|
COVID week 4 Pasen
Hallo Sint-Lucas ,
Waar we vorige week in de verre verte de oever konden vermoeden, krijgen wij nu toch in de verte de contouren van de oever te zien doch de haven is nog niet in zicht.
Sinds een paar dagen hebben meer patiënten het ziekenhuis verlaten dan wij er opgenomen hebben. Wij hebben wel de meeste patiënten van alle Gentse ziekenhuizen opgenomen. Dit bevestigt nogmaals dat wij voor de Gentenaars het belangrijkste ziekenhuis zijn, ook een pluim waard. Onze intensieve zorg is opgeschaald tot zijn maximale capaciteit en gelukkig bleek dit ook net voldoende te zijn.
Het zeer zware weer ligt achter ons maar wij zitten nog steeds in zwaar water met sterke stroming.
De situatie in de woonzorgcentra wordt met het uur spannender. Op bepaalde plaatsen heerst een schrijnende toestand. Net zoals wij vorige week ook mensen vanuit Limburg hebben opgevangen dienen wij ook oog te hebben voor de woonzorgcentra. Wij ondersteunen nu al waar we kunnen en zullen kijken hoe wij dat kunnen uitbreiden waar mogelijk. De toestand daar onder controle proberen te houden, is ook cruciaal voor ons ziekenhuis om bij manier van spreken niet overspoeld te worden door een vloedgolf waardoor ons schip - dat wij tot heden relatief goed op koers hebben gehouden - op drift wordt geslagen.
Wij kijken ook al naar de periode post-COVID. Wij hebben nu reeds een regeling om de meest dringende niet-COVID pathologie te behandelen. Geleidelijk aan gaan wij de andere activiteit herstarten, rekening houdend met de richtlijnen van de overheid.
Toen wij 4 weken geleden noodgedwongen aan boord gingen van ons schip om de coronastorm te trotseren, hebben wij solidair alle zeilen bijgezet. Heel veel medewerkers zijn uit hun comfortzone gehaald om hun steentje bij te dragen op andere afdelingen. Mijn grootste waardering hiervoor.
Dankzij jullie inzet en de standvastigheid van de mensen die het medisch beleid hebben gevoerd, zijn we tot nu toe zonder zware averij door deze storm geraakt. Links en rechts hebben wij wel inspanningen moeten doen om iedereen aan boord te houden maar dat is normaal in deze omstandigheden.
De volgende weken zullen wij geleidelijk aan de COVID-afdelingen afbouwen om opnieuw afdelingen te starten voor niet-COVID pathologie. Ik verwacht evenveel solidariteit van iedereen om hieraan mee te werken.
Vooraleer te kunnen aanleggen in de haven dienen wij waarschijnlijk nog langs heel wat zandbanken te laveren. Wij zullen een strakke koers dienen aan te houden om niet vast te lopen op een van deze zandbanken. Afgelopen weken hebben wij met zijn allen bewezen dat dit lukt.
Voor velen van jullie is het fysiek zwaar geweest en nog steeds. Mogelijks komt er ook een mentale weerslag maar weet dat collega’s uit ons ziekenhuis klaar staan voor ondersteuning.
Ik zelf heb zo’n beetje het gevoel dat wij “gisteren” achter ons aan het laten zijn en dat wij beginnen uit te kijken naar “morgen”. Morgen zal evenwel nooit meer hetzelfde zijn als gisteren. Ik ben ervan overtuigd dat er veranderingen zullen komen in de maatschappij en niet in het minst in de organisatie van de gezondheidszorg. Laten wij daar niet blind voor zijn en de opportuniteiten die er zullen komen, grijpen.
De feestdagen zijn voor mij ook altijd een moment van reflectie over de polariteiten in ons leven of op deze wereld: de situatie in de woonzorgcentra en de prille lente met het nieuwe leven.
Hou je taai,
Dirk Maes
20-04-2020 om 00:00
geschreven door Pikuurtje
|
