Vandaag ga ik weer wat verder met de uitleg over deze aquarel. Een van de meest voorkomende problemen bij het maken van dit soort grote aquarellen is dat je genoeg verf moet aanmaken bij het begin van je schilderij. Maar het is nogal moeilijk om deze verf, waterverf of aquarelverf, op te slaan en te bewaren. Want als je de aquarelverf gewoon op je palet laat en je schildert een dag niet dan is het water verdampt of grotendeels toch en dan moet je opnieuw water gaan toevoegen aan het geen achtergebleven is op je palet en dan heb je natuurlijk niet meer dezelfde kleur. Ik heb er nu iets op gevonden om deze verf redelijk goed en ook redelijk lang te kunnen bewaren. In het tijdperk van de digitale fotografie is het niet meer zo evident om filmroldoosjes te hebben maar deze potjes zijn dus het ideale materiaal. Waarom? Heel eenvoudig je kan ze zeer goed afsluiten met het dopje dat bij deze potjes is en daardoor kan geen water verdampen en blijft je verf qua samenstelling praktisch hetzelfde als toen je ze aanmaakte. Alleen ik heb niet zoveel van die potjes meer. Ik heb er een hele hoop gehad (ik deed daar zaad van bloemen in) maar na een grote opruimactie heb ik die natuurlijk weggedaan waardoor ik er maar enkele meer heb. Maar goed ik kan me behelpen met deze potjes waarin ik mijn verf bewaar zodat ik tijdens het hele proces kan putten uit dezelfde samengestelde verf. Ik kan de verf terug opzuigen met een injectiespuit en op die manier terug op mijn palet brengen.
Maar nu tot de orde van de dag het schilderij zelf. Op de bijgeplaatste foto kan je zien dat ik weer wat verder ben gegaan met het schilderij af te werken.
Je kan nu duidelijk zien dat ik de grote pot aan de rechterzijde ben beginnen in te schilderen. Ik heb dat gedaan met gebrande Sienna Umber natuur in verschillende samen stellingen nat in nat op te brengen. Door dit te doen loopt de verf mooi in elkaar over en heb je geen scherpe randen. Je moet er natuurlijk wel op letten dat je alleen dat gedeelte van de tekening nat maakt dat je wil gaan beschilderen. Dit lijkt een evidentie te zijn maar veel beginnende aquarellisten vergeten dit nogal eens. Meestal als zij het woord nat in nat horen dan denken zij dat je het hele blad moet nat maken maar dat is natuurlijk niet nodig. Want door allen maar het gedeelte in dit geval de vaas aan de rechterkant, gaat de verf mooi in elkaar lopen maar gaat ze een harde rand nalaten daar waar je het papier niet nat gemaakt hebt en dat is natuurlijk mooi meegenomen omdat je daardoor de vorm van de vaas mooi kan vastleggen. Hetgeen ik hier nu vertel wordt door de meeste aquarellisten niet zomaar gezegd daar moet je meestal een aantal lessen voor nemen bij hen en dan nog wordt niet alles in één keer verteld. Maar goed hetzelfde procedé heb ik toegepast op de pot aan de linkerkant maar dan met de kleuren ultramarijn en Veridiangroen en Gummigut geel. En door een paar mixen te maken en uit te proberen op een stukje papier of in een voorontwerp zoals ik gedaan heb, kom je dan tot de meest fantastische kleuren en kleurcombinaties.
Volgende keer weer iets meer of dit grote werk met al zijn problemen en uitdagingen.
foto 051
18-05-2010 om 00:00
geschreven door priet 
Categorie:Opbouw van een schilderij
|