02-08-2008 om 13:01 geschreven door priet  

Om verder te gaan met dit schilderij ben ik overgestapt op een tweede fase. Waarom nu reeds een tweede fase? Omdat ik van oordeel ben dat nu de ondergrond een eerste voorbereiding heeft gehad ik nu op mijn gemak kan gaan werken op deze ondergrond. Of dit zo is zal nog afwachten worden maar ik heb er alle hoop op dat dit gaat lukken.
Zoals je op bijgeplaatste foto kan zien ben ik nu echt begonnen met de achtergrond te bewerken.
Je kan nu duidelijk zien dat ik een aantal schaduwpartijen achter het kleed opgezet heb en dat door deze handeling het geheel al een zekere uitstraling krijgt. Door dit te doen kom ik tegemoed aan enkele belangrijke voorwaarden.
In de eerste plaats begin ik hier met een zeer donkere kleur op te zetten dit is belangrijk omdat de schaduwpartijen meestal donkerder zijn dan de elementen waarvan ze de schaduw zijn. Dit is natuurlijk niet meer dan normaal zul je zeggen, maar nog dikwijls zie ik dat er tegen deze regel gezondigd wordt.
Ten tweede is deze donkere kleur belangrijk omdat ik met Pastel werk. Je zult het stilaan wel weten maar ik herhaal het toch nog eens bij pastel werk je van donker naar licht. Dus door een donkere schaduw te plaatsen heb ik nog alle mogelijkheden om deze schaduwtoon te verlichten en eventueel verder op kleur te brengen mocht ik dat in de loop van mijn verder werken nodig vinden.
Ook ben ik begonnen met een achtergrond kleur op te zetten. Ook deze kleur is weer redelijk donker maar, is van een niveau dat het toch lichter is dan de schaduwkleur van het kleed. En ook dit heeft weer zijn bedoeling die weer even normaal is als waarom de schaduw kleur donkerder is dan het object zelf. De verklaring waarom deze kleur lichter is dan de schaduw kleur is dat er ook weer een onderscheid dient te bestaan tussen schaduw en achtergrond. Dus het is niet alleen van belang dat er een wezenlijk onderscheid is tussen een object en zijn of haar schaduw, maar er dient ook een onderscheid te zijn tussen een schaduw en de achtergrond waar deze schaduw op valt. En meestal overdrijf ik dit contrast omdat je dan een groter gevoel van licht krijgt. De aandachtige lezer zal ook hier weer een contradictie of tegenstelling in zien. Maar ook hier is weer niets minder waar. Door de schaduw tussen object en achtergrond maximaal te maken (en in veel gevallen ook nog eens rekening te houden met slagschaduw en gewone schaduw) krijg je achteraf het gevoel dat er meer licht op het voorwerp valt. En de veklaring hiervoor is natuurlijk weer zeer eenvoudig. Je kan dit zelf uitproberen door één of ander voorwerp voor een achtergornd te plaatsen (lichte achtergrond werkt het beste) en te belichten door afzonderlijk een zwakke lichtbron en anderzijds een sterke lichtbron. Het is natuurlijk de sterke lichtbron die de donkerste schaduw werpt. Dus donkere schaduwen schilderen laten veronderstellen dat er meer en of sterker licht op het voorwerp valt. En dat heeft alles te maken met dat licht en haar lichtbron maar ook met onze hersenen. Onze hersenen hebben namelijk de eigenschap om bepaalde dingen op te slaan zonder dat we daar nog moeten bij nadenken als we die dingen zien. En zij hebben opgeslagen dat een donker schaduw voortkomt uit veel licht en we hoeven daar zelf als individu geen rekening mee te houden zij doen dat volledig autonoom. Uit deze eigenschap volgt dan ook heel normaal dat wanneer je bij het schilderen een schaduw donker maakt ................... al het voorgaande door onze hersenen worden ingevuld. Dus hierdoor zie je dat je als schilder als je dat wil de omstandigheden die je op je doek weergeeft naar je eigen goeddunken kunt weergeven als je natuurlijk de basisregels die er zijn volgt.
De volgende bespreking zal weer iets verder gaan met het afhandelen en bespreken van dit schilderij.

31-07-2008 om 10:49 geschreven door priet