Vandaag wil ik wat meer uitwijden over de verschillende kenmerken van deze compositie. Ook wil ik de in voorgaande dagen besproken perspectiefwetten op dit ontwerp toepassen.
Als eerste punt wil ik nog even herhalen dat ik gisteren door middel van de diagonalen het middenpunt van mijn schilderij heb bepaalt en ook gezorgd heb voor een goede compositie.
Als tweede punt zie je vandaag op de foto verschillende rode lijnen, die redelijk belangrijk zijn in de opbouw van het schilderij.
- Je kan duidelijk zien dat de ooghoogte of de horizon iets onder het middenpunt van het schilderij valt. Waarom op die plaats en niet hoger of lager wel om de eenvoudige reden dat ik dit een zeer goede plaats vind om in dit geval de ooghoogte te leggen. Het is natuurlijk ook zo dat door de wetten van het perspectief, je de ooghoogte duidelijk op de foto van het onderwerp kan zien. De lijnen van de kleine ruitjes van de deur, van het schilderij, en de kapstok lopen op de foto schuin omlaag naar de horizon toe. En dat onder de horizon of ooghoogte de lijnen van die ruitjes, en de lijnen van de zitting van de stoel schuin omhoog lopen naar de ooghoogte. Door deze lijnen iets te verduidelijken (zie rode lijnen) zie je het verloop beter. En uit de vorige besprekingen met perspectief weetjes weet je dat de horizon steeds horizontaal is, en dat deze dus ergens moet liggen tussen de onderste schuine lijn die omlaag loopt en de bovenste schuine lijn die omhoog loopt.
Door op deze manier dit schilderij te ontleden kan je denk ik nog beter de noodzaak en het begrip van een elementaire kennis over het perspectief begrijpen.
Zo zie je dan ook hier weer heel duidelijk dat zelfs bij een stilleven de perspectivistiche kenmerken hun aandeel hebben bij het maken van een schilderij.
Morgen beginnen we met het schilderen van de achtergrond van dit stilleven.
17-02-2006 om 17:16
geschreven door priet 
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
