Twee zaken zijn me vorige week opgevallen. Allebei uit Amerika. Ten eerste was er president Obama die in zijn jaarlijkse thanksgiving speech, al of niet opzettelijk, vergeten had om god te vernoemen. Er volgde hevig protest van een aantal conservatieve Amerikanen. Er was een predikant die vond dat de president daardoor het bestaan van god ontkende. En dat er geen god bestaat is voor een groot deel van de Amerikanen blijkbaar ondenkbaar. Ten tweede was er een 56 jarige lerares uit Florida die klacht indiende bij de directie van de school omdat twee achtjarige kinderen elkaar een zoentje gegeven hadden. De directie haalde er de politie bij. Er werd een onderzoek ingesteld. Gelukkig was er bij de politie toch iemand met gezond verstand en die besliste om de zaak zonder gevolg te laten. Het is me toch wat met die Amerikanen. Een land vol tegenstellingen. Langs de ene kant aanbidden ze een niet bestaand sprookjesfiguur die, dacht ik toch, naastenliefde predikt en langs de andere kant willen ze schietend en moordend de wereld hun visie opleggen. Ze maken de goorste pornofilms maar als twee kinderen elkaar een onschuldig kusje geven dreigen ze met gevangenis. Het zal allemaal wel normaal zijn zeker. In een land met miljoenen mensen zijn er natuurlijk verschillen. Toch begrijp ik de grote meerderheid van de Amerikanen niet. Ze spreken constant over het extremisme van de moslims maar zelf zijn ze geen haar beter. Ze zijn er van overtuigt dat hun god de enige ware is. Net zoals de moslims er bij zweren dat allah de enige echte is. De ene groep gaat de andere bevechten op basis van eeuwenoude sprookjesboeken. Al zijn er andere belangen in het spel. Het zijn de respectievelijke leiders die misbruik maken van die sprookjes om de wereldmacht in handen te krijgen. Leiders die het voor het geld en de macht doen. Voor de heerschappij. Voor het dom en onderdanig houden van de bevolking. En die trut van een lerares en directie van de school uit Florida is goed op weg om mee te spelen in het spel van onderdrukking. Ze willen blijkbaar beletten dat twee kinderen elkaar graag zien en dan bezorgen ze die kinderen maar een trauma. Ze moesten het hier in Europa eens proberen. Spot en verachting zou hun welverdiende loon zijn. Want tot nader order mag hier nog gekust worden. Hier geld nog steeds; jong geleerd is oud gedaan.
|