Eindelijk kan ik weer iets schrijven op mijn blog. De hernia houdt me nog steeds van mijn normale bezigheden maar ik hoop dat alles nog drastisch zal omslaan na mijn laatste epidurale inspuiting van aanstaande maandag. Wanneer deze niet het gewenste resultaat zal hebben, zal er toch nog een operatie moeten volgen. Maar laten we er van uitgaan dat deze inspuiting alles zal goedmaken en de pijn zal doen verdwijnen.
Soms is het moeilijk om een positieve kijk op de toekomst te houden als iets zo lang aansleept, maar ik weiger me over te geven aan doemdenken. Zo gauw als het iet of wat gaat probeer ik het één en ander te doen. Natuurlijk is het altijd zo, dat je veel werk hebt als alles een beetje tegen zit. Als je weet dat ik momenteel 6 portretopdrachten heb lopen dan kan je wel indenken dat het niet goed kunnen functioneren en schilderen op dit moment op het gemoed werkt. Ik heb zelfs een opdracht moeten verplaatsen (gelukkig met goedkeuring van de opdrachtgever) anders was ik op dit moment nog meer met druk opgezadeld. Daarom nogmaals bedankt Agnes.
Nu iets over het schilderij dat heel veel in beweging gezet heeft. Want en dat is altijd fijn om vast te stellen dit schilderij heeft heel wat opdrachten heeft opgeleverd nadat ik het tentoonstelde op Kunst op de markt in Bilzen.
Je kan nu duidelijk zien dat ik een aantal dingen in het gezicht nog verder uitgewerkt heb. Ook heb ik een gedeelte van het haar afgewerkt en een paar stukjes achtergrond gezet. En als allerlaatste stukje is dat ik aan het kleedje een aantal probeersels heb gedaan.
Als je het gezicht bekijkt dan zie je toch een aantal dingen denk ik:
1) Je moet eens goed naar de ogen kijken, dan kan je een aantal dingen onderscheiden die wel belangrijk zijn om ogen dat ietsje meer te geven. In de eerste plaats het oog als geheel. Je weet net zo goed als ik dat het oog eigenlijk een bol is. Dan moet je het oog ook schilderen als een bol en niet als een plat vlak. En daar wordt heel veel tegen gezondigd door veel schilders. Je moet de oogbal de schaduw en vorm laten aannemen die het geheel rond (bol) maakt. Als je op de bijgeplaatste foto kijkt dan zie je dat het wit van het oog niet overal even wit is maar dat het bv. in de ooghoek (kant neus) donkerder is dan de buitenkant. Maar ook het verschil tussen de twee ogen moet je goed bekijken. Wat ook heel belangrijk is dat je de iris en de pupil duidelijk aangeeft. Er wordt nogal eens gezondigd tegen deze twee onderdelen van het oog. Of beter gezegd er wordt geen onderscheid gemaakt tussen deze twee delen. Het ene gedeelte heeft de donkere kleur die praktisch bij iedereen hetzelfde is, en het andere onderdeel is zeer kleur afhankelijk en dat geeft natuurlijk de herkenbaarheid. Ik zorg er dan ook voor dat het nooit een egaal donker vlak wordt maar eerder een opbouw van veel lijntjes naast elkaar. En kijk maar eens goed naar een oog dan kan je zien dat de pupil donker is maar de iris bestaat uit verschillende kleuren. Als je de iris niet schildert uit de verschillende kleuren dan zal een gezicht nooit helemaal lijkend zijn. Ook wordt er veel gezondigd tegen de lichtinval in een oog. Het kleine witte bolletje in een oog. Maar dat bolletje kan ook een balkje zijn of een vorm van een weerkaatst voorwerp. Meestal wordt er een bolletje geschilderd maar dan maakt men het veel te groot en dat is nooit een pluspunt in het geheel. Zelf begin ik altijd als eerste met de ogen zeker wat de grootte en stand van de ogen aangaat.
2) De neus is ook van groot belang voor de herkenbaarheid. Het is vooral de vorm van de neus die voor iedere persoon kenmerkend is. Ook dit onderdeel verdraagt geen fouten. Neusvleugels, neuslengte en breedte zijn zeer belangrijk en verschillend van persoon tot persoon. Het neustopje is ook zeer kenmerkend voor een gezicht want dit topje kan bol, plat of smal zijn. Tot slot is ook het stuk tussen neusvleugels en mond zeer belangrijk. Bijzonder het middelste van dit onderdeel (ik noem het altijd de snotgeul) is typisch en verschillend voor iedereen.
3) De mond is tenslotte het laatste stuk dat in vooraanzicht heel belangrijk is. Ook hier dien je, je goed te realiseren dat de mond heel veel verschillende vormen maar ook uitdrukkingen kan hebben. Om een voorbeeld te geven kan je bijvoorbeeld bij sommige mensen, mondhoeken hebben die naar bovenkrullen en bij andere naar beneden. Ik kan je zeggen dat dit nogal en verschil uitmaakt bij een gezicht. Een algemene zaak bij de mond is dat er meer licht valt op de onderste lip en minder licht op de bovenste lip. Ook dit is weer zeer essentieel.
4) Tot slot kan je de oren nemen en die zijn natuurlijk even belangrijk als mond en neus want je hebt ook hier weer alle maten en vormen. Maar die oren zijn wel kenmerkend en eigen voor ieder mens afzonderlijk. Maak oren niet groter als ze zijn maar ook niet kleiner tenzij je een karikatuur wil maken. Indien je, je niet houd aan dit gegeven dan krijg je gegarandeerd problemen met de herkenbaarheid. Ook de vormen in de binnenkant van een oorschelp zijn heel belangrijk. Zeker als je een gezicht in zijaanzicht maakt dien je hier rekening mee te houden.
5) En omkaderend zijn de haren ook van groot belang. Zelf hou ik ervan om de complexiteit van de haarvorm en de verschillende kleuren die haren hebben door het licht uit te zoeken en te schilderen. Ik kan me daar helemaal in verliezen en soms moet ik oppassen dat ik ze niet te veel ga uitwerken. Sommigen maken er zich vanaf met een eenheidskleur aan de haren te geven, maar dat vind ik te gemakkelijk en dat doe ik meestal niet.
Je ziet dus, dat er genoeg aandachtspunten zijn als je een gezicht echt lijkend wil maken. En geloof me dit is niet altijd even gemakkelijk als dat het lijkt. Ik kan u zeggen dat er gezichten zijn die op het papier of doek vliegen en dat er andere zijn waar je water en bloed mee zweet om ze gelijkend te krijgen. Waaraan ligt dit? Meestal aan enkele kleinigheden die je over het hoofd hebt gezien. Wanneer ik zon probleem heb dan begin ik alles opnieuw na te gaan en als eerste onderwerp ik dan de ogen en de stand van de ogen aan een kritischer blik en dan komen de andere onderdelen aan de beurt, zodat ik uiteindelijk toch bij minder goed getekende onderdelen terechtkom, die meestal de oorzaak zijn van het niet gelijken.
Zo ik hoop dat ik je weer wat heb kunnen vertellen over het schilderen van een gezicht en de volgende keer wil ik het gezicht wat ik schilderde (volgens deze normen ) vergelijken met de foto van Eliona.
foto 006
20-11-2010 om 00:00
geschreven door priet 
Categorie:Opbouw van een schilderij
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
Eindelijk komt er weer iets op mijn blog. Maar het is niet dat ik niet wil schrijven maar eerder dat er lichamelijke beperkingen zijn. Het kan nu weer en dan schrijven we ook weer iets nieuws.
Vandaag ga ik iets zeggen over het laatste stuk van dit schilderij; Als je op de foto kijkt dan zie je dat alles op het schilderij klaar is. Het portret is bijzonder geslaagd vind ikzelf en dat kan je ook zien aan de bijgeplaatste foto.
Ik ga vandaag het laatste stukje schrijven voor dat ik de afwerking ga beginnen. het is belangrijk dat je nog eenmaal kunt zien wat er gewijzigd is aan de vorige fase waardoor je ook weer beter kunt zien wat de eindafwerking in werkelijkheid inhoudt.
Als je naar de ondergrond kijkt dan zie je dat ik een aantal dingen gedaan heb die het geheel toch weer beter doen uitkomen.
Soms zijn er van die momenten waar je dadelijk denkt dat is het en bij het opnieuw bekijken van het portret dacht ik dat ik misschien op deze manier een oplossing kon vinden voor deze ondergrond.
Door de ondergrond nat te maken en daarna met heel fijne pastelkorrels te bewerken kreeg ik een ondergrond die heel goed paste bij het portret. Het is wel nog wat zoeken geweest naar de juiste kleuren maar na een aantal pogingen ben ik er achter gekomen dat er een manier is om een gestructureerde ondergrond te krijgen. Meestal lukt dit niet zo goed maar nu kwam dit allemaal zeer goed voor elkaar alleen moet je ervoor zorgen dat de ondergrond niet te nat is. Want als hij te nat is dan gaan de pastelkorrels helemaal uit elkaar lopen. Wanneer de ondergrond te droog is dan gaan de pastelkorrels niet plakken aan het papier en dan heb je geen stucteer. Dus is het veel oefenen om zulk een oppervlak op deze manier te bewerken.
Zelf vind ik dit zeer goed gelukt en wanneer ik volgende keer de afwerking beschrijf dan zul je merken dat alles heel goed bij elkaar past. 
Vandaag ga ik verder met de uitleg hoe de afwerking van het portret van Eleonora tot stand is gekomen. Als je op de foto kijkt dan zie je dat ik aan het werk ben geweest om de onderkant van het schilderij beginnen te maken.
Ik heb een oplossing gevonden om alles wat aanvaardbaar te maken. Ik ga een soort deken of iets dergelijks maken waar zowel de knuffels als ook de ondergrond waar Eleonora op steunt. Je moet er altijd rekening mee houden dat de ondergrond ook aanvaardbaar is in het geheel.
Ik heb in de eerste plaats een lichte kleur gezet hierdoor kan ik nog alle kanten op wat de kleur betreft. de vorm ligt op dit moment vast. Op dit moment zie toch ook al dat ik een aantal plooien heb aangegeven, maar ook dit is een voorlopige invulling;
Ook wil ik de aandacht nog even verleggen naar de achtergrond. Hier zie je heel goed dat ik de kleuren meer diepte heb gegeven waardoor de lichtbron die op de achtergrond een mooie kleur legt veel beter tot zijn recht komt. Het hele schilderij gaat er van gloeien zou ik zeggen. Dit komt enkel door de donkerste kleuren te verdiepen en daardoor het contrast tussen licht en donker te vergroten. hierdoor gaat de lichtvlek werkelijk als een lichtvlek functioneren.Ik ga stoppen voor vandaag maar ik hoop snel terug te komen met de afwerking van het schilderij.
