Gisterochtend was het CAVOK (= Ceiling and Visibility OK ). Ik dacht, dit is een goede dag om naar boven te rijden, maar na een uur bochtenwerk zag ik wolken komen aanzetten uit het noord- westen. Geen nood, dacht ik, eenmaal boven ben ik "on top" of de wolken en kan ik genieten van een wattendeken met de uitstekende bergtoppen van het eiland. Niets was minder waar. Het zat potdicht daarboven op de kleine parking. Maar mijn vriend "Raaf" was er. Raaf is allemans vriend zolang je maar je lunch deelt met hem. Je denkt dat je uitverkoren bent om hem zo dicht te kunnen benaderen maar het is allemaal show voor voedsel. Zijn 'kostuum' was bedruipt en nat van de mistdruppels. Het was een komisch zicht, hij speelde een beetje de 'Miserable'. Volgens de man van de informatiekiosk is het steeds dezelfde vogel. Als dat waar is ken ik hem al jaren.
Hier moet ik zeker nog eens terug komen met blauwe lucht en voor het einde van mei.
Enkele toeristen hadden vanuit Los Llanos twee uur lang gereden en dat voor zo'n kleine afstand (veel bochten), zegden ze. "Dit is nu de tweede maal dat wij op het eiland zijn en de 2deX dat we niet kunnen genieten van het fantastisch uitzicht over de Caldera krater" vertelden de man mij teleurgesteld. Je moet maar pech hebben, dacht ik. :-(
Kinderen op schooluitstap hadden ook pech. Aan hun uitbundig lawaai was daar niet veel van te merken. Ze vermaakten zich prima! :-)
Hij zat daar als een verzopen kat :-?
Hier maakte hij een raar geluidje. Hij zette zijn keel op en ik hoorde klok klok.
Op de terugweg kwam ik voorbij de sterrewacht. Er was niet veel van te zien. Zouden de sterrekijkers technisch werkloos zijn? Vraag ik me af.
|