|
***
Montaña de Argual, ruïne.
***
La Montaña de Argual is een van de vier vulkaankegels in het Aridane dal. Sinds ik het plan had opgevat om
foto's te maken vanaf de toppen van elk van de vier vulkaanheuvels was ik op zoek naar een wandelweg die
leidde naar de top, toen ik op een ruïne stuitte. Het pad naar wat eens een boerderijtje was geweest was
volledig overgroeid met (on)kruiden. Met de machete hakte ik een weg naar boven. De ruïne bestond uit rode
baksteen wat zeldzaam is op het eiland. Het getuigd dat de bouwheer van goeden doen was. De meeste
bouwsels uit die jaren werden opgetrokken in de lokale steen die massaal aanwezig was.
***
Urbex (urban exploring) fotografie is steeds een beetje avontuur. Je weet niet wat je te wachten staat. Er kan
zomaar ineens iemand te voorschijn komen met een dubbelloops jachtgeweer en je vertellen dat je op
verboden terrein vertoeft.
***
Vanaf de ruïne naar de top was geen pad... Morgen verder zoeken.
***
***
***
***
***
***
***
***
***
***
***
***
***
Elke keer als ik ruïnes zie, komt bij mij de gedachte boven dat er ooit mensen hebben gewoond. Ook zij
hebben geluk gekend, verdriet gehad. Ruzie gemaakt en lief gehad. Het leven gekoesterd en idealen gehad.
Er is blijkbaar een einde aan gekomen, het huis is verlaten. Verval is de logische consequentie. Niets is voor
de eeuwigheid, en een huis dus ook niet. De levensduur van een huis is slechts ongeveer 50 jaar. Regelmatig
onderhoud, vervanging etcetera is het lot van de bewoner/eigenaar van dat pand. Maar opvallend vind ik dat
vele ruïnes te vinden zijn op idyllische plekjes waar je zo zou willen wonen... Op onverwachte plekken blijken
ooit eens mensen te hebben gewoond, hun lief en leed daar hebben gedeeld.
Geschreven door Henkijs
***
***
***
|
