Beste allemaal,
Schitterend weer vandaag, althans voor de tuin. Een ideale malse regen. We kunnen zeker nog heel wat water gebruiken.
COVID blijft de gehele maatschappij beroeren. De ziekenhuizen zijn deze week verder opgeschaald. Het goede nieuws is dat ons directieteam weer volledig is.
Op ons schip is het alle hens aan dek zowel voor de COVID-patiënten als voor de opvang op intensieve zorgen van niet-COVID patiënten.
Dat vergt heel wat inspanning van allen die hierbij betrokken zijn, zowel fysiek als mentaal. Wij hebben in totaal ongeveer twintig patiënten moeten doorverwijzen.
Ook voor mij is het een zeer vreemde situatie. Deze morgen was ik aan het overleggen met de gezondheidsinspecteur voor het regelen van transport van een beademde patiënt terwijl op de radio gediscussieerd werd of de horeca al dan niet binnen drie weken dient te openen.
Soms vraag ik mij af over wat de media zullen berichten als de COVID- storm is gaan liggen.
Ook de soap rond vaccinatie blijft duren. Wie jonger is dan 56 krijgt in principe de komende vier weken geen prik met het AstraZeneca-vaccin. Er rijst nu ook onrust over het nieuwste vaccin van Johnson. Laat ons toch maar hopen dat we met zijn allen gevaccineerd zijn in de loop van de zomer. Pas dan zal het normale leven terug op gang komen. Wij hebben nog een overschot aan vaccins die we zullen geven aan onze risicopatiënten. De organisatie hiervan is in handen van enkele enthousiastelingen. Volgende week gaan we van start. Als ik hoor hoeveel mensen zich hebben ingeschreven op wachtlijsten van vaccinatiecentra, kan ik enkel voorspellen dat onze patiënten je dankbaar zullen zijn.
Voor alle duidelijkheid: ook als je gevaccineerd bent, moet je alle veiligheidsvoorschriften (masker, afstand en handhygiëne) blijven volgen, ook hierover wordt in de media twijfel gezaaid.
Exact over 4 weken gaan we live met KompAZ. Ook dit geeft veel stress en onzekerheid bij heel wat van ons. We staan ervoor en we moeten er door. Ik durf hier aan te dringen vooral de instructies naar opleiding, e-learning en activiteitsreductie maximaal te volgen. Het wordt een heftige periode voor ons allemaal maar je staat er niet alleen voor. Ons schip zal ook deze storm trotseren, met het volgen van de veiligheidsvoorschriften kunnen wij voorkomen dat mensen over boord worden geslagen. Ik zal er alles aan doen opdat we - bij manier van spreken - in dezelfde richting aan het zeel trekken. Mocht je toch overboord sukkelen dan zullen we alles in het werk stellen om je weer binnen te halen.
Het ganse KompAZ verhaal doet mij een beetje denken aan het Mont Ventoux avontuur dat wij een paar keer met een team van het ziekenhuis zijn aangegaan. Af en toe had ik bij de trainingsritten ook zin om mijn fiets aan de haak te hangen. Bij het vertrek aan de voet van deze berg is hij tegelijk imposant en angstaanjagend. Maar het is ons als team Sint-Lucas meter na meter gelukt. We zijn langs verschillende zijden aan de top geraakt. Wat ik eruit heb geleerd: een schouderklopje of een duwtje in de rug van een fietsmaatje doet wonderen en doet je letterlijk bergen klein krijgen.
Als het eventjes door COVID en KompAZ niet meer lukt, weet dan dat het Zorg voor Jou team nog steeds klaar staat.
Mijn echtgenote komt thuis met de wekelijkse boodschappen. Bovenaan de tas ligt een zakje snoepgommetjes. Voor zij die mij langs mijn zwakke zijde kennen: my guilty pleasure. Ik begin eraan.
Volgende keer misschien een vleugje familiegeschiedenis.
Hou jullie taai en draag zorg voor mekaar, we hebben het nodig.
Dirk
|