Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Ik ben een man en woon in Bilzen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen en Tuinieren.
In tekenen en schilderen kan ik mijn passie voor al het mooie kwijt. Mijn kleinkinderen Pieter en Lena zijn mijn oogappels. Tevens ben ik voorzitter van de Kunstkring Alkanna. Mijn specialisatie inzake schilderen is portret, dierenportret & architectuur
Genieten en laten genieten van Kunst Mensen laten genieten van Kunst en iets mogen meegeven over mezelf, mijn hobby en mijn passie is het mooiste dat er bestaat.
02-10-2005
Enkele aquarellen
In de volgende paar dagen wil ik enkele aqua's tonen die ik gemaakt heb voor op de kamer van mijn kleinzoontje Pieter. Het zijn natuurlijk geen grote kunstwerken maar ze zijn interessant om mij op een speelse manier terug een klein beetje te oefenen in aquarelle techniek. Een techniek die ik redelijk veel gedaan heb maar de laatste tien jaren minder aan bod is gekomen door het pastelleren. Ook geeft het de nodige afleiding voor de momenten van pijn die ik de laatste tijd heb. Soms vraag ik me af of ik nog wel kan blijven schilderen omdat mijn rechterhand door de reuma niet altijd even gehoorzaam mijn bevelen opvolgt. Maar en dat is belangrijk deze aquarelletjes vervullen hun rol in een kinderkamer. Ik kan in elk geval zeggen dat Pieter er gek van is. De kleuren spreken hem enorm aan en ja de bedoeling is in hoofdzaak dat hij ze graag ziet. Telkens als hij blijft slapen ga ik met hem de verschillende prenten af en vertel hem wat er op staat. Hij begrijpt wel niet alles maar toch........Bompa beleeft er evenveel plezier aan als de kleinzoon. Enerzijds door ze te maken en anderzijds door verhaaltjes te verzinnen en te zien hoe Pieter geniet van dit alles. Even ernstig, want daar draait het in het leven toch om, zeker als je wat ouder wordt, plezier beleven aan dat wat je doet en wat je maakt.
Natuurlijk is dit een realistisch schilderij maar een aantal objecten zijn volledig verzonnen. Of beter, deze objecten zijn schilderde ik vanuit mijn kennis en fantasie welke ik heb over deze objecten. Deze voorwerpen behoren niet tot mijn collectie zoals ze op dit schilderij voorkomen. Toch zijn ze weergegeven in een herkenbare vorm en kleur. In de eerste plaats is dit de oude melkkan. Deze heb ik gemaakt volledig vanuit mijn verbeelding. Het is nog een kan die de boeren vroeger gebruikten voor de melk te transporteren. Ook de schotel waar de verschillende groenten inliggen is gedeeltelijk verzonnen ttz ik heb de grootte van de schotel aangepast zodat deze beter paste in de compositie welke ik voor ogen had. En tot slot de locatie waar alles tentoon gespreidt wordt is helemaal ontsproten aan mijn verbeelding. Wat schilderde ik echt naar model: - de groente - het fruit - de terracotta bloempotten. Hiermee hoop ik nogmaals aan te tonen dat realistisch schilderen meer is dan slaafs na tekenen of schilderen. Ik denk dat hiermee genoegzaam bewezen is dat Realistisch schilderen niet alleen een grote vakkennis vereist maar dat men ook over de nodige fantasie, moet beschikken om een goed schilderij te maken.
In dit schilderij zijn enkele zaken verwerkt die men alleen kan ontcijferen als de toeschouwer het schilderij goed bekijkt. Waarom de titel" Het geluid van water" 1) aan de kleding kan men zien dat het model zich in een ruimte bevindt niet in openlucht 2) het gezicht van het model is niet hekenbaar, het kan dus iedereen zijn (natuurlijk geen man) gezien de anatomie 3) er is een blote borst te zien wat het geheel een licht erotische uitstraling geeft maar ook een zekere nonchalence welke men heeft bij een gevoel van veiligheid. 4) het model is omgeven door een soort nevel wat bij de toeschouwer de bedenking oproept dat het model bevindt zich in een badkamer of sauna 5) in haar rechterhand heeft het model een schelp symbolisch geeft dit water weer en meer bepaalt de zee weer Bij dit schilderij wilde ik "het geluid van water weergeven" aan de hand van een aantal zeer realistisch geschilderde onderdelen (hoofdrol voor de schelp). Vroeger zei men als men een schelp tegen zijn oor hield je de zee hoorde ruisen en dat is waar probeer het maar..
De foto staat bij Foto van Realisme met Suggestief tintje. Dit schilderij is een realistische weergave van twee zwaluwen. Het handelt enerzijds over het monogaam zijn van deze vogeltjes en anderzijds probeer ik een tragisch moment in een leven gestalte te geven. De titel van dit schilderij is "Klaaglied voor mijn Partner". Het geeft de ruwe wekelijkheid weer van de tragdie die hier heeft plaats gevonden. Je ziet een zwaluw zitten bij zijn overleden partner en hij/zij probeert zijn/haar partner weer tot actie te roepen. Met dit schilderij heb ik een maatschappelijk gegeven willen aankaarten. Een mens kan in zijn leven heel wat tegenslagen verwerken met hulp van zijn partner gaat dit nog gemakkelijker. Want zoals het spreekwoord zegt "Gedeelde smart is halve smart". Maar en dit is de kern van de zaak er komt een moment dat de hulp en toewijding van je partner je niet meer kan helpen. Dat die partner even hulpeloos is als jij. Dan kan je partner alleen en in stilte roepen. Er is een verschil met de vogeltjes die ik schilderde en de mens. De mens is een redelijk wezen (meestal toch), de mens kan kracht putten uit de mooie en prachtige momenten die hij/zij samen met zijn/haar partner beleefde. Wat ik hier wil aantonen is dat de toeschouwer, wannneer hij dit schilderij bekijkt, een realistische weergave ziet van twee vogels. Maar en dit is het subjectieve of bijkomende of het extra gevoel dat ik wil opwekken bij de toeschouwer je duidelijk de onmacht van het levende zwaluwtje ziet en voelt.
Vandaag wil ik mijn wederwoord op het tema " Waarom Realistisch schilder als de realiteit toch al bestaat en voegen zij zelf iets zelf toe aan het bestaande" afsluiten. Om deze tekst goed te begrijpen leest men best ook deel één en twee. Het vorige deel heb ik afgesloten met de vraag:"wat is kunst eigenlijk".
Ja, wat is kunst voor jou eigenlijk? Wat Kunst voor mij is kan ik je wel zeggen. Voor mij bestaat Kunst op zich zelf niet. Kunst is voor ieder mens verschillend en anders. Wie zijn wij " de zogenaamde scheppers van "DE KUNST" om mensen die zich aangetrokken voelen tot de een of andere strekking en niet tot datgene wat je zelf maakt te veroordelen als kunst analfabeten. Wat van de volgende onderwerpen kan men als kunst beschouwen: Jan Hoet bepaalt die wat kunst is, een machine die stront (namaakstront) produceert is dat kunst, ham tegen de pilaren van het SMAK in Gent geplakt is dat kunst, een hoop afval op elkaar gestapelt is dat kunst, 127 bh 's aan elkaar geknoopt is dat kunst, een plafond van een der zalen in het koninklijk paleis vol geplakt met groene kevers en die ook de initialen van de belgische koningin vormen is dat kunst, de David van Michel Angelo is dat kunst, de hele Sixtijnse kapel is dat kunst, het Horta huis in Brussel is dat kunst. Mijn definitie van kunst is vrij eenvoudig "Kunst is datgene waar het kunnen van de ene mens ophoudt en maar waar een andere medemens uitdrukking kan aan geven". Als je deze gedachte verder volgt en niet laagdunkend praat over mensen die een andere stijl beoefenen, dan is alles, zelfs jouw schilderkunst kunst. Uit eigen ervaring kan kan ik je zeggen dat een goed portret maken kenmerkend aan je eigen stijl, met een goede gelijkenis aan het model, gemaakt met veel liefde en vakkennis en soms komt er zelfs moed bij kijken, om iemand af te beelden zoals hij werkelijk is, niet eenvoudig is. Toch zal dit portret,zoals ik reeds zei door de eigen stijl en kijk van de kunstenaar iets unieks zijn en dat betekent voor mij een vorm van kunst. Want niemand anders zal nog zo eenzelfde portret kunnen schilderen. Maar honderden mensen zullen wel eenzelfde foto kunnen maken van een model, en toch zijn er ook weer mensen die dat ietje extra's aan een foto weten te geven waardoor je gaat zeggen "dat is uniek" dat vind ik Kunst". Vergeef me als ik denk dat mensen gek zijn om aan de schilderijen van bv Herman Broodt (schilderijen welke hij in een kwartier soms zelfs minder) klaar stoofde, duizenden spenderen, toch zeg ik dan, iedere zot doet met zijn geld wat hij wil en hij zal wel zijn kunst van een ander zijn kunst kunnen onderscheiden zeker. Maar men moet mij niet vragen om geld aan een Herman Broodt te spenderen en men moet mij zeker niet vragen om dit als kunst te ervaren. zeker. Tot slot zou ik nog willen zeggen als een aantal schrijvers en dichters die bv hun romans of gedichten in spijkerschrift schrijven en zeggen dat de schrijvers en of dichters die hun romans en of gedichten in de gewone gangbare talen schrijven minderwaardig zijn aan hun werk. Enkel en alleen omdat zij (de schrijvers inhet spijkerschrift) iets nieuws brengen in de literatuur. Ook al kan niemand het neergeschrevenen lezen (met uitzondering van enkele specialisten) en de gewone sterveling moet er een extra extra verhaaltje bij krijgen om het die roman of gedicht te begrijpen, wel ik denk dat er nogal een storm zou opgaan in de wereld van de literatuur. Dus mijn beste Ludo dit moest mij even van het hart, en bedenk alvorens je iemand of een groep in de vergeethoek wil drummen, je verdomd goed moet nadenken over wat je zegt en zeker over hetgeen je schrijft. En tot slot wil ik je dit zeggen, in alle eerlijkheid, ik kan jouw kunst goed waarderen, al zie ik liever dat wat de realisten en aanverwanten schilderen, en dat mag toch of niet! Voor de rest wens ik je nog een prettig schildersleven.toe en even goede vrienden hoop ik.
Het vervolg op deel 1 van gisteren (25/09/2005) over het Realistisch schilderen en of realistische schilders iets bijbrengen aan de schilderkunst. Om een goed idee te hebben waar het over gaat lees je best ook deel 1.
Je zal mij nooit horen beweren dat een schilder die, doormiddel van enkele zwarte of rode punten en deze punten te flankeren door dito strepen en klodders verf en dan zegt dat hij sneeuw heeft geschilderd, niet naar de werkelijkheid kan tekenen of schilderen. Met een aantal neuten op zou ik daar zelfs zwarte sneeuw in kunnen zien . Dus verkondigen dat Modernisten niet kunnen tekenen uit waarneming, zou een zeer bekrompen mening zijn, daar ik niet eens weet wat die man of vrouw werkelijk als tekenaar of als schilder waard is. Maar evenzeer vind ik het een domme stelling te zeggen dat het naar Realiteit schilderen minder kunstig is aan het schilderen van een hervormde en eigen interpretarie van de realiteit. Want hoe weet je waar de schilder zich bevond op het ogenblik dat hij een boompje of dat model of dat landschap schilderde. Was hij wel op die plaats waarvan jij denkt dat het geschilderde een voorstelling is, of was hij in zijn atelier of op een andere locatie. En als hij al op locatie aan het schilderen was, heeft hij dan niet nieuwe composities, nieuwe kleuren en kleurarrangementen gemaakt van de bestaande toestand. Door eventueel objecten weg te laten en ander dingen toe te voegen kan hij een totaal nieuwe realiteit gemaakt hebben waar geen enkele toeschouwer achteraf weet van heeft. Er bestaat zoiets als dichterlijke vrijheid in het maken van gedichten,en de vrijheid die een schilder heeft bij het maken van schilderijen laten we die dan de schilderlijke vrijheid noemen. Of denk jij mischien beste Ludo dat ik letterlijk alle stillevens zelf uitstal en opzet en dan alles netjes overteken en schilder. En indien ik dat doe, dan nog maak ik de compositie (samenstellen van het stilleven) zelf en zelfs jij zal begrijpen dat het niet perse een compositie is die je in de natuur vindt. Neen dat onderwerp heb ik dan zelf samengesteld en zelf gemaakt, dat is iets wat ik zelf creëer. En door het realistisch te schilderen laat ik achteraf de toeschouwers, via mijn schilderij, mee genieten van iets dat eigenlijk een kortstondig leven heeft gehad. Neen mijn beste vriend, en vergeef mij de ironie, ik heb redelijk wat stielkennis opgedaan in de afgelopen 25 jaar als schilder, veel van deze zogenaamde realitische schilderijen komen voor een gedeelte of soms helemaal voort uit mijn fantasie. Ik weet hoe het licht reflecteert in een fles of op glas, ik weet dat een schaduw indien het licht van rechts komt zo en niet andersom achter een welbepaalde schaal ,of op een achtergrond valt. Een schaal of achtergrond die ik dikwijls zelf bedenk, die ik zelfs niet in mijn bezit heb of dacht je dat ik honderden houten achtergronden en evenveel doeken en andere objecten bezit die ik in mijn schilderijen gebruik. Zelf heb ik zeker niet de wijsheid in pacht ook niet als het over schilderen of kunst in het algemeen gaat, maar ik verzeker je, en dat weet ik uit ervaring dat de toeschouwer slim genoeg is en voor zichzelf bepaalt wat kunst is. Voor de een is dat super realisme voor de ander Naïve kunst voor weer een ander is dat een Visionistisch schilderij en voor nog andere is dat het Kubisme of Surealisme of Modernisme met al hun onderverdelingen. Eigenlijk zou ik je willen vragen wat is kunst? Wel mijn menig hierover geef ik morgen en ik ben benieuwd om de jouwe te kennen. Lees ook de tekst bij de foto hieronder voor iets meer inzicht in mijn redenering
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
