Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
31-05-2006
de eerste plukbloemen!
Woensdag 31 mei Gisteren voor de eerste keer wat bloempjes geplukt uit mijn tuintje. Het zijn er niet veel, maar omdat het bloemetjes zijn uit eigen tuin vind ik zo'n boeketje heel leuk. Er staan ook nog niet veel bloemen om te plukken, maar een paar verschillende bloemen en een paar takjes vrouwenmantel erbij maakt het toch een leuk geheel. Ik hoop dat iedereen die een tuin heeft veel bloemen kan plukken deze zomer. Morgen hoop ik Lavatera te kunnen zaaien. Ik ben het al zo lang van plan en steeds komt er iets tussen. Ook nog een keer papavers. Maar het is eind mei en lang koud geweest, volgens mij moet het nog wel kunnnen. Vorig jaar heb ik de lavatera zo laat gezaaid dat ik (een deel ook door de warme nazomer) eind oktober nog bloemen had staan. Ik vind ze prachtig.
Dinsdag 30 mei 22.15 uur Omdat ik gisteren de klimop heb gesnoeid en de engeltjes weer tevoorschijn kwamen, kwam er nog iets onder de klimop uit. Het is een vogelhuisje wat ik jaren geleden van iemand cadeau heb gekregen. De vogels willen er niet in, maar op zo'n grote muur met klimop staat het wel leuk.
Dinsdag 30 mei Ondanks de buien hebben we toch een redelijke dag gehad vandaag. De zon heeft zich van zijn goede kant laten zien. Je merkt, ondanks de vele regen en weinig zon de laatste weken, dat de knoppen langzaam groter worden. Ik zie het aan de Clematis en zeker ook aan de rozen. De stamroos Leonardo da Vinci heeft al flinke knoppen. Het zal niet meer lang duren voordat de eerste roos bloeit. De roos Winchester Cathedral, die aan de voorkant staat, heeft wel veel knoppen. Maar die knoppen zijn nog erg klein. Een heel verschil met vorig jaar. Vandaag is het een jaar geleden dat mijn moeder stierf. Een paar dagen voordat zij stierf heb ik de eerste rozen van de Winchester Cathedral voor haar geplukt, met wat klimop een klein boeketje van gemaakt en bij haar neer gezet. Ik weet dat mijn moeder de rozen nog heel bewust heeft gezien en er erg blij mee was. Ik zal denk ik mijn hele leven, als de Winchester Cathedral bloeit, aan deze dagen denken.
Nu heb ik van Gerda 2 namen gekregen van de Geraniums en nu weet ik weer niet zeker welke - wie - is. Ik heb de indruk dat ik deze 2 toch weer door elkaar heb 'gegooid'. Maar hoe ze ook heten, het zijn (vind ik) prachtige en dankbare bloemen. Ik ga de komende tijd nog eens zoeken of ik nog wat meer soorten kan vinden. Dat zal best lukken, maar ik wil het liefst soorten die lang bloeien en sterk zijn. Als dat gelukt is zien jullie dat zeker wel t.z.t.
Maandag 29 mei Bij mijn rondje door de tuin zag ik dat de vrouwenmantel ook al wat bloemen heeft. Nog niet zo hoog, maar dat hoeft ook niet. Ook dit is een van de planten die ik erg mooi vind. Alles aan die plant is mooi, behalve als hij bijna is uitgebloeid, maar een paar jaar geleden heb ik van een schoonzus geleerd dat je ze flink kunt terug snoeien. De eerste keer dacht ik dat ik niets over zou houden. Maar na even komen er weer jonge bladeren en na een paar weken heb je weer een schitterende plant. Ik meen dat ik dit in de afgelopen dagen ook op een weblog heb gelezen. Dat verjongen maakt de planten inderdaad een stuk mooier en het staat ook veel verzorgder in de tuin.
Op deze foto staan mijn engeltjes die ik jaren geleden al heb opgehangen. Ik was erg benieuwd of ze bestand zouden zijn tegen de vorst maar dat is in al die jaren gelukkig goed gegaan. Ze hangen aan een grijze betonnen schutting. Een lelijke schutting vind ik, hij stond er al toen ik hier kwam wonen. Maar omdat vrij zitten in de tuin ook wel heel erg fijn is, heb ik de schuttingen toch maar laten staan en zo snel mogelijk laten begroeien. Met klimop lukt dat wel!!! Maar vandaag ben ik wel flink gaan snoeien. Ik kon mijn engeltjes helemaal niet meer zien. Ik heb de indruk dat ik iets teveel heb weggehaald. Dan ben ik er wel een tijdje vanaf wat dit stukje muur betreft.
Wat fijn dat het vandaag weer droog was. Ik heb gisteren niets kunnen doen en nu er zo weinig droge dagen zijn, wil ik als het redelijk goed weer is eigenlijk meteen naar buiten. Vandaag eerst een rondje door de tuin. Heerlijk op m'n gemak even stil staan bij allerlei planten, wat wegplukken wat verdord is of uitgebloeid en genieten. De bloesem van de braam is weer prachtig. Ik vind die ieder jaar zo mooi. Ik moet de takken nog wel wat opbinden, anders gaat de hond straks de bramen op eten. Ze stond vorig jaar ook met haar neus er bovenop als ik aan het plukken was. De Akeleien hebben hun mooiste tijd gehad, maar er komen genoeg andere planten aan. Zoals ik gisteren al schreef staan de Geraniums er heel mooi bij en de Digitalis (vingerhoedskruid) heeft flinke knoppen. Ook de stokrozen staan er goed bij. Ze zijn vroeger dan vorig jaar maar dat komt w.s. omdat ze vorig jaar nieuw waren en nu al een flinke plant. Ik heb bij de viooltjes de uitgebloeide bloemen weggehaald. Die hebben ook het mooiste wel gehad en omdat het zo lang slecht weer is "geweest" heb ik het ook niet bijgehouden om de uitgebloeide bloemen weg te halen. Dus vandaag maar flink geplukt en daar knappen ze dan wel weer wat van op. Ik laat ze nog wel een poosje staan, als het straks wat warmer wordt komen ze misschien nog bij.
Zondag 28 mei 12.40 uur Nog een stukje tuin om te laten zien. Dit is het middengedeelte waarop ik kijk als ik in huis voor het raam zit. Ik heb een jaar geleden mijn eetkamertafel voor het raam laten zetten en dat is een schot in de roos. Dat ik daar toch nooit eerder aan heb gedacht. Ik zit bijna de hele dag aan die grote tafel omdat ik veel bezig ben met allerlei kleine dingen. Buiten de tuin (mijn grootste passie) lees ik ook graag, kijk graag in mooie tijdschriften en ook maak ik kaarten. Dat doe ik het liefst, van al gebruikt materiaal. Goed voor het milieu dat hergebruik en ook leuk voor de portemonnee. Het is dus heel leuk om veel voor het raam te zitten. Daardoor zie ik veel in de tuin en ook in de winter als er veel meer vogels zijn, kan ik er goed van genieten. Het muurtje waarin ik een paar stukjes eerder over schreef begint al wat te begroeien. Dat is ook mijn bedoeling, er mogen aan alle kanten plantjes uitkomen. Wordt het echt te gek dan is het zo weg gehaald. Op het terras laat ik zoveel mogelijk zaailingen staan. Voor dat telt hetzelfde, wordt het echt te gek dan haal ik ze wel weg. Op dit moment komen er aan alle kanten papaverplanten te voorschijn. Lijkt me geweldig als ze straks gaan bloeien.
Zondag 28 mei 15.50 uur Zou ik bijna zijn vergeten om een foto te plaatsen van de Lelietjes der Dalen. Dat is wel de "chique" naam. In de volksmond worden ze 'gewoon' Lelietjes van Dalen genoemd. Maar wat zijn ze mooi en ruiken ze heerlijk. Ze zijn nu al bijna uitgebloeid. Gelukkig dat ik foto's heb van heel veel bloemen. Ik dacht er aan, omdat ik op de weblog van Marilou de naam 'Meiklokjes' zag staan bij haar foto van de lelietjes. Ik vind het leuk dat de bewoners van België een andere naam hebben voor de Lelietjes der Dalen, dan wij in Nederland. En dankzij Marilou denk ik nu aan mijn Lelietjes der Dalen.
Zaterdag 27 mei 17.50 uur Ik merk dat het nog steeds wennen is aan de weblog. De weblog gaf aan dat deze foto was geplaatst, maar ik kon hem op de weblog zelf niet vinden. Nu keek ik 5 minuten later en toen stond hij er toch. Ik wilde proberen deze foto ook te plaatsen omdat ik dacht dat deze iets scherper was als de foto van de bloem hierboven. Achteraf is dat niet zo, maar nu hij er staat, laat ik hem maar mooi staan! Het aparte van deze beide foto's (zie volgend bericht) is dat het 2 verschillende bloemen zijn en dus ook 2 verschillende planten. Voor het oog vind ik ze bijna hetzelfde. Deze Geranium heeft heel smal blad en een iets lichter bloempje. (dat is op de foto niet zo heel goed te zien) De Geranium hierboven heeft breder blad met verschillende punten. Het zou leuk zijn als iemand deze bloemen herkend en mij de naam zou kunnen doorgeven. Alvast bedankt!
Zaterdag 27 mei 16.30 uur Ondanks alle regen bloeien er al 3 soorten Geraniums in de tuin. Het is zo'n dankbare plant, groeit heel gemakkelijk en altijd mooie kleuren. De eerst die ging bloeien was een Geranium met een heel klein bloempje dat donkerrood was. het leek net een heel klein viooltje. Het nadeel van die heel kleine bloempjes vind ik wel dat de bloemen zelf niet zo opvallen. Maar dat maakte de kleur weer goed, die was heel mooi. Vlak na de donkerrode begon de paars/blauwe te bloeien en een lichtpaarse. Beide bloeien nog en dat maakt de tuin, samen met de Cosmea's, de Akeleien en nog een paar late Vergeetmijnietjes toch heel vrolijk.
Wat ik jammer vind is dat ik de namen niet heb onthouden van de Geraniums, maar ik kom er beslist wel een keertje achter.
Zaterdag 27 mei Omdat ik in de andere tuindagboeken al zoveel heb geschreven en foto's 'geplakt' en ook meestal weer opnieuw begin in het voorjaar, staat er over 2006 natuurlijk al veel in die dagboeken. Maar het is geen doen om alles achteraf in deze weblog te plaatsen. Daarom heb ik nu een foto geplaatst waardoor degene die meelezen een beetje het idee krijgen hoe de tuin in elkaar zit. Het is een kleine tuin, zoals ik al schreef, ongeveer 5.50 meter breed en ik denk (schatting) 9 meter diep. Tot 2004 had ik een grote vijver in de tuin. Mijn kinderen hebben die destijds, toen we hier kwamen wonen (19 jaar geleden) , aangelegd. Ze hebben dat heel goed gedaan en we hebben er ook altijd intens van genoten. Maar in de zomer van 2003 bleken er één (of meerdere) lek(ken) in te zitten. Ik kon er wel met de tuinslang bij blijven staan! Omdat ik het niet meer zelf kon repareren heb ik uiteindelijk in het voorjaar van 2004 besloten om de vijver weg te doen. Het ging me wel aan het hart, maar het was voor mij toch teveel werk. Met wat hulp is de vijver dichtgegooid, een muurtje gemaakt van oude grindbetontegels en zwarte aarde gestort in de nieuwe border. En dat vond ik wel heel fijn, een groot stuk border in de tuin waarin ik zoveel mogelijk bloeiende planten wilde zetten. Omdat ik chronisch ziek ben en leef met beperkingen, is de border wat hoger gemaakt en daar heb ik echt veel plezier van. Want al kan ik niet meer veel, als het maar enigszins kan probeer ik toch het een en ander te doen. En alles bij elkaar vind ik het zelf een leuk geheel geworden. Ik ben nog lang niet tevreden, althans, ik heb vaak het gevoel dit kan beter hier of dat daar. Maar dat houdt een mens bezig. Al met al ben ik blij dat ik niet houd van een heel nette tuin, het is wat rommelig, wat door elkaar en dat komt mooi uit als je zelf niet veel kunt doen. Ik voel me heerlijk in mijn paradijsje en dat is toch het belangrijkste. Ik blijf fijn van alles proberen en streef nog steeds naar een soort "Cottage Garden!"
De foto hierbij is een stukje van de rechterkant van de tuin waar een smalle border is. Die loopt uit in een breder gedeelte waarin helemaal achterin die 2 grote bomen staan. Van de andere gedeeltes plaats ik nog wel wat foto's.
Vrijdag 26 mei Eindelijk zitten er heel kleine appeltjes aan mijn appelboompje. Ik heb dit boompje 2 jaar geleden gekregen van een zus en zwager van mij en ik was zo benieuwd wanneer er vruchten aan zouden komen. Ja hoor, in de regen gaan kijken en het begin is er. Een stuk of 6 meende ik te zien. Als het droog is (morgen???) ga ik weer kijken. Ik heb mijn broers en zussen al een "appeltaart" beloofd in het najaar, maar dat zal er nog wel eentje van de appels van de groenteman worden. Iets te enthousiast! Evengoed ben ik er heel erg blij mee.
De bramenstruik ziet er ook mooi uit. Ik vind (al zou er geen braam aankomen) de bloesem ieder jaar al prachtig. Verder blijft het buiten troosteloos, regen en nog eens regen. Wat wel mooi is met al die regen is de fris groene kleur van de tuin. Gelukkig bloeien de bloemen enigszins door, dat maakt het dan toch wat vrolijker. Ik ben blij dat ik gisteravond nog iets heb kunnen planten. Voor morgen is er weer regen voorspeld, dan ga ik maar wat potten vullen met de Sedum die ik woensdag heb gekocht. En als het even meezit wil ik wel de planten in de tuin zetten die nog in de doosjes staan. Dan hebben ze met die regen wel meteen een goede start.
de foto van het appelboompje is van vorig jaar. Hij is in een jaar tijd iets voller geworden, niet veel hoger, maar dat is ook niet de bedoeling.
Vrijdag 26 mei Omdat het vandaag weer slecht weer was ben ik maar begonnen met mijn foto's op de computer wat uit te zoeken. Ik heb vorige week een stel foto's gemaakt van de Akeleien. Die bloeien mooi dit jaar, ondanks het natte weer. Wat mij op viel is dat ik dit voorjaar veel verschillende kleuren Akelei heb. Ook verschillende soorten. Ik kan me niet herinneren dat ik andere soorten heb gezaaid dan vorig jaar. Ik laat meestal maar groeien wat zichzelf uitzaait. Dat is juist het leuke van dit soort bloemen. Wat ik me wel herinner is dat ik een keertje in het tuinenprogramma van de BBC (Gardeners World) heb gezien dat Akeleien niet altijd kleurvast terugkomen uit het zaad wat je zelf hebt gewonnen. Dat zou dus in mijn tuintje nu ook kunnen zijn. Ik heb 5 verschillende kleuren dit jaar. Heel donkerpaars - felpaars - donkerroze - lichtroze en een kleur rood die ik nog nooit heb gezien. Vorig jaar had ik een gestreept soort, licht- met donkerroze en wat wit. Jammer dat ik niet meer foto's kan plaatsen in dit blog, jullie moeten het dus doen met één foto. De foto's zijn niet erg goed de laatste tijd, mijn camera heeft wat kuren. Ik hoop dat daar nog wat aan te verbeteren valt.
Donderdag 25 mei 2006 Het is echt wennen aan de weblog, maar dat zal ongetwijfeld nog even duren.Ik hou het nu maar bij een kort stukje tekst en plaats er een foto bij. Als het lukt, kom ik morgen terug (het is nu donderdagnacht 3.26 uur) dus eigenlijk niet morgen maar straks!!! In de tuin de nieuwe planten hun plekje geven vandaag zal niet veel worden, het regent onafgebroken en het is koud. Ik zoek nog even een foto op van een paar papavers van vorig jaar en 'straks' zien we wel weer verder.
Ik ben rond half 8 naar buiten gegaan en toen was het al een tijdje droog. Heerlijk om toch nog iets te kunnen doen in de tuin. Ik ben begonnen met een heel stel Vergeetmijnietjes uit de tuin te halen. Een paar laat ik staan om zaad van te winnen. Ik had zoveel vergeetmijnietjes dit jaar dat ik een maand geleden heel wat pollen uit de tuin heb gehaald. Een paar van die pollen heb ik in potten gezet en dat stond erg leuk. Ook een pol in een oude kolenkit die naast de voordeur staat. Die blauwe vergeetmijnietjes stonden erg leuk bij de knalblauwe voordeur. In de korte tijd vanavond dat ik buiten was, heb ik de Cosmea's in de tuin geplant. De Anjers en het Zeeuws knoopje. Allemaal planten waar al bloemen aan zitten en dat maakt het gelijk vrolijker in de tuin. De Hosta's die ik vorige week van Emmy (schoonzus) heb gekregen en zij toen meteen in de tuin heeft gezet, staan er goed bij en ook de Lelie (geel) die zij mee heeft gebracht. Ook zag ik dat de Pulmonaria (die ik2 weken terug heb verplant) er nu weer goed bij staat. Het was een gok en dat was ook duidelijk te zien. Na een dag hing hij zo slap dat ik dacht dat er niets van over bleef. Maar er zitten nu weer frisse, gevlekte bladeren aan en zelfs weer nieuwe bloemknoppen. Hij staat ook wel op een betere plaats nu met minder zon (als hij schijnt!!!)
p.s. de foto is van een rommelig stukje in de tuin. Niet dat de rest van de tuin zo netjes is. Ik hou er van bloemen te laten groeien waar zij spontaan opkomen. Op dit stukje zie je o.a. de donkerroze akelei, de cosmea, de pulmonaria (gevlekt blad) die weer terug komt. Ook staat er nog net een stukje op van de gekregen hosta.
Naar de kwekerij - deel 2 Het fijne van planten kopen bij een kwekerij is vaak het verschil in kwaliteit. Natuurlijk gaat dat niet altijd op. Er zullen ongetwijfeld tuincentra zijn die prachtige kwaliteit planten verkopen, zeker als zo'n tuincentrum niet zo groot is. Maar bij kwekers kom ik toch wel heel erg graag. Je kunt merken dat de kwekers zelf hart hebben voor hun bloemen en er daardoor ook veel over kunnen vertellen en advies kunnen geven. Voor mij is het gaan naar een kwekerij echt een "dagje" uit! Onderstaande planten heb ik gekocht bij Kwekerij Jos Jacobs. vijf Cosmea lichtroze, drie Sedumplantjes lichtgrijze , drie Coreopsis (meisjesogen) geel, twee Fuchsias, een Tomatenplant, twee Aardbeienplantjes, een Borage (komkommerkruid), een Grasplantje grijs zilverachtig, een Astrantia (Zeeuws knoopje) Hadspen Blood middenrood, een Heuchera fel rood (Nora Barlow?), een Astertje (Dianthus) Roze met een rood hartje).
Vandaag ben ik plotseling met een vriendin naar een kwekerij geweest. Ik ben er een paar jaar geleden voor het eerst geweest met diezelfde vriendin. Je ziet zoveel en het is zo mooi, al die verschillende kleuren, de geuren, de grote verscheidenheid aan planten en bloemen. Ik word er altijd "hebberig' van. Ik vind zoveel mooi dat het echt goed nadenken is wat ik het beste kan meenemen. Gelukkig heb ik van tevoren al een beetje een planning gemaakt naar wat ik wil gaan kijken en kopen. Maar eenmaal binnen wordt het erg moeilijk om me aan die 'planning' te houden. Ik kwam dus weer met aardig wat plantjes thuis. Heerlijk!!! Nu nog wat droog weer, zodat ik het de tuin in kan zetten. Genoeg te doen dus en genoeg planten om weer een plaatsje voor te zoeken. Gelukkig hebben niet alle planten behoefte aan een plekje in de volle zon. Want de tuin wordt (vooral op de stukken waar de zon veel schijnt) langzamerhand behoorlijk vol. De tomatenplant en de aardbeienplantjes zal ik in de zon moeten plaatsen en ook de Borage. De Anjers waarschijnlijk ook, maar de andere planten kunnen ook wat schaduw verdragen. En dat is maar goed ook, want ongeveer de helft van de tuin heeft niet zo heel veel zon. In het volgende berichtje schrijf ik daar wat meer over en schrijf ik ook op wat ik heb gekocht vandaag.
Even voorstellen Johanne's tuintje (mijn Paradijsje)
Even voorstellen. Mijn naam is Johanne. Ik ben 59 jaar en geniet van alles wat groeit en bloeit. Al een paar jaar hou ik een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen op de computer. Dit doe ik in Word, dus puur voor mezelf. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Nu heb ik de beslissing genomen om via deze seniorenwebsite een weblog te gaan bij houden van mijn tuin. Voor degene die mee gaan lezen hoop ik, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en zullen meegenieten van de foto's, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken. Hartelijke groet, Johanne
