“Democratie, hoe steekt dat feitelijk in mekaar, memeke?”
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Begin maar op het niveau van een elfjarige uit te leggen hoe iets principieel redelijk deugdelijks vaak een rotzooi blijkt. Bij kleinzoon volstaat het niet langer holle slogans uit de Wikipedia voor te leggen. Kleinzoon wil meer: facts and figures bij wijze van spreken, materiaal ontvankelijk voor zijn jonge geest dus …voorbeelden.

Op school wordt er in het kader van de WO- lessen ( werkelijkheidsonderricht maw geschiedenis, aardrijkskunde en de beginselen van natuurkunde vallen onder de gemeenschappelijke noemer WO) over democratie gepraat. Hij heeft de USA-verkiezingen op afstand gevolgd en beseft plus minus wat Obama voor de zwarte Amerikaan betekent. Opa heeft er hem, achter mijn rug, op gewezen dat in Frankrijk de president o.m. pronkt met een zangeres-naaktmodel en  ik heb hem verteld dat in  Duitsland een vrouw letterlijk en figuurlijk de broek draagt.

Bovendien ziet hij in de journaals hoe steeds diezelfde mensen de hoofden bij elkaar steken wanneer het om ernstige zaken gaat.

Maar hij ziet ook andere dingen. Hij ziet ook hoe grote groepen “gewone” mensen luidkeels protesteren, auto’s in de fik steken, ruiten aan diggelen slaan en met de gezagvoerders kat-en-muis spelen. Hij heeft onze tafelgesprekken gevolgd en meegemaakt hoe je democratisch verkozen met liefst 800.000 voorkeurstemmen eerst op een tafel danst om enkele maanden later de laan te worden uitgestuurd, met enkel nog een Black Berry in de hand.

Democratie! Krijg dat aan zo’n jochie maar eens uitgelegd! U en ik, volwassenen, weten dat als een volk tevreden is over zijn regering er iets grondig mis is met dat volk. Anderzijds weten we ook dat als een regering tevreden is met haar volk, er iets grondig mis is met die regering. Bovendien moet in een democratie de regering niet doen wat het volk wenst. Mag niet. Het volk wenst gewoonlijk onzinnige en vaak tegengestelde dingen. Stel dat een regering die dingen zou gaan doen, wedden dat het volk toch ontevreden zou zijn, want het verwacht dat een regering geen onzinnige en tegengestelde dingen doet. Trouwens een regering die haar ganse ambtstermijn doet wat de meerderheid van het volk wenst, dat is een regering van slapjanussen van dommeriken. Als een regering slim is,vraagt die regering niet wat het volk wenst, de regering meent het immers beter te weten.

Komt daarbij dat wij alhier een ouderwetse vorm van democratie aan ons been hebben. We zitten hier met een resem aan partijen, in het Noorden de helft meer dan in het Zuiden en een ding is zeker, zelfs in regionale verkiezingen zal nooit één partij de meerderheid halen. Vandaar dat er telkens na elke verkiezing een democratisch gekozen regering uit de bus komt, die weinig te maken heeft met de verkiezingsuitslag, maar alles met compromissen van partijleiders. Hoe slapper zo’n leider is (Leterme) of hoe onbetrouwbaarder en leugenachtiger (Reynders) hoe meer kans hij maakt op het premierschap of portefeuille van Financiën. Leeghoofden maar stemmentrekkers worden gedeponeerd op Landsverdediging , kopen er niet te gebruiken materiaal aan en huilebakken krijgen cultuur en sport. Idem dito in Holland  waar een katholieke minister op Jusititie wordt geplant en zo dom is om te eisen dat het beledigen van de Roomse God dient bestraft te worden, dit in een land waar al jaren een scheiding staat tussen Kerk en Staat..

13-04-2009, 22:06 geschreven door hercule