De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
10-07-2016
"Mondje Nederlands"
Liesbeth Homans (N-VA): "Bij de toewijzing van een sociale woning zijn anderstalige kandidaat-huurders voortaan verplicht om na een jaar een taaltest af te leggen. Als ze geen mondje Nederlands kunnen spreken, krijgen ze een boete."
'Rechts-Xenofoob', een nieuw verzinsel, een samentrekking van twee woorden is een slinks trucje, uitgevonden door Seehofer (CSU), Beierse minister-president: "Het migrantenbeleid van Merkel is de oorzaak van de opgang van de rechts-xenofobe partij AfD. Merkels verkeerde migratiepolitiek heeft de rechts-xenofobe partij AfD versterkt. Ook de deal die de Europese Unie maakte met Turkije over de asielzoekersstroom, heeft de AfD geholpen in zijn groei."
De samentrekking van 'rechts' en 'xenofobie' geeft een verbluffend resultaat, alsof rechtse xenofoben van schaamte door de grond moeten zakken, of zich onzichtbaar maken, of zich verstoppen achter een dikke boom. 'Rechts-Xenofoob' klinkt pathetischer dan extreemrechts. Rechtse xenofobie dus. Dan moet er ook een linkse xenofobie bestaan, maar dat zullen de linksen wel heftig ontkennen.
En hier in Vlaanderen zit Theo Francken (N-VA) met de handen in het haar omdat hij op de hielen gezeten wordt door het Vlaams Belang. Francken: "Ik zou het verschrikkelijk vinden mocht Vlaams Belang opnieuw wind in de zeilen krijgen en er opnieuw een extreemrechtse golf over Vlaanderen rollen... Mocht extreemrechts toch opnieuw grote scores halen in Vlaanderen, dan zou ik dat voor een stuk zien als een persoonlijke nederlaag."... Het is duidelijk dat Franckende hete adem van het Vlaams Belang in zijn nekvel voelt. De angst voor het doodbloeden en uitsterven van de N-VA werkt verlammend op hem en dan doet hij rare uitspraken.
Uit een actuele peiling blijkt dat de AfD op dit moment de op twee na grootste partij van Duitsland is. Daarmee staat ze 1% voor op de Groenen. De regeringspartijen verliezen aan instemming bij de kiezers.
Massa's vluchtelingen zijn ons land komen binnenwandelen, en nu blijkt dat er slechts 3.6 procent van hen aan het werk is. Zo goed als niks dus. Maar dat wisten we al, nog voor die opportunisten hier voet aan wal zetten. Hun intenties waren glashelder: de luierik uithangen om alle westerse weelde gratis in hun schoot geworpen te krijgen.
Theo francken (N-VA) zegt een beetje verblind: "We bekijken met Fedasil hoe asielzoekers mee een grotere rol kunnen spelen bij het klaarstomen voor en het leiden naar de arbeidsmarkt"... Toch is het niet zo lang geleden dat hij in een miserabele bui zich liet ontvallen: "Wie komt hier allemaal binnen? Mensen uit IS-gebied, meestal alleenstaande mannen... Zal er ooit werk zijn voor al die mensen?"... Die zwarte gedachten schudde hij dapper van zich af en is glansrijk uit het diepe depressiedal gekropen. Nu is hij in alle staten om asielzoekers de weg te helpen zoeken naar de arbeidsmarkt. Fijn voor Francken, eerst het niet meer zien zitten met al die alleenstaande mannen zonder werk, en nu euforisch naar de arbeidsmarkt met het werkloze tuig.
Met de jobstijding van 3,6 procent werkende asielzoekers, zouden we bijna alle migranten vergeten die hier al hun halve leven gesetteld leven als 'beroepswerklozen', als werklozen en als god in Frankrijk. Zij ontglippen aan de aandacht omdat alle ogen nu gericht zijn op de nieuwe asielzoekers die hier met man en macht ons Vlaanderen zijn komen bezetten.
Het onderwijs heeft voor een flink deel bijgedragen aan het grote aantal langdurig werklozen bij de migrantenbevolking. Ik wil dit graag illustreren met het atheneum van directeur Blauwbaard waar laatstejaars allochtone leerlingen niet mochten deelnemen aan een uiteenzetting over studie- en beroepskeuzemogelijkheden. Zo misten zij de kans om kennis te maken met de hele waaier van beroepen. Vele concentratiescholen waren ook niet geneigd om met hun allochtone laatstejaars beurzen te bezoeken waar de leerling wegwijs gemaakt werd in de beroepenwereld.
En dan ook nog... Onze Werkminister Philippe Muyters (N-VA) wil Francken een handje helpen door de VDAB bekender te maken in de asielcentra. Ik denk niet dat asielzoekers daarop zitten te wachten.
32 jaar geleden... Collega Ilse was een lief, schattig, behulpzaam en sociaal meiske. Haar enige handicap was een grenzeloze verafgoding van De Migrant. Zij was een hevige voorstander van migrantenwerking in de scholen. Ook haar sympathie voor moslimleerlingen stak ze niet onder stoelen of banken. Ik merkte voor het eerst iets van haar afwijking toen ze me met handen en voeten probeerde uit te leggen welke de voordelen waren van het gebruik van een Turkse tolk bij oudergesprekken. Ik liet m'n hoofd niet op hol brengen en bleef consequent élke bemiddeling van de Turkse tolk weigeren. M'n eigen Nederlandse taal liet ik niet verloochenen en versmossen door Turkse interventies!
Jaren later... Allang uit het gezichts- en gehoorveld verdwenen, vernam ik vier jaar geleden iets over Ilse toen ze in een lokaal gazetje schreef over 'Salamworld', een islamitische netwerksite die de internetpoorten opende voor een halal-facebook, een dienstverlening voor moslims. Selahattin Koçak, Beringse sp.a-schepen, mikte toen op 50 miljoen gebruikers in drie jaar... Da's nu typisch moslims, ze zijn hier neergedwarreld om opgenomen te worden in onze samenleving en gaan dan een eigen leventje leiden, een eigen moskeetje, een eigen taaltje, een eigen religietje, een eigen halalletje. Smakken geld zijn er vroeger tegenaan gegooid om ze hier te helpen integreren, en nu wordt hun moslimbestaan ook nog eens gesubsidieerd met evenveel smakken geld.
Over 'Salamworld' hebben we niets meer vernomen. Het zal misschien te intern geworden zijn, een soort intern keukentje, moslimpjes onder elkaar en zo, afgescheiden van een gemeenschap die ze te werelds en te decadent vinden.
Dus facebook krijgt een moslimversie, schreef Ilse, de halalwijsneus. Ze schreef er ook nog iets bij over 'halal', halal vlees, halal datingsite, halal cola, halal snoepjes, halal app, halal restaurants, halal chocolade, halal deodorant... om moslims beter te leren begrijpen, om ons in te wijden in hun taalgebruik, hun godsdienst en cultuur. Zo zijn die migrantenfans allemaal, ze sleuren er alles bij om 'de moslimmigrant' in het zonnetje te zetten. Verraders!
Het valt niet mee om als Zweedse vrouw door het leven te gaan. Eerst zegt de politie dat het hun eigen schuld is als ze aangerand en verkracht worden, en dan wordt er een criminologe ingeschakeld om een verklaring te zoeken voor de talrijke seksuele misdaden in haar land. In haar eentje kwam ze tot een totaal ongeloofwaardige verklaring waarbij asielzoekende buitenlanders buiten schot blijven. Hysterische vrouwen houden van vluchtelingen, van moslims, en van alles wat in Europa binnengestrompeld komt. Ze zijn er gek op en willen hen in bescherming nemen. Neem nu deze troela op de foto die zich in de gekste bochten wurmde om moslims te verschonen van verkrachtingen. Lees hieronder bij E.J. Bron:
Het is de schuld van computergames dat er tegenwoordig zoveel seksueel misbruik wordt gepleegd op muziekfestivals in Zweden. Schrijft de criminologe Maria Dufva in een artikel in het links-liberale dagblad Aftonbladet.
Er wordt een lange reeks van seksuele misdaden gemeld vanaf de zomerfestivals in Zweden. Verscheidene persberichten wijzen erop dat het verschijnsel steeds vaker voorkomt, en in de meeste gevallen jonge asiel zoekende mannen zijn uit de Derde Wereld die in groepen opereren.
Criminologe Maria Dufva heeft echter een andere theorie. Ze beweert dat het computerspelletjes zoals GTA zijn die ervoor zorgen dat meisjes en vrouwen worden onderworpen aan seksaanvallen op festivals.
Zweden heeft in Europa het hoogste percentage seksuele overvallen en aanvallen door buitenlanders op vrouwen. Een rapport van de Zweedse politie ziet de schuld daarvoor bij de Zweedse vrouwen – en neemt de buitenlandse daders in bescherming.
Er is een nieuwe actiegroep opgericht in Vlaanderen: 'Weg met Zwart'. De voorzitter is Broeder Bouchaib, en hij krijgt meer en meer volgelingen. Zij ergeren zich aan allerlei toestanden die met de zwarte kleur geassocieerd worden. "Zwart is racistisch en dat woord moet verdwijnen, de zwarte bevolking mag niet meer in verband gebracht worden met negatieve dingen", zegt Bouachaib.
Van oudsher kennen we de zwarte weduwe, zwarte markt, zwart geld, zwarte lijst, zwarte piet, zwart werk, zwarte boekhouding, zwartkijker, zwarte koffie, zwarte zondag, een zwart gat, zwarte gedachten... Alles wat niet deugt wordt zwart genoemd, en nu wil het broederschap van Bouaib die link met zwart weg.
Hij heeft al plannen om aanstaande zaterdag met spandoeken te gaan protesteren boven snelwegen tegen 'Zwarte Zaterdag', de dag dat er extreem lange files zich naar het zuiden slepen. Het liefst zou hij een verplichte autoloze zondag inlassen op zwarte zaterdag, dan is die zaterdag witgewassen.
Mierenneukers en muggenzifters zullen nu meer dan ooit opstaan om uit te peuteren waar ze racisme kunnen vinden, om dan zich te beklagen dat ze gediscrimineerd worden en zich uitgestoten voelen. De regering overweegt nu de oprichting van een nieuw Centrum als Meldpunt voor Racisme.
Jos, Walter, Jean en Johan, ik heb m'n schoenen wat strakker moeten aanbinden om er niet naast te lopen. Gedaan met zweven en naar de wolken turen, terug met m'n beide voeten op de nuchtere grond, en daarom nu een waargebeurd verhaaltje over Ali Y., een Marokkaanse leerling die met roze handschoendjes aangepakt werd op school.
Ali Y. was de oudste zoon uit een kroostrijk Marokkaans gezin. Kroostrijk en kleurrijk, zoals we allochtone gezinnen kennen. Ali had een heleboel jongere broertjes en zusjes. Als oudste broer van een lange sliert kleine Marokkaantjes, voelde Ali zich belangrijk en kreeg stilaan de kapsones van een bendeleider.
Mijn eerste kennismaking met het gezin gebeurde via een formulier, door het gezinshoofd in te vullen. Het was echter Ali die de vragenlijst invulde omdat zijn ouders geen Nederlands kenden. Tolken waren toen nog niet uitgevonden. De gezinssamenstelling telde zes lijntjes op het formulier, uiteraard niet genoeg om alle kinderen van de Ait-familie een plekje te geven, daarom kribbelde Ali onderaan in de rand nog een aantal namen van zijn broers en zusjes.
In de straat van Ali woonden nog andere Marokkaanse jongens die het spijbelen goed onder de knie hadden. Ali liet zich meeslepen. Zo nu en dan bleef hij ook al eens weg uit school, zomaar, 'onwettig afwezig'. Over de draagwijdte van zulke dingen werd bij hem thuis nooit gesproken.
Corrupte directeur Mosselmans toverde hocus pocus de onwettige afwezigheden om in legale afwezigheden met behulp van twijfelachtige doktersattesten. Ook riep hij de hulp in van een maatschappelijk werkster om het Marokkaanse gezin te begeleiden toen bleek dat Ali's ouders helemaal geen ambities koesterden voor hun kinderen. De jongens zouden later gaan doppen net zoals hun vader, en de meisjes werden voorbereid om te trouwen en om kindjes te krijgen. Zo eenvoudig stippelden ze de toekomst uit van hun kinderen.
De maatschappelijk werkster, een soort straathoekwerkster, en de plaatselijke migrantendienst sloegen de handen in elkaar en vanaf toen was er alleen maar veel blabla en eindeloos geklets en gezwets, gezeur en geleuter. Het spijbelprobleem raakte natuurlijk niet opgelost. Integendeel, álles deden de dames verkeerd. Ze maakten de ouders wegwijs naar allerlei instanties die hen hielpen profiteren, die hen hielpen met zich te nestelen in een nest dat niet van hen was. Ali's ouders werden met alles geholpen, behalve met integreren. Hen werd gesproken over hun rechten en over faciliteiten om hun leventje in dit paradijs te veraangenamen.
Migrantenwerk, maatschappelijk werk, onderwijs, allen hebben in het verleden veel verknoeid, onherstelbaar!
Op kousenvoeten afkomen bij allochtone ouders mag je nooit doen, je mag hen zeker nooit gelijk geven en je moet er altijd van uitgaan dat ze hier zijn voor zichzelf, om een stukje hemel op aarde te veroveren zonder zelf enige bijdrage te leveren aan die welstand. Geloof nooit in hun goede wil om onze taal te leren, om te gaan werken, om zich aan te passen. En blijf vooral koppig hameren op hun plichten en verantwoordelijkheden, en zwijg vooral over hun rechten, daar komen ze vanzelf wel achter.
"Extreem Rechts Spook", dat was de eretitel die ik ooit eens kreeg van een trouwe lezer. Het was prachtig. Ik was gevleid en mijn zelfbehagen maakte een sprong opwaarts en mijn eigendunk eveneens. Onzeker als ik ben, weet ik nooit of mijn gedachten goed verwoord zijn, of mijn gevoelens en ideeën wel begrepen worden door de lezer. Daarom doen complimentjes als 'extreem rechts spook' zo'n deugd.
Nu wil ik iets vertellen over 'Spook'. Ik ga over tot persoonlijke ontboezemingen. Hoewel ik zo introvert ben als een gesloten oesterschelp, laat ik me soms toch verleiden om een sluiertipje op te lichten over mezelf. Eigenlijk vertel ik liever over anderen.
Neem nu het woord 'Spook'... Als ik 's ochtends in de spiegel kijk, merk ik dat er nog wel een uurtje geploeterd moet worden vooraleer ik de voordeur achter me dichttrek. En me omtoveren in een verleidelijke fee is al helemaal onmogelijk geworden. Sommige dagen lukt me dat nog, maar die mooie tijden zijn allang voorbij.
Mijn spiegelbeeld zegt me 's ochtends dat ik dringend nog moet redden wat er te redden valt van mijn vervlogen en verloren jeugd. Moeilijke opgave.
Als ik dan in de badkamer bezig ben met mij een beetje toonbaar te maken voor de buitenwereld, denk ik bij mezelf: hoe meer tierlantijntjes en frutselkes een vrouw nodig heeft, hoe meer ze zich toetakelt, des te meer twijfelt ze aan zichzelf. Een vrouw die overloopt van zelfvertrouwen hoeft alleen maar een kam door haar haren te halen en een jeans en slobbertrui aan te trekken, meer heeft zo'n mens niet nodig om naar buiten te komen en zich daar waar te maken.
Bij mij ligt het het allemaal anders. Ik heb geen overzicht meer over mijn tubetjes, potjes, flesjes, busjes, spraytjes, mascara, oogpotloden, oogschaduw, blushes, zalfkes, cremekes... En dan De Weegschaal! Volgens mij hapert er iets aan de cijfertjes die de weegschaal laat zien. Er wordt gefoefeld en gefoeteld daar binnen in die gewichtenmeter!
Zelfs in mijn dromen word ik 's nachts achtervolgd door het streven naar sensuele uitstraling. Op een nacht was ik op zoek naar het bedwelmende parfum 'Zwoele Zweedse Nachten', alle winkels platgelopen, en toen ik wakker werd had ik het nog niet gevonden!...
Ik zal nu maar naar bed gaan en morgenochtend in de badkamer aan mijn dagelijkse oplapbeurt beginnen...
Leeflonen swingen de pan uit. Goedele Wachters vertelt het op tv met afgesteken gezicht. Dat de inschakelingsuitkering gewijzigd is en dat daarom zoveel werklozen naar het OCMW trekken, om voor hulp te smeken, om bijstand te eisen. Ze vergeet er bij te vertellen dat de massale vluchtelingeninstroom de werkelijke schuldige is van de OCMW-bestorming. En dan mogen we nog blij zijn dat ze de schuld niet op de vergrijzing steekt... Leefloontoeristen met valse verblijfsdocumenten plunderen onze OCMW's leeg.
Het voorspel zag ik vroeger, in de loop van de jaren 80 en 90, toen het aantal migrantenleerlingen steeg met de snelheid van een straaljager, terwijl eigen Vlaamse leerlingen wegzakten in de verdrukking. Ik begon na te denken over de toekomst. Hoe gaat onze maatschappij er later uitzien als onze nieuwe medemensen zich blijven voortplanten in een nooit gezien ijltempo? WIJ zullen minderheden worden. En wie zal onze belangen dan verdedigen? Wie zal ons beschermen tegen racistische aanvallen van een machtige moslimbevolking? Arabisch onderwijs, moskeeën en minaretjes, tolken, islamonderricht, sluiers en hoofddoeken die het straatbeeld ontsieren... Het zal de nieuwe samenleving gaan worden, klinkt fatalistisch, maar er is geen weg meer terug, het zal nooit meer goed komen.
Als indringers talrijk genoeg zijn, zo talrijk als mieren, worden ze agressief als uitzinnige horzels. Zij zullen ons uit onze huizen sleuren, ons doodmeppen op straat, en ons laten liggen als verwerpelijk uitschot. Dan trekken ze onze huizen in, onze huizen die we zelf gebouwd hebben. En alles wat wij opgebouwd hebben pakken ze ons af. Kerken worden met de grond gelijk gemaakt om er moskeeën op te bouwen. En dan... wordt de slavernij weer ingevoerd: autochtonen in dienst van migranten.
Ongediertebestrijding
Hoe kunnen we onszelf behoeden voor verval en ondergang, voor verdrukking en zelfverloochening, voor uitroeiing en destructie, om niet vermorzeld te worden, om niet te verdwijnen in een wereld die niet meer van ons is? De tijd dringt om een strategie uit te stippelen waarmee we alles wat parasiteert kunnen verpulveren. De strijd tegen ongedierte moet ingezet worden. Schadelijke beestjes en parasiterende insecten moeten verdelgd worden. Mieren en hozels kennen we al, dan zijn er ook nog hommels en wespen, kakkerlakken en ratten, bladluizen en mijten, vlooien en luizen... We moeten ons bevrijden van al dat akelige ongedierte!
We schrijven 4 juli vandaag. En toch blijven aprilse grillen aanhouden en ons land teisteren. Al weken is het wisselvallig en grillig, onvoorspelbaar en veranderlijk, wispelturig en labiel, en dat zal zo nog de hele maand juli blijven duren. Ook in augustus zullen depressies en storingen elkaar opvolgen. Lagedrukgebieden komen uithuilen, en onvervalste regendagen worden afgewisseld met brede opklaringen en een stralende zon. Wisselende bewolking, met zon, wolkenvelden, lokale buien, donderbuien, met kans op hagel en een donderklap, afgewisseld met gedonder en gerommel in de lucht. De noordenwind blaast vrij krachtig vanuit het noorden, en gaat daarna stil liggen, windstil, stille wind.
In de annalen van de meteorologie wordt het de grilligste zomervakantie ooit. Er hangen donderwolken in de lucht en de zon verschanst zich achter zware regenwolken, om even later weer in een glansrol aan de hemel te verschijnen aan de heldere hemel. Maar wanneer de hemel dichtslibt zien we een gesluierde zon en daarna niets meer, alleen een vernevelde hemel. En als de hemelsluizen zich dan openen vallen er buien uit de lucht die in de Ardennen een winters karakter hebben. De middagtemperaturen schommelen rond 10 graden. In september zal het geleidelijk minder koud worden en tevens worden de neerslagkansen kleiner. De wisselende neerslachtigheid zal stilaan verdwijnen en wegebben in een stabieler sfeertje. Geen zwakke briesjes of felle windstoten meer, nee, veel erger. Wij zullen ons moeten wapenen tegen meteorietinslagen en zonsverduisteringen, aardverschuivingen en stortregens, stormen en orkanen, lawines en hagelregens, onstuimige zeeën die het vasteland overspoelen, en planeten die rakelings afschuiven langs onze aardbol...