|
Eindelijk ben ik er weer toegekomen om een stukje te schrijven over dit portret. Ik ga het niet te lang maken omdat ik een aantal dingen beter bespreek bij een volgende foto. In mijn vorig stukje sprak ik over het vergelijken van de foto met het portret dat ik aan het maken ben, maar ik ben er nu achter gekomen dat ik niet zon duidelijke foto bezit waar de twee (portret en schilderij) samen opstaan en waar nog alleen nog maar het gezicht van Eliona geschilderd is.
We moeten het dus met deze foto doen en iemand die goed kijkt zal dan ook wel kunnen zien waar de raakvlakken liggen en waar er nog moet bijgeschaafd worden. Je kan ook duidelijk zien dat ik verder gegaan ben met het afwerken van de haren. Hier heb ik wel een tandje bij gestoken om alles tot en mooi geheel te laten versmelten. In de eerste plaats heb ik er voor gezorgd dat de kleur verder zeer goed aansluit bij het geheel (wat ik in mijn hoofd had) maar ook heb ik getracht de kleur van op de foto zoveel mogelijk te benaderen. Alleen heb ik er zelf voor gekozen om alles een lichtere toon te geven dan de foto. Ik heb dat gedaan omdat de foto een te donkere uitstraling heeft en ik alles meer zonnig wilde maken. Temeer omdat ik weet dat de foto in de zomer op vakantie genomen is maar dan wel s avonds. Het opdelen van de haren in verschillende onderdelen, tijdens het schilderen, heeft ertoe bijgedragen om alles zeer natuurlijk weer te geven maar toch is het duidelijk dat het geheel een getekend en geschilderd uiterlijk weergeeft.
Het mooie aan de haren vind ik zelf de gouden tint en de glans die op de haren ligt. En het is dat licht dat ik zo graag zou willen weergeven. Want geloof me, het is niet altijd even gemakkelijk om een doffe kleur om te zetten in een glanzende kleur. Je kan iets wat een doffe uitstraling heeft op een foto niet onmiddellijk omzetten in een heel mooi glanzend geheel door bijvoorbeeld alleen maar wit toe te voegen op enkele strategische plaatsen. Neen daar is heel wat meerwerk aan. In de eerste plaats is het juist kiezen van de verschillende kleuren waaruit die haren bestaan van belang en daarna komen de verschillende tinten die de haren zouden hebben in zonlicht om het hoekje kijken. Ik ga hier niet teveel over uitwijden gezien dit alles nogal technisch wordt maar je moet redelijk wat van de kleurenleer kennen alvorens je dit kan omzetten zonder een goed voorbeeld natuurlijk. Daarbij moet je ook niet altijd je geheimen zo maar te grabbel gooien want dan blijft er niet s meer over van dat ietsje extra kunnen.
Ik ben er van overtuigd dat er nog enkele zaken beter zouden kunnen maar bij dit portret vind ik alles meer dan geslaagd. De gelijkenis is er zeker en het geheel geeft en zonnige weerspiegeling van het geschilderde model.
Voila de kop is er af voor dit jaar en van nu af aan ga ik weer sneller mijn tekstjes op het blog plaatsen waardoor iedereen die er goesting in heeft weer iets sneller iets kan meepikken van het tot stand komen van mijn schilderijen.
Foto 11-2
|
Ik ben Pierre Vanstipelen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Priet.
