Atlantic Crossing

De oversteek van de Atlantische Oceaan met een zeilboot is het object van verlangen van menigeen,

en is zelfs binnen het bereik van elke avonturier zonder voorafgaande nautische ervaring. Een reis als

deze, weg van de aarde maar leven op het water, is een unieke ervaring en de natuur op zijn best.

Zoals met elke Atlantische oversteek met een zeiboot moeten je rekening houden en profiteren van de

heersende winden en zeestromingen. De Golfstroom en passaatwinden duwen je schip naar het Caribisch

gebied op een pad dat in de vijftiende eeuw, door meest bekende zeeman is ontdekt: Christoffel Columbus.

***

Travesía Atlántico

La travesía del Atlántico es objeto de deseo de cualquier navegante que se precie, e incluso está al alcance de

cualquier aventurero sin experiencia náutica previa. Una travesía como esta te permite vivir una experiencia

irrepetible, desconectar del resto del mundo y disfrutar de la vida sencilla y la naturaleza en estado puro.

Dentro de nuestros programas de formación, la navegación oceánica es el paso más alto, es la aventura

náutica por excelencia.

LA TRAVESÍA

Como en toda travesía atlántica en velero, tendremos que tener en cuenta los vientos predominantes y las

corrientes Oceánicas aprovechándonos de ellas. La corriente del Golfo y los vientos Alisios nos empujarán

rumbo al Caribe en una ruta que descubrió, ya en el siglo XV, el más célebre de los marinos: Cristóbal Colon.

Nuestro destino en el Caribe será la isla de St. Martin desde donde empezará otro tipo de navegación de

entre 4 y 6 días entre las islas que salpican el mar Caribe con arribada en las Islas Vírgenes Británicas, quizás

el mejor paraíso náutico de todo el Caribe.

El barco y la tripulación

Para realizar esta travesía contamos con los mejores medios y profesionales:

Barco: La peregrina, velero de acero de 22 metros aparejado en ketch y diseñado específicamente para

circunnavegar el globo.

Capitán: Javier Babé, uno de los mejores patrones oceánicos españoles. Más de 30 cruces del Atlántico,

Navegaciones en Antártida, Pacifico sur,…

Tripulación: La Peregrina siempre lleva tripulación que se encarga de la cocina, las maniobras y las guardias.

Aun así, si los clientes quieren participar y aprender, son más que bienvenidos en todas las tareas diarias.

Esta travesía y su capitán, generan una oportunidad única de aprender los secretos de la navegación

de altura sin teorías ni libros, pura navegación y experiencia acumulada.

ITINERARIO

3 de diciembre 2013 zarpe desde el puerto de Tazacorte en la isla de la Palma, Canarias,

(hay que llegar al menos un día antes al barco).

23 de diciembre arribada estimada en St. Martin (Caribe).

Escala en St. Martin.

Llegada a Islas Vírgenes Británicas el 25 de diciembre.

28 diciembre regreso en avión desde Tórtola (BVI).

Duración aproximada 25 días.

PRECIO

3.500 euros

Que incluye:

Barco: Ketch oceánico de 72 pies en acero diseñado por German Frers.

Patrón: Javier Babé, Capitán con más de 80.000 millas navegadas.

Cocinero. Pensión completa a bordo.

Posibilidad de pernoctar a bordo a partir del 1 de diciembre para conocer el barco y la isla de Gran Canaria

De 4 a 6 días recorriendo el Caribe y disfrutando de un merecido descanso en el paraíso.

No incluye:

Avión de ida a la Palma y transfer aeropuerto-marina.

Avión de vuelta desde Islas Vírgenes Británicas.

EQUIPAMIENTO RECOMENDADO

Traje de aguas, botas de aguas, ropa de abrigo, saco

_______________________________________________________________________________________

Meer info (voor eventueel volgend jaar) zie bijlagen.

Om mee te varen en het brevet van kapitein te halen is het noodzakelijk de Spaanse taal machtig te zijn.

De dag voor vertrek had het geregend, dat bespaarde een hoop werk. Het teakhouten dek moest niet meer

met zoet water schoongespoeld worden. Wel mooi als het teakhout nat is kleurt het rood.

***

Nog even een nieuwe antenne steken.

***

De sappige zoete Canarische banaantje niet vergeten

***

Vóór elke afvaart wordt er een herdenkingsfoto gemaakt. In het midden met zonnebril kapitein Javier Babe

samen met vijf klanten-avonturiers. De jonge man met geruit hemd links van Javier is waarschijnlijk zijn

zoon, Oscar Babe. Ik heb het vergeten te vragen, maar de twee gingen zo gemoedelijk met mekaar om dat

het bijna zeker zo is. Oscar heeft sinds zijn prille jeugd vele malen meegevaren met zijn vader en kent de

de gedraging van de Peregrina op de oceaan als geen ander.

Het vertrek was voorzien op 3 december.

Vertrokken op 29 november.

Verwachte reisduur naar St Maarten Caraïben, 20 dagen.

***

De Peregrina vaart weg van de ponton om achter de hoek diesel te tanken. Op het schip zijn nog vrienden en

familieleden aanwezig die na het tanken van boord zullen gaan.

***

***

Kapitein Javier Babe aan het stuur.

***

Die dag stond er weinig of geen wind. Ze moesten op motor naar de horizon de wind opzoeken. Ik heb geen

verdere foto´s van de Peregrina want het afscheid was op z'n Spaans en kon nog uren duren... ;-) 

***

Deze foto heb ik gevonden op het net en komt hier vandaan : 

http://www.astillerosgarrido.com/?p=180&lang=en

***

Bijlagen:
http://www.nauticocormoran.com/turismo-nautico/travesia-atlantico/   

La Peregrina is de naam van een beroemde en zeer grote parel. De parel gaat sinds hij 5 eeuwen geleden

voor de kust van Panama werd gevonden van hand tot hand binnen de Europese koninklijke families totdat

hij door de filmster Elizabeth Taylor werd verworven. Er zijn afbeeldingen van de Engelse koningin Mary I

Tudor, de Spaanse koninginnen Margaretha en Elisabeth bekend. Verdi noemde de derde acte van zijn opera

Don Carlos, waarin Elizabeth van Valois een tragische rol speelt, naar de parel. De parel viel samen met de

Spaanse kroonjuwelen in handen van Joseph Bonaparte, koning van Spanje van 1808 tot 1813. Die liet La

Peregrina na aan zijn neef Keizer Napoleon III van Frankrijk die de parel na zijn val en verbanning aan de

markies van Abercorn verkocht. Diens nazaten lieten de parel in 1969 bij Sotheby's in Londen veilen voor

$37,000. De koper was Richard Burton die La Peregrina aan zijn vrouw Elizabeth Taylor schonk. Na de dood

van Elizabeth Taylor werd de parel, die in opdracht van Elizabeth Taylor door Cartier aan een collier van

robijnen en diamanten werd bevestigd, bij Christie's in New York voor $10.5 miljoen dollar geveild.

De koper is onbekend.

***

De spaanse naam La Peregrina betekent "de pelgrim" of "de zwerver". Een mooie naam voor deze

windjammer, hij zwerft immers over de zeven wereldzeeën.

***

De kapitein Babé Javier veranderde zijn baan in de koopvaardij voor het professionele zeilen. Hij bouwde de

"Ides de Marzo" (ides van maart) een driemastschoener waarmee hij zijn eerste navigatie van Asturië Spanje

naar Antarctica maakte. Achteraf navigereert Babé als kapitein van La Peregrina over de wereldzeeën. Sinds

1990 heeft hij meer dan 30 keren de Atlantische Oceaan overgestoken. Van Galicië neemt hij klanten mee

naar de Canarische Eilanden en van daaruit naar het Caribisch gebied. Het is nu de eerste maal dat hij voor

de grote oversteek vertrekt vanuit Puerto Tazacorte op ons eiland La Palma. Op de terugweg naar Europa legt

hij aan op de Azoren, waar hij de zomer doorbrengt in zijn huis op het eiland Flores. Een verloren plek, 

zonder auto's, ergens in het midden van de Atlantische Oceaan, 2000 mijlen verwijderd van Amerika en bijna

evenveel van Europa. Toen wij meer dan 20 jaar geleden emigreerden naar dit eilandje La Palma, dachten

onze vrienden, : "Wat een avontuur, je moet het maar doen." Maar ik op mijn beurt heb dan weer

bewondering voor mensen zoals Javier Babé .... "Je moet het maar doen!" Denk ik dan ;-)

***

Leer más acerca de las aventuras del Capitán 'Javier Babe' en español, véase: Anexo abajo (bijlagen)

***

CARACTERISTICAS

Diseñador : German Frers
Material casco : Acero
Aparejo : Ketch en cutter
Navegación : Oceánica
Eslora total : 22 mts
Manga : 5.05 mts
Calado ( orza arriba ) : 2.00 mts
Calado ( orza abajo ) : 3.60 mts
Desplazamiento : 50 Tns
Motor : Turbodiesel 165 HP
Generador : Diesel 7.5 Kw
Camarotes : 5 dobles
Servicios : 3 completos
Salón : 1 litera doble
Sala navegación : 1 litera
Año de construcción : 1.984
Embarcaciones auxiliares : 2
Compresores para carga de botellas : 2

***

***

De "La Peregrina" is een 20 meter lange ketch (kaag) ontworpen door German Frers (zie bijlagen).

Het interieur werd volledig gerestaureerd. Het dek werd vervangen door teakhout en de romp werd

gezandstraald en herschilderd.

***

***

***

Javier Babe is een even goed duiker als oceaanzeiler. De laatste keer dat hij thuis was,  zat hij in een bar en

toen het tijd werd om te betalen, wedde hij met de lokale vissers voor kosten van de drankjes. Hij zou

zijn adem onder water meer dan drie minuten in houden. Hij deed het voor 3 minuten en 15 seconden, dus

hij won de weddenschap. Zijn zoon Oscar is ook een enthousiaste duiker. Hij doet een vrije duik tot 50 meter.

***

Bijlagen:
http://www.astillerosgarrido.com/?p=180&lang=en   
http://www.blogseitb.com/rogeblasco/2008/03/01/javier-babe-con-la-peregrina-de-galicia/   

***

We zitten hier op La Palma midden in het seizoen van de wolken (het regenseizoen), maar de wolken geven

niet altijd regen en zeker niet aan de westkant van het eiland. La Palma is wat betreft wolken goed bedeeld.

Van al de Canarische eilanden heeft La Palma de meeste wolken. Het wordt daarom ook het groene eiland

genoemd. Vraag maar eens aan de piloten die op La Palma vliegen wanneer ze een wolkenloos eiland

aanvlogen, de meesten zullen wel even moeten nadenken. Het Palmese wolkendek is berucht en beroemd,

veel buitenlandse toeristen staan dan ook gefascineerd naar het wolkenschouwspel te kijken. Als je ervaring

hebt in het lezen van wolken, kun je weersvoorspellingen doen, maar het plezantste is natuurlijk, : Zie! Daar

een konijn uit een hoge hoed en daar een poes met haar staart in de lucht... enz... enz... ;-)

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Het zag er niet naar uit om te gaan varen die dag, maar we gingen toch! Meer om mij te plezieren en het

eiland te bekijken en te fotograferen met dit donkere wolkendek. Er waren nog geen witte schuimkoppen

maar er was al wel flinke deining. Mijn vriend "de visser" wist al dat stilliggen en hengelen geen optie was.

We zagen trouwens de professionele vissers al dichter naar de haven varen om zo gauw als de wind feller

werd de veilige haven op te zoeken. Ik heb dat uurtje op het water toch enorm genoten van de oceaan

die vol raadselen zit.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Los Campanarios is een plaats boven het dorpje Jedey waarnaar deze opvallende witte rotsen
genoemd zijn. Men kwalificeert ze als fonolitische rotsen omdat zij naar het oppervlakte gedrukt
zijn door de stuwende kracht van het magma tijdens de uitbarsting van de vulkaan Tahuya tussen
19 mei en 10 augustus van het jaar 1585.
 












(( ........ Opeens brak de berg open met zoveel kracht, en spuwde zulke donder, bliksem en
ongehoord geraas uit, dat wij allen dachten dat het einde van de wereld gekomen was .... En de
hemel en heel de horizon zag er uit als een zeer donkere wolk.... en deze wolk, door zijn grootte
en dikte nam op zulke manier het licht weg van de aarde, dat het midden op de dag leek of het
donkere nacht was, maar ook regende het zoveel dikke as en kleine steentjes, dat heel de zee en
het land ermee bedekt werden en ook de eilanden La Gomera en El Hierro. ....... Om die reden
bedekte de as het weideland voor het vee en hierdoor verloren ze langzaam het leven; en hetzelfde
gebeurde met de vogels..... En ook gebeurde dit met de mensen, als ze dicht in de buurt kwamen
van een of andere giftige spleet, werd hun ademhaling weggenomen.... ))

Dit is een ooggetuigenveslag van de Italiaanse ingenieur Leonardo Torriani die op het moment
van de uitbarsting van de vukaan Tahuya (1585) op het eiland verbleef.

Mysterieus.

  zelfs tot ruim een half uur na zonsondergang.

Wandelen is goed voor de ...

Ik twijfel er niet meer aan, wandelen is goed voor mij

Om mezelf fit te houden en vanalles en nog wat tegen te gaan ben ik enkele jaren geleden met

ochtendwandelen begonnen. Ik ben nooit een 'stapper' geweest en in het begin was het even

doorbijten om 's morgens te wandelen om te wandelen. Daarom vond ik strandjutten zo plezierig;

Je vergat de tijd. Algauw kocht ik een camera en werd de laagtintensieve alledaagse beweging

een speurtocht naar mooie plaatjes. Ik had me voorgenomen minstens twee uur te wandelen maar

door het fotograferen vergat ik de tijd en werden het algauw meerdere uurtjes.

***

De foto's die volgen zijn het resultaat van enkele dagen slenteren in de haven van Tazacorte.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Sea Shepherd in de haven van Tazacorte.

***

De "Sea Shepherd Conservation Society" is een organisatie die actie voert tegen de walvisjacht, de jacht

op zeehonden en illegale jacht op andere zeedieren. Deze groep gebruikt hierbij hardere middelen dan

bijvoorbeeld Greenpeace: onder andere het rammen van schepen, vernielen van netten en versperren van de

vaarweg. Ook hebben leden van Sea Shepherd schepen gesaboteerd terwijl ze in de haven lagen. In 1986

bracht Sea Shepherd twee IJslandse walvisvaartschepen in de haven tot zinken, waarvoor de groep uit de

Internationale Walvisvaartcommissie werd gezet. De Japanese Whaling Association heeft deze organisatie als

eco-terroristen getypeerd. Greenpeace veroordeelt de in hun ogen gewelddadige acties van Sea Shepherd:

"We helpen geen mensen die geweld gebruiken. We zijn hier om walvissen te redden, niet om walvisvaarders

in gevaar te brengen."

De organisatie is gevestigd in Friday Harbor, Washington, Verenigde Staten. Het hoofdkantoor van Sea

Shepherd Europa is gevestigd in Amsterdam. Anno 2010 varen twee van haar schepen onder Nederlandse vlag.

***

De tactiek van Sea Shepherd ligt heel anders dan dat door de meeste mensen gedacht wordt. Ze weten

namelijk dat ze de Japanse vloot niet aankunnen dus willen ze het financieel ruïneren. Volgens Sea Shepherd

onderzoeken de walvisvaarders de walvissen helemaal niet maar verkopen de gevangen walvissen voor grof

geld. En moeten ze minimaal 70% van hun quotum vangen om financieel quitte te spelen. Omdat de laatste 4

jaar de walvisvaarders maar 50% van hun quotum vingen betekent dit volgens Sea Shepherd dat ze 20% te

weinig walvissen vingen om financieel gezond te blijven, dat komt volgens Sea Shepherd uit op ongeveer 5

miljoen dollar per jaar.

***

In vergelijking met Greenpeace gebruikt Sea Shepherd veel hardere middelen. Het meest bekend staat Sea

Shepherd om het rammen van boten: in het verleden hebben ze op die manier al enkele schepen laten

zinken. Toch is een van de voornaamste middelen van Sea Shepherd het inzetten van de kleine vaartuigen

(Zodiacs), vanuit deze vaartuigen wierpen ze in het verleden boterzuur op de dekken van de Japanse

walvisvaarders om deze zo erg te laten stinken dat werken daar ondraaglijk werd en het walvisvlees zou

rotten en onbruikbaar zijn. In het najaar van 2010 heeft Sea Shepherd bekendgemaakt dat ze vanaf de

campagne van 2010-2011 een ander middel gaan gebruiken, dit heeft als reden dat de walvisvaarders door

het woord "zuur" vaak claimen dat Sea Shepherd hen aanvalt met gevaarlijke producten. Ook heeft Sea

Shepherd de zogenaamde slippery's: stoffen die gladheid veroorzaken op de plek waar het neerkomt. Door

deze slippery's op het dek van de walvisjagers te gooien kan Sea Shepherd het onmogelijk maken om op een

dek te lopen en werken.

Verder gebruikt Sea Shepherd de kleine vaartuigen om lange drijvende kabels, al dan niet met stalen buizen

er aan vast, net voor de boeg van de walvisvaarders los te laten met het doel dat het op die manier in de

schroef verstrikt raakt of de schroef zelfs beschadigt, zodat de boot niet meer kan varen totdat men het touw

er uit gehaald heeft, wat soms veel en lastig werk is omdat het in ijskoud water moet gebeuren.

***

Operatie Zero Tolerance 2012-2013

De negende campagne van Sea Shepherd beoogt het doel te bereiken dat er geen enkele walvis zal worden

gedood gedurende het Japanse vangstseizoen. De 'aftrap' werd gegeven op 5 november 2012 in Williamstown

Australië). De vloot bestaat ditmaal uit vier schepen, een helicopter, enkele onbemande vliegtuigjes

(drones) en meer dan 100 bemanningsleden uit 23 landen.

***

More about Sea Shepherd in English see: (bijlagen)

Pagina web 'Sea Shepherd' y facebook en Español, ver: (bijlagen)

Bijlagen:
http://en.wikipedia.org/wiki/Sea_Shepherd_Conservation_Society   
http://www.seashepherd.es/   
https://www.facebook.com/seashepherdespana   

Het eiland La Palma is gekend voor zijn schitterende sterrenhemels. Dit gebeurt vaak onder
een concert van leuk zingende krekels. Mijn "Wanenonlie" had in de tuin zo'n lawaaimaker
gevangen. Even enkele fotokes gemaakt en hem daarna terug de vrijheid gegeven.
Hij zal deze nacht eens zo vrolijk tjirpen








Wij horen ze niet meer, kwestie van gewenning. Maar vakantiegangers die uit steden komen hebben er 's nachts soms last van.

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Krekels   

Belgische zeilboot voor de haven van Tazacorte.

Voor de haven van Tazacorte liggen zeilboten te wachten voor een plaatsje in de yachthaven om hun boot

vóór de winter nog een onderhoudsbeurt te geven of ze wachten op de trade winds om de oversteek te

wagen. Ze kunnen in ieder geval daar niet blijven liggen want als de "mar de fondo" (zware deining) deze

winter komt opzetten worden ze tegen de rotsen gesmeten.

*** 

Achter de nieuwe havendijk van Puerto Tazacorte liggen ze enigzins beschermd maar niet voor lang meer.

***

Een ketch (Nederlands kaag) is een vaartuig met twee masten. Een typisch kenmerk van een kaag is dat de

voorste mast, de hoofdmast, groter is dan de achterste (de bezaan), in dit geval juist andersom. In het

hedendaags gebruik is de kaag meestal een pleziervaartuig.

***

Zo moeten de Benahoaritas (oorspronkelijke bewoners van het eiland) hebben gekeken, een beetje

voyeuristisch en achterdochtig naar de wonderlijke vaartuigen van de conquistadores die zich klaar maakten

om te landen op de kust van Tazacorte teneinde het eiland te veroveren en kerstenen.

***

Dit schip voert op het achterschip de vlag waar het geregistreerd is (België), dit wil niet zeggen dat het daar

vandaan komt. De vlag van het land waar de boot ligt of vaart in territoriale wateren hangt aan stuurboord

ten teken van groet, in dit geval de Spaanse vlag. Aan bakboord van dit schip zie ik de Franse vlag.

Doorgaans hangt de rederijvlag aan bakboord. Mogelijk is de thuishaven van de zeilboot Frankrijk.

***

Dit is nog maar een voorproefje van de "mar de fondo" (zware deining) dat hen in de winter te wachten staat.

Het Atlantisch orkaanseizoen dat loopt van juni tot november was in 2013 uiterst kalm (zie bijlage).

Vele zeilers vertrekken begin december en wagen de oversteek naar de Caraïben,

want een orkaan of tropische storm op de Atlantische Oceaan, dat wil je niet meemaken.

***

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Atlantisch_orkaanseizoen_2013   
http://nl.wikipedia.org/wiki/Cara%C3%AFben   

Toemaatje.

De foto's zijn genomen enkele dagen later.

Er zit al beweging in de oceaan. Je moet wel een sterke maag hebben  om dit vol te houden

***

***

***

Een kat op het water.

Vele oceaanzeilers die om en rond de Canarische Eilanden varen wonen op hun boot. Sommigen onder hen

hebben een huisdier. Een tijdje geleden kwam ik op de kade steeds dezelfde kat tegen. Zij kwam van boord

van een van de zeilschepen. Niet om muizen te vangen maar om aan wal te genieten van het

ochtendzonnetje.  

De "Sea Cloud"

***

Zaterdagavond laatstleden vaarde de "Sea Cloud" de haven van Santa Cruz de La Palma binnen.

Een windjammer met geschiedenis.

More history of the Sea Cloud in English, see "Annex" (Bijlage) underneath.

***

 
Het ene cruiseschip is nog niet verdwenen aan de horizon of het andere vaart al binnen in de haven van Santa Cruz de La Palma.

De Sea Cloud is oorspronkelijk gebouwd als prive-jacht, nadien diende het als weerschip voor de Coast Guard

van de Verenigde Staten van Amerika, vervolgens werd het gebruikt gedurende de Tweede Wereldoorlog door

de United States Navy. Het schip diende als eerste raciaal geïntegreerd oorlogschip in de Amerikaanse

strijdkrachten sinds de Burgeroorlog. Na de oorlog werd de Sea Cloud terug particulier eigendom en diende

als yacht voor een groot aantal mensen waaronder Rafael Trujillo, de heerser dan de Dominicaanse

Republiek.

***

Nog een liefhebber, ik stond daar niet alleen te fotograferen ;-)

***

Er zijn maximum 64 pasagiers aan boord met een bemanning van 60 man. De passagiers gaan aan wal

om het historisch stadsgedeelte van de hoofdstad te bezichtigen (is de moeite waard). Links ziet men de

enige zware industrie die het eiland rijk is, een raffinaderij annex elektriciteitscentrale.

***

 

Het schip vaart op dit moment als onderdeel van "Sea Cloud Zeil Cruises"  GmbH Hamburg Duitsland.

***

De Sea Cloud ontving een hergroepering van de tuigage, bestaande uit vier masten, in 1947 en een nieuwe

reeks zeilen in 1949. Sindsdien veronderstel ik zijn ze al meerdere malen vernieuwd. Zie langs beide kanten

van de windjammer de ultra moderne gesloten reddingsboten.

***

De Sea Cloud is gebouwd in Kiel Duitsland voor E.F. Hutton & Co. Het schip werd in 1935 te water gelaten als

Hussar II. In die tijd was de boot het grootste prive-jacht ter wereld. In 1935 verkreeg Joseph E. Gavis het

schip door huwelijk en Davis doopte het schip om in Sea Cloud.

***

Davies ontving vele hooggeplaatste personen op zijn boot, waaronder koningin Elisabeth van België. De

windjammer diende als informele ambassade tijdens een meeting door ambtenaren van de Soviet Unie en de

Verenigde Staten.

***

Het is zelden dat El Teide op het eiland Tenerife zo goed zichtbaar is vanaf La Palma. Het lijkt wel een fata morgana.

***

De Sea Cloud afgemeerd in de haven van Santa Cruz de La Palma met op de achtergrond het eiland La Gomera.

***

Nog een fata morgana, het eiland La Gomera. Men onderscheidt zelfs de barrancos. Wel speciaal die dag.

***

De dag van de drie zustereilanden, Tenerife, La Gomera met als toemaatje El Hierro. Deze vier eilanden

vormen een provincie die deel uitmaakt van de Canarische Eilanden.

***

Bijlagen:
http://en.wikipedia.org/wiki/Sea_Cloud   

ZON-dag

Een van de grote attracties op het eiland La Palma zijn misschien wel de wolken. In reisgidsen
wordt er niet veel aandacht aan besteed omdat de meeste toeristen die in de winter naar de
Canarische Eilanden afreizen in hoofdzaak voor de zon komen. Maar La Palma is "different"
en wordt voornamelijk bezocht door eco-toeristen. De bewolking op La Palma is in sommige
maanden uniek en afwisselend. Het eiland staat letterlijk als een rots in de branding van de
oceaan. De mooiste wolkenhemels zijn van korte duur. Zij komen en gaan en worden
afgewisseld door zon en 'blââuw'. In de maanden november en januari overheersen de
Atlantische westenwinden die de noodzakelijke regen met zich meebrengen, maar ook
wondermooie wolkenhemels.

Een van de mooiste plekjes in Los Llanos de Aridane is het pleintje van Elías Santos Abreu of
zoals het ook genoemd wordt "Plaza Trasera" (het achterplein). De laatste nieuwe benaming is
Plaza Chica, Los Llanos leeft ;-). Het plein werd tegen het eind van de 19de eeuw ontworpen en
opvallend is de stenen fontein. De 8 palmbomen (Washingtonia robusta) werden geplant in 1926.
Tezamen met de kerk en andere gebouwen uit dezelfde periode vormt het pleintje een bijzonder
architectinisch geheel.    























Tegenover het romantisch pleintje bevindt zich een klein religieus museum van de ernaast
gelegen kerk; "Museo de Arte Sacro"

Fly me to the sun instead of flying me to the moon

***




Ik herinner me nog dat ik zware zonbehoefte had toen wij nog in België woonden en dit speciaal
in de maand december. De winter is dan nog maar net begonnen en het kan nog een hele tijd
duren voor de zonnestralen warmte geven. Maar waar schijnt de zon in december? Zonzeker is
immers niet zo evident op vele vakantiebestemmingen. Op het eiland La Palma heb je toch heel
veel kans. Een kleine 4,5 uur vliegen en je bent er al

Gisteren tijdens de ochtendwandeling op het strand van Tazacorte.

De golfslag had een kleine barracuda op het strand geworpen. Hij was minstens 40 cm lang
en het gebeurt maar zelden dat een vis van die grootte op het strand wordt geworpen door de
branding.


Voor de beroepsvisserij zijn barracuda's van beperkt belang. Af en toe worden ze hier aangeboden
in de viswinkel. Bij gebrek aan betere vis heb ik er al eens een gekocht. Zijn eetbaarheid viel
enigzins tegen. Hij heeft heel veel graten.



Barracuda's zijn vraatzuchtige rovers die over vervaarlijke tanden en kaken beschikken.
Ze zijn slank en fijngeschubd met een torpedovormig lichaam.



Waar in de wereld kun je tijdens de herfstvakantie 's morgens in T-shirt en gans alleen over het
strand wandelen. La Palma, dé vakantiebestemming voor mensen die van de natuur houden.



In sommige delen van de wereld worden ze meer gevreesd dan haaien, maar meestal zijn
dergelijke verhalen sterk overdreven. Er zijn slechts weinig betrouwbare getuigenissen van
ongevallen, al of niet met dodelijke afloop, ten gevolge van een aanval van barracuda's.



In het wild kan het voorkomen dat een barracuda een mens bijt. Omdat de mens geen prooi is
voor een barracuda blijft het vaak bij een beet. Dit soort incidenten komt vooral voor bij slecht
zicht of als mensen naar de vissen toezwemmen.