Ons ‘schrijverke’, Ed Bruyninckx
Ed is een collega vrijwilliger en blogmeester van ons Pikuurtje. Hij heeft ook een heel oeuvre samengeschreven van gedichten, toneelstukken, columns en één roman. Een gesprek met een ‘schrijverke’, die met zijn woordkunst al voor heel wat lees-, kijk- en speelplezier heeft gezorgd.
“Mijn eerste echtgenote stierf veertien dagen nadat zij de diagnose kreeg van een agressieve vorm van kanker. Haar abrupt overlijden bewoog mij om vrijwilliger te worden, ik wou iets doen voor anderen. In het ziekenhuis van mijn geboorteplaats Mortsel startte ik in de dienst Patiëntenvervoer/Mortuarium. Naast het vervoeren van patiënten in het ziekenhuis stond ik dus ook geregeld in voor het onthaal en de begeleiding van de bezoekers aan het mortuarium.. Het laatste afscheid is een moeilijk moment. Iedereen rouwt op zijn eigen unieke manier. Het komt erop aan om aan te voelen waaraan mensen dan nood hebben. Dat kan een schouderklopje of een handdruk zijn, maar evengoed een luisterend oor voor hun verhaal. Ik volgde ook een cursus palliatieve thuishulpverlening. De tijd dat ik met die patiënten met een beperkte levensperspectief in hun omgeving mocht doorbrengen, was prachtig. Mensen die gaan sterven hebben veel waardevols te vertellen over de schoonheid van het leven. Iets kunnen verwoorden, lucht op. Ik schreef die gesprekken ook uit. Zo kreeg ik meer inzicht in mijn eigen emoties. Het van je afschrijven is helend, het geeft rust . Een aanrader.”
Van Mortsel naar Gent
“In 2006 verhuisde ik naar Gent. In het begin ging ik tweemaal per week nog naar Mortsel. Maar de reis en de combinatie met de begeleiding werd te zwaar. Dan ben ik bij de Gentse ziekenhuizen mijn diensten gaan aanbieden als vrijwilliger. In 2011 werd ik in AZ Sint-Lucas aangeworven. Ik startte in het mortuarium, maar na de diagnose van darmkanker laste ik toen een time-out in, dan werkte ik aan de infobalie, maar om medische redenen mag ik niet lang rechtstaan en nu wacht ik op een nieuwe opdracht. Ondertussen ben ik wel ook blogmeester van het Pikuurtje.
Sinds vorig jaar heb ik een column in Vitamine C - het driemaandelijks tijdschrift van de vrijwilligersorganisatie Present - onder de naam vitamine-Edje.
Ik ben ook nog vrijwilliger in LDC dienstencentrum de Horizon. Ik schrijf toneelstukken voor mijn seniorentoneelgroep ‘de PodiumBasterds’”.
Ik ben een ‘schrijverke’
Poëzie, toneel, sketches, columns en sinds kort ook een roman. Ed is een schrijver die in alle genres thuis is. “Ik heb zoveel inspiratie. Ik wil me niet vastpinnen op een genre. In poëzie kan ik mijn diepere gedachten kwijt en in de toneelstukken geef ik mijn fantasie vrij spel “.
Voorliefde voor poëzie - (zie link Bibliografie op mijn website)
“Ik heb al vier poëziebundels geschreven. Poëzie draagt dan ook mijn voorkeur weg. Je kan immers met weinig woorden, heel veel zeggen. Ik vertrek altijd van losse gedachten.
De lay-out is eerder apart. Door het ontbreken van interpunctie kan ik aan de zinnen een verticale gelaagdheid geven. Mijn uitgever heeft er alvast geen probleem mee, hij vindt het een ‘kunstvorm’. “
Toneel, humor met een sociale inslag (Zie link Toneelstukken en Sketches op mijn website)
Humor is de rode draad doorheen het toneelwerk van Ed. “Ik heb mijn kanker overwonnen dankzij humor. Dat wil niet zeggen dat ik altijd lachte, maar door de grappige kant van bijvoorbeeld mijn radiotherapie te zien, kon ik er beter mee omgaan. Ik vertelde dat de muggen die mij prikten zouden oplichten zodat ik ze gemakkelijker zou kunnen meppen. Met toneel wil ik mensen vermaken. Humor creëer ik via verrassende wendingen, woordspelingen in dialogen en een onverwacht slot. De verhalen draaien rond herkenbare situaties en hebben een sociale inslag waarover ik een boodschap wil brengen. In het stuk ‘Den Bompa Deug(t)niet’ is de schoondochter op de erfenis uit is. Maar bompa geeft haar een koekje van eigen deeg. In een andere komedie ‘de vier bomma’s’ gaan overbevraagde oma’s revolteren.“
Frau Angela, een historische roman
Een roman schrijven, is voor sommige auteurs de kers op de taart. Maar zo ziet Ed het niet. Voor hem is het een missie: de waarheid achterhalen.
“Ik heb Angèle Dams in de jaren tachtig ontmoet. Ze heeft mij haar verhaal gedaan. De Vlaamse zakenvrouw maakte een vergissing door te handelen met de Duitse bezetter. Eens haar straf voor die feiten er op zit, komt ze in een rollercoaster van miserie terecht. Het wordt een gevecht voor gerechtigheid.
Het boek wordt uitgeven door de Nederlanders uitgeverij ’ISJB Uitgevers’. Zij waren onmiddellijk enthousiast over het werk en promoten het boek bij de boekhandels. Het boek is volgende maand aan een derde druk toe. Het is te koop bij alle boekhandels en uiteraard ook online. Prijs: 16.95eur. Als je verzendingskosten wil vermijden dan koop je best aan via de website van de uitgever www.isjb.nl
De recensies zijn alvast lovend. ‘Het boek is een pageturner’, ‘ het leest als een trein’, het is een indringend verhaal’…”
Nog meer gepland
“In november brengt het toneelgezelschap: Gents Stroppentheater in Gent de wereldpremière van mijn toneelstuk ‘Adiel en Jamiel vragen asiel’. Het verhaal van een vijftiger die op staande voet werd ontslagen en op zoek gaat naar een manier om weer aan de slag te kunnen. Samen met zijn buurvrouw ‘hostess’ zet hij een ’opvang voor asielzoekers’ van het intieme genre op. Maar de eerste klanten Adiel en Jamiel zorgen voor een complete verrassing.
Dit jaar verschijnt ook nog mijn vierde dichtbundel ‘Vandaag is pas morgen’ .”
URL https://sites.google.com/site/schrijveredbruyninckx/
Viviane Venneman
06-11-2019 om 14:11
geschreven door Pikuurtje
|
