Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
30-06-2006
Oude kan met Campanula.
Vrijdag 30 juni Ongeveer een week geleden heb ik deze foto gemaakt van een vaste Campanula in deze oude kan. Hij komt ieder jaar terug, terwijl ik vaak na de winter denk, nu redt hij het echt niet. Met een beetje geluk bloeit hij in de nazomer nog een keer. Het fijne van vaste planten in potten/bakken of andere gebruiksvoorwerpen is dat je er heel weinig aan hoeft te doen. Aan het eind van deze zomer of in het voorjaar zal ik deze Campanula wel voor een deel nieuwe aarde geven. Hij staat zo diep in die melkkoker dat hij met moeite er bovenuit komt. Voorheen hing hij wat mooier over de rand, volgend zomerseizoen weer een kans!
Donderdag 29 juni Nadat Emmy de Taxus had gesnoeid lag er een behoorlijke stapel takken. Het was jammer om ze zo weg te doen. Ik weet dat er soms bedrijven zijn die ze graag willen hebben. Ze schijnen er iets van medicatie van te kunnen maken voor mensen met kanker dacht ik. Een heel mooi doel natuurlijk. Precies weet ik het niet, ook geen adres. Je moet dan vrij veel hebben om het te laten halen en in mijn buurt is dat in een bepaalde tijd van het jaar. Er wordt dan een oproep geplaatst in de dag- en wijkbladen. Daar had ik nu nog niets van gelezen. Toen kwam Emmy op het idee om een deel van die takken in een heel oude zinken gieter te zetten. Veel gieters gebruik ik nog om water te geven aan de planten die dichtbij staan. Maar deze gieter is echt oud en zo zwaar dat ik die niet voor water geven gebruik. Dus een stel Buxustakken erin en samen met de Varen die ieder jaar weer opkomt in een zinken emmer staat het voor een oud tafeltje met allerlei 'rommel' erop en is het een leuk geheel. Ik 'zie' de kerstlichtjes er al in hangen!
Donderdag 29 juni Wat is het fijn als je zelf niet meer zo veel kunt doen dat er dan mensen zijn die af en toe de grote klussen in de tuin voor hun rekening nemen. Mijn schoonzus Emmy kwam vanmorgen al vroeg en is de hele ochtend actief geweest met snoeien. Er staat een Buxus die ik zo slecht heb onderhouden dat er voor mij nu geen doorkomen meer aan is. Achter in de tuin staat een Taxus en die was ook veel te lang niet onder handen genomen. Ook staan er veel verschillende soorten Klimop tegen de schuttingen aan en die waren hard toe aan een flinke snoeibeurt. Mijn bedoeling was om het zelf te doen, iedere keer een heel klein stukje. Maar alles gaat zo langzaam bij mij dat ik heel erg blij ben dat zij mij wilde komen helpen. De Klimop hou ik enigszins bij, maar dan blijft er toch altijd nog zoveel over wat voor mij uiteindelijk toch niet te doen is. Dan bof ik natuurlijk enorm met haar hulp. Het fijne is dat Emmy precies weet hoe ik de tuin leuk vind. Als Emmy aanbiedt om iets in de tuin te doen noem ik het altijd, fijn dan gaan we samen 'werken' in de tuin. Ik ben er wel bij, maar zij doet het werk en voor mij telt meer; "ik stond erbij en ik keek ernaar"! Het is niet anders! Waar ik dan wel voor zorg is dat er Bossche bollen zijn voor bij de koffie. Daar hebben we alletwee iets mee. Het is een beetje traditie geworden dat als Emmy de tuin komt doen er Bossche bollen zijn bij de koffie. Dat maakt de koffiepauze, die we heel vaak nemen, natuurlijk wel extra lekker en dat mag dan ook wel. Vanmorgen is er zoveel gesnoeid dat het hele terras vol lag. Vooral met Klimop en Buxustakken. Yke (mijn hondje) vond het zo leuk dat zij steeds tussen die takken ging snuffelen en spelen. Daarna wilde zij Emmy 'helpen' met vegen (zie foto) Na een paar uur was de tuin heel goed opgeknapt, Emmy moe en voldaan, ik verschrikkelijk blij en Yke lekker uit gespeeld.
Woensdag 28 juni Vanmiddag nog een foto gemaakt van deze papaver. Als de plant groeit van deze Papaver lijkt hij erg veel op de plant van de gevulde Papaver. Dezelfde kleur groen van de steel en dezelfde bladeren. Deze is wel ietsje kleiner, dan komt de bloem en die is totaal verschillend van die gevulde. Ik vind deze zeker zo mooi maar dat is een kwestie van smaak. Die dubbele vind ik meer lijken op een "Roos" waardoor ik vorige week dacht, zou daar de naam "klaproos" vandaan komen? Ik zie dat hij nu (22.10 uur), dicht is gegaan. Ik kan me van andere jaren niet meer herinneren of hij s-avonds de bloem sluit en de volgend ochtend weer open gaat, of dat hij werkelijk maar één dag bloeit. Dat zou heel jammer zijn, ik zie het morgenochtend wel.
Donderdag 29 juni Het is inmiddels ochtend en inderdaad is de bloem weg. Maar ik zal de zaadbol goed laten drogen en die kan dan voor het volgend seizoen voor heel veel nakomelingen zorgen.
Dinsdag 27 juni Deze foto is ook van een paar dagen geleden. Vlak voordat het echt donker wordt vind ik dat de tuin zo'n speciaal kleur heeft. Een aparte lichtval die de tuin heel erg mooi maakt. Vaak wil ik er dan een foto van maken, maar doordat ik dan bezig ben met van alles is het vaak net te laat. Het is ook niet iedere avond, vaak na een heel mooie dag. Op deze foto is het ook al aan het donker worden. Ik vind de foto niet echt geweldig, maar voor mezelf mooi genoeg om hem hier te plaatsen. Bovendien vind je op de foto nooit dat mooie licht terug wat je wel in het echt ervaart. Deze tijd van het jaar bloeien er veel planten. De Margrieten staan er goed bij, de Duizendschoon bloeit, de Geranium (ooievaarsbek) bloeit al heel lang en die staat nu tussen de twee Salvia's (Nemorosa) in die met hun paarse pluimen het ieder jaar weer goed doen. Tussen (eigenlijk onder) die Salvia en de Geranium staat de donkerrode/roze Astrantia. Die wordt helemaal aan het zicht ontrokken, daar zal ik iets aan doen. Het is jammer van die mooie bloemknoppen van de Astrantia. Links kun je nog net een stukje zien van de 'verzameling' zinken spulletjes waarin o.a. een Hortensia begint te bloeien in de oude melkkoker van mijn moeder. Rechts staat de stamroos Leonardo da Vinci nog met wat bloemen. Er zitten weer opnieuw een paar knoppen aan, dat beloofd weer wat. En bij die stamroos staat de Papaver tussen de voegen in. Er staan er meer, maar die zijn kleiner, dit is wel de 'uitschieter' op het terras.
Dinsdag 27 juni 5 Dagen geleden ging de eerste Papaverknop open. Ik heb een tijdje terug geschreven dat ik het zo leuk vind als zaden hun eigen weg zoeken en zich daar ontpoppen als een volwaardige plant. Vaak blijven ze een beetje achter, wat kleiner, wat kwetsbaarder. Maar deze Papaver heeft zich goed ontwikkeld. Hij is best groot geworden en er zitten dikke knoppen aan, waarvan nu de eerste is open geklapt. Ooit heb ik het gezien hoe zo'n knop openklapt. Dat is echt heel leuk. Het was vorig jaar. Ik wilde een foto gaan maken van die plant (Papaverknop) omdat hij al voor de helft was geopend. Ik dacht nog; snel even een foto maken, voordat hij helemaal open is en terwijl ik dat dacht en keek "sprong" hij helemaal open. Erg leuk! Maar nu deze Papaver, het is een gevulde bloem en ik vind niet dat je aan de bloem kunt zien dat hij te weinig voeding heeft of een heel slechte plaats. Hij zit gewoon tussen de voegen van het terras. Deze foto is alweer van een paar dagen geleden, inmiddels bloeit de volgende bloem en ik geniet er van.
Dinsdag 27 juni Deze foto heb ik gemaakt door de hordeur heen. Het is natuurlijk vaag, maar ik wilde laten zien hoe ik vanaf mijn plekje bij de woonkamerdeur zicht op de tuin heb. Ik heb de hordeur altijd dicht, niet alleen tegen vliegen, maar zo kan mijn kat Gerritje niet naar buiten. Op deze plaats staat aan de ene kant mijn computer en ik hoef mijn stoel met wielen maar te draaien en dan zit ik aan de eettafel. Dat zijn de beide plekjes waar ik de meeste tijd doorbreng en vanaf die plaats kijk ik zo op mijn tuintje. Ik vind het zelf een heerlijke plek, vooral omdat ik zo precies naast de deur en het raam zit. Zo kan ik zelfs de vogeltjes op de grond bezig zien met spelen of s-winters met voer zoeken. Maar goed dat mijn kat zijn plekje ook achter het raam heeft.
Maandag 26 juni Ik zag gisteren nog meer knoppen. De Passieplant die ik in april of eind maart helemaal kaal heb gesnoeid (er stond alleen nog een heel flinke stok met wat zijtakken) heeft de eerste knoppen. Ik telde de eerste vier en zag daarna dat er aan de andere kant ook een stuk of vijf knoppen zitten. Verder nog een stel kleintjes. Ik vind het geweldig. Deze Passieplant staat al jaren in "mijn" heerlijke hoekje bij de voordeur waar ik zo graag zit. En als de Passiebloemen bloeien en de Rozen bloeien ook nog is het een nog fijner plekje om even een kop koffie of thee te drinken. Wat ik ook zag is dat de Trompetplant, die zo vreselijk groot wordt, aan de buitenkant van de tuin een heel stel knoppen heeft. Jullie zullen begrijpen dat ik de knoppen liever aan de kant heb zitten van mijn voortuin. Maar het is een plant die veel zon nodig heeft en in de carport zelf is dat natuurlijk een stuk minder. Wat ben ik blij dat ik deze plant destijds heb laten staan. Het heeft jaren geduurd voordat er eindelijk een bloem aan kwam. Maar mijn geduld wordt dus toch beloond. Hij schijnt rijkelijk te kunnen bloeien, we wachten het af, van mij mag hij!
Maandag 26 juni Mijn Stokroos bloeit. Ik moet in mijn dagboek van vorig jaar eens nakijken op welke datum toen de eerste Stokroos ging bloeien, voor mijn gevoel veel later. Het leuke vind ik (buiten dat ik gek ben op Stokrozen) dat het een heel andere kleur is dan vorig jaar. Ik heb de plant laten staan na de bloei, dat doe ik met Vingerhoedskruid ook altijd. Ik snijd of knip na de bloei en het drogen van de zaadknoppen de bloemstengel eruit en laat de bladrozet staan. Volgens mij heb ik dat hier al ergens geschreven. Met een beetje geluk bloeit hij het jaar daarop weer. En dat geluk kwam dus op mijn pad, want uit alle bladrozetten van de Stokrozen van vorig jaar zijn weer bloemstengels gekomen met heel dikke knoppen. Nu weet ik weer dat ik dit heb geschreven om te melden dat de bloemen eraan kwamen. Nu blijkt één van de Stokrozen die in de achtertuin staat een heel mooie kleur roze te zijn. Ik vind het een heel aparte, niet te lichte kleur roze. Een beetje oud-roze met wel een heel klein beetje lichterroze erin. En vorig jaar was hij heel donkerrood. Dat toch zoiets kan. Ik ken het van de Akeleien maar van de Stokroos wist ik dit niet. De Stokroos aan de voorkant voor het keukenraam is wel donkerrood terug gekomen. Ik wilde heel graag ook een lichte Stokroos hebben, want vorig jaar waren ze allemaal heel donker. Ik heb er niets voor moeten doen, ik word op mijn wenken bediend. Een extra cadeautje! Dankjewel 'moeder' natuur.
Maandag 26 juni Op deze foto staat de rest van de nieuwe planten. Het Mexicaanse Madeliefje. Een Duizendblad (Achillea Millefolium). Volgens mensen die ik ook op de tuinenmarkt sprak was die plant niet winterhard, maar volgens de verkoper wel en volgens Google ook. De winter zal het uitwijzen wie gelijk heeft. En dan nog de Chaenorhinum Origanifolium. Het is een laag plantje wat heel compact is en het heel goed doet in de zon. Het schijnt in Frankrijk ook tussen voegen van muren te groeien, dus ga ik er in ieder geval een stukje vanaf halen omdat te proberen op mijn lage muurtje. Ik heb zojuist op internet nog wat informatie gevonden over de; Chaenorhinum Origanifolium Bijzondere vondsten in de regio Amsterdam 2003-2004 Chaenorhinum origanifolium - Marjoleinbekje 119-486 TD Amsterdam-Kinkerbuurt (in vorige nieuwsbrief is abusievelijk 119-488 vermeld) 120-485 RB Amsterdam-De Pijp. Een viertal planten op en tegen gevelmuur in Balthasar Floriszstraat. Marjoleinbekje is een prachtige, voor Nederland nieuwe muurplant, afkomstig uit het Middellandse-Zeegebied. De soort staat bij voorkeur boven op muren, liefst op verweerde plaatsen met kalkrijk cement. In ons land vestigde Marjoleinbekje zich voor het eerst in 1990 op een vervallen muurtje in Middenmeer in de Wieringermeer. Inmiddels zijn er ontdekkingen in het hele land, maar vooral in de Randstad. Uit: http://www.frontlinie.nl/floron/vondst03.htm
Ik vind het erg interessant om dit soort informatie te lezen. Marjoleinbekje is dus de Nederlandse naam. Zou het er mee te maken hebben dat zo'n plantje uit het Middelandse Zeegebied hier nu ook gaat groeien omdat het in onze landen steeds warmer wordt? Het zou me niet verbazen.
Maandag 26 juni Ik heb de planten die ik zaterdag in de tuinenmarkt heb gekocht in twee delen op de foto gezet. Ik heb nog niets in de tuin gezet. Er was zoveel regen, hagel en harde wind voorspeld dat ik liever wilde wachten. Ze hebben het weekend onder de tuintafel gestaan en gaan vanaf morgen naar een eigen plekje. Op deze foto kun je de lichtgele vaste Papaver zien, het Viooltje (die nog een mooie naam had, maar die ben ik vergeten). De witte Astrantia (Zeeuws knoopje) en de Calamintha Nepeta die wat later in het seizoen bloeit en heel lekker kruidig ruikt. Volgens de kweker heet die plant Calmintha Nepeta (dus Calmintha zonder een A ertussen. Maar volgens Google kan het beide en zijn het blijkbaar twee soorten planten. Ik zal het nog eens gaan opzoeken en hoop dat ik er nog achter kom. Wie van de lezers het weet mag het aan mij doorgeven.
Zondag 25 juni Ik had jullie al 'gewaarschuwd' dat ik zoveel had te 'vertellen' over deze dag dat ik mijn 'verhaal' wel in twee delen moest schrijven. Dit gaat in feite niet over mijn eigen tuintje, maar het heeft er indirect wel mee te maken. Als ik niet zo gek was met bloemen en planten en met de natuur in het algemeen, was ik waarschijnlijk niet naar deze tuinenmarkt gegaan. Niet alleen om wat andere planten te kopen maar niet te vergeten om ook heel veel te bekijken, te genieten en ideetjes op te doen voor mijn eigen tuin.
De volgorde van deze twee 'verslagjes' klopt niet helemaal, want toen ik voor de 2e keer bij de kraam van kwekerij de Beeksterhof kwam was ik voorheen al in de Kasteeltuin geweest. Jaren geleden ben ik daar ook geweest, w.s een van de eerste tuinenmarkten in Hernen. Maar van deze mooie kasteeltuin kon ik me niets meer herinneren. De dame die in het kasteel woont kwam even met me praten en zij vertelde dat zij het is die de kasteeltuin bijhoudt. Ik weet niet of zij hem ook zelf heeft aangelegd, in ieder geval is het wel een compliment waard als je zo'n grote tuin met zoveel verschillende soorten bloemen, zo prachtig bijhoudt. Je kon zien dat de tuin met liefde werd bij gehouden. Er staat een rijkdom aan planten ( waaronder heel veel bloeiende). Ik zag o.a. Rozen, Clematis, Ridderspoor, Margrieten, Digitalis (vingerhoedskruid). Hosta's en tussendoor verschillende soorten Papavers. Ik heb lang niet alles kunnen onthouden, er zullen ongetwijfeld veel meer soorten hebben gestaan. Maar ik ben daar geen aantekeningen gaan maken. Ik heb alles heel goed bekeken, een paar foto's genomen en verder genoten!!! En dit moois is allemaal omgeven door een schitterende, heel oude muur. Volgens mij zal het 'Paradijs' er zo uit zien. Mijn 'paradijsje' heeft nog heel wat nodig voordat het zo prachtig is. Maar dat is mijn streven ook niet, ik ben met minder ook tevreden.
Zondag 25 juni Gisterochtend was ik al vroeg op weg naar Hernen, een dorp niet ver vanaf mijn woonplaats. Ik wist dat daar een tuinenmarkt was die dag met veel kwekers, o.a. kwekers die gespecialiseerd zijn in aparte planten. Het weer was prachtig, ik verheugde me erop. Bij aankomst stonden er veel kwekers met hun planten en bloemen in de oprijlaan van het kasteel. Een mooie binnenkomst. Op het terrein van het kasteel vond de tuinenmarkt plaats. Ook mocht je de tuin van het kasteel bezoeken en de tuin van een prachtige woonboerderij die is aangelegd in een landelijke stijl. Daarover straks meer, want mezelf kennende, lang van stof dus ook lang van tekst, worden dit wel twee berichtjes i.p.v. een over deze tuinenmarkt. De eerste kwekerij waar ik langs kwam (Kwekerij de Beeksterhof uit Balkbrug)had opvallend prachtige planten staan. Een heel grote sortering waarvan alles er schitterend uit zag. Er zat werkelijk geen uitgebloeid bloemetje aan. Er stonden veel meer mensen te kijken en te kopen en ik hoorde ook van meerdere mensen dat ook zij vonden dat alles er zo mooi bij stond. Ik vroeg aan de jonge vrouw die achter de kraam stond of zij met me mee wilde zoeken naar een paar planten voor mijn tuintje. Ik zocht: winterharde planten, die lang bloeien, sterk zijn, niet veel speciale eisen stellen aan grond enz. en liefst waar ik af en toe een bloempje van kan plukken. Wat een eisen, maar goed dat ik in het dagelijks leven niet zoveel eisen stel!!! Maar zij vond het heel gewoon en zocht me me mee, gaf op alle vragen duidelijk en goed antwoord en zo kwam ik snel tot een paar planten die ik wilde kopen: 1 Calamintha Nepeta, 1 Mexicaanse Madeliefje en een Chaenorhinum Origanifolium. Ik zag ook een winterharde Papaver staan, heel lichtgeel met bijna doorschijnende bloemblaadjes. Die heb ik even weg laten zetten. Na een paar uur kwam ik weer terug, met nog twee planten, een Duizendblad en een witte Astrantia (Zeeuws knoopje). Genoten én met een heel goed gevoel van wat ik allemaal had gezien én een portemonnee die bijna leeg was. Die Papaver kon er nog wel af en ik zag ook nog potten met viooltjes die ieder jaar terugkomen. Ook zo'n mooie kleur, heel zacht lila/paarsachtig. Ik heb toch gekozen voor het viooltje, omdat paars/lila beter past bij wat er al staat in de tuin. Maar Jessica, (dat was haar naam) pakte toch alles bij elkaar in. Ik protesteerde een paar keer, (want dat was mijn bedoeling niet)!!! Na nog een poosje protesteren heb ik het uiteindelijk maar zo gelaten en toen was het zo dat Jessica de planten inpakte en ik mijn portemonnee leeg haalde. Wat is het lief dat iemand die toch de kost moet verdienen met planten verkopen, mij zo spontaan korting geeft. Ik kwam iets meer dan een euro tekort, maar zij deed er niet moeilijk over. Alles bij elkaar ging ik dus met mijn scootmobiel vol planten verder. Nog niet naar huis, want ik wilde de tuin van die mooie boerderij nog bekijken. Dat schrijf ik in het volgende stukje.
(als iemand zich op deze foto herkend en niet op deze weblog wilt, stuurt u mij dan een e-mail a.u.b.)
Vrijdag 23 juni Gisteravond de eerste Hortensiaknop op de foto gezet. Het valt me op dat juist de Hortensia die niet vast in de grond staat als eerste een open bloemknop heeft. Waarschijnlijk komt dat omdat deze Hortensia meer in de zon staat dan de andere die vast in de tuin staan. Deze Hortensia (de naam weet ik niet) staat in de oude melkkoker van mijn moeder. Die melkkoker is zo vaak gebruikt, dat kan ik me nog goed herinneren. En nu dus het stekje voor deze Hortensia. Wat ik me niet meer kon herinneren is dat ik deze Hortensia had. Maar nu ik er over na heb gedacht weet ik weer dat ik hem vorig jaar heb gekocht in datzelfde tuincentrum die de planten vaak voor de helft van de prijs verkoopt. Hij heeft de hele winter in de melkkoker gestaan, maar is er gelukkig niet slechter door geworden. Hij staat er heel erg mooi bij. Wie de naam weet van deze Hortensia zou mij een plezier doen om mij dit te laten weten. Dat zou ik heel erg fijn vinden.
Vrijdag 23 juni Ik laat deze roos (Renaissance Clair) nog maar eens zien. Het is in het begin een zalm(abrikoos)kleurige knop. Ik vind hem dan heel erg mooi. Maar langzamerhand verkleurd hij naar roze. Ook al vind ik dat abrikooskleurig heel mooi, als roze roos is hij ook prachtig. En wat zo fijn is van deze roos, hij bloeit behoorlijk lang. Veel langer dan de Winchester Cathedral en de Gertrude Jekyll. Ik heb er al heel wat keren eentje geplukt en in een klein vaasje gezet bij het portret van mijn moeder. Ik zet dan een blad van de klimop erbij en dan heb je iets heel moois. Wat ik extra leuk vind van deze roos is dat Gerda van de weblog "tuinfreak" ook een roos heeft die verkleurd van abrikoos -oranje-zalm? naar roze. Zij weet de naam niet van haar roos, wie weet is het dezelfde en dat zou natuurlijk heel leuk zijn. Wie het weet mag het zeggen!
Donderdag 22 juni Ik ben vanavond aan de voorkant begonnen met foto's te maken omdat het daar door de carport altijd iets eerder donker is. Voor het eerst met het statief. Ik vind het wel wennen met zo'n statief werken. Als ik hem goed had ingesteld, alle 3 de poten even lang, dan zakte er weer eentje weg. Mijn zoon had er ook bij gezegd dat het geen geweldig statief was. Ik ga het morgen overdag nog maar eens proberen. Ik heb het trapkrukje van mijn moeder op de foto gezet. Ik vind het zo'n leuk idee dat dit trapkrukje, wat zo heel erg lang bij mijn moeder in de keuken heeft gestaan, nu in ere is hersteld als 'bloemtafeltje'.Wat hebben we allemaal veel op dit krukje gezeten en maar 'kletsen'. Dit trapkrukje heeft heel wat verhalen gehoord, gelukkig kan hij/zij het allemaal niet verder vertellen.
Ik heb de blauwe Lobelia's, na enig aarzelen, toch maar in dat oude oranje afwasteiltje gezet. Ik heb nooit geweten dat bij de kleur oranje, die vrolijke blauwe bloempjes zo leuk staan. En nu vind ik de combinatie met het knalblauw van de klompjes en met het blauw van de schuurdeur een heel leuk geheel. Rechts van de schuurdeur, waar de Clematis tegen het muurtje staat, heb ik op de grond nog een randje blauwe Lobelia's gezet. Ik geniet er echt van.
Donderdag 22 juni Zoals ik al eerder heb geschreven vind ik het leuk om op verschillende plaatsen in de tuin, of zoals hier in de carport, allerlei oude spulletjes neer te zetten. Deze oude spulletjes staan bovenop het kastje dat laatst "antiekwit" is geverfd. Ik wissel nogal eens af met verschillende spulletjes en nu staat er bij deze terracottapot met Lobelia's een oud koperen haardketeltje en een oud gietertje van hetzelfde materiaal. Ik heb er een paar jaar geleden een bakblik bij gelegd en wat koekvormpjes die een beetje gingen roesten. Het was te vies om te gebruiken. Nu is roest helemaal 'modern' en er is niet veel voor nodig om het zo roestig te krijgen als je het een tijdje buiten hebt liggen. Zo doet het toch nog dienst en het staat wel leuk (als je daar van houdt!!!) Ik heb er ook de oude zoutpot van mijn moeder bij staan en nog een heel klein delftsblauw mosterdpotje. Daar heb ik ook nog 2 grote potten van. In al die delftsblauwe potten hebben in het voorjaar blauwe druifjes in gestaan. Ook dat was een leuk gezicht. Maar hoe leuk ook, ik ben blij dat we nu in de zomer zitten, alles op zijn tijd.
Woensdag 21 juni Vandaag alweer de langste dag. Voor mijn gevoel hebben we nog helemaal niet zoveel lange, warme avonden gehad en nu gaat het licht alweer op zijn retour. Maar al wordt het langzamerhand iets eerder donker, mooie dagen en avonden kunnen er nog genoeg komen. Het is uiteindelijk pas juni. Officieel moet de zomer nog beginnen. Hierbij nog een foto die door mijn dochter is gemaakt. De Digitalissen staan er niet zo goed bij als de vorige jaren, maar dat is aan deze foto niet te zien.
Dinsdag 20 juni Deze Tradescantiaplant (eendagsbloem) heb ik twee jaar geleden gekregen van vrienden. Het leuke was dat ik deze plant in verschillende tuinen had zien bloeien en hem graag wilde hebben. Maar ik wist toen geen naam. Toen die vriendin in het voorjaar van 2005 met een doos stekken kwam zaten er twee van zulke planten bij. Via het prikbord van tuin.startpagina.nl http://www.prikpagina.nl/ ben ik achter de naam gekomen doordat iemand zo enthousiast over deze plant schreef. En vandaag zocht ik nog even op de naam Tradescantia en zag ik ook de naam Vaderplant staan. En dus Eendagsbloem, de bloemen bloeien inderdaad maar één dag. Ook dit is weer zo'n heel ouderwetse plant. Heel sterk en zo langbloeiend dat je (als je van cottageplanten houdt) hem niet kunt missen in je tuin. En als ik schrijf langbloeiend, dan is het bij deze plant echt langbloeiend, hij bloeit van juni tot en met oktober. Ook kun je het blad van deze plant heel goed kunt gebruiken in bloemstukjes of gewoon in een boeketje bloemen die je hebt geplukt in je tuin. Een plant dus die het dubbel en dwars waard is om in je tuin te zetten.
Maandag 19 juni De Stokrozen staan dik in knop. Dat belooft voor 'straks', maanden lang, een zee aan bloemen. ik vind ze zo mooi. Jaren probeerde ik al Stokrozen in de tuin te zetten, maar iedere keer was er iets waardoor het niet door ging. Vaak ook (door omstandigheden) te laat met zaaien. Maar als je ze eenmaal hebt in je tuin, dan kun je jaren blijven genieten. De meeste Stokrozen die er nu staan hebben vorig jaar ook al gebloeid. Aan het eind van het seizoen heb ik de bloemstengel eruit geknipt en de rozet bleef staan. Die hebben de winter overleefd (wat ook mijn bedoeling was) en staan nu al flink in de knop. Er staan ook een paar nieuwe en ik ben zo benieuwd naar de kleur. Vorig jaar waren de meeste heel donkerrood. Heel mooi, maar het zou leuk zijn om ook een paar lichtere kleuren te hebben. ik wacht het maar af. Als ze weer net zo lang bloeien als vorig jaar dan kan ik (en de buren ook) er dit jaar weer lang van genieten. Ze hebben gebloeid tot de winter in viel. Ik zal goed zaad bewaren voor degene die ze ook graag in de tuin willen.
Maandag 19 juni De Duizendschoon die nu op verschillende plaatsen in de tuin bloeit, heb ik in verschillende kleuren. Er zijn een paar lichte gemengde kleuren, maar deze is donderroze en die vind ik ook erg mooi. Het zijn er nog te weinig om ze te plukken, eigenlijk zou ik dat het liefste doen.
Maandag 19 juni De gele Coreopsisplanten die ik wilde verplaatsen laat ik nu waarschijnlijk wel staan. Nu er meer bloemen met geel in de border tevoorschijn komen, o.a. de witte Margrieten met hun bekende gele hartje, komen de Coreopsisbloemen veel beter tot zijn recht. Ook is er in één van de zinken emmers een Coreopsisplant teruggekomen en wat meer naar achter in de border ook eentje. En dan de gele Puntwederik die helemaal links achteraan staat, die springt er door de hoogte en zijn kleur nu ook mooi uit. Het past nu veel meer bij elkaar.
Maandag 19 juni Eigenlijk is deze foto van al die verschillende bloemen te klein. Maar ik kan hem niet groter op deze weblog krijgen. Zelf vind ik hem een stuk mooier als hij net zo groot is als het computerscherm, maar goed, je kunt niet alles hebben. Er staan (zoals je het ziet op deze foto) wel heel erg veel bloemen door elkaar. Ik vind het wel erg druk zo, maar in de tuin komt het toch anders over dan op de foto.
Zondag 18 juni Vanmiddag heeft mijn dochter wat foto's gemaakt van de bloemen in de tuin. Zij krijgt, met name de close-ups, veel duidelijker op de foto. Mijn camera heeft dan wel kuren, maar bij de close-up foto's heeft het met mijn gezondheid te maken. Mijn zoon heeft een statief meegebracht en daar ga ik volgende week eens mee experimenteren. Dat zal zeker een heel verschil zijn en ik verheug me er al op. Maar de foto's die mijn dochter vanmiddag heeft gemaakt ben ik heel erg blij mee. Ik kan wel zeggen, ik wil per se alles zelf doen, maar als door omstandigheden het resultaat niet naar mijn zin wordt, moet een mens ook hulp kunnen aanvaarden. Tot nu toe zijn de foto's die op de weblog staan van mezelf, maar vanmiddag heb ik met veel plezier een heel stel foto's op de computer gezet die gemaakt zijn door mijn dochter. Ik kan weer een paar dagen vooruit. Daarna lekker oefenen met het statief, want het zelf doen is natuurlijk toch het leukste. Wat een verhaal over de foto's terwijl ik wilde schrijven over de close-up van de puntwederik, maar die staat er dus wel op. Zo'n eenvoudige bloem, maar zo mooi!
Zondag 18 juni De Borageplant bloeit en hij is zo mooi. Ik vind het zo'n aparte plant met zulke lieve bloempjes. De plant heeft zachte, een beetje harige bladeren en ook de bloemstelen zijn enigszins behaard. De bloempjes zijn klein in de kleuren blauw en roze. Je kunt de bloemetjes op salades gebruiken en ook opeten, maar ook de bladeren kun je fijn gesneden door salades doen. Het blad smaakt naar komkommer. Het aparte is natuurlijk als je bloempjes op je bord hebt liggen die ook nog eens eetbaar zijn. Maar het mooiste van deze plant vind ik dat hij zoveel aantrekkingskracht heeft op Hommels. Die zijn er gek op en van mij mogen ze dus komen. Ik zal proberen er foto's van te maken, die laat ik dan t.z.t. ook wel hierop zien.
Zaterdag 17 juni. Het is een prachtig dag vandaag. Nog best veel zon, niet te warm en niet al te veel wind. Een perfecte dag, althans voor mij en ik denk vele met mij. Met die hitte van vorige week komt er helemaal niets uit mijn handen. Wat ik de afgelopen week nog wel heb gedaan (buiten de tuin nat houden) is wat foto's maken. Deze foto heb ik ook gemaakt waarop je de begonia's ziet in een zinken bakje. Ik heb het bakje op de tuintafel gezet. De tafel staat onder het zonnenscherm, maar als ik één keertje plotseling wat langer van huis ben en het zonnenscherm niet naar beneden is, kunnen deze begonia's daar nog wel tegen. Ik heb ooit vlijtig liesjes op de tuintafel gehad, stond ook erg leuk. Maar na één warme dag wat later thuis komen, waren er geen vlijtig liesjes meer!
Vrijdag 16 juni De gele puntwederik is een heel ouderwetse plant en veel mensen willen hem niet meer in hun tuin hebben. Ik begrijp dat wel want het is een plant die zich in een vrij korte tijd flink uitbreidt in een tuin. Zelf vind ik het niet zo erg, want je kunt alles wat je te groot vindt er heel gemakkelijk uittrekken. Wat ik ook een voordeel vind is dat deze wederik het ook goed doet op een plaats waar weinig zon komt. Voor mij is dat een prettige bijkomstigheid, want ik heb 2 grote bomen in de tuin en daardoor niet zo heel veel ruimte waar het goed zonnig is. En wat ik er ook leuk van vind is dat de bloemen erg leuk staan in een gemengd boeketje bloemen uit de tuin.
Vrijdag 16 juni Ik heb maar één rode roos in de tuin. En die is eigenlijk niet eens van mezelf. Die heb ik vorig jaar na het overlijden van mijn moeder meegenomen uit haar tuintje. Hij zag er toen al heel slecht uit. Mijn moeder is ruim 90 jaar geworden en op die leeftijd is iets doen in de tuin meestal niet meer mogelijk. Toch heb ik hem meegenomen en bij mij op de etagière gezet in de carport. Er zat één knop in en na een paar weken bloeide er een mooie, rode roos. Dit jaar had ik gehoopt dat er meer knoppen in zouden komen, maar helaas. Dus moet ik tevreden zijn met alweer één roos. Volgend jaar zal ik de plant goed verpotten, weer snoeien en dan zien of hij meer rozen krijgt. Ik vind het nu een heel speciale roos.
Vrijdag 16 juni Vanmorgen heb ik mijn aardbeien "geoogst"!!! De helft was opgegeten door de vogels, de andere helft (zie foto) heb ik vlug even op de foto gezet, voordat ze van het bordje wegwaaide!!! Al zijn het er maar drie, leuk vind ik het wel. En de reacties van mensen (die toevallig aan de voordeur moesten zijn) was ook wel leuk!
Donderdag 15 juni Gisteravond heb ik weer een paar foto's gemaakt vanaf de bovenverdieping, je krijgt dan toch een ander zicht op de tuin. Ik heb me nu al voorgenomen om in de herfst een aantal dingen anders te doen. Ik wil wat meer vaste bloeiende planten kopen en daar wat grotere groepen van maken. Ik weet dat dit veel rustiger staat, daar was ik me al jarenlang van bewust. Maar ik vind zoveel soorten bloemen mooi, dat als ik iets zie wat ik nog niet heb in de tuin, het niet kan laten om het er ook bij te kopen. Ik merk dat het soms toch wat rommelig wordt. Het heeft ook te maken met wat er tegelijk bloeit met elkaar en dat is me nog niet gelukt om dat naar mijn zin te krijgen. In ieder geval haal ik zo gauw mogelijk de Coreopsis weg. Die staat daar niet goed. Die mag naar de linkerkant waar de Puntwederik (ook geel) goed in bloei staat.
Donderdag 15 juni Gisteren zag ik bij de supermarkt bij mij in de buurt Leeuwenbekjes staan. Ze stonden in een grote pot. En..... waar ik altijd naar (moet) kijken is de prijs, ze waren niet duur. Dus heb ik na even nadenken besloten om zo'n pot aan mezelf cadeau te geven. Mijn moeder zei altijd: 'van Johanne voor Johanne'! Ik heb ze nog niet kunnen planten, maar al wel een foto van gemaakt. Hopelijk komt de foto goed over, want het is weer zo'n heel lichtroze kleur waar mijn camera moeite mee heeft. Want ik zo fijn vind van leeuwenbekjes is dat je ze weer opnieuw kunt uitzaaien of dat ze dit al uit zichzelf doen. Hopelijk heb ik voorlopig veel plezier van deze bloemen.
Donderdag 15 juni Gisteravond na de regen snel nog even een foto gemaakt van de Queen Elisabeth. Het is een ouderwetse roos, maar dat vind ik vaak wel iets hebben. Hij is behoorlijk sterk, alleen vind ik dat er niet veel bloemen aan komen. Misschien staat hij/zij niet zijn/haar zin. Als het zo blijft volgend jaar een ander plekje proberen!
Woensdag 14 juni Het is wel veel Rozen wat de "klok slaat" in mijn weblog. Maar er bloeit zoveel en ze zijn zo mooi dat ik het jammer vind om er niet over te schrijven. Ik vind de roos ook een bloem waar je nooit genoeg van krijgt, maar dat is heel persoonlijk. Ik vind de knoppen al geweldig, je ziet dat de bloem er aan komt en iedere keer opnieuw is het spannend of de roos weer zo mooi zal zijn. En dan zie je de knop met de dag mooier en voller worden. Wat dat betreft is de natuur inderdaad prachtig. Op deze foto heb ik de Leonardo da Vinci roos dichtbij genomen. Het is een kom-vormige roos. Hij is, als hij een paar dagen bloeit, helemaal rond, je zou hem zo in een mooie kom kunnen leggen met wat water onderin. Wat de vorm van de roos betreft kun je dat nog beter zien aan de rechterkant van mijn weblog. Daar staan een aantal foto's van andere jaren. Op een van die foto's kun je duidelijk de ronde vorm zien van een close-up van deze roos.
Woensdag 14 juni Deze Hosta heb ik 3 jaar geleden gekregen als een klein stekje. Eigenlijk staat hij niet in goede aarde omdat daar voorheen grind heeft gelegen. Maar volgens mij heeft hij het ontzettend naar zijn zin. Hij groeit maar door en er zijn al 2 liefhebbers die in het najaar een stekje willen hebben. Dat kan ook wel, want hij wordt daar wel erg groot. Maar mooi is het wel, vooral die 2 kleuren. deze foto is gemaakt na regenbui(tje).
Woensdag 14 juni Deze Roos heb ik vorig jaar midden in de zomer gekocht bij een tuincentrum in de buurt. Hij was helemaal kort gesnoeid en daardoor flink afgeprijsd. Ik wilde natuurlijk weten waarom hij zo kort gesnoeid was in een tijd waarin rozen knoppen horen te hebben en/of te bloeien. Het bleek dat hij tijdens het vervoer zo knel had gezeten dat er veel takken gebroken waren. Ik zou er een goede Roos aan hebben (volgens de verkoper) maar dat jaar geen bloemen. Hij zou het volgend jaar zeker goed maken. Hij heeft niet overdreven. Het zijn inderdaad prachtige Rozen, in een heel mooie kleur oranje. Je kunt het eigenlijk beter abrikooskleur noemen. En als de Roos een paar dagen bloeit wordt hij steeds meer roze. Wat voor kleur maakt ook niet uit in deze situatie, want hij staat voor de Winchester Cathedral (naast de voordeur) en bij die mooie witte Roos staat hij schitterend. Ik geniet er iedere keer van als ik de deur uit ga om met mijn hondje te wandelen en ook natuurlijk als ik in mijn "hoekje" koffie of thee drink. (deze foto is gemaakt na het sproeien)
Woensdag 14 juni Je kunt goed aan de tuin zien dat het heel erg warm is "geweest". Eigenlijk moet je met de gieter of de tuinslang bij de planten blijven staan!!! Gelukkig heb ik altijd een stel zinken gieters gevuld staan met water, zodat ik tussendoor de planten in potten en emmers een keer extra per dag kan besproeien met water wat niet zo koud is. In de namiddag vandaag is het koeler geworden, maar de regen stelt nog niet zo veel voor. Alle planten zijn overhaast open gegaan, heel leuk en mooi natuurlijk, maar wat ik er jammer van vind is dat nu alles ook weer zo snel is uitgebloeid. Daar valt weinig aan te veranderen en reden te meer om zoveel mogelijk te genieten van alles wat bloeit. De stamroos Leonardo da Vinci staat er schitterend bij. Zeker als je bedenkt dat hij vorige maand nog is verpot en hij zat toen al dik in de knop. Hij stond in een pot waarin hij, als het hard waaide, steeds omviel. Ik vond het al geweldig dat hij na al die keren vallen nooit is gebroken. Ik heb deze roos nog niet zo lang en daarom ben ik erg benieuwd of hij inderdaad doorbloeiend is. Er zitten nu 14 rozen in maar verder geen knoppen meer. Ik wacht het maar af, maar mooi is hij wel en ook deze roos ruikt heel erg lekker.
Dinsdag 13 juni Dit is de entree van mijn huis. Je komt dus eerst de carport binnen om bij de woning te komen. En zoals ik 11 juni al schreef, heb ik geen auto en dus heerlijk de ruimte om er van alles neer te zetten. Aan de rechterkant staat rechts van de schuurdeur de nieuwe Clematis. Voor een beginnende Clematis ben ik al blij dat hij zo goed aanslaat en er veel bloemen en ook nog knoppen in zitten. Verder staat er (zoals ik het altijd noem) het een en ander aan bij elkaar "geraapte rommel"!!! Veel gekregen en de rest bij elkaar vergaard op rommelmarkten. Er staat, zoals ik voorheen ook al schreef, een heel oud houten hobbelpaard. Dat moet nog een beetje worden opgeknapt en dat wil ik dan dezelfde kleur "antiek" wit schilderen als het kastje en het trapkrukje. Een schoonzusje van mij, zij helpt mij ook als thuiszorghulp, heeft vaak heel goede ideetjes. Zij kwam ook op het idee om geen dure verf te kopen maar gewoon grondverf. Dat goed laten drogen en dan wat verf weer wegschuren. Het resultaat is heel erg leuk en veel verschil met de originele antiekverf zie je niet. Verder staat en hangt er nog van alles. Er staan momenteel niet zo heel veel bloemen in, maar aan het einde van de schuurmuur aan de rechterkant, heb ik nog een etagière staan met veel terracotta potten met vaste planten erin. Die bloeien om de beurt en dat is ook leuk en ik heb er weinig werk aan. Een beetje raar is de carport wel, ik heb er zelfs een klok hangen. Maar zelf vind ik het heel gezellig binnen komen.
Zondag 11 juni Mijn groentetuin is verleden tijd, maar her en der heb ik wat groente- en fruitplantjes tussen de bloemen staan. Nu heb ik een paar Aardbeienplantjes in een heel oude kolenkit gezet. Ze groeien nog niet volop, maar de eerste aardbeien zitten er aan en het staat wel leuk. Een leuk welkom dus!
Zondag 11 juni Vorig jaar in de nazomer heb ik wat planten met flinke korting gekocht. Bij mij in de buurt is een tuincentrum wat in de zomer al vrij snel begint met planten te verkopen met 50% korting. Daar wacht ik altijd op. Dus als ik in het wijkkrantje de eerste advertentie zie met aanbiedingen probeer ik er zo snel mogelijk naar toe te gaan. Het is heerlijk om daar dan rond te kijken en te zien wat je graag als eerste aankoop mee naar huis wilt nemen. Vorig jaar dus deze Clematis. Zelf dacht ik aan het kaartje te zien wat aan de plant hing, dat de bloemen groter zouden zijn. Maar dat maakt me verder niet uit. Hij staat rechts van de schuurdeur, in de carport, dat staat heel gezellig. Ik heb n.l. de schuur aan de voorkant (niet praktisch, maar het is niet anders) en de schuurdeur komt uit in een carport. In mijn buurtje heeft iedereen een auto in de carport staan, daar is hij uiteindelijk ook voor. Maar omdat ik geen auto meer kan rijden, heb ik mijn carport vol staan met kastjes, een oud houten hobbelpaard, een grote oude zinken teil met in het voorjaar Krokussen en Narcissen, daarna Violen en zoveel mogelijk andere planten. Bij de schuurdeur stond voorheen een Bramenstruik, maar die heb ik eruit gehaald omdat ik steeds aan de doornen bleef hangen. Nu dus de Clematis en ik ben er blij mee.
Vrijdag 9 juni Vandaag heb ik de Viooltjes nog eens goed bekeken die op het tafeltje aan de voorkant staan. Ik vind zelf de kleur heel apart en heb dit soort nog nooit gezien. De lila/paarse violen staan in een bakje met verder allemaal witte violen met een paars hartje. Dit is het enige plantje wat lila bloemblaadjes heeft. Het zal wel niet zo apart zijn als ik denk, maar ik vind net of het lijkt dat de bloemblaadjes wit hadden moeten zijn en nu door een ander "verfbad" lila zijn geworden. Of het nu wel of niet apart is, ik vind de kleur heel erg mooi, daarom nog maar een keer een foto van viooltjes. Ik zal het zaad proberen apart te houden en ze weer opnieuw uit te zaaien.
Vrijdag 9 juni Ik heb toch maar weer een foto gemaakt van de Winchester Cathedral Roos, maar nu wéér een dag verder. Ik vind het zo'n mooie Roos (ik verval in herhalingen) en ik heb gisteren en vandaag genoten van de heerlijke geur. Alleen staat nu de Kamperfoelie er zo dichtbij dat met name 's-avonds de geur wordt overheerst door de Kamperfoelie. Maar dat mag ook wel. Ik ga er nu nog maar even een kopje koffie drinken en lekker genieten. De planten aan de voorkant moeten toch nog water hebben, dat kan ik dan mooi daarna doen.
Vrijdag 9 juni Gisteren het Leeuwenbekje nog eens goed bekeken. Ik heb er maar eentje dit jaar en die is "overgebleven" of heeft zich "uitgezaaid" in de pot waarin ze vorig jaar ook stonden. Als ik nog ergens bij een kweker kom of een tuincentrum breng ik er nog wat mee. Ook dit vind ik een heel leuk plantje. Ze bloeien lang, na een tijd bloeien hebben ze een rustpauze en dan beginnen ze opnieuw. Ik haal wel zoveel mogelijk de uitgebloeide bloemen weg om in het begin zaad schieten te voorkomen. Maar dat probeer ik bij zoveel mogelijk bloeiende planten te doen. Ook dit plantje vond ik moeilijk op de foto te krijgen, mischien dat mijn camera ook moeite heeft met lichte, tere kleuren. Maar ik laat hem toch maar aan jullie zien.
Donderdag 8 juni Dit is dus mijn fijne hoekje. Ik vind het zitten er zo fijn. Niet dat de achtertuin niet fijn is, maar dit is een heel knus hoekje. Ook al omdat het er 's-middags altijd koel is als de temperatuur hoog is. En in het voorjaar kun je daar van de eerste zonnenstralen genieten. Als ik daar koffie drink "speelt" de hond in de carport en ik geniet dan eventjes van de Rozen en de Passiebloem. Ook heb ik aan de zijkant van de Rozenbak (onder het keukenraam) een oud kastje staan met glas in loodraampjes waarop allerlei potten staan met verschillende planten. Die planten wissel ik regelmatig om. Nu heb ik de Hosta weer meer naar voren gezet en een pot met Leeuwebekjes. In het kastjes staan wat oude weckflessen, wat mandjes en nog een paar emaille schalen. Het is net een winkeltje en soms geef ik ook wel eens iets mee aan bekenden. Als ik jaren van leuke dingen heb genoten en anderen vinden dat ook leuk dan geef ik het weleens door. Ik krijg door de jaren heen genoeg andere leuke "rommeltjes" of koop eens wat bij op een rommelmarkt. Zo zijn er veel mensen blij mee en dat vind ik ook weer leuk.
Donderdag 8 juni Hij bloeit, de eerste Winchester Cathedral. Wat een verschil met vorig jaar toen de eerste rozen al bloeide rond 26 mei. Maar het voorjaar van 2005 was zo anders dan dit jaar, dan krijg je die verschillen. En nu genieten!!! Want buiten dat deze Roos een schoonheid is (vind ik) heeft hij ook een heerlijke geur. Hij staat direct naast de voordeur (links) waar ook een aantal andere Rozenstruiken staan met een Kamperfoelie. En rechts naast de voordeur staan 2 stoeltjes en een tafeltje waar je heerlijk kunt zitten als het zomer's erg warm is. Dan heb je daar 's-middags schaduw en in het voorjaar kun je daar van de eerste voorjaarszon genieten. Ik schrijf daar straks meer over.
Woensdag 7 juni Iedere keer als ik naar deze Anjertjes kijk denk ik aan de Lieveheerbeestjes. Ik vind het middengedeelte er zo op lijken. Ik zie ook wel dat het er niet sprekend op lijkt, maar met een beetje fantasie zie je in een flits iets wat doet denken aan Lieveheerbeestjes. Ik vind het in ieder geval heel schattige bloemetjes. Ik heb dit soort nog nooit in de tuin gehad. Wel vaste Anjers, maar die deden het nooit in mijn tuin. Tot nu toe staan deze er nog heel goed bij en ik hoop dat ze doen wat ze horen te doen: de hele zomer bloeien!
Woensdag 7 juni Wat is het toch mooi om te bekijken hoe Bijen en Hommels op bloemen afkomen. Steeds van bloem naar bloem vliegen, even weg gaan en dan weer terugkomen. Mijn camera laat dit soort beelden (close-up's) niet meer goed opnemen, maar als ik zoiets zie in de tuin kan ik het toch niet laten om weer een paar foto's te maken en het gewoon te proberen. Deze foto ben ik ook niet tevreden over, maar ik zet hem toch op het blog. Uiteindelijk is deze weblog geen wedstrijd maar om vast te leggen wat er allemaal leeft en gebeurt in mijn tuintje.
Woensdag 7 juni Dit is het laatste boeketje geurende Viooltjes. Ik heb het weer bij het portret van mijn moeder gezet. Ik vind het altijd jammer als de Violentijd voorbij is, maar je kunt niet alles hebben. Het leuke van 4 seizoenen is ook wel dat ieder jaargetijde veel verschillende bloemen heeft en dat heeft zeker ook zijn charmes.
Dinsdag 6 juni Het is ongeveer een dag of tien geleden nadat ik die kleine appeltjes ontdekte. Nu begint het echt op een appeltje (zeer klein) te lijken. Vooral omdat het dit jaar voor het eerst is dat dit boompje vruchten draagt is iedere verandering voor mij helemaal geweldig. Ik ben benieuwd hoe ze er uit zien als we 3 maanden verder zijn.
Dinsdag 6 juni Ook de eerste Campanula heeft zijn bloemen laten zien. Nog heel voorzichtig, een paar bloemen, maar het begin is er. Er staan er meer dan vorig jaar en daar ben ik blij mee. Ook dit vind ik een leuke bloem, hij neemt zo weinig ruimte in beslag en kan overal tussendoor groeien. Ik vind eigenlijk dat hij nooit verkeerd staat. Dus laat de rest maar komen.
Dinsdag 6 juni Je moet er van houden! Zelf vind ik het heel erg leuk om gebruiksvoorwerpen van vroeger in mijn tuin opnieuw te gebruiken. Zo heb ik verschillende melkkokers gevuld met allerlei planten. Daar staat de zinken gieter van mijn vader bij en een heel oude vuilnisemmer waar de Lavendel in staat. In deze oude pan zit Vrouwenmantel. De plant heeft het er kennelijk goed naar de zin, er begint zelfs al een heel klein stekje via de gaatjes (stoompan) naar buiten te groeien.
2e Pinksterdag 5 juni Het is toch een wonderlijke bloem, de Vingerhoedskruid. Hij doet mij altijd denken aan elfjes die verstoppertje spelen in de bloemen. Ik hoop binnenkort weer een foto te kunnen maken van een Hommel of een Bij in één van de bloemetjes.
2e Pinksterdag 5 juni Op de buitentafel in de achtertuin staat een klein zinken gietertje met witte Viooltjes. De Viooltjes hebben lang gebloeid en hebben nu hun mooiste tijd wel gehad. Ik knip vandaag de laatste viooltjes af en zet die in een vaasje bij de foto van mijn moeder. Zij hield ook zo van witte Viooltjes. En de toegift van deze Viooltjes is dat ook zij een heerlijke geur hebben. Daarna ga ik het zinken gietertje vullen met blauwe Lobelia of roze Begonia's. Deze beide soorten staan nog in de carport te wachten om ergens in geplant te worden.
2e Pinksterdag 5 juni Ik ben gek op Vingerhoedskruid. Mijn bedoeling is om de plantjes zoveel mogelijk te laten staan waar ze zich hebben uitgezaaid. Omdat ik het ook leuk vind om plantjes tussen kieren en gaten in muurtjes en stoepen te laten groeien, heb ik de Vingerhoedskruid op deze foto ook laten staan. Het is geen geweldige plaats, maar hij is wel als eerste gaan bloeien. Omdat hij weinig aarde heeft, blijft hij wel erg klein. Toch is het leuk dat er al een Vingerhoedskruid bloeit. Deze Vingerhoedskruid heeft op dat plekje gezelschap gekregen van een Vrouwenmantel.
2e Pinksterdag 5 juni Gisteren zag ik tussen verschillende andere bloemen, een bloeiende Nigella. Ik heb ze dit jaar niet gezaaid en vind het leuk dat er (in ieder geval eentje) zichzelf heeft uitgezaaid. Ik hoop dat er meer komen. Ik vind de Nigella erg leuk, maar heel moeilijk om een foto van te maken. Het is net of het tere van dat lichtblauwe niet wil 'vasthouden' op de foto! Maar dat zal zeker ook met mijn camera te maken hebben omdat die niet meer zo goed is. Evengoed zet ik de foto toch maar op mijn 'logje'. Uiteindelijk vind ik dat alles wat groeit en bloeit op de weblog mag.
1e Pinksterdag 4 juni Ik heb een paar Coreopsisplantjes gekocht. Vorig jaar heb ik van een mevrouw uit mijn buurt een paar stekjes van de Coreopsis gekregen en die hebben die zomer zo uitbundig gebloeid. Dat vond ik voor herhaling vatbaar. Ik had gehoopt ze over te houden van vorig jaar, want volgens mij is het een vaste plant. Maar in de border kan ik hem niet meer vinden. In één van zinken gieters lijkt er toch nog een plantje op te komen. Dat is nog even afwachten. Daarom toch maar een paar plantjes gekocht bij die kweker waar ik een tijdje geleden ben geweest. Ik heb jaren geen geel in de tuin willen hebben. Ik vond het zo'n kleur die er erg uitsprong en niet paste bij de andere kleuren van de bloemen. Maar de laatste jaren zet ik in de tuin wat ik op dat moment mooi en leuk vind. En vooral wat de tuin vrolijk maakt, sterk is en lang bloeit. Daar past de Coreopsis dus helemaal bij. Nog even dan begint de Puntwederik ook te bloeien. Ik zie al een beetje geel komen. Dan kan daar ook in een foto van in de weblog.
1e Pinksterdag 4 juni Nog een van de bloemen die ik zo leuk en vrolijk vind. De duizendschoon. De kleuren zijn mooi en de plant is heel sterk. En wat ik ook leuk vind is dat je hem goed kunt gebruiken als plukbloem. En hij heeft prachtige kleuren. Ik heb hem ook in het donkerrood in de tuin staan. Ik moet er alleen nog achter zien te komen of dit een echte vaste plant is of een tweejarige. Als dit zo is, zal ik goed zaad moeten strooien na de bloei. Ik zal hem goed in de gaten houden.
1e Pinksterdag 4 juni Als ik schrijf, beeld van Johanne, zal menig lezer denken dat ik dit beeld zelf heb gemaakt. Niet dus. Een paar jaar geleden vond ik dit beeld in een tuincentrum, beschadigd en flink afgeprijsd. Dat beeld deed mij iets. "Ze" had een katje op haar arm met een bakje melk/voer? En....een gehavende, voor een deel afgebroken voet. Omdat ik door allerlei omstandigheden ook slecht ter been ben, vond ik het wel iets hebben om dit beeld bij mij in mijn tuintje te zetten. En omdat we zoveel gemeen hebben, moeilijk lopen en het katje, heb ik haar "Johanne" genoemd. Hoe gek kan een mens zijn om een beeld naar zichzelf te noemen??? Maar ik vond het wel leuk, dus is dit voortaan Johanne 2 die gezelschap heeft van een klein beeldje wat ik ooit van een vriendin heb gekregen. En samen staan ze daar in weer in wind. Een paar keer is "Johanne 2" gevallen, haar hoofd eraf en weer gelijmd. Krakende wagens lopen het langst zullen we maar zeggen! En zo houdt ze het nog steeds vol in mijn tuintje in gezelschap van mijn Roos Gertrude Jekyll. Een van mijn lievelingsrozen.
Zaterdag 3 juni Al weken geniet ik van de bloemetjes van de Bieslook. Het is een leuke, ronde bol, waarschijnlijk wel bij iedereen bekend. Ik vind het leuk dat een plant waarvan je delen kunt eten, ook zulke leuke bloemen voortbrengt. Maar dat komt bij veel meer groenten en kruiden voor. Daarom zet ik gerust wat groentenplantjes tussen de bloemen in de tuin. Ik heb dit jaar een Tomaten- en een Borageplant gepoot . De bloemetjes van de Tomatenplant zijn niet zo spectaculair, maar de bloemen van de Borage (Komkommerkruid) zijn schitterend. Een heel mooie, felle kleur blauw en het leuke is dat ze ook eetbaar zijn. Wat ik ook zo mooi vind aan die plant is dat de Bijen en de Hommels er gek op zijn. Ik hoop dat hij goed aanslaat dit jaar. Zo gauw hij bloeit maak ik een foto.
Zaterdag 3 juni Vanmorgen zag ik dat de eerste Roos bloeit. Het is de Queen Elisabeth. Deze Roos bloeit meestal als één van de eerste Rozen. Heerlijk dat nu, buiten een deel van de vaste planten, ook een Roos bloeit. Als de Rozen gaan bloeien vind ik dat het echt zomer wordt. Officieel wat de kalender betreft nog niet, maar wat het weer betreft begint het er nu een beetje op te lijken. Er zijn mooie, zonnige dagen voorspeld en midden volgende week kan het rond de 20 graden worden. Misschien luidt deze Roos toch een beetje de zomer in.
Donderdag 2 juni De Violen staan er nog redelijk goed bij. Het valt me eigenlijk best mee. Als er erg veel zon heeft geschenen en het al weken warm is geweest doet dat ze geen goed. Maar zoveel regen, lage temperaturen en de uitgebloeide bloemen er te lang aan laten zitten is ook niet geweldig goed voor ze. Ondanks het natte en koude weer hebben ze de afgelopen tijd toch goed doorstaan. Ik koop de Violen meestal bij de Aldi als ze daar in de aanbieding zijn. Ze zijn daar niet duur en je hebt dan voor heel weinig geld de tuin weer wat vrolijker na de winter. Het fijnste is als de Violen ook nog geuren. Dat vind ik zo heerlijk. Ik noem het altijd: "ze ruiken naar vroeger"! Ik heb vroeg in de avond nog een paar foto's gemaakt (zonder geur). Dan kan ik in de winter nagenieten om me dan weer te kunnen verheugen op het vroege voorjaar met nieuwe Violen.
Donderdag 2 juni Links van de voordeur bij mijn huis heb ik sinds een paar jaar een bak van opgestapelde stenen. In die bak staan veel Rozenplanten. Allerlei verschillende Rozen o.a. de Winchstester Cathedral, een David Austin roos "Mary Rose", een Engelse Roos waarvan ik de naam kwijt ben en dan een paar Stokrozen. In het najaar van 2005 heb ik bij die rozen een "Clematis" geplant. De bedoeling was dat die door de roos zou klimmen. Nu blijkt de "Clematis" een Kamperfoelie te zijn. Ik stond wel even gek te kijken. Maar hij staat leuk en als de bloem van de Kamperfoelie bij de Roos net zo goed staat als nu de knop van de Kamperfoelie bij de Roos, dan mag hij blijven! Zo niet, dan krijgt hij in het najaar weer een ander plekje.
