In de Bhagavat Gita wordt Arjuna beschreven als een mens met hoge kwaliteiten en als een krijgsman met uitzondelijke talenten. Bovendien was hij een groot toegewijde van de Allerhoogste. Als zelfs hij, de beste onder de mensen, door diepe twijfel en wanhoop wordt overvallen (tegenwoordig zou men ook kunnen zeggen: zware depressie, totale burnout, de weg volledig kwijt zijn) hoe is het dan met ons gesteld in dit duistere, ijzeren tijdperk van Kali yuga? Ieder van ons, hoe hoog hij spiritueel ook mag geëvolueerd zijn, krijgt er op een bepaald moment mee te maken. Laten we dus nederig blijven want hoogmoed komt voor de val.

De Allerhoogste is voor de mens een ondoorgrondelijk mysterie. In Zijn liefdevolle wijsheid heeft Hij ervoor gezorgd dat we in onze menselijke vorm slechts een glimp van Zijn uitstraling kunnen waarnemen om niet waanzinnig te worden. Deze glimp is echter voldoende om in ons stoffelijk omhulsel in contact met Hem te kunnen treden. Na lange liefdevolle toewijding en meditatie bereiken we mystieke eenwording (unio mystica) met Hem. En eenmaal dit is gebeurd lost onze persoonlijkheid, ons ego op en is er enkel nog Hij, onze Geliefde, de Allerhoogste.

Uit Hem, de Allerhoogste, komen alle wonderbaarlijke verschijnselen voort, zowel in de materiële als in de spirituele wereld. Hij is de Allerhoogste oorzaak van alle oorzaken. Hij is het transcendentale Licht waarbij alle zonnen van het heelal niet meer dan een kaarsvlam zijn.

De Allerhoogste is het hoogste object van verering. Hoewel Hij elke vorm kan aannemen is Hij vormloos. Ontelbare namen worden Hem toegeschreven doch is Hij naamloos. Hij is de Overziel die in elk van ons woont en we zijn voor eeuwig met Hem verbonden. Hij is de Bron van alle vreugde die opwelt in het diepste van ons wezen door slechts aan Hem te denken.

De Allerhoogste is werkelijk alles in alles. Hij is de Absolute waarheid, de Instandhouder van alles, zowel van de materiële als de spirituele wereld. Vergevorderde zielen geven zich met diepe devotie aan Hem over.

Sluit je zintuigen voor de buitenwereld en concentreer je op je hartchacra, herhaal de mantra Om en voel de aanwezigheid van de Allerhoogste (de Overziel, Paramatma) in het centrum van je hart. Deze vorm van yoga leidt uiteindelijk tot samadhi, éénwording met God.

Door het vuur van transcendentale kennis worden we mettertijd volledig gezuiverd. We ervaren diepe vrede, gelukzaligheid, verdraagzaamheid en tolerantie. Voor het oog van de wereld blijven we gewoon handelen doch zijn innerlijk van hun vruchten onthecht.

Door spirituele kennis over de ziel kom je tot transcendentaal inzicht. Deze kennis is zuiverend en leidt tot bevrijding. Onzelfzuchtige devotionele activiteit (ook karma yoga genoemd) is de sleutel. Heer Krishna geeft in de Bhagavat Gita aanwijzingen hoe dit doel te bereiken.

In de materiële wereld worden we gedwongen om te handelen. Zelfs tijdens de slaap is ons lichaam actief. Door activiteiten kunnen we aan de stoffelijke wereld gebonden blijven maar hebben ook de mogelijkheid ons hiervan bevrijden. Als we namelijk handelen zonder resultaatgerichte motieven om de Allerhoogste tevreden te stellen kunnen we ons bevrijden uit de kringloop van geboorte en dood.

Bhagavat Gita (beknopte inleiding)

De Bhagavat Gita (het lied van de verheven Heer) wil een leidraad zijn voor de mens die in deze stoffelijke wereld komt vast te zitten en niet meer weet hoe het verder moet. Hij is wanhopig op zoek naar verlossing doch dient tot inzicht te komen dat deze op materieel gebied niet te vinden is. Zolang hij in de materie verstrikt is volgt ontgoocheling op ontgoocheling, gevolgd door diepe zielepijn, frustratie en woede.