Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
30-07-2006
Oranjekleurige Roos
Zondag 30 juli Tegen de avond vrij plotseling een flinke regenbui gehad met ook wat onweer erbij. Het leek alsof het onweer nog flink zou losbarsten, maar die heeft zich zeer beschaafd gedragen. Wat vind ik het fijn dat het nu echt geregend heeft. Vanmorgen voelde ik voor het eerst dat het wat frisser was buiten, maar dat duurde niet lang. Nu lijkt het (ik zit naast de open deur die ik lekker open heb laten staan tijdens die harde bui) echt wat opgefrist. Heerlijk! De tuin ziet er meteen weer wat beter uit. Het zal bij jullie wel net zo zijn als bij mij, je kunt nog zoveel met gieters lopen, het mooie gaat toch sneller van de planten af met zo'n lange, zeer warme periode. De roos die op deze foto staat heb ik de naam Pink Abudance Harfrothy meegeven. Die naam heb ik niet zelf verzonnen, dit komt van een kaartje wat ik vond bij de de gegevens van alle rozen die ik heb. Ik heb laatst al geschreven dat ik waarschijnlijk wat namen/rozen door elkaar heb gehaald. Ik ben nu uitgegaan van de kleur van deze roos en de tekst die in het Engels op het kaartje staat. Ik heb op Google gezocht en in mijn tuinendagboeken van de vorige jaren. Ik weet dat het een Floribundaroos is en dat hij een heerlijke geur heeft. Via Google ben ik niets wijzer geworden, wel in mijn tuinendagboek van 2005 heb ik het een en ander geschreven over "deze" roos. Als ik er verder iets meer van weet dan zal ik dat zeker schrijven. Het is eigenlijk totaal niet van belang de naam van een roos, maar ik vind het zelf zo leuk om de namen wel te weten. Eén ding is zeker, het is een prachtige, heerlijk geurende roos.
Vrijdag 28 juli Het is zover, ik kon gisteren en vandaag gaan bramen "oogsten"! De eerste dag waren het er vijf (die heb ik bewaard in de koelkast en daarna zagen die er meteen een stuk minder mooi uit). Vandaag weet ik niet meer hoeveel het er zijn, het waren er zoveel ik raakte de tel kwijt!!! Tel ik nog wel even na op de foto. Maar ze zien er prachtig uit, zijn groter dan vorig jaar en de smaak is hetzelfde als vorig jaar...enigszins zuur. Maar ze komen uit eigen tuin en dat telt voor mij. Dus zijn ze vandaag op mijn toetje gegaan en ik heb er van genoten.
Donderdag 27 juli Op deze foto (zo zie je alles als je door het hek de carport binnen komt) kun je nog iets beter zien hoe hard de uitlopers van de Passieplant zijn gegroeid. De takken zijn zo lang dat ze (voordat ik het in de gaten had) al op de grond hingen. Omdat onder de klok een etagière staat met wat kruiden en planten, heb ik een deel van de uitlopers langs die etagière naar boven gehaald en om de klok gebonden. Maar zoals ik in het berichtje hiervoor al schreef, hiermee moet het genoeg zijn. Ik heb op die etagière een oude snoeischaar liggen die nog van mijn vader is geweest. Ik krijg hem bijna niet meer open, maar omdat de takken van de passieplant zo dun zijn, kan ik de takken er nog wel mee afhalen. Dus vanaf vandaag zijn alle uitlopers die nog langer worden verplicht om langs de "kapper" te gaan, ik kan beter schrijven, de "kapper komt aan huis!!!"
Donderdag 27 juli Voorheen heb ik wel eens geschreven dat ik allerlei oude gebruiksvoorwerpen, beelden en "rommeltjes" in mijn achtertuin en ook aan de voorkant in de carport heb staan en hangen. Zelfs een klok heb ik er hangen. De ranken aan de passieplant zijn alweer zo lang geworden dat ik ze nu regelmatig af knip. Ik wil het niet meer zo laten verwilderen als vorig jaar. Toen kwamen de takken tot vooraan in de carport bij de schuurdeur en zelfs in de schuur bloeide op een gegeven moment een passiebloem. Aan de andere kant klommen ze de seringenboom van de buren in. Dat wil ik niet meer. Ik hou het nu beter in de gaten. Nu groeien de takken ook al (vanaf mijn zithoekje) de muur om bij de klok en heb ik besloten, een paar takken rond de klok laten zitten en de rest knip ik af. Vandaar dat ik nu een foto heb gemaakt met de takken rond en over de klok. Aan de rechterkant zie je de takken van de Trompetplant ook al naar de klok toegroeien. Dat wordt nog dringen!! Nog leuker natuurlijk als er straks bloemen in zitten. Mezelf kennende, maak ik dan echt wel weer foto's en laat ik dat jullie zien. Nu moeten jullie het even doen met de takken en de klok natuurlijk.
Woensdag 26 juli Gisteren, vroeg in de avond heb ik genoten van de Bijen en Hommels die, voordat ze gingen slapen hun buikje nog eens rond kwamen eten. Zou ik "last" hebben van iets te veel fantasie??? Ik weet dat vogels, vooral in de winter voordat het echt donker wordt, hun buik echt komen vol eten om de nacht goed door te komen. Ze moeten uiteindelijk ook maar zien te overleven in de buitenlucht. Terwijl wij dan lekker nog eens onder de wol of ons dekbed kruipen. Hoe dat met die Hommels en Bijen gaat weet ik niet. Die leven in een heel ander seizoen dan de koude winters voor de vogels. Het viel me echt op dat er om die tijd nog zoveel Bijen en Hommels ijverig aan het zoeken waren naar nectar, ze vlogen van bloem naar bloem. Waarschijnlijk komen ze een nieuwe ronde maken als de ergste hitte weg is. Ik heb meteen mijn camera gehaald en een hele tijd staan klikken. Het resultaat viel me tegen. Ik moet echt nog wennen aan deze camera. Ik heb nog lang niet met alle instellingen geoefend. Evengoed ben ik er erg blij mee. Want er staat in ieder geval één Bij en één Hommel tegelijk op de foto en daar hoopte ik ook op.
Woensdag 26 juli De Hibiscus geeft weer zijn/haar "feestje" en ik ben altijd van de partij! Heeft wel voordelen hoor, als je nooit op vakantie gaat. Ik vind het een genot om naar al die bloemen te kijken. De rest van de tuin heeft een flinke deuk opgelopen door de lange warmte periode en dan is het extra "feest" nu de Hibiscus zo uitgebreid met haar bloemenpracht tevoorschijn komt. De Bijen en de Hommels zijn de eerste gasten. Zij blijven af en aan vliegen, overdag en ook vroeg in de avond komen zij nog een poosje terug om mee te feesten. Deze struik heb ik niet zelf in de tuin gezet. Zoals ook de vele bomen die er in staan en stonden. Toen ik 19 jaar geleden hier kwam wonen stonden er nog veel meer bomen. Hoe jammer ik het ook vond, ik heb een jaar of 6 geleden toch wat bomen moeten laten omkappen. De Goudiep kreeg een ziekte en moest wel weg. (die is vanaf de stronk nu aan het uitlopen, heel mooi die kleur van het blad). De grote Seringenboom, waar ik zo gelukkig mee was, was totaal uit zijn krachten gegroeid en gaf nog nauwelijks bloem en hij was ook véél te groot voor zo'n kleine tuin. En een Conifeer die totaal verdrukt werd door de andere (nog grotere) conifeer. Je moet soms drastische maatregelen nemen om de rest van de planten en bomen te beschermen. Ik ben er niet goed in, zou het liefst alles laten staan. Maar je verstand moet het dan winnen van je gevoel en dat is uiteindelijk ook gebeurd.
Maandag 24 juli Deze zinken emmer met "dubbele" vlijtig Liesjes deed zijn naam geen eer aan. Je mag toch verwachten dat de plant dubbel vlijtig zou zijn. Maar niks hoor, de bloem is dubbel en verder liet hij/zij het af weten. Volgens de winkelier bij wie ik hem kocht, kon hij heel goed in diepe schaduw staan. Niet dus, hij heeft een "moeilijke" tijd achter de rug onder de boom, het wilde niks. Ik heb hem goed in de gaten gehouden en de knoppen bleven er aan zitten. Zo heb ik hem, dik in de knop, een stuk naar voren gehaald. Eerst een poosje in de zon, maar daar kan hij eigenlijk helemaal niet tegen. Toen iets minder zon en nu is het af wisselen. De ene keer meer zon en de andere keer wat minder. Vanmiddag stond hij er zielig bij en heb ik hem (tegen de voorschriften in) toch maar meteen water gegeven. Wel water dat al lekker op temperatuur was. Dat is een uur geleden en hij staat er nu al weer fris en vrolijk bij. Ik heb mijn goede daad weer gedaan voor vandaag!
Maandag 24 juli Van de paar tomaten die aan de tomatenplant zitten is de eerste rijp. Ik vind het helemaal geweldig. Als je 20 tomatenplanten hebt weet ik niet hoe het voelt als de eerste rijp is. Omdat er bij mij maar een plant staat, vind ik het heel speciaal. Waarschijnlijk ben je er dan net zo blij mee, alleen is de hoeveelheid anders. Het is jaren geleden dat ik tomatenplanten in mijn tuin had. En ik vind het weer net zo leuk als voorheen. Dus voordat deze (in mijn ogen "prachtige" tomaat) op tafel komt, wilde ik hem toch even op de foto vastleggen. Wat een oogst!!! Maar wie het kleine niet eert.......is het grote niet weerd!!! Althans in Nederland, ik weet niet of jullie in België dit gezegde ook kennen. In ieder geval mag deze tomaat vanavond, vers uit eigen tuin, bij mij op de sla.
Maandag 24 juli Eén voordeel is er wel met deze temperaturen als je zaad van de uitgebloeide bloemen wilt opvangen en bewaren, wat gaat het snel en wat droogt het hard. Het nadeel van deze temperatuur is dat alle planten zo gauw zijn uitgebloeid. Maar het is niet anders en we hebben één troost, het is in heel Europa zo. Gisterochtend verschillende planten gesnoeid (had ik al geschreven geloof ik, maar och, de leeftijd!!!) Vaak laat ik de uitgebloeide bloemen aan de plant zitten als de bloemen min of meer tegelijk zijn uitgebloeid. Zoals ook bij de Salvia Nemorosa. Maar omdat het nu zo vroeg is en alle uitgebloeide bloemen erbij hingen als een een baal stro, heb ik er toch de snoeischaar in gezet. Het kijkt nu toch wel wat fraaier vind ik. En daardoor kwam ik op het idee om van deze uitgebloeide bloemaren het zaad ook maar op te vangen. Ik weet werkelijk niet of deze plant zich ook laat vermeerderen uit zaad. Maar dat merk ik wel. Ik probeer het gewoon en dat wordt dan de grote verrassing. Verder heb ik wat zaad kunnen opvangen van de Duizendschoon. Die moet ik snel gaan zaaien (wil ik volgend jaar al bloemen hebben) want die is tweejarig. En ook nog wat van de Stokrozen en het Kaasjeskruid. Ik heb een heel oud zeefje wat ik bewaar om de zaden van de aanhangende bloemresten te scheiden. Een heel klein kannetje om daar de gezeefde zaden in te doen. Zo kan ik dan heel gemakkelijk de zakjes met de zaden vullen. Ik vind het altijd leuk werk, ik voel me dan net zo rijk als met een nieuwe plant. Ik moet alleen uitkijken dat de kat niet stiekum op het aanrecht springt (mag hij niet!) om aan alles te snuffelen. Dan ligt de boel door elkaar en ik denk niet dat ik het dan nog goed gesorteerd krijg. Zover gaat mijn "kennis" niet.
Zondag 24 juli Deze zomer ben ik begonnen met het drogen van rozenblaadjes. Het is heel gemakkelijk en je houdt iets langer de geur van de zomer vast. Ik was het al langer van plan toen een vriendin vertelde dat zij dat ook deed en het zo goed ging. Het beste is om de rozen vrij snel af te plukken. Maar ik vind dat zo jammer, dus wacht ik toch iets langer. Uiteraard alleen met rozen die geuren. Ik haal dan wat beschadigde rozenblaadjes eruit en leg ze op een mooi schaaltje. Gisteren heb ik weer een paar rozen afgeknipt die al bijna gingen uitvallen, maar er zat nog wat geur aan. Dus heb ik ze toch maar bij de al gedroogde blaadjes gelegd. Hoe lang ze de geur vast houden weet ik niet, maar nu is het leuk. Ik dacht eerst dat ik de blaadjes van de verschillende soorten rozen apart moest houden, maar het leuke is, de geuren maken bij elkaar één geur. Ik noem het maar zomergeur. En met dit weer rozenblaadjes drogen, je kunt er bijna op wachten!
Zaterdag 22 juli De hibiscus bloeit. Het is ieder jaar een feest met zoveel bloemen. Afgelopen maandag zag ik de eerste bloemen en voordat je het weet zit hij vol bloeiende bloemen. Hij zit nog vol met knoppen, niet te tellen hoeveel dat er zijn. Jammer dat de bloemen maar één dag bloeien, maar de kleur en de hoeveelheid maken dat weer goed. Er zijn veel mensen die steeds roepen dat alles zoveel eerder bloeit door het warme weer. Ik heb het nagekeken, maar in het tuindagboek van 2005 stond de hibiscus ook in de derde week van juli in bloei. Wat dat betreft is er niets verandert. Ik denk dat de bloemen en planten wel de achterstand van de koude lente hebben ingehaald en dat ze daardoor weer bloeien in hun normale periode. Ik weet niet of het bij jullie anders is, maar hier in Nederland is het vrij gelijk met vorig jaar.
Vrijdag 21 juli Dit potroosje bloeit al een hele tijd. Ik kan vaak bij de supermarkt zo genieten van die kleine potroosje die eigenlijk bedoeld zijn om in huis te zetten. Binnen in huis kan ik ze niet goed houden. Wat ik niet goed doe weet ik niet, maar vaak zijn ze binnen een week al verpieterd en hangen er heel zielig bij. Door hem dan buiten te zetten en alles wat slap hangt eraf te snoeien wil het nog wel eens dat het plantje het overleefd en het jaar daarop weer mooi terugkomt. Tegenwoordig (als ik de verleiding niet kan weerstaan) om zo'n potroosje te kopen, zet ik hem meteen buiten neer. Daar doet hij het goed. Dit potroosje heb ik vorig jaar en misschien nog wel eerder gekocht, ook in een supermarkt. Ze zijn regelmatig in een aanbieding en dan heb je voor heel weinig geld een heel leuk plantje met vaak heel lieve kleine roosjes er aan. Deze dus ook en hij komt nu al voor het 2e of 3e jaar terug. Ik vind wel dat de roosjes erg hangen en eigenlijk zou hij op een muurtje moeten staan. Omdat de roosjes niet echt tot hun recht kwamen heb ik er een oude bloempot onder geplaatst. Staat nog leuk ook vind ik.
Woensdag 20 juli Een paar weken geleden kreeg ik van een mevrouw een reactie op een overzichtsfoto van de tuin waarin ze schreef: "het lijkt wel een kaart"! Door haar kwam ik op het idee om een "kaartje" te maken voor jullie allemaal en tevens een hartelijke groet!
Woensdag 19 juli De Hortensiaplant waar deze bloem aan zit staat er zielig bij. Ik zal jullie besparen om uitgebreid te 'moeten' lezen hoe deze hortensiaplant er uit ziet, want het is in één woord, een hoopje ellende. Maar hij heeft het toch gepresteerd om er één bloem aan te krijgen en die is klein maar ziet er goed uit. Daarom alleen al vind ik dat deze bloem op mijn blogje mag staan. En volgend voorjaar gaat de snoeischaar drastisch in de plant, de takken om en om snoeien en proberen er weer iets fraais van te maken.
Stamroos Leonardo da Vinci bloeit voor de 2e keer.
Woensdag 19 juli De stamroos Leonardo da Vinci bloeit voor de 2e keer. De bloemen weliswaar wat kleiner dan de 1e ronde, ook weinig geur, maar hij bloeit volop met veel rozen. Vorig jaar heb ik hem pas gekocht toen hij waarschijnlijk al aan zijn 2e bloei bezig was, voor mij is dit dus nieuw. Ik vind het geweldig dat hij weer opnieuw in bloei is gekomen, Ondanks deze hitte blijft hij bloeien. Hij heeft er moeite mee, want als de zon tussen de middag op zijn/haar rozen staat te branden, gaan de bloemen toch enigszins slap hangen. Niet gek als je bedenkt dat hij/zij precies de middagzon krijgt en die blijft schijnen op de roos tot dat de zon onder gaat. En al staat hij niet vast in de grond, hij staat in een oude weckketel. Verplaatsen (zoals ik met sommigen andere rozen doe) kan ik bij die grote plant niet. Het enige wat ik hem/haar kan geven is meerdere keren water op een dag. En dankbaar bloeit hij door, ik vind het geweldig.
Dinsdag 18 juli Gisteren kreeg ik plotseling hulp in/uit "hogere" sferen. Mijn schoonzusje Emmy kwam even aan en wilde voor mij de Trompetplant wat opbinden. Die plant is zo enorm gegroeid en ik heb er al eerder over geschreven dat hij nu ook flink groeit en bloeit aan de buitenkant van het hek. Daar krijg ik leuke reacties op, want het staat heel vrolijk die gele trompetachtige bloemen. Aan de binnenkant van het hek, de carport dus, is hij ook zo enorm gegroeid dat er echt wel het een en ander aan takken opgebonden moest worden. En Emmy was weer zo lief dat zij de huishoudtrap pakte en binnen 10 minuten hingen alle takken er weer heel wat beter bij. Nu kan ik de lichtgele stokroos ook weer zien. Er zitten nog knoppen in, hopelijk krijg ik nog een toegift van bloemen. Ik houd jullie wel op de hoogte.
Dinsdag 18 juli Het is zo'n leuke plant, de Ballonplant. Op deze foto is goed te zien waaraan hij zijn naam heeft te danken. Toen ik deze plant voor het eerst zag was ik er meteen helemaal weg van. Ik heb er meteen een paar plantjes van gekocht. Mijn schoonzusje die erbij was kocht er ook een paar. Het jaar daarna kwamen ze bij mij allemaal terug en bij haar maar eentje. We wisten alletwee ook wel dat je wel geluk moet hebben om ze de winter te laten overleven. Maar dit jaar kwamen bij haar de plantjes terug en bij mij is er maar eentje teruggekomen. Wel een waar ik erg blij mee ben, hij staat in een zinken emmer, heeft de ruimte en is ook al wat groter geworden. Wat kleine kiemplantjes er omheen die aan zijn komen waaien, o.a. wat akelei en campanula en in het midden prijken de ballonnen. Alweer genieten, het houdt niet op!
Dinsdag 18 juli Van dit tafereeltje stond ik vanmorgen wel te kijken. Ik zag vanaf de woonkamer dat er een Hommel in een van de stokroosbloemen zat en ik wilde proberen zachtjes naar buiten te gaan om daar een foto van te maken. Het vreemde was dat hij steeds bleef zitten in diezelfde bloem en toen ik zachtjes tegen de stok van de stokroos tikte bleef hij nog zo zitten. Dus levenloos. Wat me wel opviel is dat hij veel stuifmeel op zijn/haar lijfje heeft zitten. Ik heb dit nog nooit gezien. Ik weet dat er hommels en bijen zijn die zichzelf dronken kunnen drinken aan nectar. Bij mij in de buurt staan een paar Lindebomen die rond deze tijd een verrukkelijk geurende bloesem hebben. De bloesem vind ik niet eens zo mooi om te zien maar de geur is heerlijk. Ik blijf vaak, als ik een stukje met mijn hondje loop, even onder de boom staan om extra te genieten. Onder die boom liggen dan regelmatig heel veel dode hommels en bijen. Ooit heb ik gelezen dat bijen zich dronken kunnen drinken aan de nectar en zich dan werkelijk dood kunnen drinken. Zou deze hommel dan teveel hebben gesnoept? Maar dat hij dan zo blijft zitten (hangen) in de bloem heb ik inderdaad nog nooit gezien. Ik ben via Google op zoek gegaan naar wat meer info. Onderstaande link legt wel iets uit. Voor degene die het interessant vinden om er wat meer over te weten kunnen daar op "bezoek" gaan.
Dinsdag 18 juli Het is me nu gelukt om de Roos Snovitt voor een groot deel op de foto te krijgen. Iedere keer als ik het probeerde waren de rozen zo vaag. Ik heb een andere camera, dus nog veel oefenen. Doordat de temperaturen zo extreem hoog zijn, moet ik verschillende planten iedere keer verzetten. Wat vast in de grond staat gaat natuurlijk niet en wat te groot en te zwaar is laat ik ook maar staan. Maar wat ik maar enigszins kan verplaatsen, gaat op het heetst van de dag een paar uur de schaduw in. Het is net een soort "stoelendans" maar het komt de bloemen ten goede. Er wordt altijd gezegd dat rozen van veel zon houden. Nu deze zon duidelijk niet, het is ze af en toe goed aan te zien dat ze er moeite mee hebben. Zo ook de Snovitt, die gaat van de ene kant van de carport naar de andere kant en het doet hem/haar blijkbaar goed. Mij ook dus, heerlijk die prachtige rozen!!!
Maandag 17 juli Mijn "aangewaaide" plant is weer terug. Een paar jaar geleden kwam ik deze plant in mijn carport tegen. Ik hoorde destijds van een buurman die bioloog is, dat die plant erg giftig is. Ik ben er toen erg voorzichtig mee geweest. Maar nu groeit de plant aan de buitenkant van het houten hek en dat is natuurlijk minder geslaagd. Ik heb zelf altijd gedacht dat alleen de zaadbollen (de doornappels) giftig zouden zijn. Maar wat ik zojuist las op een website via Google, is dat niet het geval.
Doornappel oftewel Datura stramonium is een zeer giftige plant die hallucinogene alkaloïden bevat.
Ik zal hem dus weg moeten halen. Ik durf er geen risico mee te nemen met het oog op de kinderen uit de buurt. En die bloem is dan misschien niet zo apart en daardoor verleidelijk voor kinderen, maar die doornappels zullen kinderen waarschijnlijk heel apart vinden en ze dan proberen te plukken en er mee gaan spelen. Dus snel wat foto's gemaakt en morgen haal ik hem weg.
In het volgende berichtje plaats ik nog een foto van de doornappel en Url waar je een mythe over de doornappel kunt lezen.
Maandag 17 juli Dit is een foto van de vrucht van de Doornappel. Op een website las ik een mythe over de Doornappel. Ik vond het wel een leuk 'verhaaltje' dus heb ik voor jullie de Url vermeld waar je dat 'verhaaltje' kunt lezen. Uit: http://nl.wikipedia.org/wiki/Doornappel
Dinsdag 17 juli Misschien heb ik in een van de eerste berichtjes wel eens geschreven over een roos die ik heb gekregen van een vriendin. Zij vond de kleur niet zo mooi passen bij haar andere rozen en toen kreeg ik hem van haar, gesnoeid en wel. Hij was dus helemaal klaar om op een goede plaatst te zetten en mij prachtige rozen te schenken. Omdat ik de kleur niet kende (ik wist wel dat hij oranje zou zijn) heb ik hem het eerste jaar in een zinken emmer geplant. Mocht de kleur bij mijn bloemen ook niet mooi staan, dan kon ik hem altijd verplaatsen. In het begin na het verplanten zag hij er vreselijk slecht uit. Ik dacht eigenlijk dat hij het nooit zou redden. Van iemand van het Tuinenforum kreeg ik toen de tip om hem uit de zon te halen en een tijdje in de schaduw te laten staan. Hij knapte zienderogen op en nu ziet hij er prachtig uit. In de eerste bloeitijd had hij zeggen en schrijven, één roos. Maar ik vond het al geweldig, want uiteindelijk had hij veel moeite gehad om te overleven, dan is zo'n eerste roos een geschenk. En nu weet je niet wat je ziet. Hij zit vol bloemen en die bloeien ook nog eens lang. En wat me opvalt is dat de bloemen in ieder stadium van de bloei een andere kleur hebben. Dus nu zitten er momenteel drie kleuren aan, Oranje, Geel en Roze. Een prachtig geschenk dus,ik ben er erg blij mee. Dankjewel Diny.
Leuke tip van een lezer over de afgeknapt papaverstelen (zaad opvangen)!
Zaterdag 15 juli. Onderstaand berichtje vond ik in mijn gastenboek. Dit zijn nu van die dingen waardoor ik het bijhouden van mijn tuindagboek op deze weblog veel leuker vind, dan de tuindagboeken voorheen in Word. Het is toch heel erg leuk om van verschillende mensen reacties te krijgen met tips en adviezen. Ik geniet hier echt van en kan dan de tips ook weer doorgeven aan jullie die dit lezen. Op die manier hebben dan weer veel meer tuinliefhebbers daar plezier van. Zondag 16 juli Gisteravond had ik bovenstaand berichtje geschreven, maar ik wilde er een foto bij maken van de afgeknapte papaverdozen, die had ik na het afbreken in de tuin gehangen tegen de klimop aan. De foto maken heb ik uitgesteld tot vandaag (zondag dus). Op het moment dat ik de stelen met de zaaddozen er nog aan wilde pakken om er een nylonkous onder te binden (zie tip van lezer in het onderste gedeelte van dit berichtje ) begonnen de zaadjes er al uit te rollen. Dus die tip heb ik deze keer niet in de praktijk kunnen brengen, maar ik zal hem zeker onthouden. Het zal ongetwijfeld nog weleens van pas komen. Aan de foto is te zien dat er nog heel wat zaad uit kwam. De zakjes om het zaad te verdelen had ik al lang klaarliggen. Mijn dochter en mijn jongste zus bewaren de lege theezakjes als ze bij de Hema thee drinken. De zakjes zijn heel handig voor zaad, het oogt erg leuk (zeker als je er nog een plaatje op plakt, van het bloemzaad wat er in zit) en het wordt hergebruikt. En daar ben ik een groot voorstander van. Hieronder de tip van Andries V.
Johanne's Paradijsje
Papaverzaad Johanne, wat heb je eigenlijk met de afgebroken papaverbollengedaan? Zaad van violen wat nog niet helemaal rijp is wordt wel eens in een oude nylonkous opgehangen (bijv. in de schuur en over-dag in de zon aan de waslijn) waarna de losse rijpe zaadjes op het laatst onderin die kous hangen. Zo ook met de peultjes van lupienen en van lathyrus. Maar wanneer ze (nog) te vochtig zijn of wanneer er teveel in één kous zitten kan de hele boel gaan schimmelen en kun je ze weg gooien.Wel eens geprobeerd? Succes er mee. Groeten van Andries
Vrijdag 14 juli Nog een foto van een Hortensia. Deze heb ik een tijdje geleden (23 juni) al een keer geplaatst, maar dat was aan het begin van de bloeiperiode. Dat zo'n plant, die eigenlijk bedoelt was om in huis te bloeien, daarna naar buiten is geplaatst en de hele winter heeft overleefd in de oude melkkoker van mijn moeder, toch weer zulke prachtige bloemen kan krijgen. Ik vind het geweldig en geniet er erg van. Ik weet nog wel dat ik hem in het voorjaar wilde verplaatsen, in ieder geval nieuwe aarde geven. Maar toen zaten er al zoveel knoppen aan dat ik hem maar met rust heb gelaten. En zie hier het resultaat! En dat vind ik nu het leuke van een tuin waarvoor je niet veel geld hebt uitgegeven. Bij mij komt het dan, omdat ik al jaren leef met een krappe beurs, maar ik ken genoeg mensen die het net zo doen en heel gelukkig zijn met zaden en stekjes die zij door de jaren heen hebben gekregen van andere. Of zoals ik ook doe, goed op de reclames letten en dan "je slag slaan"! Deze hortensia heb ik maar2 euro voor betaald en nu al 2 jaar heel veel plezier van gehad. Volgende zomer, waarschijnlijk al in het najaar, gaat hij de vaste grond in. Begin van deze week ben ik bij een vriendin geweest die in haar voortuin heel mooie, grote hortensia's heeft staan. Mensen die langs hun huis lopen, staan vaak stil om even mee te genieten. Soms wordt de vraag gesteld waar zij deze prachtige hortensia's hebben gekocht. En dan kunnen zij zeggen, "gewoon een plantje bij een supermarkt en ook later in de tuin geplaatst." Na een paar jaar heb je dan een schitterend resultaat. Ik ga er deze week nog foto's van maken.
Vrijdag 14 juli Ik was heel blij met de uitgebloeide bloemen van de Papaver, heerlijk als je al met zo iets kleins blij kunt zijn. Ik zag al het zaad wat die knoppen zouden voortbrengen (in de volgende zomer) al als papavers bij mijn vrienden en bij mezelf in de tuin staan. Het is zo fijn als je nog midden in de zomer zit en geniet van alles om je heen en je je dan ook al kunt verheugen op de bloemen voor het volgende zomerseizoen. Ik wilde dit jaar graag alle knoppen bewaren om zaad te winnen en dus moesten ze zo lang mogelijk aan de plant blijven zitten. Niet alleen dus zaad voor mijn eigen tuintje, maar ook om weg te geven. Dat is ook één van de leuke dingen van tuinieren. Delen en andere blij mee maken. Dit jaar weinig papaverzaad! Ik ben er gistermiddag bovenop gevallen en ze zijn keurig, allemaal tegelijk, gebroken. Ik wilde het Kaasjeskruid opbinden. dat had ik al eerder gedaan, maar het hing nog teveel naar mijn zin. Ik probeerde een bamboestok in de aarde te steken tussen de takken van het kaasjeskruid, niet dus! De bamboestok brak door midden en ik lag voor een deel midden in de border en de rest van mijn lichaam lag boven op mijn mooie rozenstruik en het muurtje van ruwe opgestapelde stenen. Ik balen!!! Met zulke dingen moet ik altijd lachen, maar de buren waren in de tuin en ik heb me maar ingehouden. Niets ten nadele van mijn buren, want ze zouden meteen komen als het nodig is, dit even voor de duidelijkheid. Ik lag echt in een rot houding en voor mij is dan de kunst; hoe kom ik weer omhoog, want ik weet dat ik dan meestal zelf niet kan opstaan. Ik baalde het meest om mijn mooie rozenstruik, want ik had iets horen knappen. Die ene rozenstruik staat in een zinken emmer, niet echt comfortabel om daar half op te liggen. Het muurtje waar ik zo blij mee ben, was nu ook niet echt een succes. Ruw afgehakte brokken van oude tegels zijn behoorlijk hard en zeker de uitstekende punten, daar weet ik nu ook over mee te praten! De rest van het verhaal hoe ik op ben gestaan zal ik jullie besparen, gelukkig ook geen foto van!!! Al met al heb ik geluk gehad, want mijn rozenstruik heeft niets geen schade geleden. Dat kraakgeluid was van de papaverstelen. Geen grote zaaddozen dus, vol met zaad voor het nieuwe seizoen. Gelukkig staan er nog wat kleine papavers en ik heb aan Gerda (van weblog http://blog.seniorennet.be/tuinfreak/) gevraagd of zij voor mij iets wil bewaren. En....ik heb wel veel zaad kunnen opvangen van de Akeleien en er komt beslist nog meer. Het gaat er niet om dat ik geen zakje zaad kan kopen, maar als je het kunt opvangen van eigen bloemen geeft dat net dat stukje extra plezier aan het tuinieren.
De foto die ik hierbij plaats is ook weer door de hordeur genomen en dus weer niet scherp. Die maakte ik vorige week omdat er jonge merels aan het spelen waren in mijn tuintje. Met deze foto neem ik dus afscheid van een illusie, want ik zag voor de volgende zomer de tuin al vol staan met deze papavers. Wat klinkt dat dramatisch, maar zo zie ik het echt niet. Ik hou er van om alles flink te relativeren en zoveel mogelijk lachen, waar een mens maar enigszins om lachen kan! Dus wat dat betreft niets aan de hand, dit is een luxe "probleem"!
Vrijdag 14 juli Deze foto heb ik aan het begin van de week gemaakt. Ik vind de plant er niet zo goed bij staan. Maar dat verwondert me niet. Op de eerste plaats heb ik deze plant vrij laat in het voorjaar laten verplaatsen. Er zaten al heel dikke knoppen aan. Hij komt nu wel beter tot zijn recht vind ik. Tegen een schutting aan en minder zon. En de tweede reden is dat we nu al een lange periode hebben met behoorlijk hoge temperaturen. Met die twee dingen bij elkaar mag ik al heel blij zijn dat er toch nog bloemen aan zijn gekomen. Verder is het een kwestie van nat houden en inderdaad ben ik blij met deze bloemen. Voorheen vond ik Hortensia's die heel volle, ronde bloemen hadden veel mooier dan dit soort die in het midden hun bloempjes dichthouden en alleen een krans van open bloemen om het middenstuk heen. Maar ik merk dat mijn smaak verandert, ik vind dit steeds mooier en zeker omdat er verschillende kleuren in zitten. En voor mij blijft het toch, al vind ik het een wat mooier dan het andere, ik kan van alles wat groeit en bloeit intens genieten.
Donderdag 13 juli Dit is een foto van de nieuwste Roos die ik eergisteren in het tuincentrum heb gekocht. Hij ziet er heel goed uit, heeft een heerlijke, niet opdringerige geur en ook het blad ziet er mooi uit. De naam zegt mij niets en ook dat er Kosterroos op het kaartje staat maak ik ook niets uit op. Als iemand dat wel iets zegt, ik hoor het graag.
Ik vind het zo leuk om iets meer te weten over de bloemen en planten uit mijn tuintje. En zeker de namen van de rozen vind ik vaak heel erg mooi. Dat kan ik van deze naam niet zeggen, maar de roos zelf is er niet minder om, het is een prachtige roos. Het staat te pronken naast de voordeur. Alweer zo'n mooi welkom.
Woensdag 12 juli Dit is het eerste jaar (dat heb ik al eerder ergens in deze weblog geschreven) dat ik niet alleen donkere Stokrozen heb, maar ook Stokrozen in lichtere tinten. Ik vind het zo'n geweldige bloem. Niet zozeer omdat ik het een mooie grote bloem vind in zulke prachtige kleuren, maar het geeft voor mij iets weer van de sfeer van de zuidelijke landen (vakantie in mijn eigen Paradijsje) Ook iets van de sfeer van Zuid-Engeland waar je de stokrozen bij heel veel voordeuren ziet staan. Ik ga deze week alle stokrooszaden die ik nog heb van andere jaren al voor zaaien. Het zijn tweejarigen planten, maar ik ben er wel achter gekomen dat bij mij twee-jarig, meestal drie-jarig blijkt te zijn. Zo gaat het vaak bij het Vingerhoedskruid (Digitalis) bij mij ook. Ik denk dat de oorzaak is dat de bladrozet bij mij ieder jaar te klein blijft en dan het volgend seizoen nodig heeft om een volle bladrozet te worden. Pas het jaar daarna kan hij/zij gaan werken aan de bloemsteel en de bloemen. Daarom wil ik dit jaar vroeger gaan zaaien en niet wachten op de zaden van de stokrozen die nu nog bloeien. Dus werk aan de winkel! Het valt mij op dat dit jaar de bloemen erg snel verwelken en er daardoor steeds weinig bloemen aan de stelen zitten, waarschijnlijk komt dat door de hoge temperatuur die al weken aanhoudt. Op de foto kun je als je goed kijkt aan de rechterkant, door de bloemstelen heen een oude aluminium vergiet zien hangen. Dat is het plaatsje waar allerlei keukenatributen hangen maar die je door de hoge bloemen nauwelijks ziet. Aan de linkerkant zie je een deel van een vogelhuisje waar nog een snoer kleine lampjes aan hangt. Doordat ik niet gezond ben laat ik altijd zoveel mogelijk hangen om niet ieder jaar die dingen opnieuw te moeten doen. Dus voor mij hangen de lichtjes voor de donkere maanden altijd klaar! En op het moment dat ik dit schrijf (17.25 uur) vliegen de Hommels en Bijen weer af en aan en van achter het raam geniet ik er weer van. Als het straks minder heet is eens kijken of ik eventjes buiten kan zitten. Wat een rijkdom een tuintje.
Dinsdag 11 juli Vanmorgen ben ik met een vriendin naar het (al vaker beschreven) tuincentrum gegaan. Het tuincentrum waar ze in deze tijd van het jaar de planten flink afprijzen. Maar je moet wel goed in de gaten houden of het wel echt is afgeprijsd. In ons krantje stond een grote advertentie met daarin o.a. vermeld; kamerplanten 50% korting. Ik weet dat ze daar rond deze tijd altijd alle kamerplanten met 50% korting weg doen. Maar nu niet dus. Ik had een paar mooie planten uitgezocht waarbij ook een heel mooie Hortensia, een beetje oud-roze. Toen ik bij de kassa kwam ging er van die hortensia geen korting af. Ik ben nog even terug gereden om de borden nog eens te bekijken en de cassière had gelijk. Dat zijn dan die bekende addertjes onder het gras. Niet alleen voor mijn krappe beurs maar ook omdat ik het geen eerlijke praktijken vind heb ik hem laten staan. Ze doen op zich niets wat niet mag, ze suggereren alleen in de advertentie dat alle kamerplanten voor de helft van de prijs zijn. Je moet alles zo vreselijk goed lezen en ze hopen er natuurlijk op dat mensen bij de kassa geen nee meer durven zeggen. Ik heb vriendelijk bedankt, die meisjes achter de kassa kunnen er ook niets aan doen en het lijkt me vreselijk moeilijk om al die prijzen en akties te moeten leren. Ik ga volgende week wel weer een keertje terug, dan is de aktie wel weer veranderd en voortaan....... nog beter het krantje lezen!!! Maar deze Kokardebloem, een mooie Roos met veel korting en een Scharnierplant heb ik toch voordelig op de kop kunnen tikken. De Kokardebloem en de Scharnierplant staan bekend als sterke, langbloeiende vaste planten en de Roos is een doorbloeier. Geweldig toch! De foto's van de andere planten komen nog.
Dinsdag 11 juli Al eerder heb ik geschreven dat ik rechts naast de voordeur een aantal Rozen heb staan. Nu staat er in dezelfde rozenbak een grote Stokroos. Eigenlijk is die stokroos veel te groot voor die plaats, maar ik heb hem daar geplant toen hij nog heel klein was. Ik wist dat Stokrozen heel hoog kunnen worden, maar je realiseert je niet, op het moment dat je een 10 cm. hoog plantje zet, dat hij bijna tot de dakrand kan komen. En wat nog slimmer was van mij......hij staat precies voor het keukenraam.!!! Heeft ook leuke kanten. Op de eerste plaats hoeft mijn thuiszorghulp de ramen daar al die tijd niet te poetsen en wat ik zelf heel erg leuk vind, ik kan vanuit de keuken alle bijen en hommels af en aan zien vliegen. Daar geniet ik intens van en ben al heel wat keren naar het raam gelopen om te proberen dat tafereeltje op een foto vast te leggen. Echt heel duidelijk is het niet, je kunt zien dat de foto door het raam is genomen, maar ik ben tevreden. En de bijen en hommels vliegen weer heerlijk naar al die bloemen toe, het is een genot om naar te kijken.
Dinsdag 11 juli Afgelopen zaterdag heb ik een grote Lavendelplant kunnen kopen voor een lage prijs. Hij was/is in volle bloei en dat is ook de reden dat hij is afgeprijsd. Als hij over een paar weken helemaal niet meer bloeit raakt zo'n winkel hem niet meer kwijt. Hij was ook heel hard toe aan een flinke "douche", de grond was erg droog. Maar als bij zo'n winkel de planten overdag buiten in de volle zon staan, dan verdrogen ze waar je bij staat. Ik heb hem meteen thuis ondergedompeld in een grote emmer en hij kwam zienderogen bij. Hij staat er mooi bij nu en ik ben er erg blij mee. In het najaar krijgt hij een mooi plaatsje in de volle grond en met een beetje geluk bloeit hij de volgende zomer weer net zo uitbundig als nu.
Maandag 10 juli Een paar dagen geleden bloeide, heel voorzichtig, de eerste bloem van de Lathyrus. In Engeland noemen ze de Lathyrus Odoratus, de "Sweet Pea". Ik vind die naam iets liefs hebben, vraag me niet waarom? Ik bedenk nu dat het misschien komt omdat er veel mensen met zo veel liefde over deze bloem praten. Het is zo'n heerlijke bloem en dan heb ik het nog niet eens over de geur. Die is zo verrukkelijk. Ik weet dat je de bloemen van de Lathyrus zoveel mogelijk moet plukken om ook zoveel mogelijk nieuwe bloemen te krijgen. Maar zo'n eerste bloem afknippen dat vind ik toch ook zoiets. Dus zit hij er nog aan. Vandaag gaat het snoeischaartje erin en zet ik de bloem bij de foto van mijn moeder en van mijn grootmoeder. Toch een heerlijk gevoel dat onze overleden familie, honderd jaar terug, ook al zo blij konden zijn met deze bloemen. Gelukkig gaat de natuur door, daar mogen we dankbaar voor zijn.
Maandag 10 juli Er wordt bij heel veel planten geadviseerd om de uitgebloeide bloemen uit de plant te knippen. Vooral als het om vaste planten gaat en je er toch geen zaad van kunt winnen. Bij de beide Clematisplanten die ik heb staan, heb ik dat niet gedaan. Ik wist het niet en ik twijfelde omdat ik de uitgebloeide bloemen zo heel erg mooi vind. Wie knipt er nu zo'n "uitgebloeide" knop - bloem (zie foto) weg? Ik vind hem zo mooi dat ik die bewust heb laten zitten. Ik heb de vraag of dit verwijderen toch beter is aan iemand gesteld via een mailtje en hoop daar nog antwoord op te krijgen. Anders zal ik wel eens gaan Googelen. Want een antwoord zal er beslist voor zijn. Maar dit soort uitgebloeide bloemen vind ik wel heel erg mooi.Voorlopig toch nog maar van genieten!
Maandag 10 juli Toch nog maar weer eens een foto van de roos Winchester Cathedral plaatsen. Gisteren kreeg ik een vraag over deze Roos en heb in het gastenboek de vraag beantwoord. Onder andere werd gevraagd of de Winchester Cathedral vaker bloeit. Mijn ervaring is dat hij doorbloeiend is en goed ook. Hij neemt na de eerste bloei een heel korte "pauze" en begint vrij snel daarna weer. Vorig jaar had ik in oktober nog bloemen, heerlijk. De bloemen zijn wel allemaal wat kleiner in de vervolg bloeiperiodes, maar dat hindert niet. De roos is er, met de bijbehorende verrukkelijke geur. Waarom ik deze foto plaats is omdat ik de beginnende, nog niet geopende knop zo mooi roze vind. Terwijl de Roos nadat hij helemaal goed is geopend echt helemaal wit is.
Maandag 10 juli De Passieplant bloeit. Wat zijn het toch schitterende bloemen. Dit is ook zo'n bloem waarvan ik vind dat het gewoon een stukje kunst is. Als je bedenkt dat begin april de 'plant' alleen bestond uit een hoofdtak met een paar kleine zijtakken, dan is het haast niet voor te stellen dat er zoveel takken, bladeren en en heel veel knoppen aan kunnen komen in zo'n korte tijd. En dan als prachtige toegift, deze schitterende bloemen. Als het zo'n mooi weer blijft zit de kans er misschien in dat ik weer een paar Passievruchten krijg. Dat is een paar jaar geleden gebeurd en ik vond ze prachtig. Ik heb ze zo lang mogelijk aan de plant laten hangen tot dat de vorst in viel en er heel wat foto's van gemaakt. Ik kon er niet genoeg van krijgen. Ik zal een van die foto's aan de rechterkant van deze weblog plaatsen.
Vrijdag 7 juli Ik heb al eerder geschreven dat de Trompetplant aardig wat knoppen had en dat de knoppen aan de buitenkant van de carport zaten. Het is natuurlijk jammer dat ik er niet veel zicht op heb, maar hij bloeit en dat is het belangrijkste. Daar heb ik jaren geduld voor moeten hebben. De plant is de afgelopen jaren zo hard gegroeid dat hij zelfs aan de buitenkant van de carport een flink stuk uitsteekt.Vorig jaar knipte ik die takken die uit de houten schutting staken en er overheen groeide iedere keer weg. Maar daar ben ik nu mee gestopt, het staat eigenlijk best leuk en niemand heeft er daar last van. Dus dit jaar lekker laten groeien en bloeien, de mensen in de buurt mee laten genieten en volgend jaar zie ik wel weer verder.
Vrijdag 7 juli Ook al ziet de bloem van de Trompetplant er een beetje anders uit, ik heb er toch een paar foto's van gemaakt.Er kropen gisteren veel mieren op, dus zo goed als zeker hebben de bloemen last van luis. Ik zal ze met spiritus en zeepsop besproeien. Gisteren en die dagen daarvoor wilde ik dat niet doen toen het zo heel erg warm was. Morgen is er weer een dag.
Woensdag 5 juli Het is me nu gelukt om van de Bramen een redelijke foto te maken. De bramenstruik staat precies tegen de schutting die aan het huis staat, meteen aan de kant waar ook mijn computerhoekje is. Ik heb er dus goed zicht op. Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voordat ze rijp zijn. Het gekke is dat ik deze struik al jaren in de tuin heb en dan vergeet hoe lang de bramen moeten rijpen. Maar wat in het vat zit verzuurt niet, nu kan ik me er lang op verheugen!
Dinsdag 4 juli Zal dit de laatste Clematis zijn van dit jaar? Deze plant heeft dit jaar pas voor het eerst gebloeid en ik heb de naam niet (meer). Ook weet ik niet of Clematissen nog een keer kunnen bloeien in het zelfde seizoen. Als dat zo is, is het een verrassing. Deze bloem ziet er ook een beetje raar uit, ik denk dat ik ook bij deze plant de uitgebloeide knoppen eruit moest halen. Dat heb ik niet gedaan, omdat ik het zulke mooie uitgebloeide bloemen vind. Het kan ook zijn dat hij snakt naar wat extra mest. Dat heb ik wel gegeven maar waarschijnlijk niet voldoende. Al doende leert men en toch maar deze foto op mijn blog. Ik vind de bloem die bijna is uitgebloeid en een uitgebloeide bloem ook wel heel erg mooi.
Dinsdag 4 juli Vorig jaar had ik alleen maar Stokrozen die donker van kleur waren. Nu kwam een dag of tien geleden de lichtroze in de achtertuin en een paar dagen geleden ontdekte ik een lichtgele in de carport. Ik vind het zo leuk, want wat vind ik de kleuren van de Stokrozen mooi. Misschien omdat de bloem van de Stokroos verschillende tinten van zijn eigen kleur heeft. Ik zie dit ook bij deze lichtgele. Hij valt niet zo op, hij staat, met nog een paar andere Stokrozen die nog niet bloeien, tegen een ijzeren steunpaal aan die het dak van de carport ondersteunt. Een mooier plekje is denkbaar, maar ik wilde die paal aan het zicht onttrekken en de Stokrozen moeten aan het begin of het einde van de carport staan. Anders krijgen ze geen licht genoeg. Maar deze bloeit en daar gaat het om. Ik ben er heel erg blij mee.
Dinsdag 4 juli Wat is het warm, volgens mij in heel Europa. Dit is voor heel veel mensen denk ik wel te veel van het goede, maar we hebben het niet voor het zeggen. Zelf kan ik er ook niet tegen. De andere kant is dat ik dit weer (ook al kan ik niets doen) wel heel erg zomers vind en het ook lijkt het alsof je thuis vakantie hebt. Het lijkt me voor mensen die naar hun werk moeten veel zwaarder, dus mij hoor je niet klagen. Ik maak nu graag gebruik van een extra lange "siësta". Mijn schaduw hoekje is nu extra fijn. Maar ook pas aan het eind van de middag of zoals nu om deze tijd, rond 20.00 uur. Het is heerlijk om daar, na het eten, een kop koffie te drinken en iets te lezen. En al zitten de stoelen die in de achtertuin staan wel een stuk comfortabeler, mijn hoekje kan niet meer stuk!!
Zaterdag 1 juli 2006 Aan de voorkant in het hoekje waar ik zo graag in de schaduw zit, staat een gele Klimroos. Ook weer een Roos die ik 2 jaar geleden heb gekocht bij dat tuincentrum bij mij in de buurt. Ik vind dat hij prachtige Rozen heeft met een lichte geur. Maar ik heb hem op de verkeerde plaats geplant. Dit is een Roos die veel zon en licht moet hebben, kan in half schaduw staan, maar waar hij nu staat komt maar heel weinig zon. Ik wist het al toen ik dat plekje bedacht, maar ik vond het toch het proberen waard. Als hij het wel goed had gedaan zou het een prachtig geheel zijn met de Passieplant die daar ieder jaar zo uitbundig bloeit. Dat zou het hoekje daar nog veel fijner maken. Maar er zijn tot nu toe maar drie Rozen aan gekomen en nu gaat hij in het najaar naar een andere plaats. De Roos is te mooi om hem in dat hoekje te laten verpieteren. Ik ga vanaf nu uitkijken naar een Roos die echt heel goed tegen weinig zon kan. Ik weet dat ze bestaan, maar ik zal waarschijnlijk nu moeten kiezen voor een Roos waarvan goed bekend is dat hij schaduw kan verdragen. Wel leuk om daar naar op zoek te gaan.
Zaterdag 1 juli Van deze Roos heb ik vanmorgen een foto gemaakt. Hij heeft een heel sterke geur en dit is de énige Roos die ik in de tuin heb die een lange steel heeft. Hij is perfect om af te snijden en in een mooi, hoog vaasje te zetten. Maar dat doe ik toch maar niet. Hij staat er zo mooi bij en waarschijnlijk staat hij buiten wat langer dan binnen in een vaas. Wat ik heel jammer vind is dat ik de naam niet meer weet van deze Roos. Of ik ben de naam kwijt, of ik heb de namen van de andere rozen verwisseld. Ik heb wel alle kaartjes die destijds aan de plant hingen bewaard. Had ik ze er maar aan laten hangen, maar dat valt niet terug te draaien. Gisteravond heb ik lang gezocht naar de naam van deze roos, maar ik kom er niet uit. Ik heb me nu voorgenomen, als het minder warm is ga ik terug naar dat tuincentrum en eens kijken of ze deze Roos nog in de verkoop hebben.
