Vandaag ga ik weer iets verder met dit schilderij. ik moet zeggen dat ik er zelf heel veel goesting heb ingekregen nu alles redelijk meevalt. Want zeg nu zelf als je van meet af aan een goed gevoel hebt bij een project dat je aan het uitvoeren zijt dan gaat alles nog iets beter. Ik heb een vraag gekregen of de middelste glas lat van het raam niet verkeerd is. Wel ik heb het perspectief iets overdreven om het onderscheid te maken tussen de twee vensters. Want het is toch wel moeilijk om het geheel aanschouwelijk te maken voor de toeschouwer.
Als je nu op de foto kijkt dan zie je dat er weer wat onderdelen van een kleur zijn voorzien. Je kan nu duidelijk beginnen binnen te kijken in de kamer. Door binnen in de kamer de licht inval van het achterste venster te schilderen (het is eigenlijk de schaduw die ik geschilderd heb) krijg alles een heel andere dimensie. Op deze manier schilderen noemt men ook wel eens negatief schilderen. Dit heeft niets te maken met het negatief zijn of iets negatief opvatten. Neen dit heeft alles te maken met het schilderen zoals je naar het negatief van een foto kijkt. Je schildert eigenlijk alles wat rond de vormen zit waardoor de vormen die je wilt hebben vanzelf te voorschijn komen. Deze vorm van schilderen is zeer goed als je onderwerpen schildert waarvoor we allemaal een symbool in ons hoofd hebben. Als je bv een koffie tas wilt schilderen dan gaan de meeste mensen niet de tas schilderen maar eerder terugvallen op het symbool dat we in ons hoofd hebben dan werkelijk naar de tas te kijken en te schilderen wat men ziet. Als men dan de vormen die ontstaat rondom de tas gaat schilderen dan ontstaat de tas vanzelf. Wel dat heb ik ook gedaan in zekere zin met het raam dat weerspiegeld wordt op de grond van de kamer. Door dit te doen geef ik ook aan dat het licht van aan de zijkant rechts komt want de schaduw van dat venster zie je aan de binnenkant. Ook dit is weer een heel grote uitleg voor een onderdeel van het schilderen dat je eigenlijk onmiddellijk ziet als je naar een onderwerp kijkt.
Ook heb ik aan de buitenkant de vensterbank verder afgewerkt. Eigenlijk heb ik hier ook weer de schaduwen geschilderd in plaats van de vensterbank zelf. Ook dit is weer een vorm van negatief schilderen al gaat het hier niet helemaal op.
Tot slot wil ik er nog even op wijzen dat de kleuren die ik gebruikt heb helemaal op elkaar afgestemd zijn zonder te vervallen in een saaiheid die het schilderij niet ten goede zou komen. Let ook nog eens op de lichtblauwe vlekken die je ziet op het voorste vensterraam waardoor je ook hier iets van een weerspiegeling te zien krijgt. Ik vind dit zelf zeer fraai gevonden want dit was eigenlijk ter plaatse praktisch niet zichtbaar. Door het feit dat ik een aantal foto's genomen heb op de plaats van het schilderen ben ik tot deze vaststelling gekomen dat er zich enkele lichtere vlekken bevonden op dit raam. Door dit voorval wint het schilderij enorm aan realiteit en dan zie je dat de fotografie ook haar bijdrage kan geven als je ze gebruikt voor datgene waar ze eigenlijk voor gemaakt is namelijk het weergeven van een wel bepaalt ogenblik van een wel bepaalt onderwerp.
De volgende keer ga ik weer iets verder met dit werk uit te leggen.
foto 008
24-01-2010 om 19:08
geschreven door priet 
Categorie:Opbouw van een schilderij
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
