Een wijnkenner ben ik nooit geweest. En zal ik ook nooit worden. Daarom hou ik teveel van het druivensap. Ik wil wijn niet beoordelen op geur, smaak, afdronk en wat er nog allemaal over te lullen valt. Ik lul er niet over. Ik drink wijn. Graag zelfs. En als er ook maar een beetje smaak in zit lust ik hem. Het kan mij dan ook niet schelen dat wijn oud of jong is. Zolang het sapje drinkbaar is loopt het gewillig naar binnen. Al moet ik toegeven dat er mij ooit iemand een uitzonderlijke fles cadeau gedaan heeft. Niks speciaals vond ik. Wat daar zo uitzonderlijk aan was weet ik nog niet. Maar volgens de vrijgevige gever was het een klasse wijn van een beroemd merk en van vijftien jaar oud. En kon ik hem gerust nog tien jaar bewaren. Tien jaar bewaren??? Ikke??? Geen haar op mijn hoofd dat daar aan dacht. De man was nog niet buiten of de kurkentrekker kwam eraan te pas. Met een veelbelovende plop ging de kurk eraf. En het goedje ging gretig naar binnen. Het bleek een plakkerig goedje te zijn. In normale omstandigheden laat ik wijn eerst een tijdje in de koelkast staan. Maar volgens de vrijgevige gever mocht dat absoluut niet. Deze klassewijn moest op kamertemperatuur gedronken worden. Al bedoelde de man het waarschijnlijk goed. Maar een fatsoenlijk drankje wil ik het liefst fris uit de koelkast. Kwestie van smaak natuurlijk. Het was de laatste keer dat ik mij laten ompraten heb door een zogezegde kenner. Wat is dat allemaal met die kenners. De ene beweert zus en de andere zo. Volgens sommigen moet wijn zo oud mogelijk zijn. Oude wijnen zijn blijkbaar geld waart. Dat die oude wijn dan niet meer te drinken is doet er volgens sommigen niet toe. Al is er een truukje. Gisteren hoorde ik een wijnkenner beweren dat gekeerde wijn nog goed te krijgen is. Eerst en vooral proberen om die slecht geworden oude wijn te decanteren. Gewoon in een karaf overgieten en hopen dat de toegevoegde zuurstof het spul weer voor enkele uren drinkbaar maakt. Als dat niet lukt is er nog een allerlaatste noodoplossing. Volgens de man zou het volstaan om een klutske oude porto in een fles te gieten en daarover de slecht geworden wijn. Het mengsel zou dan als bij wonder zijn oude smaak terugkrijgen. En terug drinkbaar worden. Voor enkele uren tenminste. Het kan allemaal wel zijn. Maar toch ga ik dat nooit proberen. Volgens mij is wijn gemaakt om te drinken. Niet om enkele jaren in een stoffige kelder te liggen. Ik zou er oprecht spijt van hebben te weten dat er zoveel lekkers in de kelder ligt te liggen. En misschien slecht worden. Bij mij krijgt wijn gewoon de kans niet om oud te worden. Het moet maar zo lekker niet zijn.
|