerbare talenten,
al dan niet zichtbaar in de lijn omhoog

maar toch is nog even de beker
van hel en verdoemenis
aan mij voorbij gegaan
ondanks de fundamenten van
vieren en vijven
teer ik een wijle verder in
op inflatoire rente

het maakt maar eens gewaar
hoe kwetsbaar ik ben in mijn bestaan
of hoe snel men zich kan blindstaren
op de eeuwige roemruchte lente



(satire !)

21-08-2008 om 21:20 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uitval
 

 

als stilte
is ingenesteld
of ongedwongen blind
blijft ingemetseld

is de voortduwende beweging
op dood spoor gekomen
zijn wissels bevroren
en is stroom alleen nog
gewikkeld in verleden dromen

de stoppen
blijken weer
uit steen gebakken

doch wat mij,
teneinde,
meer zorgen baart

is, dat naar het schijnt
de verbinding
niet meer wordt geaard

21-08-2008 om 21:19 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een zottig lot
 

 

ach, het was maar voor even
van korte duur zogezegd
dat ik op eenzame hoogte
aan de top mocht zweven

het koningsschild
gesmeed van honing
uit een sterfelijke bron

heb ik afgelegd
op een aards schavot
daar het smolt in de zon

toch was het zoet
een enkele maal te proeven
van een vergankelijk aards lot

21-08-2008 om 21:18 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


05-08-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hora est
 

 

de tijd staat stil
zo merk ik ter zijde op

doch mijn stemklank
verraadt enige ergernis,
vertaalt derhalve de onrust
van een aanzwellend
innerlijk ongemak

overeenkomstig
het drammerig gedreun
van een horde aanstormende
paarden in galop

mijn eigene ongeduld
staat voor kenners
merkbaar in brand

zeker als wachten
mij tenteert
gelijk de trage gang
van een nog in
leven zijnde slak

05-08-2008 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


01-08-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geborgen goud
 

 

niet dat ik je misken
of wil ruilen
dat zou zoeken zijn,
geblinddoekt,
tegen beter weten in

of lijken op wisselen
van spiegelende bomen
wederom zoeken naar
broze luchtgevulde zuilen
om ze weer met tranen te vullen
uit opgeblazen dromen

noch is het zo
dat ik mijn hart snijd
uit geborgen goud
dan wel mezelf bevrijd
uit vermeende boeien

neen, enkel afdrijven
naar een leegte
waar spanen ontbreken
is verraad aan het licht

hoe zou ik dan ooit
verder moeten roeien


01-08-2008 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


25-07-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oude liefde
 

 

vertel niet de woorden verder die ik zwijg
het zijn vermiste gedachten van toen
zij zwerven alsmaar van voelen naar doen

wil ze in gezouten vocht openbaren
waartoe ik zo nu en dan
of eigenlijk
toch wel dikwijls naar neig
om een verlichte schaduw
alsnog met speeksel te verklaren

ik zou van de berk met gewillige ranken
de geaarde wortels teder kussen
alsof hartstocht het smeulend vuur
met droge lippen kan sussen

en de bast niet de partituur zal nerven
van geblakerde holle klanken


luister niet naar de ogenblikken die ik zwijg
ze dragen de flanken die een oude liefde erven


25-07-2008 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


21-07-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Genadeloos
 

 

de mug
zoemt
over
mijn blote
rug

pest
mij
als ik tracht
te slapen

zal ik uit bed
stappen,
op jacht
gaan

om haar bloed
op de witte muur
uiteen te slaan

dan wel
mogelijkerwijs
haar restanten
op te rapen

of trotseer ik
haar macht
en denk

morgen heb ik
wel een zalfje
dat de ergerlijke jeuk
verzacht

verdomme,
daar is zij weer
zij blijft nu nóg
langer zweven

zoeeeeeeeeeeeeeeeem
zingt zij eentonig
"gij zult mij niet krijgen"



pets,
zij sterft
ik heb haar genadeloos
afgeslacht

het duurde maar even


21-07-2008 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm




Foto

  • Gedichten 1

  • Fixpoetry Duitsland

  • Inhoud blog
  • Bewondering
  • Als de schaduw valt
  • Hellevuur
  • Ad Tempus
  • Mysterie van Kerstmis
  • De vrije wil
  • Van zoon tot broer
  • Jasper
  • Ingebeeld
  • Klanken van de arm
  • In het stof zult Gij bijten (2)
  • In het stof zult gij bijten
  • Verlichting 2
  • De wezenlijke schijn
  • Welvaart
  • In verwachting
  • In de rij
  • Verlichting
  • Een heremiet
  • Hoe ik mijzelf ontnam
  • In beelden
  • Vaker dan voorheen
  • In lacrimoso
  • Lekker luchten
  • Jij die komt
  • Als de dood passeert
  • Schone schijn
  • De verte nabij
  • Voix céleste
  • Op het veld van eer
  • Ik heb de stilte lief
  • Tijdverdrijf
  • Mens, wie zijt gij eigenlijk
  • Schaduwgeuren
  • Nachtroep (duogedicht)
  • Vaarwel zomeroogst
  • Ledematen
  • Jij, die mij overleeft
  • De dood na de mosterd
  • Blind verlangen
  • Abortus provocatus
  • De kim gepasseerd
  • Tussen wijde leden
  • De geur van de echo
  • Beerput Poezie
  • Tumulus
  • Mijn spiegelbeeld (eenakter voor twee personen)
  • Een Juliusiaanse verlichtende houding
  • Kleven aan de Top
  • Uitval
  • Een zottig lot
  • Hora est
  • Geborgen goud
  • Oude liefde
  • Genadeloos
  • Cecile, Vrouwe van Brugge
  • De zwangere schaduw
  • De zoete wind
  • Ik teken jouw figuur
  • Reflectie
  • FOTO
  • de Mythe van Fatuma
  • Annabel
  • Zwijgen
  • Blind gevlekt
  • Crème de la crème
  • foto
  • ik, als zuigende minnaar
  • spiegelende realiteit
  • De glazen tijd
  • Heet de dood God
  • Bescheiden hoogmoed
  • Wachten op een trein
  • Ga maar
  • Een blijde boodschap
  • Als een mens zich verliest
  • Het benevelde doek
  • Interieur
  • Eens komt de tijd
  • Foto
  • Mijn lage land
  • De Stem des Aanrechts
  • een knipoog
  • that's life
  • vrijheid
  • Mijn schild ende betrouwe
  • horen, zien en zwijgen
  • Dichter des Vaderlands
  • epiloog
  • de ijzige nacht
  • Binnenstebuiten

    zo is mijn lage land - onvoorstelbaar beweeglijk - aldoor zoekend - naar een veilige overkant -

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!