Zoals afgesproken in het vorige deel ga ik nog iets meer uitleg geven over het schilderen van de verschillende knuffels. Door het feit dat ik werkte aan de hand van een foto waar alleen het portret van Eliona te zien was moest ik nog wat anders verzinnen om dit kinderportret aantrekkelijk te maken. Ik weet dat er veel portretten van kinderen geschilderd worden door alleen maar het hoofd met een stukje van het lichaam weer te geven maar dat vind ik voor een kinderportret niet goed genoeg. Ik zelf ben van oordeel dat men een kinderportret iets speelser moet maken. Het portret moet iets van het kind weergeven en in dit geval wist ik van de moeder dat Eliona heel veel knuffels had en die allemaal een naam gaf. Daarom heb ik gezocht om een aantal van haar knuffels te vereeuwigen tezamen met haar zelf. En ik heb kunnen ervaren dat zij zeer blij was met het feit dat haar knuffels geschilderd waren en dat deze knuffels voor haar nog belangrijker waren dan haar portret.
Je zal van mij dan ook niet snel een portret te zien krijgen waar alleen maar de persoon op te zien is. Meestal probeer ik wat extras aan het portret toe te voegen. Iets wat kenmerkend is voor die persoon, dat kan een hobby zijn, maar ook iets uit zijn/haar beroepsleven of om een sportieve prestatie.
Nu terug naar het portret van Eliona. Je kan hier zien op de foto dat ik een aantal knuffels verder uitgewerkt heb. Je kan goed zien dat er bv een knuffel bijzit die een sjaal omheeft met de kleuren rood wit groen. Wel deze knuffel doet dienst als de mascotte van de Bilzerse voetbalploeg. De voetbalploeg heeft de kleuren van rood/groen/wit en de sjaal van het knuffeltje heeft dus deze kleuren net zoals de hevigste supporters ook zon sjaal hebben. Als je dan weet dat zij deze knuffel van haar overleden grootvader heeft gekregen, dan kan je wel denken dat dit een zeer grote waarde heeft voor haar. En op deze manier kan ik iets schilderen dat altijd van grote waarde zal blijven voor de geportretteerde persoon. Ook later zal het schilderij nog altijd een bepaalde waarde hebben enerzijds door het portret zelf maar anderzijds door de verschillende knuffels die allemaal een aparte plaats en waarde voor haar hebben.
Over het schilderen van deze knuffels kan ik kort zijn want het weergeven van de verschillende materialen is een werkwijze naar eigen gevoel. In de eerste plaats dien je goed rekening te houden met de vorm van de knuffels zelf en natuurlijk moet je goed de verschillende schaduwen weergeven, waardoor het geheel zijn tweedimensionaliteit krijgt. De materialen moet je proberen na te bootsen door in dit geval ofwel streepjes of krulletjes te zetten.
Bij de volgende bespreking zal ik een overzicht geven van het geheel en beginnen met de uitleg over achtergrond en zitvlak van de knuffels.
foto 13
06-02-2011 om 00:00
geschreven door priet 
Categorie:Opbouw van een schilderij
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Vandaag zoals afgesproken, na een wereldkampioenschap veldrijden in Koksijde, dat volledig gedomineerd werd door de Belgen die de zeven eerste plaatsen bezetten en waar Niels Albert wereldkampioen is geworden na een geweldige demonstratie hoe je door los zand moet rijden, kom ik weer met een nieuw stukje over dit voor mij moeilijke portret. Moeilijk is het wel geweest om met dit portret op gang te komen maar nu gaat alles iets beter. Het is nog niet zoals het zou moeten gaan maar ik denk dat ik momenteel op de goede weg ben. 
Eindelijk komt er weer iets op mijn blog. Maar het is niet dat ik niet wil schrijven maar eerder dat er lichamelijke beperkingen zijn. Het kan nu weer en dan schrijven we ook weer iets nieuws.
Vandaag ga ik iets zeggen over het laatste stuk van dit schilderij; Als je op de foto kijkt dan zie je dat alles op het schilderij klaar is. Het portret is bijzonder geslaagd vind ikzelf en dat kan je ook zien aan de bijgeplaatste foto.
Ik ga vandaag het laatste stukje schrijven voor dat ik de afwerking ga beginnen. het is belangrijk dat je nog eenmaal kunt zien wat er gewijzigd is aan de vorige fase waardoor je ook weer beter kunt zien wat de eindafwerking in werkelijkheid inhoudt.
Als je naar de ondergrond kijkt dan zie je dat ik een aantal dingen gedaan heb die het geheel toch weer beter doen uitkomen.
Soms zijn er van die momenten waar je dadelijk denkt dat is het en bij het opnieuw bekijken van het portret dacht ik dat ik misschien op deze manier een oplossing kon vinden voor deze ondergrond.
Door de ondergrond nat te maken en daarna met heel fijne pastelkorrels te bewerken kreeg ik een ondergrond die heel goed paste bij het portret. Het is wel nog wat zoeken geweest naar de juiste kleuren maar na een aantal pogingen ben ik er achter gekomen dat er een manier is om een gestructureerde ondergrond te krijgen. Meestal lukt dit niet zo goed maar nu kwam dit allemaal zeer goed voor elkaar alleen moet je ervoor zorgen dat de ondergrond niet te nat is. Want als hij te nat is dan gaan de pastelkorrels helemaal uit elkaar lopen. Wanneer de ondergrond te droog is dan gaan de pastelkorrels niet plakken aan het papier en dan heb je geen stucteer. Dus is het veel oefenen om zulk een oppervlak op deze manier te bewerken.
Zelf vind ik dit zeer goed gelukt en wanneer ik volgende keer de afwerking beschrijf dan zul je merken dat alles heel goed bij elkaar past. 
Vandaag ga ik verder met de uitleg hoe de afwerking van het portret van Eleonora tot stand is gekomen. Als je op de foto kijkt dan zie je dat ik aan het werk ben geweest om de onderkant van het schilderij beginnen te maken.
Ik heb een oplossing gevonden om alles wat aanvaardbaar te maken. Ik ga een soort deken of iets dergelijks maken waar zowel de knuffels als ook de ondergrond waar Eleonora op steunt. Je moet er altijd rekening mee houden dat de ondergrond ook aanvaardbaar is in het geheel.
Ik heb in de eerste plaats een lichte kleur gezet hierdoor kan ik nog alle kanten op wat de kleur betreft. de vorm ligt op dit moment vast. Op dit moment zie toch ook al dat ik een aantal plooien heb aangegeven, maar ook dit is een voorlopige invulling;
Ook wil ik de aandacht nog even verleggen naar de achtergrond. Hier zie je heel goed dat ik de kleuren meer diepte heb gegeven waardoor de lichtbron die op de achtergrond een mooie kleur legt veel beter tot zijn recht komt. Het hele schilderij gaat er van gloeien zou ik zeggen. Dit komt enkel door de donkerste kleuren te verdiepen en daardoor het contrast tussen licht en donker te vergroten. hierdoor gaat de lichtvlek werkelijk als een lichtvlek functioneren.Ik ga stoppen voor vandaag maar ik hoop snel terug te komen met de afwerking van het schilderij.
