|
Het is dan wel niet mijn gewoonte om veel persoonlijke zaken op mijn blog te plaatsen, iedereen heeft zo zijn eigen manier om met persoonlijke zaken om te gaan, maar er zijn mensen die zich vragen stellen. Bijvoorbeeld waarom het zo lang geleden is dat ik hier nog iets van mij laten horen heb. Het is simpel. Geen tijd en te veel zorgen. Of liever, te veel onzekerheid. Mijn halve trouwboek is geopereerd aan een kwaadaardig kankergezwel, dat heb ik hier al eens laten weten. Maar in tegenstelling van wat we in eerste instantie dachten is dat niet helemaal zo goed afgelopen. Ze moest een tweede operatie ondergaan. Om zeker te zijn volgens de behandelende dokters. Of die dokters echt zeker zijn zal nog moeten blijken. Maar goed, ik laat zaken waarvan ik geen verstand heb liever over aan mensen die thuis zijn in de materie. We volgen dan ook de raad van dokters op. Voor degene die het moest interesseren, vrouwlief is dus een tweede maal onder het mes geweest. Het was een heen en weer geloop, maar de operatie is goed verlopen. Er moet echter nog een en ander gedaan worden. Er moet nog chemotherapie volgen en nog een reeks stralingen. Daarom ben ik dus een tijdje weggebleven. Maar degene die dachten om eindelijk van mijn gezever af te zijn moet ik teleurstellen. Ik kom terug. Want die chemo en stralingen zijn over een hele tijd gespreid. We staan wel voor een maandenlange moeilijke periode. Maar ik zal tussendoor wel tijd hebben om iets te posten. Tot zover de stand van zaken op persoonlijk gebied.
Maar de situatie heeft mij iets bijgeleerd. Door de vele lectuur die ik onder ogen kreeg ben ik al iets wijzer geworden over kanker. En mij een beetje laten nadenken. Kanker blijkt over een eigenaardige eigenschap te beschikken. Het zijn cellen die zichzelf klonen. Cellen die zichzelf vermenigvuldigen en zo alle andere cellen overwoekeren. Een gevaarlijke indringer, die niet zomaar te stoppen valt. Maar toch valt er iets te zeggen over die eigenschap van kanker. Want cellen die zichzelf klonen; het schept mogelijkheden. Zou het, medisch gezien dan, niet mogelijk zijn om die eigenschap ten goede aan te wenden. En in plaats van kankercellen met alle middelen te bestrijden eens kijken hoe dat principe van vermenigvuldigen precies in zijn werk gaat. Zou het dan niet mogelijk worden om afgerukte of geamputeerde ledematen terug te laten aangroeien. Zoal dat het geval is bij zeesterren. Als een zeester een arm kwijt raakt dan groeit er een nieuwe. Er zijn zelfs gevallen bekend van zeesterren die zichzelf helemaal klonen. Komt daar nog bij dat zeesterren, net als haaien, geen kanker kunnen krijgen. Een interessant feit vind ik dat. Zou het niet kunnen dat een welbepaalde eigenschap van kanker zich in de cellen van die dieren genesteld heeft en tegelijk ook functioneert als perfect afweermechanisme tegen de kwaadaardige vorm van kanker. Bovendien hebben zeesterren nog het bijkomend voordeel dat afgerukte ledematen zomaar opnieuw aangroeien. Misschien zou een beetje onderzoek naar dat mechanisme nuttig kunnen zijn voor mensen. En misschien kunnen we dan mensen inenten met kankercellen om kanker te voorkomen. Of gaan dat dan kankeraars worden?
|
Ik ben Fredje
