xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Rond het middaguur de eerste stank van tuinbbqs opgesnoven. Deuren en ramen blijven dan potdicht. Walgelijke walmen achteraan en niet te harden lawaai vooraan. Wegenwerken vlakbij maken mijn straat tot vluchtweg. Getoeter, gevloek en akelige monotone beat uit de versterkers aan die onzalige en nutteloze verhoogde berm vlakbij. Tja, als een eerder smalle straat een poos als stukje van een nationale baan fungeert
Mijn buurvrouw, geurarm geboren, zit met haar jaarlijkse plantendrang. Ze heeft jeuk in de vingers en praat constant tegen de planten:
Ik ga je wat kleinen, vriend, je begint te woekeren
Eindelijk denk ik! Vlakbij mijn afsluiting staat een hoge afschuwelijke struik, zomers rendez-vous plaats voor alle soorten vliegend ongedierte. Ruim tien jaar heb ik de pest aan die struik. Voor mijn buurvrouw heeft het onding een bijzondere sentimentele waarde: de laatste aanplanting door haar vader, drie dagen voor zijn dood. Alleen daarom durf ik niet te morren. Alleen daarom
Zonet de zoveelste waarschuwing van het Klimaatpanel van de Verenigde Naties gelezen. De inkt ervan is nog niet droog en kijk, de helikopter van de politie draait rondjes boven onze daken en de autosnelweg richting kust. Mijn oude kater wordt halfgek maar Westtoerisme zal lachen, de bezoedelaars zijn onderweg. Het friet- en mayonaisevolk overrompelt Blankenberge en de nieuwste lentetoiletten en Vuitton tassen willen showen in Knokke, met een gretigheid die onfatsoenlijk is.
Zijn het de lentekriebels die mij zo chagrijnig maken? Het vooruitzicht op de zomermaanden met té warm weer? De vapeurrijke avonden en nachten, ik mag er niet aan denken. Dat lallend mansvolk dan met fel getatoueerde armen in hun Marcellekens op de terrassen als ik de deur uitga? Die lanterfantende vrouwen met té sterke deodorants en met plastieken teensletsen aan? En niet te vergeten die wekelijkse grasmaaibeurten, de angst om zware zomers onweersbuien, het verdriet om wegwerphuisdieren en dat soort dingen meer.
De zomer is hier slechts welkom omwille van mijn verminderd energiegebruik, voor de rest bah
wellicht heb ik een baaldag eigen aan het ouder worden, aan al de zomerdromen die ik ooit had en waarvan er zo weinig zijn uitgekomen. Belachelijk in feite.
|
