Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
05-06-2006
Digitalis en Vrouwenmantel in muurtje.
2e Pinksterdag 5 juni Ik ben gek op Vingerhoedskruid. Mijn bedoeling is om de plantjes zoveel mogelijk te laten staan waar ze zich hebben uitgezaaid. Omdat ik het ook leuk vind om plantjes tussen kieren en gaten in muurtjes en stoepen te laten groeien, heb ik de Vingerhoedskruid op deze foto ook laten staan. Het is geen geweldige plaats, maar hij is wel als eerste gaan bloeien. Omdat hij weinig aarde heeft, blijft hij wel erg klein. Toch is het leuk dat er al een Vingerhoedskruid bloeit. Deze Vingerhoedskruid heeft op dat plekje gezelschap gekregen van een Vrouwenmantel.
2e Pinksterdag 5 juni Gisteren zag ik tussen verschillende andere bloemen, een bloeiende Nigella. Ik heb ze dit jaar niet gezaaid en vind het leuk dat er (in ieder geval eentje) zichzelf heeft uitgezaaid. Ik hoop dat er meer komen. Ik vind de Nigella erg leuk, maar heel moeilijk om een foto van te maken. Het is net of het tere van dat lichtblauwe niet wil 'vasthouden' op de foto! Maar dat zal zeker ook met mijn camera te maken hebben omdat die niet meer zo goed is. Evengoed zet ik de foto toch maar op mijn 'logje'. Uiteindelijk vind ik dat alles wat groeit en bloeit op de weblog mag.
1e Pinksterdag 4 juni Ik heb een paar Coreopsisplantjes gekocht. Vorig jaar heb ik van een mevrouw uit mijn buurt een paar stekjes van de Coreopsis gekregen en die hebben die zomer zo uitbundig gebloeid. Dat vond ik voor herhaling vatbaar. Ik had gehoopt ze over te houden van vorig jaar, want volgens mij is het een vaste plant. Maar in de border kan ik hem niet meer vinden. In één van zinken gieters lijkt er toch nog een plantje op te komen. Dat is nog even afwachten. Daarom toch maar een paar plantjes gekocht bij die kweker waar ik een tijdje geleden ben geweest. Ik heb jaren geen geel in de tuin willen hebben. Ik vond het zo'n kleur die er erg uitsprong en niet paste bij de andere kleuren van de bloemen. Maar de laatste jaren zet ik in de tuin wat ik op dat moment mooi en leuk vind. En vooral wat de tuin vrolijk maakt, sterk is en lang bloeit. Daar past de Coreopsis dus helemaal bij. Nog even dan begint de Puntwederik ook te bloeien. Ik zie al een beetje geel komen. Dan kan daar ook in een foto van in de weblog.
1e Pinksterdag 4 juni Nog een van de bloemen die ik zo leuk en vrolijk vind. De duizendschoon. De kleuren zijn mooi en de plant is heel sterk. En wat ik ook leuk vind is dat je hem goed kunt gebruiken als plukbloem. En hij heeft prachtige kleuren. Ik heb hem ook in het donkerrood in de tuin staan. Ik moet er alleen nog achter zien te komen of dit een echte vaste plant is of een tweejarige. Als dit zo is, zal ik goed zaad moeten strooien na de bloei. Ik zal hem goed in de gaten houden.
1e Pinksterdag 4 juni Als ik schrijf, beeld van Johanne, zal menig lezer denken dat ik dit beeld zelf heb gemaakt. Niet dus. Een paar jaar geleden vond ik dit beeld in een tuincentrum, beschadigd en flink afgeprijsd. Dat beeld deed mij iets. "Ze" had een katje op haar arm met een bakje melk/voer? En....een gehavende, voor een deel afgebroken voet. Omdat ik door allerlei omstandigheden ook slecht ter been ben, vond ik het wel iets hebben om dit beeld bij mij in mijn tuintje te zetten. En omdat we zoveel gemeen hebben, moeilijk lopen en het katje, heb ik haar "Johanne" genoemd. Hoe gek kan een mens zijn om een beeld naar zichzelf te noemen??? Maar ik vond het wel leuk, dus is dit voortaan Johanne 2 die gezelschap heeft van een klein beeldje wat ik ooit van een vriendin heb gekregen. En samen staan ze daar in weer in wind. Een paar keer is "Johanne 2" gevallen, haar hoofd eraf en weer gelijmd. Krakende wagens lopen het langst zullen we maar zeggen! En zo houdt ze het nog steeds vol in mijn tuintje in gezelschap van mijn Roos Gertrude Jekyll. Een van mijn lievelingsrozen.
Zaterdag 3 juni Al weken geniet ik van de bloemetjes van de Bieslook. Het is een leuke, ronde bol, waarschijnlijk wel bij iedereen bekend. Ik vind het leuk dat een plant waarvan je delen kunt eten, ook zulke leuke bloemen voortbrengt. Maar dat komt bij veel meer groenten en kruiden voor. Daarom zet ik gerust wat groentenplantjes tussen de bloemen in de tuin. Ik heb dit jaar een Tomaten- en een Borageplant gepoot . De bloemetjes van de Tomatenplant zijn niet zo spectaculair, maar de bloemen van de Borage (Komkommerkruid) zijn schitterend. Een heel mooie, felle kleur blauw en het leuke is dat ze ook eetbaar zijn. Wat ik ook zo mooi vind aan die plant is dat de Bijen en de Hommels er gek op zijn. Ik hoop dat hij goed aanslaat dit jaar. Zo gauw hij bloeit maak ik een foto.
Zaterdag 3 juni Vanmorgen zag ik dat de eerste Roos bloeit. Het is de Queen Elisabeth. Deze Roos bloeit meestal als één van de eerste Rozen. Heerlijk dat nu, buiten een deel van de vaste planten, ook een Roos bloeit. Als de Rozen gaan bloeien vind ik dat het echt zomer wordt. Officieel wat de kalender betreft nog niet, maar wat het weer betreft begint het er nu een beetje op te lijken. Er zijn mooie, zonnige dagen voorspeld en midden volgende week kan het rond de 20 graden worden. Misschien luidt deze Roos toch een beetje de zomer in.
Donderdag 2 juni De Violen staan er nog redelijk goed bij. Het valt me eigenlijk best mee. Als er erg veel zon heeft geschenen en het al weken warm is geweest doet dat ze geen goed. Maar zoveel regen, lage temperaturen en de uitgebloeide bloemen er te lang aan laten zitten is ook niet geweldig goed voor ze. Ondanks het natte en koude weer hebben ze de afgelopen tijd toch goed doorstaan. Ik koop de Violen meestal bij de Aldi als ze daar in de aanbieding zijn. Ze zijn daar niet duur en je hebt dan voor heel weinig geld de tuin weer wat vrolijker na de winter. Het fijnste is als de Violen ook nog geuren. Dat vind ik zo heerlijk. Ik noem het altijd: "ze ruiken naar vroeger"! Ik heb vroeg in de avond nog een paar foto's gemaakt (zonder geur). Dan kan ik in de winter nagenieten om me dan weer te kunnen verheugen op het vroege voorjaar met nieuwe Violen.
Donderdag 2 juni Links van de voordeur bij mijn huis heb ik sinds een paar jaar een bak van opgestapelde stenen. In die bak staan veel Rozenplanten. Allerlei verschillende Rozen o.a. de Winchstester Cathedral, een David Austin roos "Mary Rose", een Engelse Roos waarvan ik de naam kwijt ben en dan een paar Stokrozen. In het najaar van 2005 heb ik bij die rozen een "Clematis" geplant. De bedoeling was dat die door de roos zou klimmen. Nu blijkt de "Clematis" een Kamperfoelie te zijn. Ik stond wel even gek te kijken. Maar hij staat leuk en als de bloem van de Kamperfoelie bij de Roos net zo goed staat als nu de knop van de Kamperfoelie bij de Roos, dan mag hij blijven! Zo niet, dan krijgt hij in het najaar weer een ander plekje.
Woensdag 31 mei Gisteren voor de eerste keer wat bloempjes geplukt uit mijn tuintje. Het zijn er niet veel, maar omdat het bloemetjes zijn uit eigen tuin vind ik zo'n boeketje heel leuk. Er staan ook nog niet veel bloemen om te plukken, maar een paar verschillende bloemen en een paar takjes vrouwenmantel erbij maakt het toch een leuk geheel. Ik hoop dat iedereen die een tuin heeft veel bloemen kan plukken deze zomer. Morgen hoop ik Lavatera te kunnen zaaien. Ik ben het al zo lang van plan en steeds komt er iets tussen. Ook nog een keer papavers. Maar het is eind mei en lang koud geweest, volgens mij moet het nog wel kunnnen. Vorig jaar heb ik de lavatera zo laat gezaaid dat ik (een deel ook door de warme nazomer) eind oktober nog bloemen had staan. Ik vind ze prachtig.
Dinsdag 30 mei 22.15 uur Omdat ik gisteren de klimop heb gesnoeid en de engeltjes weer tevoorschijn kwamen, kwam er nog iets onder de klimop uit. Het is een vogelhuisje wat ik jaren geleden van iemand cadeau heb gekregen. De vogels willen er niet in, maar op zo'n grote muur met klimop staat het wel leuk.
Dinsdag 30 mei Ondanks de buien hebben we toch een redelijke dag gehad vandaag. De zon heeft zich van zijn goede kant laten zien. Je merkt, ondanks de vele regen en weinig zon de laatste weken, dat de knoppen langzaam groter worden. Ik zie het aan de Clematis en zeker ook aan de rozen. De stamroos Leonardo da Vinci heeft al flinke knoppen. Het zal niet meer lang duren voordat de eerste roos bloeit. De roos Winchester Cathedral, die aan de voorkant staat, heeft wel veel knoppen. Maar die knoppen zijn nog erg klein. Een heel verschil met vorig jaar. Vandaag is het een jaar geleden dat mijn moeder stierf. Een paar dagen voordat zij stierf heb ik de eerste rozen van de Winchester Cathedral voor haar geplukt, met wat klimop een klein boeketje van gemaakt en bij haar neer gezet. Ik weet dat mijn moeder de rozen nog heel bewust heeft gezien en er erg blij mee was. Ik zal denk ik mijn hele leven, als de Winchester Cathedral bloeit, aan deze dagen denken.
Nu heb ik van Gerda 2 namen gekregen van de Geraniums en nu weet ik weer niet zeker welke - wie - is. Ik heb de indruk dat ik deze 2 toch weer door elkaar heb 'gegooid'. Maar hoe ze ook heten, het zijn (vind ik) prachtige en dankbare bloemen. Ik ga de komende tijd nog eens zoeken of ik nog wat meer soorten kan vinden. Dat zal best lukken, maar ik wil het liefst soorten die lang bloeien en sterk zijn. Als dat gelukt is zien jullie dat zeker wel t.z.t.
Maandag 29 mei Bij mijn rondje door de tuin zag ik dat de vrouwenmantel ook al wat bloemen heeft. Nog niet zo hoog, maar dat hoeft ook niet. Ook dit is een van de planten die ik erg mooi vind. Alles aan die plant is mooi, behalve als hij bijna is uitgebloeid, maar een paar jaar geleden heb ik van een schoonzus geleerd dat je ze flink kunt terug snoeien. De eerste keer dacht ik dat ik niets over zou houden. Maar na even komen er weer jonge bladeren en na een paar weken heb je weer een schitterende plant. Ik meen dat ik dit in de afgelopen dagen ook op een weblog heb gelezen. Dat verjongen maakt de planten inderdaad een stuk mooier en het staat ook veel verzorgder in de tuin.
Op deze foto staan mijn engeltjes die ik jaren geleden al heb opgehangen. Ik was erg benieuwd of ze bestand zouden zijn tegen de vorst maar dat is in al die jaren gelukkig goed gegaan. Ze hangen aan een grijze betonnen schutting. Een lelijke schutting vind ik, hij stond er al toen ik hier kwam wonen. Maar omdat vrij zitten in de tuin ook wel heel erg fijn is, heb ik de schuttingen toch maar laten staan en zo snel mogelijk laten begroeien. Met klimop lukt dat wel!!! Maar vandaag ben ik wel flink gaan snoeien. Ik kon mijn engeltjes helemaal niet meer zien. Ik heb de indruk dat ik iets teveel heb weggehaald. Dan ben ik er wel een tijdje vanaf wat dit stukje muur betreft.
Wat fijn dat het vandaag weer droog was. Ik heb gisteren niets kunnen doen en nu er zo weinig droge dagen zijn, wil ik als het redelijk goed weer is eigenlijk meteen naar buiten. Vandaag eerst een rondje door de tuin. Heerlijk op m'n gemak even stil staan bij allerlei planten, wat wegplukken wat verdord is of uitgebloeid en genieten. De bloesem van de braam is weer prachtig. Ik vind die ieder jaar zo mooi. Ik moet de takken nog wel wat opbinden, anders gaat de hond straks de bramen op eten. Ze stond vorig jaar ook met haar neus er bovenop als ik aan het plukken was. De Akeleien hebben hun mooiste tijd gehad, maar er komen genoeg andere planten aan. Zoals ik gisteren al schreef staan de Geraniums er heel mooi bij en de Digitalis (vingerhoedskruid) heeft flinke knoppen. Ook de stokrozen staan er goed bij. Ze zijn vroeger dan vorig jaar maar dat komt w.s. omdat ze vorig jaar nieuw waren en nu al een flinke plant. Ik heb bij de viooltjes de uitgebloeide bloemen weggehaald. Die hebben ook het mooiste wel gehad en omdat het zo lang slecht weer is "geweest" heb ik het ook niet bijgehouden om de uitgebloeide bloemen weg te halen. Dus vandaag maar flink geplukt en daar knappen ze dan wel weer wat van op. Ik laat ze nog wel een poosje staan, als het straks wat warmer wordt komen ze misschien nog bij.
Zondag 28 mei 12.40 uur Nog een stukje tuin om te laten zien. Dit is het middengedeelte waarop ik kijk als ik in huis voor het raam zit. Ik heb een jaar geleden mijn eetkamertafel voor het raam laten zetten en dat is een schot in de roos. Dat ik daar toch nooit eerder aan heb gedacht. Ik zit bijna de hele dag aan die grote tafel omdat ik veel bezig ben met allerlei kleine dingen. Buiten de tuin (mijn grootste passie) lees ik ook graag, kijk graag in mooie tijdschriften en ook maak ik kaarten. Dat doe ik het liefst, van al gebruikt materiaal. Goed voor het milieu dat hergebruik en ook leuk voor de portemonnee. Het is dus heel leuk om veel voor het raam te zitten. Daardoor zie ik veel in de tuin en ook in de winter als er veel meer vogels zijn, kan ik er goed van genieten. Het muurtje waarin ik een paar stukjes eerder over schreef begint al wat te begroeien. Dat is ook mijn bedoeling, er mogen aan alle kanten plantjes uitkomen. Wordt het echt te gek dan is het zo weg gehaald. Op het terras laat ik zoveel mogelijk zaailingen staan. Voor dat telt hetzelfde, wordt het echt te gek dan haal ik ze wel weg. Op dit moment komen er aan alle kanten papaverplanten te voorschijn. Lijkt me geweldig als ze straks gaan bloeien.
Zondag 28 mei 15.50 uur Zou ik bijna zijn vergeten om een foto te plaatsen van de Lelietjes der Dalen. Dat is wel de "chique" naam. In de volksmond worden ze 'gewoon' Lelietjes van Dalen genoemd. Maar wat zijn ze mooi en ruiken ze heerlijk. Ze zijn nu al bijna uitgebloeid. Gelukkig dat ik foto's heb van heel veel bloemen. Ik dacht er aan, omdat ik op de weblog van Marilou de naam 'Meiklokjes' zag staan bij haar foto van de lelietjes. Ik vind het leuk dat de bewoners van België een andere naam hebben voor de Lelietjes der Dalen, dan wij in Nederland. En dankzij Marilou denk ik nu aan mijn Lelietjes der Dalen.
Zaterdag 27 mei 17.50 uur Ik merk dat het nog steeds wennen is aan de weblog. De weblog gaf aan dat deze foto was geplaatst, maar ik kon hem op de weblog zelf niet vinden. Nu keek ik 5 minuten later en toen stond hij er toch. Ik wilde proberen deze foto ook te plaatsen omdat ik dacht dat deze iets scherper was als de foto van de bloem hierboven. Achteraf is dat niet zo, maar nu hij er staat, laat ik hem maar mooi staan! Het aparte van deze beide foto's (zie volgend bericht) is dat het 2 verschillende bloemen zijn en dus ook 2 verschillende planten. Voor het oog vind ik ze bijna hetzelfde. Deze Geranium heeft heel smal blad en een iets lichter bloempje. (dat is op de foto niet zo heel goed te zien) De Geranium hierboven heeft breder blad met verschillende punten. Het zou leuk zijn als iemand deze bloemen herkend en mij de naam zou kunnen doorgeven. Alvast bedankt!
Zaterdag 27 mei 16.30 uur Ondanks alle regen bloeien er al 3 soorten Geraniums in de tuin. Het is zo'n dankbare plant, groeit heel gemakkelijk en altijd mooie kleuren. De eerst die ging bloeien was een Geranium met een heel klein bloempje dat donkerrood was. het leek net een heel klein viooltje. Het nadeel van die heel kleine bloempjes vind ik wel dat de bloemen zelf niet zo opvallen. Maar dat maakte de kleur weer goed, die was heel mooi. Vlak na de donkerrode begon de paars/blauwe te bloeien en een lichtpaarse. Beide bloeien nog en dat maakt de tuin, samen met de Cosmea's, de Akeleien en nog een paar late Vergeetmijnietjes toch heel vrolijk.
Wat ik jammer vind is dat ik de namen niet heb onthouden van de Geraniums, maar ik kom er beslist wel een keertje achter.