ik draag voor
in een acte solitaire
getuig met heel mijn lijf
van groen, van gras
van de lach, ginds ,
zo dromerig ver
in een gastvrij verblijf
mijn uitgestrekte handen
schilderen luchtcirkels vol
zover ik maar kan reiken
sluit velden daarbij in
en bosranden als kantelen
van burchten
opgetrokken in eiken
waarachter mijn geliefden
musiceren, dansen
en spreken van liefde
dan wel met open ogen
mij onbereikbaar doch
zoet beminnen
zo speel ik vurig een rol
opdat de hartstocht
niet mag wijken
in het hart,
zo dichtbij,
van binnen
|
