zien. Het lichaam van Christus ontvang je beter direct op de tong, meent de man. Knielen aan de communiebank, handen onder het witte laken en tong uitsteken. Geen A zeggen hooguit amen, liever niets. De handen zedig gevouwen, kin op de borst naar de stoel schuifelen en dankbaar ingetogen vijfminuten silence absolue, kuchen foei. Met God bezig zijn en met jezelf en met werken van barmhartigheid zoals de vraag of je straks pruimen of appelmoes opdient bij het konijn. Jarenzestiggedoe!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Net nu Anglicanen homoseksuele bisschoppen toelaten en de Joodse gemeenschap in ons land een vrouwelijke rabbijn aanstelt, gaat deze paus meteen een halve eeuw achteruit. Nu nog de pastoors verplichten om op de kansels te kruipen, de missen in het Latijn zodat de modale kerkganger er geen fluit van begrijpt en we zitten opnieuw begin vorige eeuw. Gregoriaanse gezangen herinvoeren, à la bonheur, doch uitsluitend omwille van de prachtige muziek.

Wat zou de bedoeling van die man toch zijn? Zieltjes winnen? De Westerlingen zijn dat infantiele stadium al lang voorbij. In achtergestelde landen, daar trappen de mensen er nog in. Kerkelijke symboliek als pleister op hun miserabel bestaan. Een mens zou voor minder gaan.

Maar hier bij ons? Hier wordt er voor heel wat andere zaken gegaan. Vermindering van accijnsrechten op mazout bijvoorbeeld. De camions moeten bollen, de koeienmelk afgetapt en vervoerd, BTW en belastingen naar beneden, landbouwregels herbekeken. Zaken die je niet verkrijgt door als gedweeë schapen naar de kerk te gaan telkens de klokken gaan bimbambeieren.

Betogen gaan ze morgen, truckers en boeren, Vlamingen en Walen zij aan zij. Mannen met handen aan hun lijf, noeste werkers. De mannen met boerenlogica, met gezond verstand.Dus De Decker, jongen, jij morgen als voortrekker de mestkar op.

Brood op de plank, ghodverdomme, dat is wat anders dan een hostie op de tong!