Voor de meeste "La Palma vacantiegangers" begon hun verblijf op het eiland op de moment dat zij in de openlucht uit het vliegtuig stapten en de aangename temperatuur voelden met links de bergen, de stad Santa Cruz in de verte en rechts de oceaan met zicht op de Teide en daarnaast het eiland La Gomera. Dan te voet over de tarmac naar het oude luchthavengebouw met het grootste Canarische dak van de eilanden.
Achteraf bezien was de sfeer en zeker in vergelijking met het nieuwe luchthavengebouw een beetje oubollig en daterend uit grootmoeders tijd maar wel gezellig, en bovenal, het trok volk en er waren steeds consumenten.
Het nieuwe restaurant-cafetaria is bij gebrek aan klanten gesloten. Reden hiervoor was de ligging in de uitgestrektheid van het gebouw (102.000 m2), ver weg van het gebeuren en helemaal aan het einde van een leegstaande winkelgalerij met afgeplakte ramen.
Tijdens de wandeling door dit 'niemandsland' kwam ik een maquette tegen van de nieuwe terminal met vijf vliegtuigen. Een staaltje van grootheidswaan en omgedraaide wereld. Een terminal om 3 miljoen pasagiers per jaar te verwerken voor een vliegveld zonder internationale lijnvluchten, zonder taxiways, zonder instrument landing system, alleen een tiental inter-island commuter vluchten per dag en een achttal Europese chartervluchten per week. Again wishful thinking :?: :idea: :!:
|