Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    19-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wegwerkzaam

    .

    dit is een rechte laan
    dus zonder bochtenwerk
    monotoon is hier het juiste toon

    'n platgetreden bruine aarden weg 
    waar, afgezoomd met pollen gras
    het pad verlaten, het zwoegen was

    geen straatlawaai, geen kraai klonk
    er over vlaktes, erg eentonig was er
    stemmig want de wind waait strak
    en het zand steeds hemeltergend

    dit is de rechte weg
    die ik verlaten had om
    ook een hemel te bestormen

    .

    19-10-2005 om 12:40 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dichtoefeningen
    dit is spijtig, een levenlang zwoegen
    en dan een orkaan, of een vingerknip
    en ...
    hoe moet je 'niets meer' verwoorden
    het doet er niet meer toe, het heeft geen zin
    getrouwd, geweest kan immers ook

    is dit vreugde?
    ik word bemind, zij heeft haar kind
    gebaard ben ik zeker, van de vader?


    19-10-2005 om 11:32 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    18-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.refleksie

    .

    schud ik alweer een zanderig kussen wakker
    waar haar geur aan kleeft en ook herinnering
    aan een stenen hart, de koude en een rilling
    van kop tot teen, 't knarsen ervaar ik nog

    zij zegt dat ik zangerig woorden rijg
    en teveel aan zinsbegoocheling bezit
    echt geen grote handen aan mijn lijf

    zij wou geen dagdromen, maar één
    die haar droomwereld bekleedde
    een schilder, een behanger, zeker
    een klusjesman, en iets bleker

    ik paste niet, want ingekaderd
    hing ik er toch maar glansloos
    bij, maar nog volg ik haar niet
    het blijft ter plaatse hangen

    .

    18-10-2005 om 12:31 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van op het balkon


    Vanaf het balkon een plein
    heel het jaar door groen
    veldgras en hier en daar
    een wandelaar zijn hond
    moet aan de lijn

    een betonblokkendoos
    en een enkele boom
    een getralied voetbalveld
    allemaal opzichtig

    we houden het gras wel kort
    met stalen messen
    en we dreigen zelfzeker 
    het zogezegde onkruid weg

    dan is het belang
    wel iets rijker dan
    een bedelaar zelf
    een vreemdeling
    in zijn eigen land

    18-10-2005 om 11:22 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontwaak en wrijf je ogen uit
    hij groeit op een melkwegstremsel
    een klodder door en door gehard
    hij is zo bruin en koekt als modder

    ik vond hem aan de kant een uur
    of wat geleden en zag zijn hoofd
    dat maanscheel keek, te troebel
    naar mijn zin en zwaar belegen

    een maanmannetje misschien?

    18-10-2005 om 10:02 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    17-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vijverig
    er plonst een waterklank
    in mijn achterlandse vijver
    terwijl de lisdodde pluizig wolkt

    er is geen wind meer om te bezeilen
    geen overjaarse storm die het nog durft
    mijn ingetogenheid te storen

    17-10-2005 om 12:06 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    15-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voor jou Helena

    .

    voor jou Helena, oud goud Helena
    een toverspreuk een aardig woord

    een oud kasteel, een ridderkerk 
    de slotgracht en een waterpoort
    zoals het echt een burcht behoort
    ikzelf blaas daar op 't koperwerk

    voor jou Helena, vurig hart Helena
    bazuingeschal, want magie bekoort

    zoals ik tovertaal in de watersloot
    en 't snateren van d' andere ganzen
    de balzalen om nachten te dansen
    totdat wij zuchten, gloeiend rood

    voor jou Helena,  puur goud Helena
    een vaardig woord, een tovertaling
    de gedachte aan een zonnig oord

    .



    15-10-2005 om 11:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    14-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan de deur
    ik ben god niet, bekloeg hij toen
    opnieuw een waanbeeld vergeefs
    aan de deur klopte en hij op een kier
    hem naar zijn verdoemenis verwees

    14-10-2005 om 23:06 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De muzeval op donderdag
    Gisteren donderdag, was het weer mooi MUZEVAL in Antwerpen.

    Verschiet niet, een echt bruin café, zelfs de glazen op de toog hebben een kleurtje. Deze keer weer stampvol woorden, mensen en poëzie. Geen elitair gedoe dus, maar voor het merendeel uit het hart, van de straat en sommigen zelfs uit het hoofd.

    14-10-2005 om 12:24 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    13-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bedenkingen
    Hermetisme

    Onlangs las ik iemand's opmerking over hermetisch dichten. Onbegrijpelijk stelt hij, dan merk ik op 'alsof men slechts tevreden kan zijn als men iets begrijpt'. Maar ergens moet ik hem wel gelijk geven, sommigen slagen erin hun bedoelingen dermate te verbergen dat niemand er iets aan heeft. Dat noem ik dan het veronachtzamen van de lezer.

    De discussie had plaats op één van die 'internet-gedichten-sites' zoals er zovelen zijn. Het grootste probleem van dergelijke virtuele besprekingen is dat men probeert elkaar lief en aardig te vinden. Voor wat, hoort wat is er meestal de norm, met als gevolg dat je de oprechte commentaargevers op de vingers van één hand kan tellen.

    Misschien ben ik een te aardig man
    en verberg ik een loftrompet onder
    mijn te zwarte overjaarse jas.

    Andere bedenkingen:

    Onlangs heb ik al die sites de rug toegekeerd, het werd me téveel. Ongelooflijk ook de druk die bepaalde personen uitoefenen om hun eigen visie op te dringen. Ze veroordelen alles wat niet volgens hun norm aanvaardbaar is. Zij hebben de poëzie heruitgevonden blijkbaar. Ze zijn ook op hun hoede, want iedere afwijkende mening moét in de kiem worden gesmoord. Men gaat zelfs in discussie met de commentaargevers om hen haarfijn uit te leggen dat ze het mis hebben. Terwijl het toch maar een mening is, een volledig vrijblijvende mening zelfs. Als ik dan hun inzendingen bekijk, dan stel ik vast dat ze zelf zijn blijven hangen in een oude stijl, waar ze blijkbaar moeilijk afscheid van kunnen nemen, ze herhalen steeds hetzelfde, werken volgens hetzelfde stramien en zijn zo doorzichtig als troebel water. Misschien projecteren ze hun eigen onmacht op anderen, zo ben ik immers zelf ook van tijd tot tijd.

    Hier heb je de ganzen
    pas op mensen, ze snateren
    snavels met twee gezichten
    ze dwingen je te pas
    en te onpas in de rijen
    langs hun waterkant
    de rechterkant, de juiste

    En ik wil enkel vliegen, een andere plaats, een andere stijl.

    ik ben de geelgerande, de verschrikking van de vijver
    ik bijt de kikkervisjes maar de zalmen ga ik uit de weg
    soms stroomt het water hard, ik ben dan waterkever
    een vleesverteerder en een onvervaarde hemelterger
    ik bijt

    Is dit hermetisch? Ik dacht van niet, dit is woede en wrevel in de hoogste graad, dan ga je gekke dingen doen, dan bijt je.



    13-10-2005 om 10:09 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    12-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stoptrein
    het perron

    bedenk de trein
    en het cadansen
    het spoorwegplein
    bezaaid met ganzen
    pas gehaaste mensen
    'k heb geen tijd mensen
    de uit de weg mensen

    hier kom ik aan
    in een shock

    tot stilstand stopt
    de trein en hijgt
    de deuren open
    zucht - zucht - perslucht
    aan elke deur
    haastig gerucht

    dit is het eindstation meneer
    deze trein stopt nergens meer

    terminus est

    12-10-2005 om 12:17 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rode appels
    (ik stereoloog)

    oh, je waterspiegel is gebroken
    waar zijn de scherven dan?

    ik ben zelf een suikerspiegel
    en die ligt te hoog zegt men
    je kan ervan de coma raken

    een spiegel aan de wand
    dat ben ik ook, maar moeders
    mooiste ben ik zeker niet
    ik durf dat toch niet vragen

    stel je voor dat jij niet de beste
    bent, wie zal je dan vergeven?

    ik bijt liever zelf
    de appels in hun vlees
    zelfs als ze melig smaken

    en het klokhuis gooi ik weg
    het water in je spiegel breekt
    dus hou nu op met
    naar jezelf te staren

    12-10-2005 om 10:59 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nihilistisch

    misschien zoek ik téveel de tegenstelling
    en om het meer extreem te zeggen
    het gaat niet over zwart of wit

    mathematisch zou je kunnen stellen
    er is nihil
    het absolute niets
    en oneindig
    een onvoorstelbaar groot getal

    ik ben onder nul
    en zwart of negatief te noemen
    in ieder geval ben ik complex genoeg
    om nullen achter elkaar te schrijven

    het cijfer één krijg ik er niet voor
    ik ben niet rijk genoeg
    de bank schrijft in 't rood veel beter
    dan het zwart, dat is 't geheim
    in zwitserland
    daarvoor moet je vele nullen groot zijn




    12-10-2005 om 10:38 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    11-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fandango met capodastro
    mijn muziekinstrument
    heb ik hoopvol gestemd
    ik heb haar fijnbesnaard

    dit is dus mijn gitaar, het houterig
    wezen waar ikzelf een toon aangeef
    met beide handen

    de linkse dient om in te grijpen
    en de vingers van mijn rechterhand
    ze spelen, ze pulken soms.

    dit is mijn intro, om op te warmen
    ik vertel dus niets bijzonders
    ik speel gitaar en af en toe breekt
    mijn snaar, ik ben er fijngevoelig


    11-10-2005 om 10:15 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    09-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de bevende dood
    De dood is zo gretig
    .

    hij kruipt botweg elk bouwsel langs 
    keurt roestig het beton met een halve
    oogopslag het schrille schreeuwen
    en steenhard de ingebedde keien

    een lichte beving was al voldoende 
    om de doden te tellen, en de honden
    om te blijven zoeken totdat het puin
    te ruim verspreid werd en 't stof te
    glad gestreken, een kerkhof groot

    want toen scheurde de aarde ook
    en vervuilde de modder, die gretig
    een rivier werd





    09-10-2005 om 15:17 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hij verspreidt vaag de mist


    -

    meedogend is deze man te vaag
    de vroege wandelaar, langzaam
    het slenteren langs de lanen licht
    een mistig web zo zwaar beladen

    er druipt nalatigheid in 't klagen
    van beukendromen ze boorden 
    een aardig pad, en het bladeren
    is begonnen want de zon is weg
    en elders hard, de regenstormen

    zelfs dauw is deze man te zwaar
    geladen, hij houdt van wouden
    stelt geen vragen, het antwoord
    kent hij niet, een zon is altijd op
    haar keerkring schroeiend hard

    maar brengt ook klaarte in zijn
    roerend hart


    09-10-2005 om 12:09 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    08-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de wandeling
    moede
    is de man de grijze wandelaar
    zo slenteren lang de lege lanen
    de beuken boorden de aarden 
    weg en het bladeren is begonnen
    want de zon is elders hard

    08-10-2005 om 12:48 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    07-10-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bedenkingen
    ik heb de avond vol beschreven
    maar dat was vroeger nu ik mij bedenk
    toen was er tijd genoeg om te verdelen




    07-10-2005 om 23:05 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hemelwaarts
    ik boek nog wel een hemel vol met aardewaartse
    zaken, een blinkend overspel tussen twee verliefde
    paarden, Tinkerbel en Annabelle die mooie lange
    blonde stoot die zet ik op mijn schoot op sleeptouw
    ook want ik heb een wagen vol geladen met mooie
    wijven, die twee paarden zet ik ervoor op 't spel

    07-10-2005 om 16:23 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kuch kuch
    een bromfiets klettert proestend
    het gekuch is niet van deze wereld
    de walm stinkt en hangt nog meters in de lucht
    er is wat met zijn knalpot
    die hangt er losjes bij

    't is nog zo'n puch

    07-10-2005 om 14:15 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!