Vandaag ga ik even verder met de laatste bespreking van het horizontale voorontwerp. Je kan nu ook duidelijk zien dat ik het portret verder heb uitgewerkt maar ook zie je dat ik een aantal aan- en opmerkingen aangebracht heb op het portret zelf. Er zijn dan ook geen geheimen voor een goed portret te maken maar er zijn wel een aantal voorwaarden te vervullen vooraleer je een goed portret hebt.

De meeste mensen die naar een portret kijken (een geschilderd portret wel te verstaan) weten of realiseren zich niet hoeveel werk er kruipt in zo’n werk. Ik werk meestal met pastel voor een portret omdat ik vind dat dit medium daar zeer goed voor geschikt is. De kleuren die er zijn bij pastel zijn heel mooi en kunnen heel hevig zijn maar je kan er ook heel mooie vlakken mee doezelen en dat is in een gezicht heel belangrijk vind ik zelf. Met doezelen versta ik dat het pastelkrijt met een vinger of met iets anders mooi  in elkaar gewerkt wordt en daardoor de huid een zachte glans geeft. En dit is wat de meeste mensen aanspreekt.

Je kan heel goed zien op de foto hoe ik alles verder heb uitgediept en daardoor het geheel nog meer voor zich gaat spreken. Door dit voorontwerp te maken op exact hetzelfde formaat als waarin het eigenlijke portret vervaardigd wordt krijg ik een goed beeld of alles goed in elkaar zit met de opstelling die ik gemaakt heb. En hier wringt toch wel de schoen een beetje. De compositie staat me niet helemaal aan in de eerste plaats omdat het gezicht niet genoeg tot uiting komt ondanks dat het vrij ver doorwerkt is.

Wat ga ik daaraan doen? Wel ik ga heel zeker de grote beer kleiner maken waardoor de driehoek waarover ik het had, in een van de vorige beschrijvingen  veel beter gaat uitkomen. Want als de grote beer iets gaat zakken en wat meer gaat aansluiten op het gezicht zelf kan ik de aandacht meer naar het portret trekken en dat is toch wel het hoogst belangrijke in dit schilderij. Ook ga ik het gezicht zelf niet meer in het midden van het blad plaatsen maar verder opschuiven naar de linkerkant. Het gaat op ongeveer 1/3 vanaf links en 1/3 vanaf de bovenkant komen te staan. Het is namelijk zo dat het snijpunt van deze twee lijnen een heel sterk brandpunt (aandachtspunt) in een schilderij is. Door dat te doen ga ik ook de grootse beer iets meer naar het midden halen waardoor deze met inachtneming van het voorgaande (niet meer zo groot) minder gaat opvallen maar eerder de rol aan vervullen die ik wil dat hij vervult, namelijk het oog in het portret leiden naar het gezicht van Eliona. Ook vind ik de rode kleur van jas die de beer aanheeft te fel van kleur is. Hierdoor wordt ook de aandacht van het hoofdontwerp afgetrokken en dat is natuurlijk net het tegenover gestelde van wat ik wil bereiken.

Weet je, als ik alles zo naloop van alle stappen die ik neem om tot een fatsoenlijk ontwerp te komen, moet ik (zonder valse bescheidenheid) toegeven dat het heel wat inzicht en nadenken aan vooraf gaat alvorens je zo een portret hebt zoals ik het wil. Ik heb het al gezegd dat er schilders zijn die deze hele reeks aanpassingen en voorontwerpen niet nodig hebben, of ze denken dat ze dat niet nodig hebben, maar meestal denk ik dan als ik zo’n schilderij bekijk “Je zou beter een paar uren in een voorontwerp gestoken hebben dan zo’n gedrocht af te leveren”. Het gezegde van ze zouden hier eigenlijk de schilder in plaats van het schilderij moeten ophangen is me dan zeer duidelijk. En ik zeg het nogmaals dat je uit de voorontwerpen eigen ijk alles leert hoe je het portret moet opbouwen en hoe je te werk dient te gaan voor een goed portret. Ik hoop da de tekst op de foto ietwat leesbaar overkomt zodat je nog duidelijker kan zien wat ik er voor mezelf allemaal bijschrijf om een goed schilderij “Portret” af te leveren.

Mijn volgende bespreking zal zijn over de opzet van het uiteindelijke schilderij.

06-10-2010 om 00:00 geschreven door priet