Voor degene die regelmatig mee leest over mijn "Paradijsje" lijkt het mij wel leuk als ik even laat weten wie ik ben.
Mijn naam is Johanne. Ik woon in Nederland, samen met mijn hondje Yke (een border terrier) en mijn rode kater, Gerritje genaamd. Ik ben 59 jaar en één van mijn hobby's is het zien en genieten van alles wat groeit en bloeit.
Al een paar jaar hou ik op de computer een dagboek bij over mijn tuinbelevenissen.Dat doe ik in Word, dus niemand kan meelezen. Ik vind het erg leuk om te doen, ook heel leuk om er foto's bij te 'plakken' die gemaakt zijn van de bloemen en de planten uit mijn tuintje. Wat ik ook fijn vind is dat ik in het rustige winterseizoen alles nog eens op m'n gemak kan nalezen, maar ook weer opnieuw genieten en plannen kan maken voor het volgende voorjaar en de zomer.
Ik ben nu met deze weblog begonnen omdat je op deze manier met mensen, die ook deze passie hebben voor bloemen en planten, wat ideetjes kunt uit wisselen, het plezier kunt delen en samen kunt genieten van alles wat de natuur ons te bieden heeft.
Daarom hoop ik voor degene, die regelmatig een "wandeling" komt maken in mijn tuin, dat zij met net zo veel plezier dit alles zullen lezen en mee genieten, als ik al jaren doe met mijn eerdere tuindagboeken.
Wie op- of aanmerkingen heeft of vragen, ik hoop het van jullie te horen. Mijn e-mailadres staat in de kolom hieronder en in de rechterkolom.
Hartelijke groet, Johanne
E-mail aan Johanne.
Als je een e-mail naar mij wilt sturen,
klik op onderstaande knop.Je krijgt
altijd antwoord.
Hartelijk dank!
Johanne
Nadat ik een groot deel van de zomer van 2003 de vijver dagelijks moest bijvullen, omdat er een lek in zat, heb ik besloten om de vijver weg te doen. Ik vond het heel erg jammer, maar het kon niet anders. In het stukje van zaterdag 27 mei 2006 heb ik ook nog iets geschreven over de vijver. Mijn kinderen, die toen nog maar 12 en 14 jaar waren, hebben alles zelf gedaan. Een tekening gemaakt hoe het moest worden. Ook het gat voor de vijver zelf helemaal uitgegraven. Van een deel van die aarde hebben zij een verhoging gemaakt en dat beplant. Daar na het gat voor de vijver bekleed met oude kleden en doeken en toen het vijverfolie erin gelegd. Toen kon het leuke werk beginnen. Van een vriendin kreeg ik o.a. een stek van haar witte waterlelie die jaren heeft gebloeid met schitterende bloemen. Ieder jaar kwamen er meer waterlelies bij. De vijver heeft ruim 16 jaar goede diensten bewezen en we zijn er al die tijd heel blij mee geweest.We hebben er intens van genoten. Toen ik de beslissing had genomen dat het echt niet meer kon met de vijver heb ik mij maar verzoend met het idee om nu een andere "droom" te verwezenlijken op die plaats (een zonnig gedeelte van de tuin) Een "Paradijsje" te maken waarin plaats zou zijn voor heel veel bloeiende planten en ruimte om bloemen te zaaien. Met veel hulp en na veel 'rommel' is het gelukt.
Hieronder een klein overzicht met wat foto's hoe dit tot stand kwam.
De foto's die hieronder staan zijn van verschillende jaren.
Mijn tuintje is mijn "passie".
Heel eenvoudig, maar wat is het fijn om daarvan te kunnen genieten. Wie wil kan even komen kijken en meegenieten.
Hartelijk welkom!
07-06-2006
Geranium (Ooievaarsbek) met Bij
Woensdag 7 juni Wat is het toch mooi om te bekijken hoe Bijen en Hommels op bloemen afkomen. Steeds van bloem naar bloem vliegen, even weg gaan en dan weer terugkomen. Mijn camera laat dit soort beelden (close-up's) niet meer goed opnemen, maar als ik zoiets zie in de tuin kan ik het toch niet laten om weer een paar foto's te maken en het gewoon te proberen. Deze foto ben ik ook niet tevreden over, maar ik zet hem toch op het blog. Uiteindelijk is deze weblog geen wedstrijd maar om vast te leggen wat er allemaal leeft en gebeurt in mijn tuintje.
Woensdag 7 juni Dit is het laatste boeketje geurende Viooltjes. Ik heb het weer bij het portret van mijn moeder gezet. Ik vind het altijd jammer als de Violentijd voorbij is, maar je kunt niet alles hebben. Het leuke van 4 seizoenen is ook wel dat ieder jaargetijde veel verschillende bloemen heeft en dat heeft zeker ook zijn charmes.
Dinsdag 6 juni Het is ongeveer een dag of tien geleden nadat ik die kleine appeltjes ontdekte. Nu begint het echt op een appeltje (zeer klein) te lijken. Vooral omdat het dit jaar voor het eerst is dat dit boompje vruchten draagt is iedere verandering voor mij helemaal geweldig. Ik ben benieuwd hoe ze er uit zien als we 3 maanden verder zijn.
Dinsdag 6 juni Ook de eerste Campanula heeft zijn bloemen laten zien. Nog heel voorzichtig, een paar bloemen, maar het begin is er. Er staan er meer dan vorig jaar en daar ben ik blij mee. Ook dit vind ik een leuke bloem, hij neemt zo weinig ruimte in beslag en kan overal tussendoor groeien. Ik vind eigenlijk dat hij nooit verkeerd staat. Dus laat de rest maar komen.
Dinsdag 6 juni Je moet er van houden! Zelf vind ik het heel erg leuk om gebruiksvoorwerpen van vroeger in mijn tuin opnieuw te gebruiken. Zo heb ik verschillende melkkokers gevuld met allerlei planten. Daar staat de zinken gieter van mijn vader bij en een heel oude vuilnisemmer waar de Lavendel in staat. In deze oude pan zit Vrouwenmantel. De plant heeft het er kennelijk goed naar de zin, er begint zelfs al een heel klein stekje via de gaatjes (stoompan) naar buiten te groeien.
2e Pinksterdag 5 juni Het is toch een wonderlijke bloem, de Vingerhoedskruid. Hij doet mij altijd denken aan elfjes die verstoppertje spelen in de bloemen. Ik hoop binnenkort weer een foto te kunnen maken van een Hommel of een Bij in één van de bloemetjes.
2e Pinksterdag 5 juni Op de buitentafel in de achtertuin staat een klein zinken gietertje met witte Viooltjes. De Viooltjes hebben lang gebloeid en hebben nu hun mooiste tijd wel gehad. Ik knip vandaag de laatste viooltjes af en zet die in een vaasje bij de foto van mijn moeder. Zij hield ook zo van witte Viooltjes. En de toegift van deze Viooltjes is dat ook zij een heerlijke geur hebben. Daarna ga ik het zinken gietertje vullen met blauwe Lobelia of roze Begonia's. Deze beide soorten staan nog in de carport te wachten om ergens in geplant te worden.
2e Pinksterdag 5 juni Ik ben gek op Vingerhoedskruid. Mijn bedoeling is om de plantjes zoveel mogelijk te laten staan waar ze zich hebben uitgezaaid. Omdat ik het ook leuk vind om plantjes tussen kieren en gaten in muurtjes en stoepen te laten groeien, heb ik de Vingerhoedskruid op deze foto ook laten staan. Het is geen geweldige plaats, maar hij is wel als eerste gaan bloeien. Omdat hij weinig aarde heeft, blijft hij wel erg klein. Toch is het leuk dat er al een Vingerhoedskruid bloeit. Deze Vingerhoedskruid heeft op dat plekje gezelschap gekregen van een Vrouwenmantel.
2e Pinksterdag 5 juni Gisteren zag ik tussen verschillende andere bloemen, een bloeiende Nigella. Ik heb ze dit jaar niet gezaaid en vind het leuk dat er (in ieder geval eentje) zichzelf heeft uitgezaaid. Ik hoop dat er meer komen. Ik vind de Nigella erg leuk, maar heel moeilijk om een foto van te maken. Het is net of het tere van dat lichtblauwe niet wil 'vasthouden' op de foto! Maar dat zal zeker ook met mijn camera te maken hebben omdat die niet meer zo goed is. Evengoed zet ik de foto toch maar op mijn 'logje'. Uiteindelijk vind ik dat alles wat groeit en bloeit op de weblog mag.
1e Pinksterdag 4 juni Ik heb een paar Coreopsisplantjes gekocht. Vorig jaar heb ik van een mevrouw uit mijn buurt een paar stekjes van de Coreopsis gekregen en die hebben die zomer zo uitbundig gebloeid. Dat vond ik voor herhaling vatbaar. Ik had gehoopt ze over te houden van vorig jaar, want volgens mij is het een vaste plant. Maar in de border kan ik hem niet meer vinden. In één van zinken gieters lijkt er toch nog een plantje op te komen. Dat is nog even afwachten. Daarom toch maar een paar plantjes gekocht bij die kweker waar ik een tijdje geleden ben geweest. Ik heb jaren geen geel in de tuin willen hebben. Ik vond het zo'n kleur die er erg uitsprong en niet paste bij de andere kleuren van de bloemen. Maar de laatste jaren zet ik in de tuin wat ik op dat moment mooi en leuk vind. En vooral wat de tuin vrolijk maakt, sterk is en lang bloeit. Daar past de Coreopsis dus helemaal bij. Nog even dan begint de Puntwederik ook te bloeien. Ik zie al een beetje geel komen. Dan kan daar ook in een foto van in de weblog.
1e Pinksterdag 4 juni Nog een van de bloemen die ik zo leuk en vrolijk vind. De duizendschoon. De kleuren zijn mooi en de plant is heel sterk. En wat ik ook leuk vind is dat je hem goed kunt gebruiken als plukbloem. En hij heeft prachtige kleuren. Ik heb hem ook in het donkerrood in de tuin staan. Ik moet er alleen nog achter zien te komen of dit een echte vaste plant is of een tweejarige. Als dit zo is, zal ik goed zaad moeten strooien na de bloei. Ik zal hem goed in de gaten houden.
1e Pinksterdag 4 juni Als ik schrijf, beeld van Johanne, zal menig lezer denken dat ik dit beeld zelf heb gemaakt. Niet dus. Een paar jaar geleden vond ik dit beeld in een tuincentrum, beschadigd en flink afgeprijsd. Dat beeld deed mij iets. "Ze" had een katje op haar arm met een bakje melk/voer? En....een gehavende, voor een deel afgebroken voet. Omdat ik door allerlei omstandigheden ook slecht ter been ben, vond ik het wel iets hebben om dit beeld bij mij in mijn tuintje te zetten. En omdat we zoveel gemeen hebben, moeilijk lopen en het katje, heb ik haar "Johanne" genoemd. Hoe gek kan een mens zijn om een beeld naar zichzelf te noemen??? Maar ik vond het wel leuk, dus is dit voortaan Johanne 2 die gezelschap heeft van een klein beeldje wat ik ooit van een vriendin heb gekregen. En samen staan ze daar in weer in wind. Een paar keer is "Johanne 2" gevallen, haar hoofd eraf en weer gelijmd. Krakende wagens lopen het langst zullen we maar zeggen! En zo houdt ze het nog steeds vol in mijn tuintje in gezelschap van mijn Roos Gertrude Jekyll. Een van mijn lievelingsrozen.
Zaterdag 3 juni Al weken geniet ik van de bloemetjes van de Bieslook. Het is een leuke, ronde bol, waarschijnlijk wel bij iedereen bekend. Ik vind het leuk dat een plant waarvan je delen kunt eten, ook zulke leuke bloemen voortbrengt. Maar dat komt bij veel meer groenten en kruiden voor. Daarom zet ik gerust wat groentenplantjes tussen de bloemen in de tuin. Ik heb dit jaar een Tomaten- en een Borageplant gepoot . De bloemetjes van de Tomatenplant zijn niet zo spectaculair, maar de bloemen van de Borage (Komkommerkruid) zijn schitterend. Een heel mooie, felle kleur blauw en het leuke is dat ze ook eetbaar zijn. Wat ik ook zo mooi vind aan die plant is dat de Bijen en de Hommels er gek op zijn. Ik hoop dat hij goed aanslaat dit jaar. Zo gauw hij bloeit maak ik een foto.
Zaterdag 3 juni Vanmorgen zag ik dat de eerste Roos bloeit. Het is de Queen Elisabeth. Deze Roos bloeit meestal als één van de eerste Rozen. Heerlijk dat nu, buiten een deel van de vaste planten, ook een Roos bloeit. Als de Rozen gaan bloeien vind ik dat het echt zomer wordt. Officieel wat de kalender betreft nog niet, maar wat het weer betreft begint het er nu een beetje op te lijken. Er zijn mooie, zonnige dagen voorspeld en midden volgende week kan het rond de 20 graden worden. Misschien luidt deze Roos toch een beetje de zomer in.
Donderdag 2 juni De Violen staan er nog redelijk goed bij. Het valt me eigenlijk best mee. Als er erg veel zon heeft geschenen en het al weken warm is geweest doet dat ze geen goed. Maar zoveel regen, lage temperaturen en de uitgebloeide bloemen er te lang aan laten zitten is ook niet geweldig goed voor ze. Ondanks het natte en koude weer hebben ze de afgelopen tijd toch goed doorstaan. Ik koop de Violen meestal bij de Aldi als ze daar in de aanbieding zijn. Ze zijn daar niet duur en je hebt dan voor heel weinig geld de tuin weer wat vrolijker na de winter. Het fijnste is als de Violen ook nog geuren. Dat vind ik zo heerlijk. Ik noem het altijd: "ze ruiken naar vroeger"! Ik heb vroeg in de avond nog een paar foto's gemaakt (zonder geur). Dan kan ik in de winter nagenieten om me dan weer te kunnen verheugen op het vroege voorjaar met nieuwe Violen.
Donderdag 2 juni Links van de voordeur bij mijn huis heb ik sinds een paar jaar een bak van opgestapelde stenen. In die bak staan veel Rozenplanten. Allerlei verschillende Rozen o.a. de Winchstester Cathedral, een David Austin roos "Mary Rose", een Engelse Roos waarvan ik de naam kwijt ben en dan een paar Stokrozen. In het najaar van 2005 heb ik bij die rozen een "Clematis" geplant. De bedoeling was dat die door de roos zou klimmen. Nu blijkt de "Clematis" een Kamperfoelie te zijn. Ik stond wel even gek te kijken. Maar hij staat leuk en als de bloem van de Kamperfoelie bij de Roos net zo goed staat als nu de knop van de Kamperfoelie bij de Roos, dan mag hij blijven! Zo niet, dan krijgt hij in het najaar weer een ander plekje.
Woensdag 31 mei Gisteren voor de eerste keer wat bloempjes geplukt uit mijn tuintje. Het zijn er niet veel, maar omdat het bloemetjes zijn uit eigen tuin vind ik zo'n boeketje heel leuk. Er staan ook nog niet veel bloemen om te plukken, maar een paar verschillende bloemen en een paar takjes vrouwenmantel erbij maakt het toch een leuk geheel. Ik hoop dat iedereen die een tuin heeft veel bloemen kan plukken deze zomer. Morgen hoop ik Lavatera te kunnen zaaien. Ik ben het al zo lang van plan en steeds komt er iets tussen. Ook nog een keer papavers. Maar het is eind mei en lang koud geweest, volgens mij moet het nog wel kunnnen. Vorig jaar heb ik de lavatera zo laat gezaaid dat ik (een deel ook door de warme nazomer) eind oktober nog bloemen had staan. Ik vind ze prachtig.
Dinsdag 30 mei 22.15 uur Omdat ik gisteren de klimop heb gesnoeid en de engeltjes weer tevoorschijn kwamen, kwam er nog iets onder de klimop uit. Het is een vogelhuisje wat ik jaren geleden van iemand cadeau heb gekregen. De vogels willen er niet in, maar op zo'n grote muur met klimop staat het wel leuk.
Dinsdag 30 mei Ondanks de buien hebben we toch een redelijke dag gehad vandaag. De zon heeft zich van zijn goede kant laten zien. Je merkt, ondanks de vele regen en weinig zon de laatste weken, dat de knoppen langzaam groter worden. Ik zie het aan de Clematis en zeker ook aan de rozen. De stamroos Leonardo da Vinci heeft al flinke knoppen. Het zal niet meer lang duren voordat de eerste roos bloeit. De roos Winchester Cathedral, die aan de voorkant staat, heeft wel veel knoppen. Maar die knoppen zijn nog erg klein. Een heel verschil met vorig jaar. Vandaag is het een jaar geleden dat mijn moeder stierf. Een paar dagen voordat zij stierf heb ik de eerste rozen van de Winchester Cathedral voor haar geplukt, met wat klimop een klein boeketje van gemaakt en bij haar neer gezet. Ik weet dat mijn moeder de rozen nog heel bewust heeft gezien en er erg blij mee was. Ik zal denk ik mijn hele leven, als de Winchester Cathedral bloeit, aan deze dagen denken.
Nu heb ik van Gerda 2 namen gekregen van de Geraniums en nu weet ik weer niet zeker welke - wie - is. Ik heb de indruk dat ik deze 2 toch weer door elkaar heb 'gegooid'. Maar hoe ze ook heten, het zijn (vind ik) prachtige en dankbare bloemen. Ik ga de komende tijd nog eens zoeken of ik nog wat meer soorten kan vinden. Dat zal best lukken, maar ik wil het liefst soorten die lang bloeien en sterk zijn. Als dat gelukt is zien jullie dat zeker wel t.z.t.
