Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
19-07-2006
Stamroos Leonardo da Vinci bloeit voor de 2e keer.
Woensdag 19 juli De stamroos Leonardo da Vinci bloeit voor de 2e keer. De bloemen weliswaar wat kleiner dan de 1e ronde, ook weinig geur, maar hij bloeit volop met veel rozen. Vorig jaar heb ik hem pas gekocht toen hij waarschijnlijk al aan zijn 2e bloei bezig was, voor mij is dit dus nieuw. Ik vind het geweldig dat hij weer opnieuw in bloei is gekomen, Ondanks deze hitte blijft hij bloeien. Hij heeft er moeite mee, want als de zon tussen de middag op zijn/haar rozen staat te branden, gaan de bloemen toch enigszins slap hangen. Niet gek als je bedenkt dat hij/zij precies de middagzon krijgt en die blijft schijnen op de roos tot dat de zon onder gaat. En al staat hij niet vast in de grond, hij staat in een oude weckketel. Verplaatsen (zoals ik met sommigen andere rozen doe) kan ik bij die grote plant niet. Het enige wat ik hem/haar kan geven is meerdere keren water op een dag. En dankbaar bloeit hij door, ik vind het geweldig.
Dinsdag 18 juli Gisteren kreeg ik plotseling hulp in/uit "hogere" sferen. Mijn schoonzusje Emmy kwam even aan en wilde voor mij de Trompetplant wat opbinden. Die plant is zo enorm gegroeid en ik heb er al eerder over geschreven dat hij nu ook flink groeit en bloeit aan de buitenkant van het hek. Daar krijg ik leuke reacties op, want het staat heel vrolijk die gele trompetachtige bloemen. Aan de binnenkant van het hek, de carport dus, is hij ook zo enorm gegroeid dat er echt wel het een en ander aan takken opgebonden moest worden. En Emmy was weer zo lief dat zij de huishoudtrap pakte en binnen 10 minuten hingen alle takken er weer heel wat beter bij. Nu kan ik de lichtgele stokroos ook weer zien. Er zitten nog knoppen in, hopelijk krijg ik nog een toegift van bloemen. Ik houd jullie wel op de hoogte.
Dinsdag 18 juli Het is zo'n leuke plant, de Ballonplant. Op deze foto is goed te zien waaraan hij zijn naam heeft te danken. Toen ik deze plant voor het eerst zag was ik er meteen helemaal weg van. Ik heb er meteen een paar plantjes van gekocht. Mijn schoonzusje die erbij was kocht er ook een paar. Het jaar daarna kwamen ze bij mij allemaal terug en bij haar maar eentje. We wisten alletwee ook wel dat je wel geluk moet hebben om ze de winter te laten overleven. Maar dit jaar kwamen bij haar de plantjes terug en bij mij is er maar eentje teruggekomen. Wel een waar ik erg blij mee ben, hij staat in een zinken emmer, heeft de ruimte en is ook al wat groter geworden. Wat kleine kiemplantjes er omheen die aan zijn komen waaien, o.a. wat akelei en campanula en in het midden prijken de ballonnen. Alweer genieten, het houdt niet op!
Dinsdag 18 juli Van dit tafereeltje stond ik vanmorgen wel te kijken. Ik zag vanaf de woonkamer dat er een Hommel in een van de stokroosbloemen zat en ik wilde proberen zachtjes naar buiten te gaan om daar een foto van te maken. Het vreemde was dat hij steeds bleef zitten in diezelfde bloem en toen ik zachtjes tegen de stok van de stokroos tikte bleef hij nog zo zitten. Dus levenloos. Wat me wel opviel is dat hij veel stuifmeel op zijn/haar lijfje heeft zitten. Ik heb dit nog nooit gezien. Ik weet dat er hommels en bijen zijn die zichzelf dronken kunnen drinken aan nectar. Bij mij in de buurt staan een paar Lindebomen die rond deze tijd een verrukkelijk geurende bloesem hebben. De bloesem vind ik niet eens zo mooi om te zien maar de geur is heerlijk. Ik blijf vaak, als ik een stukje met mijn hondje loop, even onder de boom staan om extra te genieten. Onder die boom liggen dan regelmatig heel veel dode hommels en bijen. Ooit heb ik gelezen dat bijen zich dronken kunnen drinken aan de nectar en zich dan werkelijk dood kunnen drinken. Zou deze hommel dan teveel hebben gesnoept? Maar dat hij dan zo blijft zitten (hangen) in de bloem heb ik inderdaad nog nooit gezien. Ik ben via Google op zoek gegaan naar wat meer info. Onderstaande link legt wel iets uit. Voor degene die het interessant vinden om er wat meer over te weten kunnen daar op "bezoek" gaan.
Dinsdag 18 juli Het is me nu gelukt om de Roos Snovitt voor een groot deel op de foto te krijgen. Iedere keer als ik het probeerde waren de rozen zo vaag. Ik heb een andere camera, dus nog veel oefenen. Doordat de temperaturen zo extreem hoog zijn, moet ik verschillende planten iedere keer verzetten. Wat vast in de grond staat gaat natuurlijk niet en wat te groot en te zwaar is laat ik ook maar staan. Maar wat ik maar enigszins kan verplaatsen, gaat op het heetst van de dag een paar uur de schaduw in. Het is net een soort "stoelendans" maar het komt de bloemen ten goede. Er wordt altijd gezegd dat rozen van veel zon houden. Nu deze zon duidelijk niet, het is ze af en toe goed aan te zien dat ze er moeite mee hebben. Zo ook de Snovitt, die gaat van de ene kant van de carport naar de andere kant en het doet hem/haar blijkbaar goed. Mij ook dus, heerlijk die prachtige rozen!!!
Maandag 17 juli Mijn "aangewaaide" plant is weer terug. Een paar jaar geleden kwam ik deze plant in mijn carport tegen. Ik hoorde destijds van een buurman die bioloog is, dat die plant erg giftig is. Ik ben er toen erg voorzichtig mee geweest. Maar nu groeit de plant aan de buitenkant van het houten hek en dat is natuurlijk minder geslaagd. Ik heb zelf altijd gedacht dat alleen de zaadbollen (de doornappels) giftig zouden zijn. Maar wat ik zojuist las op een website via Google, is dat niet het geval.
Doornappel oftewel Datura stramonium is een zeer giftige plant die hallucinogene alkaloïden bevat.
Ik zal hem dus weg moeten halen. Ik durf er geen risico mee te nemen met het oog op de kinderen uit de buurt. En die bloem is dan misschien niet zo apart en daardoor verleidelijk voor kinderen, maar die doornappels zullen kinderen waarschijnlijk heel apart vinden en ze dan proberen te plukken en er mee gaan spelen. Dus snel wat foto's gemaakt en morgen haal ik hem weg.
In het volgende berichtje plaats ik nog een foto van de doornappel en Url waar je een mythe over de doornappel kunt lezen.
Maandag 17 juli Dit is een foto van de vrucht van de Doornappel. Op een website las ik een mythe over de Doornappel. Ik vond het wel een leuk 'verhaaltje' dus heb ik voor jullie de Url vermeld waar je dat 'verhaaltje' kunt lezen. Uit: http://nl.wikipedia.org/wiki/Doornappel
Dinsdag 17 juli Misschien heb ik in een van de eerste berichtjes wel eens geschreven over een roos die ik heb gekregen van een vriendin. Zij vond de kleur niet zo mooi passen bij haar andere rozen en toen kreeg ik hem van haar, gesnoeid en wel. Hij was dus helemaal klaar om op een goede plaatst te zetten en mij prachtige rozen te schenken. Omdat ik de kleur niet kende (ik wist wel dat hij oranje zou zijn) heb ik hem het eerste jaar in een zinken emmer geplant. Mocht de kleur bij mijn bloemen ook niet mooi staan, dan kon ik hem altijd verplaatsen. In het begin na het verplanten zag hij er vreselijk slecht uit. Ik dacht eigenlijk dat hij het nooit zou redden. Van iemand van het Tuinenforum kreeg ik toen de tip om hem uit de zon te halen en een tijdje in de schaduw te laten staan. Hij knapte zienderogen op en nu ziet hij er prachtig uit. In de eerste bloeitijd had hij zeggen en schrijven, één roos. Maar ik vond het al geweldig, want uiteindelijk had hij veel moeite gehad om te overleven, dan is zo'n eerste roos een geschenk. En nu weet je niet wat je ziet. Hij zit vol bloemen en die bloeien ook nog eens lang. En wat me opvalt is dat de bloemen in ieder stadium van de bloei een andere kleur hebben. Dus nu zitten er momenteel drie kleuren aan, Oranje, Geel en Roze. Een prachtig geschenk dus,ik ben er erg blij mee. Dankjewel Diny.
Leuke tip van een lezer over de afgeknapt papaverstelen (zaad opvangen)!
Zaterdag 15 juli. Onderstaand berichtje vond ik in mijn gastenboek. Dit zijn nu van die dingen waardoor ik het bijhouden van mijn tuindagboek op deze weblog veel leuker vind, dan de tuindagboeken voorheen in Word. Het is toch heel erg leuk om van verschillende mensen reacties te krijgen met tips en adviezen. Ik geniet hier echt van en kan dan de tips ook weer doorgeven aan jullie die dit lezen. Op die manier hebben dan weer veel meer tuinliefhebbers daar plezier van. Zondag 16 juli Gisteravond had ik bovenstaand berichtje geschreven, maar ik wilde er een foto bij maken van de afgeknapte papaverdozen, die had ik na het afbreken in de tuin gehangen tegen de klimop aan. De foto maken heb ik uitgesteld tot vandaag (zondag dus). Op het moment dat ik de stelen met de zaaddozen er nog aan wilde pakken om er een nylonkous onder te binden (zie tip van lezer in het onderste gedeelte van dit berichtje ) begonnen de zaadjes er al uit te rollen. Dus die tip heb ik deze keer niet in de praktijk kunnen brengen, maar ik zal hem zeker onthouden. Het zal ongetwijfeld nog weleens van pas komen. Aan de foto is te zien dat er nog heel wat zaad uit kwam. De zakjes om het zaad te verdelen had ik al lang klaarliggen. Mijn dochter en mijn jongste zus bewaren de lege theezakjes als ze bij de Hema thee drinken. De zakjes zijn heel handig voor zaad, het oogt erg leuk (zeker als je er nog een plaatje op plakt, van het bloemzaad wat er in zit) en het wordt hergebruikt. En daar ben ik een groot voorstander van. Hieronder de tip van Andries V.
Johanne's Paradijsje
Papaverzaad Johanne, wat heb je eigenlijk met de afgebroken papaverbollengedaan? Zaad van violen wat nog niet helemaal rijp is wordt wel eens in een oude nylonkous opgehangen (bijv. in de schuur en over-dag in de zon aan de waslijn) waarna de losse rijpe zaadjes op het laatst onderin die kous hangen. Zo ook met de peultjes van lupienen en van lathyrus. Maar wanneer ze (nog) te vochtig zijn of wanneer er teveel in één kous zitten kan de hele boel gaan schimmelen en kun je ze weg gooien.Wel eens geprobeerd? Succes er mee. Groeten van Andries
Vrijdag 14 juli Nog een foto van een Hortensia. Deze heb ik een tijdje geleden (23 juni) al een keer geplaatst, maar dat was aan het begin van de bloeiperiode. Dat zo'n plant, die eigenlijk bedoelt was om in huis te bloeien, daarna naar buiten is geplaatst en de hele winter heeft overleefd in de oude melkkoker van mijn moeder, toch weer zulke prachtige bloemen kan krijgen. Ik vind het geweldig en geniet er erg van. Ik weet nog wel dat ik hem in het voorjaar wilde verplaatsen, in ieder geval nieuwe aarde geven. Maar toen zaten er al zoveel knoppen aan dat ik hem maar met rust heb gelaten. En zie hier het resultaat! En dat vind ik nu het leuke van een tuin waarvoor je niet veel geld hebt uitgegeven. Bij mij komt het dan, omdat ik al jaren leef met een krappe beurs, maar ik ken genoeg mensen die het net zo doen en heel gelukkig zijn met zaden en stekjes die zij door de jaren heen hebben gekregen van andere. Of zoals ik ook doe, goed op de reclames letten en dan "je slag slaan"! Deze hortensia heb ik maar2 euro voor betaald en nu al 2 jaar heel veel plezier van gehad. Volgende zomer, waarschijnlijk al in het najaar, gaat hij de vaste grond in. Begin van deze week ben ik bij een vriendin geweest die in haar voortuin heel mooie, grote hortensia's heeft staan. Mensen die langs hun huis lopen, staan vaak stil om even mee te genieten. Soms wordt de vraag gesteld waar zij deze prachtige hortensia's hebben gekocht. En dan kunnen zij zeggen, "gewoon een plantje bij een supermarkt en ook later in de tuin geplaatst." Na een paar jaar heb je dan een schitterend resultaat. Ik ga er deze week nog foto's van maken.
Vrijdag 14 juli Ik was heel blij met de uitgebloeide bloemen van de Papaver, heerlijk als je al met zo iets kleins blij kunt zijn. Ik zag al het zaad wat die knoppen zouden voortbrengen (in de volgende zomer) al als papavers bij mijn vrienden en bij mezelf in de tuin staan. Het is zo fijn als je nog midden in de zomer zit en geniet van alles om je heen en je je dan ook al kunt verheugen op de bloemen voor het volgende zomerseizoen. Ik wilde dit jaar graag alle knoppen bewaren om zaad te winnen en dus moesten ze zo lang mogelijk aan de plant blijven zitten. Niet alleen dus zaad voor mijn eigen tuintje, maar ook om weg te geven. Dat is ook één van de leuke dingen van tuinieren. Delen en andere blij mee maken. Dit jaar weinig papaverzaad! Ik ben er gistermiddag bovenop gevallen en ze zijn keurig, allemaal tegelijk, gebroken. Ik wilde het Kaasjeskruid opbinden. dat had ik al eerder gedaan, maar het hing nog teveel naar mijn zin. Ik probeerde een bamboestok in de aarde te steken tussen de takken van het kaasjeskruid, niet dus! De bamboestok brak door midden en ik lag voor een deel midden in de border en de rest van mijn lichaam lag boven op mijn mooie rozenstruik en het muurtje van ruwe opgestapelde stenen. Ik balen!!! Met zulke dingen moet ik altijd lachen, maar de buren waren in de tuin en ik heb me maar ingehouden. Niets ten nadele van mijn buren, want ze zouden meteen komen als het nodig is, dit even voor de duidelijkheid. Ik lag echt in een rot houding en voor mij is dan de kunst; hoe kom ik weer omhoog, want ik weet dat ik dan meestal zelf niet kan opstaan. Ik baalde het meest om mijn mooie rozenstruik, want ik had iets horen knappen. Die ene rozenstruik staat in een zinken emmer, niet echt comfortabel om daar half op te liggen. Het muurtje waar ik zo blij mee ben, was nu ook niet echt een succes. Ruw afgehakte brokken van oude tegels zijn behoorlijk hard en zeker de uitstekende punten, daar weet ik nu ook over mee te praten! De rest van het verhaal hoe ik op ben gestaan zal ik jullie besparen, gelukkig ook geen foto van!!! Al met al heb ik geluk gehad, want mijn rozenstruik heeft niets geen schade geleden. Dat kraakgeluid was van de papaverstelen. Geen grote zaaddozen dus, vol met zaad voor het nieuwe seizoen. Gelukkig staan er nog wat kleine papavers en ik heb aan Gerda (van weblog http://blog.seniorennet.be/tuinfreak/) gevraagd of zij voor mij iets wil bewaren. En....ik heb wel veel zaad kunnen opvangen van de Akeleien en er komt beslist nog meer. Het gaat er niet om dat ik geen zakje zaad kan kopen, maar als je het kunt opvangen van eigen bloemen geeft dat net dat stukje extra plezier aan het tuinieren.
De foto die ik hierbij plaats is ook weer door de hordeur genomen en dus weer niet scherp. Die maakte ik vorige week omdat er jonge merels aan het spelen waren in mijn tuintje. Met deze foto neem ik dus afscheid van een illusie, want ik zag voor de volgende zomer de tuin al vol staan met deze papavers. Wat klinkt dat dramatisch, maar zo zie ik het echt niet. Ik hou er van om alles flink te relativeren en zoveel mogelijk lachen, waar een mens maar enigszins om lachen kan! Dus wat dat betreft niets aan de hand, dit is een luxe "probleem"!
Vrijdag 14 juli Deze foto heb ik aan het begin van de week gemaakt. Ik vind de plant er niet zo goed bij staan. Maar dat verwondert me niet. Op de eerste plaats heb ik deze plant vrij laat in het voorjaar laten verplaatsen. Er zaten al heel dikke knoppen aan. Hij komt nu wel beter tot zijn recht vind ik. Tegen een schutting aan en minder zon. En de tweede reden is dat we nu al een lange periode hebben met behoorlijk hoge temperaturen. Met die twee dingen bij elkaar mag ik al heel blij zijn dat er toch nog bloemen aan zijn gekomen. Verder is het een kwestie van nat houden en inderdaad ben ik blij met deze bloemen. Voorheen vond ik Hortensia's die heel volle, ronde bloemen hadden veel mooier dan dit soort die in het midden hun bloempjes dichthouden en alleen een krans van open bloemen om het middenstuk heen. Maar ik merk dat mijn smaak verandert, ik vind dit steeds mooier en zeker omdat er verschillende kleuren in zitten. En voor mij blijft het toch, al vind ik het een wat mooier dan het andere, ik kan van alles wat groeit en bloeit intens genieten.
Donderdag 13 juli Dit is een foto van de nieuwste Roos die ik eergisteren in het tuincentrum heb gekocht. Hij ziet er heel goed uit, heeft een heerlijke, niet opdringerige geur en ook het blad ziet er mooi uit. De naam zegt mij niets en ook dat er Kosterroos op het kaartje staat maak ik ook niets uit op. Als iemand dat wel iets zegt, ik hoor het graag.
Ik vind het zo leuk om iets meer te weten over de bloemen en planten uit mijn tuintje. En zeker de namen van de rozen vind ik vaak heel erg mooi. Dat kan ik van deze naam niet zeggen, maar de roos zelf is er niet minder om, het is een prachtige roos. Het staat te pronken naast de voordeur. Alweer zo'n mooi welkom.
Woensdag 12 juli Dit is het eerste jaar (dat heb ik al eerder ergens in deze weblog geschreven) dat ik niet alleen donkere Stokrozen heb, maar ook Stokrozen in lichtere tinten. Ik vind het zo'n geweldige bloem. Niet zozeer omdat ik het een mooie grote bloem vind in zulke prachtige kleuren, maar het geeft voor mij iets weer van de sfeer van de zuidelijke landen (vakantie in mijn eigen Paradijsje) Ook iets van de sfeer van Zuid-Engeland waar je de stokrozen bij heel veel voordeuren ziet staan. Ik ga deze week alle stokrooszaden die ik nog heb van andere jaren al voor zaaien. Het zijn tweejarigen planten, maar ik ben er wel achter gekomen dat bij mij twee-jarig, meestal drie-jarig blijkt te zijn. Zo gaat het vaak bij het Vingerhoedskruid (Digitalis) bij mij ook. Ik denk dat de oorzaak is dat de bladrozet bij mij ieder jaar te klein blijft en dan het volgend seizoen nodig heeft om een volle bladrozet te worden. Pas het jaar daarna kan hij/zij gaan werken aan de bloemsteel en de bloemen. Daarom wil ik dit jaar vroeger gaan zaaien en niet wachten op de zaden van de stokrozen die nu nog bloeien. Dus werk aan de winkel! Het valt mij op dat dit jaar de bloemen erg snel verwelken en er daardoor steeds weinig bloemen aan de stelen zitten, waarschijnlijk komt dat door de hoge temperatuur die al weken aanhoudt. Op de foto kun je als je goed kijkt aan de rechterkant, door de bloemstelen heen een oude aluminium vergiet zien hangen. Dat is het plaatsje waar allerlei keukenatributen hangen maar die je door de hoge bloemen nauwelijks ziet. Aan de linkerkant zie je een deel van een vogelhuisje waar nog een snoer kleine lampjes aan hangt. Doordat ik niet gezond ben laat ik altijd zoveel mogelijk hangen om niet ieder jaar die dingen opnieuw te moeten doen. Dus voor mij hangen de lichtjes voor de donkere maanden altijd klaar! En op het moment dat ik dit schrijf (17.25 uur) vliegen de Hommels en Bijen weer af en aan en van achter het raam geniet ik er weer van. Als het straks minder heet is eens kijken of ik eventjes buiten kan zitten. Wat een rijkdom een tuintje.
Dinsdag 11 juli Vanmorgen ben ik met een vriendin naar het (al vaker beschreven) tuincentrum gegaan. Het tuincentrum waar ze in deze tijd van het jaar de planten flink afprijzen. Maar je moet wel goed in de gaten houden of het wel echt is afgeprijsd. In ons krantje stond een grote advertentie met daarin o.a. vermeld; kamerplanten 50% korting. Ik weet dat ze daar rond deze tijd altijd alle kamerplanten met 50% korting weg doen. Maar nu niet dus. Ik had een paar mooie planten uitgezocht waarbij ook een heel mooie Hortensia, een beetje oud-roze. Toen ik bij de kassa kwam ging er van die hortensia geen korting af. Ik ben nog even terug gereden om de borden nog eens te bekijken en de cassière had gelijk. Dat zijn dan die bekende addertjes onder het gras. Niet alleen voor mijn krappe beurs maar ook omdat ik het geen eerlijke praktijken vind heb ik hem laten staan. Ze doen op zich niets wat niet mag, ze suggereren alleen in de advertentie dat alle kamerplanten voor de helft van de prijs zijn. Je moet alles zo vreselijk goed lezen en ze hopen er natuurlijk op dat mensen bij de kassa geen nee meer durven zeggen. Ik heb vriendelijk bedankt, die meisjes achter de kassa kunnen er ook niets aan doen en het lijkt me vreselijk moeilijk om al die prijzen en akties te moeten leren. Ik ga volgende week wel weer een keertje terug, dan is de aktie wel weer veranderd en voortaan....... nog beter het krantje lezen!!! Maar deze Kokardebloem, een mooie Roos met veel korting en een Scharnierplant heb ik toch voordelig op de kop kunnen tikken. De Kokardebloem en de Scharnierplant staan bekend als sterke, langbloeiende vaste planten en de Roos is een doorbloeier. Geweldig toch! De foto's van de andere planten komen nog.
Dinsdag 11 juli Al eerder heb ik geschreven dat ik rechts naast de voordeur een aantal Rozen heb staan. Nu staat er in dezelfde rozenbak een grote Stokroos. Eigenlijk is die stokroos veel te groot voor die plaats, maar ik heb hem daar geplant toen hij nog heel klein was. Ik wist dat Stokrozen heel hoog kunnen worden, maar je realiseert je niet, op het moment dat je een 10 cm. hoog plantje zet, dat hij bijna tot de dakrand kan komen. En wat nog slimmer was van mij......hij staat precies voor het keukenraam.!!! Heeft ook leuke kanten. Op de eerste plaats hoeft mijn thuiszorghulp de ramen daar al die tijd niet te poetsen en wat ik zelf heel erg leuk vind, ik kan vanuit de keuken alle bijen en hommels af en aan zien vliegen. Daar geniet ik intens van en ben al heel wat keren naar het raam gelopen om te proberen dat tafereeltje op een foto vast te leggen. Echt heel duidelijk is het niet, je kunt zien dat de foto door het raam is genomen, maar ik ben tevreden. En de bijen en hommels vliegen weer heerlijk naar al die bloemen toe, het is een genot om naar te kijken.
Dinsdag 11 juli Afgelopen zaterdag heb ik een grote Lavendelplant kunnen kopen voor een lage prijs. Hij was/is in volle bloei en dat is ook de reden dat hij is afgeprijsd. Als hij over een paar weken helemaal niet meer bloeit raakt zo'n winkel hem niet meer kwijt. Hij was ook heel hard toe aan een flinke "douche", de grond was erg droog. Maar als bij zo'n winkel de planten overdag buiten in de volle zon staan, dan verdrogen ze waar je bij staat. Ik heb hem meteen thuis ondergedompeld in een grote emmer en hij kwam zienderogen bij. Hij staat er mooi bij nu en ik ben er erg blij mee. In het najaar krijgt hij een mooi plaatsje in de volle grond en met een beetje geluk bloeit hij de volgende zomer weer net zo uitbundig als nu.
Maandag 10 juli Een paar dagen geleden bloeide, heel voorzichtig, de eerste bloem van de Lathyrus. In Engeland noemen ze de Lathyrus Odoratus, de "Sweet Pea". Ik vind die naam iets liefs hebben, vraag me niet waarom? Ik bedenk nu dat het misschien komt omdat er veel mensen met zo veel liefde over deze bloem praten. Het is zo'n heerlijke bloem en dan heb ik het nog niet eens over de geur. Die is zo verrukkelijk. Ik weet dat je de bloemen van de Lathyrus zoveel mogelijk moet plukken om ook zoveel mogelijk nieuwe bloemen te krijgen. Maar zo'n eerste bloem afknippen dat vind ik toch ook zoiets. Dus zit hij er nog aan. Vandaag gaat het snoeischaartje erin en zet ik de bloem bij de foto van mijn moeder en van mijn grootmoeder. Toch een heerlijk gevoel dat onze overleden familie, honderd jaar terug, ook al zo blij konden zijn met deze bloemen. Gelukkig gaat de natuur door, daar mogen we dankbaar voor zijn.
Maandag 10 juli Er wordt bij heel veel planten geadviseerd om de uitgebloeide bloemen uit de plant te knippen. Vooral als het om vaste planten gaat en je er toch geen zaad van kunt winnen. Bij de beide Clematisplanten die ik heb staan, heb ik dat niet gedaan. Ik wist het niet en ik twijfelde omdat ik de uitgebloeide bloemen zo heel erg mooi vind. Wie knipt er nu zo'n "uitgebloeide" knop - bloem (zie foto) weg? Ik vind hem zo mooi dat ik die bewust heb laten zitten. Ik heb de vraag of dit verwijderen toch beter is aan iemand gesteld via een mailtje en hoop daar nog antwoord op te krijgen. Anders zal ik wel eens gaan Googelen. Want een antwoord zal er beslist voor zijn. Maar dit soort uitgebloeide bloemen vind ik wel heel erg mooi.Voorlopig toch nog maar van genieten!
Maandag 10 juli Toch nog maar weer eens een foto van de roos Winchester Cathedral plaatsen. Gisteren kreeg ik een vraag over deze Roos en heb in het gastenboek de vraag beantwoord. Onder andere werd gevraagd of de Winchester Cathedral vaker bloeit. Mijn ervaring is dat hij doorbloeiend is en goed ook. Hij neemt na de eerste bloei een heel korte "pauze" en begint vrij snel daarna weer. Vorig jaar had ik in oktober nog bloemen, heerlijk. De bloemen zijn wel allemaal wat kleiner in de vervolg bloeiperiodes, maar dat hindert niet. De roos is er, met de bijbehorende verrukkelijke geur. Waarom ik deze foto plaats is omdat ik de beginnende, nog niet geopende knop zo mooi roze vind. Terwijl de Roos nadat hij helemaal goed is geopend echt helemaal wit is.
