Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
23-06-2006
Roos van zalm naar roze.
Vrijdag 23 juni Ik laat deze roos (Renaissance Clair) nog maar eens zien. Het is in het begin een zalm(abrikoos)kleurige knop. Ik vind hem dan heel erg mooi. Maar langzamerhand verkleurd hij naar roze. Ook al vind ik dat abrikooskleurig heel mooi, als roze roos is hij ook prachtig. En wat zo fijn is van deze roos, hij bloeit behoorlijk lang. Veel langer dan de Winchester Cathedral en de Gertrude Jekyll. Ik heb er al heel wat keren eentje geplukt en in een klein vaasje gezet bij het portret van mijn moeder. Ik zet dan een blad van de klimop erbij en dan heb je iets heel moois. Wat ik extra leuk vind van deze roos is dat Gerda van de weblog "tuinfreak" ook een roos heeft die verkleurd van abrikoos -oranje-zalm? naar roze. Zij weet de naam niet van haar roos, wie weet is het dezelfde en dat zou natuurlijk heel leuk zijn. Wie het weet mag het zeggen!
Donderdag 22 juni Ik ben vanavond aan de voorkant begonnen met foto's te maken omdat het daar door de carport altijd iets eerder donker is. Voor het eerst met het statief. Ik vind het wel wennen met zo'n statief werken. Als ik hem goed had ingesteld, alle 3 de poten even lang, dan zakte er weer eentje weg. Mijn zoon had er ook bij gezegd dat het geen geweldig statief was. Ik ga het morgen overdag nog maar eens proberen. Ik heb het trapkrukje van mijn moeder op de foto gezet. Ik vind het zo'n leuk idee dat dit trapkrukje, wat zo heel erg lang bij mijn moeder in de keuken heeft gestaan, nu in ere is hersteld als 'bloemtafeltje'.Wat hebben we allemaal veel op dit krukje gezeten en maar 'kletsen'. Dit trapkrukje heeft heel wat verhalen gehoord, gelukkig kan hij/zij het allemaal niet verder vertellen.
Ik heb de blauwe Lobelia's, na enig aarzelen, toch maar in dat oude oranje afwasteiltje gezet. Ik heb nooit geweten dat bij de kleur oranje, die vrolijke blauwe bloempjes zo leuk staan. En nu vind ik de combinatie met het knalblauw van de klompjes en met het blauw van de schuurdeur een heel leuk geheel. Rechts van de schuurdeur, waar de Clematis tegen het muurtje staat, heb ik op de grond nog een randje blauwe Lobelia's gezet. Ik geniet er echt van.
Donderdag 22 juni Zoals ik al eerder heb geschreven vind ik het leuk om op verschillende plaatsen in de tuin, of zoals hier in de carport, allerlei oude spulletjes neer te zetten. Deze oude spulletjes staan bovenop het kastje dat laatst "antiekwit" is geverfd. Ik wissel nogal eens af met verschillende spulletjes en nu staat er bij deze terracottapot met Lobelia's een oud koperen haardketeltje en een oud gietertje van hetzelfde materiaal. Ik heb er een paar jaar geleden een bakblik bij gelegd en wat koekvormpjes die een beetje gingen roesten. Het was te vies om te gebruiken. Nu is roest helemaal 'modern' en er is niet veel voor nodig om het zo roestig te krijgen als je het een tijdje buiten hebt liggen. Zo doet het toch nog dienst en het staat wel leuk (als je daar van houdt!!!) Ik heb er ook de oude zoutpot van mijn moeder bij staan en nog een heel klein delftsblauw mosterdpotje. Daar heb ik ook nog 2 grote potten van. In al die delftsblauwe potten hebben in het voorjaar blauwe druifjes in gestaan. Ook dat was een leuk gezicht. Maar hoe leuk ook, ik ben blij dat we nu in de zomer zitten, alles op zijn tijd.
Woensdag 21 juni Vandaag alweer de langste dag. Voor mijn gevoel hebben we nog helemaal niet zoveel lange, warme avonden gehad en nu gaat het licht alweer op zijn retour. Maar al wordt het langzamerhand iets eerder donker, mooie dagen en avonden kunnen er nog genoeg komen. Het is uiteindelijk pas juni. Officieel moet de zomer nog beginnen. Hierbij nog een foto die door mijn dochter is gemaakt. De Digitalissen staan er niet zo goed bij als de vorige jaren, maar dat is aan deze foto niet te zien.
Dinsdag 20 juni Deze Tradescantiaplant (eendagsbloem) heb ik twee jaar geleden gekregen van vrienden. Het leuke was dat ik deze plant in verschillende tuinen had zien bloeien en hem graag wilde hebben. Maar ik wist toen geen naam. Toen die vriendin in het voorjaar van 2005 met een doos stekken kwam zaten er twee van zulke planten bij. Via het prikbord van tuin.startpagina.nl http://www.prikpagina.nl/ ben ik achter de naam gekomen doordat iemand zo enthousiast over deze plant schreef. En vandaag zocht ik nog even op de naam Tradescantia en zag ik ook de naam Vaderplant staan. En dus Eendagsbloem, de bloemen bloeien inderdaad maar één dag. Ook dit is weer zo'n heel ouderwetse plant. Heel sterk en zo langbloeiend dat je (als je van cottageplanten houdt) hem niet kunt missen in je tuin. En als ik schrijf langbloeiend, dan is het bij deze plant echt langbloeiend, hij bloeit van juni tot en met oktober. Ook kun je het blad van deze plant heel goed kunt gebruiken in bloemstukjes of gewoon in een boeketje bloemen die je hebt geplukt in je tuin. Een plant dus die het dubbel en dwars waard is om in je tuin te zetten.
Maandag 19 juni De Stokrozen staan dik in knop. Dat belooft voor 'straks', maanden lang, een zee aan bloemen. ik vind ze zo mooi. Jaren probeerde ik al Stokrozen in de tuin te zetten, maar iedere keer was er iets waardoor het niet door ging. Vaak ook (door omstandigheden) te laat met zaaien. Maar als je ze eenmaal hebt in je tuin, dan kun je jaren blijven genieten. De meeste Stokrozen die er nu staan hebben vorig jaar ook al gebloeid. Aan het eind van het seizoen heb ik de bloemstengel eruit geknipt en de rozet bleef staan. Die hebben de winter overleefd (wat ook mijn bedoeling was) en staan nu al flink in de knop. Er staan ook een paar nieuwe en ik ben zo benieuwd naar de kleur. Vorig jaar waren de meeste heel donkerrood. Heel mooi, maar het zou leuk zijn om ook een paar lichtere kleuren te hebben. ik wacht het maar af. Als ze weer net zo lang bloeien als vorig jaar dan kan ik (en de buren ook) er dit jaar weer lang van genieten. Ze hebben gebloeid tot de winter in viel. Ik zal goed zaad bewaren voor degene die ze ook graag in de tuin willen.
Maandag 19 juni De Duizendschoon die nu op verschillende plaatsen in de tuin bloeit, heb ik in verschillende kleuren. Er zijn een paar lichte gemengde kleuren, maar deze is donderroze en die vind ik ook erg mooi. Het zijn er nog te weinig om ze te plukken, eigenlijk zou ik dat het liefste doen.
Maandag 19 juni De gele Coreopsisplanten die ik wilde verplaatsen laat ik nu waarschijnlijk wel staan. Nu er meer bloemen met geel in de border tevoorschijn komen, o.a. de witte Margrieten met hun bekende gele hartje, komen de Coreopsisbloemen veel beter tot zijn recht. Ook is er in één van de zinken emmers een Coreopsisplant teruggekomen en wat meer naar achter in de border ook eentje. En dan de gele Puntwederik die helemaal links achteraan staat, die springt er door de hoogte en zijn kleur nu ook mooi uit. Het past nu veel meer bij elkaar.
Maandag 19 juni Eigenlijk is deze foto van al die verschillende bloemen te klein. Maar ik kan hem niet groter op deze weblog krijgen. Zelf vind ik hem een stuk mooier als hij net zo groot is als het computerscherm, maar goed, je kunt niet alles hebben. Er staan (zoals je het ziet op deze foto) wel heel erg veel bloemen door elkaar. Ik vind het wel erg druk zo, maar in de tuin komt het toch anders over dan op de foto.
Zondag 18 juni Vanmiddag heeft mijn dochter wat foto's gemaakt van de bloemen in de tuin. Zij krijgt, met name de close-ups, veel duidelijker op de foto. Mijn camera heeft dan wel kuren, maar bij de close-up foto's heeft het met mijn gezondheid te maken. Mijn zoon heeft een statief meegebracht en daar ga ik volgende week eens mee experimenteren. Dat zal zeker een heel verschil zijn en ik verheug me er al op. Maar de foto's die mijn dochter vanmiddag heeft gemaakt ben ik heel erg blij mee. Ik kan wel zeggen, ik wil per se alles zelf doen, maar als door omstandigheden het resultaat niet naar mijn zin wordt, moet een mens ook hulp kunnen aanvaarden. Tot nu toe zijn de foto's die op de weblog staan van mezelf, maar vanmiddag heb ik met veel plezier een heel stel foto's op de computer gezet die gemaakt zijn door mijn dochter. Ik kan weer een paar dagen vooruit. Daarna lekker oefenen met het statief, want het zelf doen is natuurlijk toch het leukste. Wat een verhaal over de foto's terwijl ik wilde schrijven over de close-up van de puntwederik, maar die staat er dus wel op. Zo'n eenvoudige bloem, maar zo mooi!
Zondag 18 juni De Borageplant bloeit en hij is zo mooi. Ik vind het zo'n aparte plant met zulke lieve bloempjes. De plant heeft zachte, een beetje harige bladeren en ook de bloemstelen zijn enigszins behaard. De bloempjes zijn klein in de kleuren blauw en roze. Je kunt de bloemetjes op salades gebruiken en ook opeten, maar ook de bladeren kun je fijn gesneden door salades doen. Het blad smaakt naar komkommer. Het aparte is natuurlijk als je bloempjes op je bord hebt liggen die ook nog eens eetbaar zijn. Maar het mooiste van deze plant vind ik dat hij zoveel aantrekkingskracht heeft op Hommels. Die zijn er gek op en van mij mogen ze dus komen. Ik zal proberen er foto's van te maken, die laat ik dan t.z.t. ook wel hierop zien.
Zaterdag 17 juni. Het is een prachtig dag vandaag. Nog best veel zon, niet te warm en niet al te veel wind. Een perfecte dag, althans voor mij en ik denk vele met mij. Met die hitte van vorige week komt er helemaal niets uit mijn handen. Wat ik de afgelopen week nog wel heb gedaan (buiten de tuin nat houden) is wat foto's maken. Deze foto heb ik ook gemaakt waarop je de begonia's ziet in een zinken bakje. Ik heb het bakje op de tuintafel gezet. De tafel staat onder het zonnenscherm, maar als ik één keertje plotseling wat langer van huis ben en het zonnenscherm niet naar beneden is, kunnen deze begonia's daar nog wel tegen. Ik heb ooit vlijtig liesjes op de tuintafel gehad, stond ook erg leuk. Maar na één warme dag wat later thuis komen, waren er geen vlijtig liesjes meer!
Vrijdag 16 juni De gele puntwederik is een heel ouderwetse plant en veel mensen willen hem niet meer in hun tuin hebben. Ik begrijp dat wel want het is een plant die zich in een vrij korte tijd flink uitbreidt in een tuin. Zelf vind ik het niet zo erg, want je kunt alles wat je te groot vindt er heel gemakkelijk uittrekken. Wat ik ook een voordeel vind is dat deze wederik het ook goed doet op een plaats waar weinig zon komt. Voor mij is dat een prettige bijkomstigheid, want ik heb 2 grote bomen in de tuin en daardoor niet zo heel veel ruimte waar het goed zonnig is. En wat ik er ook leuk van vind is dat de bloemen erg leuk staan in een gemengd boeketje bloemen uit de tuin.
Vrijdag 16 juni Ik heb maar één rode roos in de tuin. En die is eigenlijk niet eens van mezelf. Die heb ik vorig jaar na het overlijden van mijn moeder meegenomen uit haar tuintje. Hij zag er toen al heel slecht uit. Mijn moeder is ruim 90 jaar geworden en op die leeftijd is iets doen in de tuin meestal niet meer mogelijk. Toch heb ik hem meegenomen en bij mij op de etagière gezet in de carport. Er zat één knop in en na een paar weken bloeide er een mooie, rode roos. Dit jaar had ik gehoopt dat er meer knoppen in zouden komen, maar helaas. Dus moet ik tevreden zijn met alweer één roos. Volgend jaar zal ik de plant goed verpotten, weer snoeien en dan zien of hij meer rozen krijgt. Ik vind het nu een heel speciale roos.
Vrijdag 16 juni Vanmorgen heb ik mijn aardbeien "geoogst"!!! De helft was opgegeten door de vogels, de andere helft (zie foto) heb ik vlug even op de foto gezet, voordat ze van het bordje wegwaaide!!! Al zijn het er maar drie, leuk vind ik het wel. En de reacties van mensen (die toevallig aan de voordeur moesten zijn) was ook wel leuk!
Donderdag 15 juni Gisteravond heb ik weer een paar foto's gemaakt vanaf de bovenverdieping, je krijgt dan toch een ander zicht op de tuin. Ik heb me nu al voorgenomen om in de herfst een aantal dingen anders te doen. Ik wil wat meer vaste bloeiende planten kopen en daar wat grotere groepen van maken. Ik weet dat dit veel rustiger staat, daar was ik me al jarenlang van bewust. Maar ik vind zoveel soorten bloemen mooi, dat als ik iets zie wat ik nog niet heb in de tuin, het niet kan laten om het er ook bij te kopen. Ik merk dat het soms toch wat rommelig wordt. Het heeft ook te maken met wat er tegelijk bloeit met elkaar en dat is me nog niet gelukt om dat naar mijn zin te krijgen. In ieder geval haal ik zo gauw mogelijk de Coreopsis weg. Die staat daar niet goed. Die mag naar de linkerkant waar de Puntwederik (ook geel) goed in bloei staat.
Donderdag 15 juni Gisteren zag ik bij de supermarkt bij mij in de buurt Leeuwenbekjes staan. Ze stonden in een grote pot. En..... waar ik altijd naar (moet) kijken is de prijs, ze waren niet duur. Dus heb ik na even nadenken besloten om zo'n pot aan mezelf cadeau te geven. Mijn moeder zei altijd: 'van Johanne voor Johanne'! Ik heb ze nog niet kunnen planten, maar al wel een foto van gemaakt. Hopelijk komt de foto goed over, want het is weer zo'n heel lichtroze kleur waar mijn camera moeite mee heeft. Want ik zo fijn vind van leeuwenbekjes is dat je ze weer opnieuw kunt uitzaaien of dat ze dit al uit zichzelf doen. Hopelijk heb ik voorlopig veel plezier van deze bloemen.
Donderdag 15 juni Gisteravond na de regen snel nog even een foto gemaakt van de Queen Elisabeth. Het is een ouderwetse roos, maar dat vind ik vaak wel iets hebben. Hij is behoorlijk sterk, alleen vind ik dat er niet veel bloemen aan komen. Misschien staat hij/zij niet zijn/haar zin. Als het zo blijft volgend jaar een ander plekje proberen!
Woensdag 14 juni Het is wel veel Rozen wat de "klok slaat" in mijn weblog. Maar er bloeit zoveel en ze zijn zo mooi dat ik het jammer vind om er niet over te schrijven. Ik vind de roos ook een bloem waar je nooit genoeg van krijgt, maar dat is heel persoonlijk. Ik vind de knoppen al geweldig, je ziet dat de bloem er aan komt en iedere keer opnieuw is het spannend of de roos weer zo mooi zal zijn. En dan zie je de knop met de dag mooier en voller worden. Wat dat betreft is de natuur inderdaad prachtig. Op deze foto heb ik de Leonardo da Vinci roos dichtbij genomen. Het is een kom-vormige roos. Hij is, als hij een paar dagen bloeit, helemaal rond, je zou hem zo in een mooie kom kunnen leggen met wat water onderin. Wat de vorm van de roos betreft kun je dat nog beter zien aan de rechterkant van mijn weblog. Daar staan een aantal foto's van andere jaren. Op een van die foto's kun je duidelijk de ronde vorm zien van een close-up van deze roos.
Woensdag 14 juni Deze Hosta heb ik 3 jaar geleden gekregen als een klein stekje. Eigenlijk staat hij niet in goede aarde omdat daar voorheen grind heeft gelegen. Maar volgens mij heeft hij het ontzettend naar zijn zin. Hij groeit maar door en er zijn al 2 liefhebbers die in het najaar een stekje willen hebben. Dat kan ook wel, want hij wordt daar wel erg groot. Maar mooi is het wel, vooral die 2 kleuren. deze foto is gemaakt na regenbui(tje).
