k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
De dagen verglijden stil in vlekken licht die langzaam langs de vensters schuiven, we zien ze gaan. Vroom is hun geicht waar winterstormen aan voorbij schuiven. Ze dromen van al wat in 't verleden ligt, van bloesems die slechts zomer vroegen en zomers die al te kort zijn, de zomers die zoveel vruchten gaven. Hun hart een diep en zuiver meer,geurt nog van lentebloei en- lover. Er blijft zoveel goedheid over, elk gebaar dat ik mij heel erg pover weet bij hun tot goud verstilde tover, die 'k dankend min en blijvend eer.( Emmy Swerts)
(Met de groetjes van ploef voor alle senioren deze week)
Elke morgen beginnen wij met de idee:'mocht dit den laatste dag zijn die mij gegeven wordt, hoe zou ik elk uur zorgzaam invullen?' Zo zullen wij ons 's avonds zoveel goede momenten dankbaar herinneren, die wij echt niet willen vergeten. In ons hart mogen wij dank zeggen: 'k heb niet half geleefd'
Oorlog is voor ons een ver gebeuren zowel in den tijd als locatie, maar toch is het een gevolg van onverdraagzaamheid,onbegrip en egoisme. Met deze dingen worden wij de dag van vandaag helaas maar al te vaak geconfronteerd,ook hier rondom ons.Bepaalde gebeurtenissen,deze zomer in ons eigen land , grepen me zo aan dat ik het wou verwerken in een gedicht.
BEGRIP Erv loopt een blanke jonge man op straat Met op zijn schouder een geweer Verveling, gek-zijn of rassenhaat? Maar drie mensen schiet hij zo maar neer. ...Nee bij ons is er geen oorlog, 't is vrede.
Er zit een blanke man op de bus van de lijn Hij vraagt om kalmte en wat rust Verveling, flippen of ik-zijn maar zes vreemde jongeren slaan hem dood..... bewust? Nee bij ons is er geen oorlog, 't is vrede.
Er spelen twee kinderen wat verderop op het plein Een spel van onschuld tussen de bomen Onmenselijk, onwezenlijk, indoor slecht-zijn? Maar iemand heeft ze alles afgenomen. ....Nee, bij ons is er geen oorlog, 't is vrede
Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten, nu gebruiken wij E-mail om elkaar nog iets te vertellen nu meer en meer via de webcamera.
Wij hadden nog een kodaksken met zwart wit film, nu zijn 't kleurenfoto's met gsm die ze dan versturen Blackberry pda.
Het galénepostje met koptelefoon is ne homstudio geworden zelfs met surround klank.
De facteur bracht nog te voet de krant op zondag, en de gazet met den uitslag van de ronde van Vlaanderen werd uit een vliegtuig naar beneden gesmeten, nu krijgt men al den uitslag op pc.
Wij wisten niet van geld en brood uit den muur halen. Vroeger spraken wij af mee ons lief , nu is dat tokkelen op onze gsm. Als je iemen vroeger naar de maan wenste, kan 't nu zijn dat ze er naartoe kunnen.
'Tnieuws op de radio was nog 't gesproken dagblad, nu is't digital DAB en HDTV.
Roze was de "kleur" voor baby's,en "homo" stond voor mens. Wij waren bij de schouts en chiro en jongens nog bij den troep, nu reageeert de jeugd als hooligan en rookt nu joint.
Wij zijn de laatste generatie die nog ne man nodig hadden om nen kleine te maken. Wij zochten nog de weg met landkaarten, nu is er de gps. en eigenlijk doen wij er al aan mee. Mogelijks omdat niet anders meer kan, want anders zijn wij hopeloos aan 't verouderen. (Met de groetjes van ploef)
Als wij nu allemaal 65 plussers zijn geworden(zoals ze ons nu noemen,niet meer senioren of ouderlingen).de leeftijd van 100 willen halen, moeten wij sterker in ons schoenen staan dan ooit, WANT.
Als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe. Als wij moe zijn zegt men " ze takelen af".
als de jeugd bezwaren maakt,heeft zij een uitgesproken mening. Als wij bezwaren maken,hebben wij 't niet goed begrepen.
Als de jeugd iets vergeet, hoor je zeggen 'k heb het toch zo druk gehad. Als wij iets hebben vergeten, zegt men " (t is den ouderdom".)
Maar wij ouderen zijn de overlevers. kijk maar naar de veranderingen die wij hebben meegemaakt, meebeleefd en overleefd:
Wij werden geboren voor dat er sprake was van, televisie, diepvries,flitscamera's creditcardts,computers, afwasmachinens,microgolven,droogkasten en stoomstrijkijzers.
Wij trouwden eerst en woonden dan samen zonder kennis van zaken en onder ondervinding(alé dat was bij mij toch het geval).
Wij waren geboren voor er huismannen waren of deeltijdse banen, kinderdag-verblijven,brugpensioenen,groepsterapieén, samenlevingscontrakten of generatie-pakten.
Wij hadden nooit gehoord van jongens met piersings, van bommoeders en van HNSI.
Wij waren er al voor de E40, den B747 jumbo en den TVG Wij gebruikten alleen een geheugen met hersencellen, Nu hebben ze daarvoor nog RAM en ROM en geheugen met garde schijf vol Mega-en Gigabytes.
Toen betekende "Made in japan" nog rommel Een I-POT(D) was bij ons een stoofpotje om een ei te koken. en wij dansten nog op 45 en 33 toeren platen, nu heeft men CDs,DVDs enMP3s. wij;en de konijnen en andere zoogdieren aten nog selder, en zij ;hebben het zelfde effect met viagra en vibrators, en Aids was toen nog 't Engels woord voor helpers, en wij;wij deden't verder zonder?.
(Slag/ onzer kanoniers aan den Yzer)We zagen hoe de mannen zich aan den weg naar Beerst weerden en den krisies bezwoeren.Lang den kant van het bloedputteken behaalt kommandant Deschamps aan het hoofd van de twee andere kompagnieen van het 11° denzelfden schitterenden uitslag: met de mannen van de kompagnie Labeau hernemen ze ook daar de loopgraven. De nacht van den 20° op den 21° Oktober zinkt neer. Geheel duister wordt het niet. Op vele plaatsen laaien de vlammen op. De kanonnen bulderen onder rust. En in de kelders van Diksmuide schuilen burgers,die het nu berouwen niet gevlucht te zijn, want 't schijnt hun of ze deze verschrikking niet levend meer zullen geraken. Op de velden liggen dooden. Brankardiers zoeken gewonden. Te Diksmuide brengt men de lijders naar het hospitaal; ook het huis van den voormaligen Spaanschen gouverneur bij de Noordbrug,is een lazaret, evenals de woning van den notaris B... in de Weststraat. Andere gekwetsten sleuren zich voort over de Hooge Brug, om in veiliger oord te vluchten en genezing te zoeken. Langs de wegen dompelen vluchtelingen, zich richtend naar Veurne.En kaisons met munitie dreunen nader om voorraad te brengen voop den strijd, die nu wel niet geheel staakt, maar morgen zeker nog geweldiger hernomen al worden.(slot) vervolg( Het leven in bezet belgie.
Na vele tegenslagen loop je met je kop tegen de muur,tot op de dag dat je vanzelf gaat lopen naar die God die zoals je hebt geleerd,van kindsbeen af, je redder in nood zou zijn. Je vraagt je af hoe kan die God je zo inpalmen dat je blindelinks in hem gaat geloven,alsof hij je bij de hand neemt en je telkens weer op 't rechte pad zet, zodat je leven ;een leven van rust en ontspanning wordt? Je kan het niet verbergen en toch ben je bang om het aan mensen door te geven. Wonderen als ze bestaan ze voelen zeer goed aan maar maken 't ook wel moeilijk om ze te begrijpen. en toch,ze maken van een mens iets wonderbaars als je er mee kan leven. (Met de groetjes van ploef)
Ik wens eenieder die mij dezer dagen bezoekt een Zalige Hoogdag van Allerheiligen,'t is voor eenieder een dag van bezinning,een dag waar ieder wel iemand zal hebben waar de herinnering herleeft op deze dag. Zeg het met bloemen ,een vroom gebed,zo blijf eenieder in onze herinnering leven, ze gaven toch ons een andere kijk op het leven. (De groetjes van ploef)
(Foto;Belgische ruiters patroeljeeren langs de kust)Bij het hooren van de verschrikkelijke ontploffing, heeft kolonel Leestmans zich rekenschap gegeven van het gevaar. Met bewonderenswaardige kalmte, snelt hij onmiddelijk aan het hooft zijner kolon, in stormpas naar de brug die men op 800 meter van daar ontwaart. De mannen ijlen hem achterna.. Als een stormvloed, stormen de zes compagnieén van het elfde over de brug, onder een regen van schroot. Van uit de naburige loopgraven zien de dappere marine-fusiliers den opwekkenden optocht voorbij trekken. Ze slaken geestdriftige toejuichingen en zwaaien met hun muts: en luider dan het gedonder der bommen klinkt ter omzent eere geestdrifig:" Leve de Belgen ?" Onvergetelijke stonden, tragisch en grootsch onder allen. "Ik geloof wel, zei later iemand, die aan dit drama heeft deelgenomen," dat zoo hun officieren met de onzen waren vooruit gestormd." Ondertusschen werd aan gene zijde van Diksmuide de weerstand van het 12° linie regiment voortgezet, tegen een steeds hardnekkigen, maar zichtbaar door zijn vorige pogingen verzwakten vijand. Ook is kolonel Jacques,verwittigd van de nakende aankomst van de zes kompagnieén van het 11°, nu van de overwinning verzekerd.Een weinig na 17 uur, komt luitenant-kolonel Leestmans op den Groote Markt, aan het hoofd van zijn troepen, hijgend van den looppas onder den regen schroot, dakpannen en materialen, die vanaf de brug zonder ophouden op hun is neergekomen. De kolonel weet dat hij met dergelijke kerels het verloren terrein terug zal winnen. Hij stuurt drie kompagnieén op den weg naar beerst, met den opdracht den vijand overhoop te werpen. Twee anderen worden naar Bloedputteken gezonden om er de kompagnie van kapitein Labeau , die reeds sedert verscheidene uren heldhaftig het hoofd biedt aan een zeer sterke overmacht,te steunen
Geluk en vreugde heeft tijd om te wachten.... Voor hen die huilen... Voor hen die lijden... Voor hen die op zoek zijn... Voor hen die geen zelfvertouwen hebben, voor diegene die liefde uitstralen..... Want die mensen kennen de waarde van datgene wat een indruk nalaat in je leven. ( met de groetjes van ploef)
Stuur een boodschap naar iemand, wiens vriendschap je koestert, naar iemand die indruk op je maakt, naar iemand die deel uitmaakt van je leven.... naar mensen,die jou laten lachen, wanneer je het hard nodig hebt, naar zij die jou het positieve tonen, als je alleen maar al het negatieve ziet, aan mensen aan wie je graag wilt zeggen, hoeveel hun vriendschap voor je betekent, of zeg eenvoudig? Dank je voor je vriendschap, dat je mij een blik in een betere wereld gunt.
Vergeet wat was,verlaat wat achter je ligt, je teleurstellingen , je verdriet. Liefde begint met een glimlach, en groeit met een hartelijke zoen. ( met de groetjes van ploef)
De dagen verglijden stil in vlekken licht die langzaam langs de vensters schuiven, we zien ze gaan. Vroom is hun geicht waar winterstormen aan voorbij schuiven.
Elke morgen beginnen wij met de idee:'mocht dit den laatste dag zijn die mij gegeven wordt, hoe zou ik elk uur zorgzaam invullen?' Zo zullen wij ons 's avonds zoveel goede momenten dankbaar herinneren, die wij echt niet willen vergeten. In ons hart mogen wij dank zeggen: 'k heb niet half geleefd'
Oorlog is voor ons een ver gebeuren zowel in den tijd als locatie,
Heer God,
Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten,
Als wij nu allemaal 65 plussers zijn geworden(zoals ze ons nu noemen,niet meer senioren of ouderlingen).de leeftijd van 100 willen halen, moeten wij sterker in ons schoenen staan dan ooit, WANT.
(Slag/ onzer kanoniers aan den Yzer)We zagen hoe de mannen zich aan den weg naar Beerst weerden en den krisies bezwoeren.Lang den kant van het bloedputteken behaalt kommandant Deschamps aan het hoofd van de twee andere kompagnieen van het 11° denzelfden schitterenden uitslag: met de mannen van de kompagnie Labeau hernemen ze ook daar de loopgraven. De nacht van den 20° op den 21° Oktober zinkt neer. Geheel duister wordt het niet. Op vele plaatsen laaien de vlammen op. De kanonnen bulderen onder rust. En in de kelders van Diksmuide schuilen burgers,die het nu berouwen niet gevlucht te zijn, want 't schijnt hun of ze deze verschrikking niet levend meer zullen geraken. Op de velden liggen dooden. Brankardiers zoeken gewonden. Te Diksmuide brengt men de lijders naar het hospitaal; ook het huis van den voormaligen Spaanschen gouverneur bij de Noordbrug,is een lazaret, evenals de woning van den notaris B... in de Weststraat. Andere gekwetsten sleuren zich voort over de Hooge Brug, om in veiliger oord te vluchten en genezing te zoeken. Langs de wegen dompelen vluchtelingen, zich richtend naar Veurne.En kaisons met munitie dreunen nader om voorraad te brengen voop den strijd, die nu wel niet geheel staakt, maar morgen zeker nog geweldiger hernomen al worden.(slot)
Na vele tegenslagen loop je met je kop tegen de muur,tot op de dag dat je vanzelf gaat lopen naar die God die zoals je hebt geleerd,van kindsbeen af, je redder in nood zou zijn.
Ik wens eenieder die mij dezer dagen bezoekt een Zalige Hoogdag van Allerheiligen,'t is voor eenieder een dag van bezinning,een dag waar ieder wel iemand zal hebben waar de herinnering herleeft op deze dag.
