Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
Vandaag is het reeds de tweede winterserietocht van het jaar van Ibis Puurs, deze keer in Breendonk. Om kwart na zeven parkeer ik mijn auto aan de kerk en ben even later in de startzaal waar het nog zeer kalm is. Eerst nog een warme choco en een broodje en dan ben ik klaar voor de 21 kilometer, die er in werkelijkheid 22,3 gaan zijn. Het is nog pikdonker als ik buiten kom, en na enkele straatjes komen we al in de open velden. Omdat het vannacht stevig gevrozen heeft ligt de grond er keihard bij en is het hier best gevaarlijk om je voet om te slaan. Gelukkig begint het vrij snel een beetje licht te worden en wordt het wat veiliger. Na een dikke vier kilometer is het reeds controle maar om de één of andere reden mis ik deze. Er stond nochtans een bordje maar blijkbaar was het langs de linkerkant van de weg en was ik naar de rechterkant aan het kijken en zoeken. Erg vind ik het niet want ook de tweede controlepost is niet zo ver en kan ik deze twee stukken best in één keer overbruggen. Onderweg variëert het landschap van straten naar veldwegen en omgekeerd. We passeren door het centrum van Liezele en gaan zo door naar Puurs waar het in het cc de Kollebloem controle is. Hier ben ik al vele malen geweest, het is dan ook de startplaats van de wandeldriedaagse van Ibis die traditiegetrouw doorgaat op het weekend voor de Dodentocht. Tijd voor een soep en een broodje want mijn maag is ondertussen ook al wakker geworden:-D Nu gaan we een lus maken van vijf kilometer. Deze lus brengt ons naar de kapel OLV van Overheide uit 1854 en voor de rest zien we bijna enkel weilanden. De wind wordt ondertussen feller en het voelt verschrikkelijk koud aan, de winter is duidelijk nog niet voorbij. Tijd voor het laatste gedeelte van vandaag. Onderweg zien we het fort van Liezele. Dit fort heeft een rijke geschiedenis en is nog steeds in prima staat. In mei 1908 wordt gestart met de graafwerken en de bouw van het Fort van Liezele. Onder druk van de nakende oorlog (met Duitsland) wordt in versneld tempo gewerkt. Tegen het begin van de Eerste Wereldoorlog is Liezele tamelijk goed afgewerkt in vergelijking met andere forten. Op 4 augustus 1914 vallen de Duitsers België binnen. In allerijl worden rond het fort verdedigingswerken uitgevoerd. Het fort staat onder de leiding van commandant Fievez. Om vrij zicht te krijgen vanuit het fort, worden het dorp Liezele en omliggende gebieden volledig platgebrand.:shock: Begin september, na de verovering van de forten van Luik, vallen de Duitsers de fortengordel rond Antwerpen aan. Liezele ligt buiten de eigenlijke vuurlinie, maar wordt wel een aantal keren beschoten met veldartillerie. Begin oktober 1914 ziet de toenmalige koning Albert I zich verplicht zijn veldleger uit Antwerpen terug te trekken tot achter de IJzer. Het fort Liezele blijft geïsoleerd achter en capituleert noodgedwongen op 10 oktober 1914. Het fort wordt dan vier jaar een onderdeel van de Duitse verdedigingslijn rond Antwerpen en wordt versterkt door de bouw van betonnen bunkers. In 1939, een jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog wordt het fort omgebouwd; er worden mitrailleurs geplaatst, de koepels worden weggenomen en een aantal lokalen gasvrij gemaakt. Op 10 mei 1940 vallen de Duitsers opnieuw België binnen. Tijdens de veldtocht van mei 1940 vinden geen gevechten plaats rond het fort. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bezetten de Duitsers het fort en richten het in als een depot. Na de Tweede Wereldoorlog heeft het geen militaire functie meer. Het wordt ingericht als waardevol museum door de VZW Liezele. Het fort diende ook als filmlocatie voor De Hel van Tanger en de serie De Smaak van De Keyser. Tijdens de driedaagse van Ibis is dit één van de mooiste controleplaatsen die ik reeds bezocht heb, elk jaar is er op het binnenplein een barbeque en wordt er muziek gespeeld. Spijtig genoeg is het nu nog geen barbequeweer en stappen we verder. De laatste kilometers zijn eigenlijk redelijk saai, en ook dankzij de ijskoude wind ben ik blij als ik de kerk van Breendonk zie. Om half twaalf ben ik terug waar ik vanmorgen vertrokken ben, er zitten nog enkele mensen van de club waar ik een praatje mee maak en ondertussen brengt :!: een charmante medewerkster van Ibis mijn spek met eieren die ik smakelijk opeet. Het was weer een mooi wandelweekend met droog maar koud weer, hopelijk is het volgend weekend een paar graden warmer!
Reacties op bericht (4)
06-02-2009
fijn weekend steven
Ik kom jullie alvast een fijn en zonnig wandelweekend wensen,liefs rita
06-02-2009 om 20:51
geschreven door rita
02-02-2009
Vele groetjes uit Zonhoven
Een mooi en rustige avond nog.
02-02-2009 om 22:30
geschreven door sloefke
hallo steven
dank voor je bezoekje.ik wens jou een fijne week toe.liefs brigitta
02-02-2009 om 19:44
geschreven door brigitta
01-02-2009
Dag Steven dat zag er een fantastische wandeling uit ik wens je nu nog een gezellige zondagavond.
Wanneer passen vloeiende beelden in elkaar,
wat is realiteit, wat is nog echt en waar,
de virtuele wereld schept verwarrend licht,
haar benadering is klonend en voelbaar dicht.
<== Klik op mijn neus om te lezen of te schrijven in mijn gedichtenbundel. Ook in boekvorm met de titel EVEN TUSSENDOOR onder het ISBN-nummer 978-90-79033-13-3. Meer informatie hierover kan U lezen in de lichtkrant op mijn blog. Mail me via mijn blog voor nog meer info. ==> Knuffelgroetjes, Herman.
01-02-2009 om 18:50
geschreven door Herman Coppens
Over mijzelf
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
Ik ben Steven Jaspers
