Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    16-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kat en hond
     ik kijk de kat
    uit de boom
    en mijn hond
    staat op wacht
    naast de stam
    met zijn tong
    uit zijn bek
    te hijgen

    ocharme de kat
    zij zwaait
    met haar staart
    en zij blaast
    de hoektanden
    bloot

    met een grijns die zelfs
    een hond in vervoering
    kan brengen

    want hij jankt

    maar begrijpen
    dat doet hij dus nooit

    want hij zwaait
    ook met zijn staart

    16-07-2005 om 20:19 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    15-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het einde van het reizen

    *

    vandaag zoekt hij zich nog graag
    een trage weg, één zonder nood
    om op zijn stappen terug te keren
    een wandelpad, een doorgang 
    een andere zon en avondrood

    want tussen de scherpe stenen
    raakt die weg altijd versperd
    en scheurt het schoeisel er tot
    men bloedvoets verder strompelt

    het blijkt zo moeilijk om 
    ooit terug te keren zo laat
    hij dan zijn sporen na en kijkt
    dus niet meer om

    zijn zinnen heeft hij al uitbundig
    op gebleekt papier beschreven
    en verzameld in een boek
    maar de bladeren hebben
    een vluchtig lot verkozen

    zijn jaren zijn wel niet meer
    zo jong gebleven, ze zijn dan ook
    al eeuwen zoek


    ---

    15-07-2005 om 13:52 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vlaamse overval
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    15-07-2005 om 12:51 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    13-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De affiche voor donderdag 14 juli
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Als u mij eens aan het werk wil zien?


    13-07-2005 om 23:11 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    12-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rust in vrede

    *

    het stemt mij tijdloos als verteerde letters
    zwijgzaam wijken voor onleesbaar groen
    van korstmos

    er woedt geen hellevuur meer
    er klinken geen zondvloed woorden
    er ligt geen grafgift meer
    op zwart marmer en arduinen stenen
    blijven grijsgetint voor eeuwen

    dat ik ooit een ster was
    scherpt nog mijn leesgenot voor namen
    en een tijdvak voor hun jeugd
    een kosmos

    hier rust...

    zou het zijn
    eeuwige rust zijn
    die mij zo bekoort?

    ---

    12-07-2005 om 22:35 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    11-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onweer weer

    de koude heb ik ingehaald
    zo triomfantlijk met fanfare
    met tromgeroffel en bliksems
    die ik ver heb weggeslingerd
    zo ben ik, soms goddelijk  
    Zeus of Thor zijn hamer

    11-07-2005 om 18:23 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stapelwolken
    waar of niet waar?

    zoals het zou moeten
    en de regen altijd valt
    daar ben ik een witte wolk
    wat droef in hoge sferen
    dus jaag ik mijn bui omhoog
    en laat ze ijselijk wenen
    tot de lucht weer scheurt

    het licht is maar symbolisch
    en niet een ziel die treurt
    het zijn is fragmentarisch
    en raakt teneergeslagen
    de droge aarde, en zucht

    ik ruik weer
    ozon in de lucht

    ---

    11-07-2005 om 16:19 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    10-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tot bloedens toe

    *

    zo vaak werd er het graan gemaaid
    de wortels uitgerukt, de kale grond
    tot bloedens toe vermoord en geel
    de oude aarde dieper omgeploegd

    nu groeit nog enkel stro in overvloed
    en doornen klauwen er zo hardvochtig
    de handen rood

    er is geen gras meer
    om op neer te vleien
    geen zinderend woord

    een hete zon heeft
    mijn hart gedroogd

    ---

    10-07-2005 om 13:56 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.terreur


    hij preekt haat, het ijzig woord
    en heeft zichzelf verdreven
    slechts koud staal en grijze steen
    is zonder schuld gebleven

    10-07-2005 om 11:55 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    09-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de oogst

    te vaak heb ik er graan gemaaid
    tot aan de wortels toe, de kale grond
    en telkens terug opnieuw gezaaid

    de oogst werd er niet rijker van
    de grachten aan de boord wel smaller
    de aarde is te arm en droog geworden

    slechts stro in overvloed
    een vale kleur van goud
    en een ontevreden boer

    09-07-2005 om 10:32 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    08-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.impressie van een zelfmoordenaar
    er klauwt een marter in zijn hart
    vlijmscherpe tanden en het bloed
    stolt glanzend zwart

    hij hoeft zichzelf niet te vergeven
    zijn haat is immers groot genoeg




    08-07-2005 om 13:06 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    07-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de verbeten schrijver
    hij houdt zijn hoofd zo scheef
    zijn tong werd haast gebeten
    een hand klemt zo muurvast
    zijn zware pen die blad vergeten
    zinnen schreef 
    met  krullen aan de rand

    hij versiert het woord
    verlucht zijn zwarte teksten
    om éénduidig waar te maken
    wat hem zoal bekoort

    ---



    07-07-2005 om 10:49 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    06-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verbeten
    *

    eens te meer
    heeft hij een vensterraam gesloten
    en is voor donderweer gezwicht

    een glasgordijn verzacht nog licht
    zijn wrevel die nog onbesproken
    een glimlach toveren moet

    ---

    06-07-2005 om 20:36 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onmenselijk
    hij ziet zichzelf soms hemeltergend grijs
    in dwaze vormen die het licht hebben
    verdonkeremaand.

    hij vraagt zich af, of een god nog wel
    bestaat, echt zinvol is en hem genegen
    hij zoekt de kleur van 't droef gewaad
    de ozongeur van onweerachtig streven
    is maar een prikkeling voor de geest
    hij is slechts beest, geen dierlijk wezen

    hij ziet zichzelf ook in hellewaarts rood
    gedreven, want zelfs de rauwe dood
    is hem om het even

    ---


    06-07-2005 om 11:59 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ruw en ongegrond

    laat ons vandaag het onkruid wieden
    zoals de vergeet-mij-nietjes
    de ere-prijs
    en herders-tasjes
    rukken we zonder pardon
    de grond uit met vuile handen

    we planten liever zwarte tulpen
    en rode rozen
    krampachtig op een rij
    fatsoen in planten is toch een plantsoen?

    06-07-2005 om 10:10 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    05-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Halfbeeld
    aan de buitenkant is hij beeldig
    steen en zachthartig binnen
    zijn gelaat is roerloos grijs
    de mond verbeten strak
    de ogen slechte gaten

    hij zegt ook - ik ben ook beeldig hard -

    frontaal is hij dus man
    de onderkant wordt niet verhuld
    maar is gewoon (t)rots gebleven

    het zegt (zonder woorden zonder stem)
    - mijn maker heeft mij half gemaakt
    de ogen werden uitgehakt
    omdat ze anders bleven staren -

    nu blijft hij immers vast verbonden
    en kijkt hij mij niet meer verwijtend
    aan

    ----

    05-07-2005 om 14:05 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    04-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Metamorfose, een man wordt tijd.
    *

    hij wond zich op
    omdat de tijd steeds trager liep
    en het allemaal zo lang bleef duren

    nu woont hij in een houten hok
    zijn hart is slinger
    en getande wielen
    die elkaar begrijpen

    met één oog staart hij naar de zon
    een ander heeft hij niet meer
    daar draaien wijzers rond
    hij staat oog in oog met zichzelf

    hij hapert als zijn veer ontspant
    en metalen hamertjes slaan
    dan op staafjes, ze klinken

    hij had ooit
    een koekoek
    die af en toe te voorschijn kwam
    om uren gade te slaan

    ---

    04-07-2005 om 12:51 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.absurditeiten
    hier worden de bomen groen geplant
    de stortregens graven de wortels bloot
    het gras werd al te lang gedoogd
    en heeft een gele kleur gekregen

    geef mij maar paarse beukendromen
    of rode kool op 't veld in lange rijen
    en malse regen, een storm, de overvloed

    en het onkruid mag wat mij betreft
    heel welig tieren, ik ben toch potdoof
    en groene vingers heb ik niet





    04-07-2005 om 12:35 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woede woorden
    woede woorden klinken als
    het kraken van hardhouten bomen
    het breken van basalten blokken

    ze doen mijn adem stokken
    ze zijn niet meer in te tomen
    ze klinken vals


    04-07-2005 om 12:24 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    03-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat is poëzie
    Poëzie is voor mij niet meer of minder dan "fantasie", waarbij je balanceert op de grenzen van de taal. Het is verbeeldingswerk, waar gewone woorden niet meer genoeg zijn om het hele scala van hetgeen ik zie of hoor of voel of proef te beschrijven.

    We zijn zo beperkt met enkel onze zintuigen Het innerlijke heeft echter dat allemaal niet nodig, daar is rijkdom.

    hij zegt
    - en altijd bijna onverstaanbaar -
    graaf diep, voorbij het stof
    nog dieper dan de zwarte aarde
    tot op de rotsen, tot het magma vloeibaar wordt

    hij zegt
    - en altijd luchtig bijna onbegrijpbaar -
    zweef hoog, voorbij de wolken
    nog hoger dan de blauwe lucht
    tot aan de zon, totdat het licht verblindend wordt

    met mijn voeten in de aarde
    en mijn hoofd in de wolken
    roep ik dan de bergen toe

    ze groeiden immers uit de diepste aarde
    en klimmen naar het felste zonlicht toe

    waarom staan jullie
    daar zo stijf en stram
    en ligt er sneeuw op jullie toppen
    en vloeit er water aan je voeten

    en het gruis beneden antwoordt dan

    we hebben ooit de hel ontmoet
    en de hitte heeft ons omgesmolten
    de koude in de hemel
    heeft ons hoofd gekraakt

    nu wachten we op het malen
    van de aarde, en zoeken we
    weer de dieptes op.

    03-07-2005 om 16:56 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!